|
2000
|
|
|
—Badaki berorrek
|
ezen
nik ere elizarako nahi nukeela geure seme Joanes, berorrek baino gehiago, benturaz, ene senar prestu hori. Kontua, ordea, ez da berorrek edo nik nahi izaitea, baina Jainkoak nahi izaitea.
|
|
|
Baina utzi esplikatzen. Bai, bazekiat
|
ezen
nik baino hobeki dakiala orain erranen diadana, baina oroitzea ez zaik gaizki etorriko, eta Joanesi ere, bide batez, ez ziok kalterik eginen. Izan ere, mundu zaharrean, urrezko numeroa zuan edertasunaren proportzioak arautzen eta erabakitzen zituena, eta koadroari neurria emaiten ziona, finean, neurria eta harroina; eta urrezko numero horren baitan goia eta behea, ezkerra eta eskuina, koadroaren alde guztiak elkartzen zituan, oreka baten barrenean beti ere eta koloreen kidetasunean, argi itzalen arteko etenik gabe, argiaren itzala bertze argi bat balitz bezala.
|
|
|
Halaxe erran nion, bai, eta esplikazionea ere eman dizut, baina badakit
|
ezen
nik eman esplikazionea motza eta laburra geratzen dela. Anitzetan galdetzen diot neure buruari nola atera zitzaizkidan hitz haiek, eta oraino ere neke eta gaitz egiten zait bertze argibide baten edireitea... baina bai erraiten ahal dizudala ezen, hitz haiek trenkatu orduko, bi sentimendu errotu zitzaizkidala, biak ere kontrakarrean zeudenak, zeren sentitu bainuen, batetik, halako kezka bat, osabari modu hartan trufa egiteagatik eta zor nion begirunearen hausteagatik, berak napolitarrari zor ziona hautsi zuen bezala, bertzalde; baina baita halako alegrantzia eta halako satisfazionea ere, bertzetik, ene kezkaren gainetik zegoena mementu hartan, zeren bidaia oso hartan osabaren erranetarat egon bainintzen, sekula erabaki bat hartu gabe, eta zeren hura baitzen, hain zuzen ere, ene lehen deliberamendua, adierazten zidana ezen gizon egiten ari nintzela, zinez... eta zeren noiznahi den etortzen baitzitzaidan bururat osabaren iduri hura, hark Bolognan ukabila jaso zuenekoa eta nik mehatxu bat bezala sentitu nuena, nik irri egin niolako, lohitan blai ikusi nuenean; izan ere, hargatik atera ote zitzaizkidan hitz haiek, zeren lege naturala baitzen mendekuari mendekuarekin ihardetsi nahi izaitea?
|
|
|
—Nik uste nuen
|
ezen
ni nintzela gonbidatzailea eta zu gonbidatua... —eta kon turatu zenean ezen napolitarra mahaiari beha zerraiola, eta jendea, aldiz, berari beha paratu zela, osabak, bere ohorea edo garbitu nahian, erantsi zuen—:
|
|
|
zu orain hortik zoaz, baina ni hemendik; osaba eta bion arteko elkargo sekeretu hark bi pintore zituen, baina ordu arte osabak egin zuen elkargoaren koadro osoa, marraztu eta koloreztatu, eta nik neure ñabardurak erantsi nahi nizkion, eta neure mugak jarri haren munduari, muga batzuk haratago neramatzala, bertzeak honatago. Baina koadroa aldatuko ez ote nion beldur zen osaba, eta horregatik zegoen jeloskor... nahiz eta gero irri egin zidan, zeren eta hark libertatea baitzuen maite, eta ikusi zuen
|
ezen
ni ere libertatearen aldeko hautuan nenbilela eta hartarako eskubidea nuela, harik eta ene deliberamenduak, finean, haren jelosiazko sentimendua aldarazi zuen arte, osaba harrotasunerako bidean ipintzen zuela.
|
|
|
Badakit nik ere zer den imajinazinoa, eta badakit ezen imajinazinoak gal gaitzakeela. Eta segur nago
|
ezen
ni ez nintzela horretan zu baino gutiago izan. Erran nizun lehengoan ezen meditazionea mendi bat dela, eta kontenplazionea haren gailurra.
|
|
|
Galde diezadakezu, jaun André, nola egin niezaiokeen esker oneko irri hura aita jesuitari, osaba Joanikotek haren gutiesterat bulkatu baninduen, bere mesprezuzko erran haiekin, Bartolo goiti eta Bartolo beheiti, eta nik ihardetsiko dizut, alde batetik,
|
ezen
ene baitan ez zela oro aita Bartolomeren aurkako mesprezu eta arbuio, zeren eta aita Bartolome oso mintzalari ona baitzen eta miresten bainuen nik alde horretarik; eta ihardetsiko dizut, bertzetik, ezen amaganat iraulirik nituela orduko, ene konbertsione iduriko haren ondoren, osaba Joanikotenganat luzaroan bideratu nituen sentimenduak —estimua eta maitasuna—, eta sinesten hasia nintzel...
|
|
|
ANITZETAN erran dizut
|
ezen
nitaz mintzatu nahi nintzaizula liburu honetan barrena. Haatik, orain artean hipotesi baten ildotik mugitu naiz, ontzat eman baitut, neure pentsu guztietan, izan, banaizela, eta zerbait osoa naizela.
|
|
|
Eta, segidan, eni beha paratzen zela, kapitainak erran zidan nola lau urte lehenago itsasoa utzi zuen, eta nola, handik gutirat, gure amaren bisita izan zuen, gutien igurikitzen zuenean... zeren gure amak baitzekien orduko
|
ezen
ni harekin ibilia nintzela hango eta hemengo itsasoetan barrena hainbat urtetan, eta zeren ene berri jakin nahi baitzuen, bere arimaren osasunarekin loturik zegoen kontu ezin seriosago batek hartarat bulkaturik...
|
|
|
Hatsarrean, ezpainetan zuèn irria areagotu zidan, zeren uste baitzuen
|
ezen
ni ere txantxaz eta arraileriaz ari nintzaiola, baina, ikusi zuenean ezen serios ari nintzela, masailak gorritu zitzaizkion apur bat.
|
|
|
Eta alferrikakoak izan ziren, finean, neure esplikazioneak, erraiten nielarik
|
ezen
nik ez nuela parte hartu gizon haien hiltzean, ez aldez ez moldez, guardia haiek jujearen menerat zeudelako eta jujeak manatua bete behar zutelako...
|
|
|
Eta jakin zuenean
|
ezen
nik ere banekiela, are hurbilagoko egin ninduen.
|
|
|
Baina gaizki hasi natzaizu; izan ere, erran berri dizut ezen hirurak ginela beldur, hirurak ere beldurraren maila eta gradu berean bageunde bezala; ordea, zalantzarik ez dut
|
ezen
ni neure lagunak baino hagitzez ere beldurrago nintzela, zeren Joxe Aberasturi zen, alde batetik, gizon bat, Portugalgo gerletan zaildu eta gogortu zena, eta arriskua eta perila egunorozko ogitzat hartu zuena, halako moldez, non ogi hura bihurtu baitzitzaion, finean, jateko ogia bezain beharrezko eta funtsezko; eta zeren Antoniok, bertzetik, itsu baino itsuago sinesten baitzuen Jainkoaren probide...
|
|
|
Eta, amaren aitorraren argitan, garbi oroit dezaket nik ere orain aldi hura eta aldi hartako hainbat gertaki. Bai, egia da gertaki hauek guztiak, amaren aitorraren aitzinetik, bertze molde batean ikusten nituela eta, geroztik, ikusmoldea aldatu zaidala, zeren eta pertsona baten eginak eta ekinak zentzuz aldatzen baitira eta erranahi berezia hartzen, noiz eta bertze pertsona batez amorosten den, nola izan baitzen amaren kasua, baina, ikusmoldeak ikusmolde, kontua da
|
ezen
ni ere ohartua nintzela orduko amaren joko bikoitz hartaz, osabarekin zuen erlazioneaz denaz bezainbatean, nahiz eta, nola artean haurra bainintzen eta, gauza haien alderakotzat, haur bat bezala pentsatzen bainuen —Platon eta Aristoteles errezitatzeko moduan nengoen arren, bertzalde—, ez nion bertzelako signifikantzarik eman.
|
|
|
Ararat. Eta, hala, irakurtzen nuelarik osabaren irri erdi inozent erdi maltzurrean
|
ezen
nik sentitzen nuena sentitzen zuela hark ere, halaxe erran nion, hark bakarrik aditzeko moduan:
|
|
|
—Zer signifikatzen du honek? Zeren baitakit
|
ezen
nik ez ditudala bi pare...
|
|
|
Izan ere, goizean goiz, Ofizio Sainduko guardiak heldu zitzaizkidan etxerat, bat batean eta supituan. Hatsarrean dudan egon nintzen ene bila ez ote zetozen, zeren behetik zetorren morroiak erran baitzidan
|
ezen
enekin egon nahi zutela, eta zeren, bertzalde, amaren baitarik, puntu hartaz denaz bezainbatean, zernahi den iguriki baitzitekeen, haren mehatxua aditu ondoren... Baina ez zetozen, ez, ene bila, Lutheroren bila baizen.
|
|
|
Eta behatu tarteka izarrei neure teleskopioarekin. Eta, baldin izarren bat keinuka ikusten baduk, pentsa ezak
|
ezen
ni ari natzaiala begi keinuka zerutik, zeren gorputzez ziegetan harrapatuko banaute ere, arimaz ez...
|
|
|
—eta, irri bati bertze bat zerraiola, eratxiki zuen—: Erran nian nik
|
ezen
ni izanen nintzela hik behar huen haizea, eta ikusten duk...
|
|
|
Jainkosa batena behar zuen, zinez, gorputz hark! Zeren, baldin egia bazen ezen eguzkiak, ilargiak eta munduko bertze kreatura guztiek bere bertutearen eta balioaren zazpigarren partea galdu zutela gizonaren bekatuagatik, egia izan behar zuen, halaber,
|
ezen
nik ez nuela gorputz hura deusen faltan igartzen eta hala atzemaiten nizkiola Mignonen gorputzari, zazpi parteak ez ezik, parte gehiago ere bai, zein baino zein osoagoak eta ederragoak... Nola izanen zen, bada, bekatu, jaun André, gorputz hartaz gozatzea eta harekin atsegin hartzea, baldin hark guztiak Jainkoaren donu eta dohain bazirudien, eta baldin Jainkoa bazen edertasun haren lehen kausa eta arrazoina, nola argumentatzen baitzuen Piarres Oihartzabal kapitainak?
|
|
|
Poeta handi bati irakurri berria nion esaldia behin eta berriz errepikatuz nindoan, stadiumera iritsi nintzenean. Kanpoaldetik entzuten ziren orroek (eta atea zabalik egon izanak) sarrerazi ninduten; estreinako aldiz sartu ere, egia esa  tera,
|
ezen
ni ez bainaiz sekula aparteko kirolzalea izan. Beraz, kuriositate hutsez sartu nintzela adieraz dezaket, ez berariazko zer batez.
|
|
|
Hala ere, majo busti ginen han beheko dohakabeok, malko erauntsia ikustekoa izan baitzen, ikaragarria. Ni, behintzat, ederki busti nintzen, eta une hartantxe ene haurtzarora itzuli nintzen, eta talko hautsen lurrin goxoa sentitu nuen ezinbestean sudurmintzetan gora, lagunkoi eta eraberritzaile, eta negar samurrari lotu nintzaion orduan,
|
ezen
niretzat haurtzaroa eta zurtztasuna gauza bat eta bera baitziren, garai latz baina, hala ere, usain eta kolore politak zituzten egunen oroimen suharra. Pentsatu nuen bakar bakarrik nengoela munduaren erdian, eta nekatuta neukala oso larrua, eta ez nuela artean bizitzaren loria ezagutzeko zorionik izan; eta, soka beretik, pentsatu nuen ahanztura dela gizakiaren hatsik ohikoena, eta argia malko desolatu bat besterik ez dela, noragabe doana, isiltasunera, edota, agian, hilotzek kantatzen duten ereserki izoztura.
|
|
|
|
ezen
nitaz oroituta, ametsetara baitzatozkit,
|
|
2002
|
|
|
–Hoa atzera, gizagaixo hori, hago ahalik urrunen nire laratzetik,
|
ezen
nire sugarrik ttikienak hire pittinik xemendreena ere ukitu orduko, hezur mamiraino erreko haiz, eta ez duk inor hire erresumina itzaltzeko gai izango, neu izan ezik, hain okela saltsa gozoak prestatzen ditudan, eta hain airoso lapikoa nola ohea astintzen ditudan hau.
|
|
2007
|
|
|
Halaxe esan nion hor barran ikusten duzun jaun horri, eta zin egiten dizut ni bezalako gizon alferrik galdutako batentzat ez dela munduan aurkitzen ahal gertaera hoberik,
|
ezen
ni banaiz ibiltaria eta beti hemendik harakoa eta handik honakoa, hegaztien kastakoa, aldiz, Plasma da, bere gorputz mehe eta ahul horrekin, Arretxinagako harria baino astunagoa eta mugitzen gaitzagoa. Gehiago ere esango dizut isilik gordetzeko baldintzarekin.
|
|
2009
|
|
|
kontatu izan dizut zeinen garrantzitsu gertatzen zaidan Perosiren meza, kristau fedeari eusteko; gaur, berriz, ostegunaren iparrizarra noiz piztuko zain egoten naiz, zure eskutitzek Perosiren mezaren lekua hartu balute bezala. (?) Eskertzen dizut laudorioa, esaten didazunean
|
ezen
ni aurkitzen nauenak bere bizitzako printzesa aurkituko duela. Batzuetan, baina, ez dakit printzesaren papera gustatuko litzaidakeen.
|
|
|
kontatu izan dizut zeinen garrantzitsu gertatzen zaidan Perosiren meza, kristau fedeari eusteko; gaur, berriz, ostegunaren iparrizarra noiz piztuko zain egoten naiz, zure eskutitzek Perosiren mezaren lekua hartu balute bezala. (...) Eskertzen dizut laudorioa, esaten didazunean
|
ezen
ni aurkitzen nauenak bere bizitzako printzesa aurkituko duela. Batzuetan, baina, ez dakit printzesaren papera gustatuko litzaidakeen.
|
|
2010
|
|
|
5 Sozialismo aristokratikoa proposatzen dut, baina nire lanetan arakatu duenak badaki
|
ezen
niretzat, eta ahal izan dudan ondoen demostratua dut, niretzat hoberenaren alde egotea Jesusen alde egotea da, eta alde ikaragarriz gainera da Jesus hoberena, beraz sozialismo aristokratiko hori nik bihurtzen dut sozialismo kristaua, eta soluzio horrekin katoliko diren sozialistek ba dukete eduki partidu bat eurena demokrazian bere jokoa egingo lukeena eta bere indarrak neurtuko lituzkeena, eta a... justifikatzerakoan, eta hola.
|
|
|
Garbi dago
|
ezen
nik ez dudala panazearik problema guztiak konpontzeko, problema konkretu baten inguruan egin ditut nire ikerketarik gehienak, problema ekonomikoaren inguruan, eta problema inportantea da zeren gaitzaren kausa orokorra privazioa baldin bada, gaitz ekonomikoaren kausa izan behar baita privazio ekonomikoa. Eta privazio ekonomikoak, nire teoriaren arabera, eta termino etikoak erabiliz, zekenkeria du eragiten (gerrara, konfliktora, iristeraino).
|
|
|
Lektoreak agian badaki tomismoan Jainkoaren esistentziaren demostrazioak a posteriori eginak direla, nik, ostera, a priori egiten dut nire demostrazioa. Osagarriak gara beraz; nago
|
ezen
nireak osatu egiten duela eskolastikan fundamentu badaezbadakoakin eraikia (Platonen intuicioa perfectua izango da, baina intuicio bat ez da demostracioa).
|
|
2011
|
|
|
Idazleak, ordea, bere autobiografia (egiazkoa edo fikziozkoa, hori ez dakit) kontatu zigun. Sexuak parte handia zeukan kontakizunean, eta gu eskandalizatzeko asmoa hain zen nabarmena,
|
ezen
nire moral puritanoa bilatzen hasi behar izan bainuen sakeletan. Ez, etxean nuen utzia nonbait, eta idazle hura alferrik ari ez zedin eginahal guziak eginda ere, ez nintzen ez izutu ez samindu felazio hitza hirugarren aldiz aditu nuelarik.Haserrearazi, lagunarteko bilera xume hartan gu hain baldarki epatatu beharreko burgestzat hartu izanak haserrearazi ninduen.
|
|
|
Izan ere, hain ongi pintatu digute Abbottabad delakoa
|
ezen
nire buruari galdetzen baitiot ea filmak azpitituluekin botatzen dituzten, eta behin eskatzen hasita, goizeko emanaldiak ere egiten dituzten. Deskuidoan ikuslearen eguna ere badute.
|
|
2012
|
|
|
David Fincherrek liburua baino film hobea egin zuelako gogoratzen du jendeak. Hain ona da Fincherren filma,
|
ezen
nire liburuaz lotsarazi egiten bainau. Espero dut, nire lanen artean, jendeak Fight Club baino liburu hobeak gogoratzea.
|
|
|
izan ere, «salbatu» hitzak ez baitzidan, nolabait esateko, une horretan ezer esan. Egoera hori horren urrun ikusten nuen, ulermenarentzat horren antzemanezina,
|
ezen
ni ere Jainkoak Israelgo haurrei haragia emango ziela hitz eman zienean esan zutena hasi bainintzen esaten: «Jainkoak jarri dezake mahaia basamortuan?», horrela nik esan nuen:
|
|
|
Baina orduan beste zentzu batean hartzen ikasi nuen. Iraganeko bizitzak horrenbesteraino izutzen ninduen, eta bekatuak horren ikaragarriak iruditzen zitzaizkidan,
|
ezen
nire arimak ez baitzion Jainkoari beste gauzarik erregutzen lasaitasuna galarazten zidan erruaren zamatik aske uztea baizik. Nire bizitza bakartiari zegokionez berriz, hutsa zen; ez nuen handik onik ateratzeko errezatzen, edo horretan pentsatu ere egiten, ez baitzuen garrantzirik bestearen aldean.
|
|
|
|
ezen
ni Herkulesen. Hilabetera orduko, hara;
|
|
|
11 Orain arte nekatu gabe azpimarratu dudanarekin ikasten ahal da
|
ezen
nik socratismotik datorren filosofiaren garapena, aristotelismoa eta tomismoa, hustu egiten dudala Platonen intuiziotik, hau da, nik ez dut demostragarria ikasten intuizio hortatik ondorioztatzen den cosmos goragoko bat, forma inmutableen cosmos hori, cosmos inteligible hori. Eta kausa formalari astindu bat eman diot, materiaren mutabletasunaren teoriaren begietatik, eta potentzian beti ikasten dut hobegarria dela kausa formalaren ezagutzea, beti baita posible, materialismotik hartuta problema, definizio hobeak egitea, eta hortik zientzia ere hobegarria da beti, hau da, beti gaude cosmos material honen ezagutza unibertsalaren azpian.
|
|
2013
|
|
|
Areago: elizgizona naizenez gero, eginkizun daukat nire eraginpean dauden familia guztietara bakearen bedeinkazioa eramatea eta bertan indartzea; hori guztia oinarri harturik, pentsatu gogo dut
|
ezen
nire borondate onaren erakusgarriok biziki estimagarriak izango direla eta, ni neu Longbourn etxaldearen hurrengo jabegaia izatearen gorabeherari ez ikusi egiten diozularik, hori ez dela kausa izango eskaintzen dizudan olibondo adarrari ezetza eman diezaiozun. Zure alaba maitagarriei niregandik kalterik etortzeak arduraz betetzen nau, bestela ezin izan bailiteke, eta horren barkazionea galdatzeko ez ezik, arren eskatzen dizut baimena zuri ziurtatzeko guztiz prest nauzula nire esku dagoen ordain oro zure alabei emateko, baina azken horretaz aurrerago mintzatuko.
|
|
|
–Egia esan, ia ez dut jokoa ezagutzen, esan zuen gizonak?, baina pozik ikasiko dut gehiago,
|
ezen
nire bizibideak...
|
|
|
Monica izango zen
|
ezen
ni ez nintzen etorri.
|
|
2014
|
|
|
Filosofia naturaletik joanez, nik ondorioztatzen dut, ez dugu ezer sobrenaturalik topatzen. Eta hain da indartsua ideia hori nire baitan
|
ezen
niretzat Aristotelesek bazuen Moisesen berririk, bakarrik egin zuen hori ez esatea, isilik pasatzea ezagutza historiko hori.
|
|
|
Hain hotz zegoen
|
ezen
nirea izoztu zen.
|
|
2015
|
|
|
errealitate infinituaren presentzien eta ausentzien artean, garbi esan dezaket sinestunagoa sentitzen naizela ez sinestuna baino. Arrazoiak bilatzen hasiz gero, derradan
|
ezen
nire gurasoak aita bereziki oso zirela erlijiozaleak: katolikoak, noski, eta ni ere halakoa izan nintzen, nerabezarora bitartean.
|
|
|
–Las ideologías anarquistas? edo horrelako zerbait zuen izenburua, eta liburu hori han eta horrela topatzea hain zen harrigarri eta ia ia sinesgaitza
|
ezen
nik uste patuaren seinaletzat hartu nuela, kasualitate hutsa izan arren. Liburua norena zen galdetu nuen ingurukoen artean; inork ez zekien ezer:
|
|
|
Gero, oso hilabete gogorrak bizi izan zituela aitortzen du, alabarengandik ihesi aurkitu zela, hura despistatzen saiatuz batzuetan gaizki hitz egiten duela, eta dena bularra ez emateko. «Iritsi da une bat,
|
ezen
nire ustez natura sabia dela eta titia kentzeko ordua dela esaten ari naiz», onartu zuen Gual Ferrferrek gero. Alicia Rodríguez, Sinako edoskitzaroko aholkulari bat, egoera horretatik igaro zen semeak bi urte eta erdi zituela.
|
|
|
Berriz iraganetik plagiatua izana nintzen. Norbaitek poema baten argudio eta lerroren bat kopiatu zidan, hain trebeki kopiatu ere
|
ezen
nire poema hura nik idatzi aitzin plagiatu zidan. Aurreplagiatu zidan.
|
|
2016
|
|
|
–Arraroa da gero! , idazten du Bevoriskiusek?; baina egitateak benetakoak dira,
|
ezen
nire jakin nahiak bultzatu egin nau egitateok nire lumarekin banan banan idaztera; baina txolarre arrak moztu egin zidan ohar honen beste erdia bukatu behar nuen unean, bere txerak hogeita hiru eta erdi bider errepikatuz.
|
|
2017
|
|
|
Ezin deskriba dezaket zein lazgarria egin zitzaidan ehun edo berrehun paper zuri eta erreprodukzio merke horiek berarekin batera ikustea; nolanahi ere, inozo tragiko honen oroimenean hain ziren benetakoak piezok ezen akatsik gabe eta zegokien ordenan deskribatzen baitzituen, pieza bakoitzari zegozkion detaileak erantsiz. Bilduma ikusezina, dagoeneko barreiatua egon behar zuena han hemen, errealitate hautemangarria zen itsu honentzat, gizon honentzat, engainatu hunkigarri honentzat, eta hain zen indartsua bere ikusmenaren sua
|
ezen
ni ere sinesten hasia bainintzen ikusi egiten zuela. Behin baino ez zen agurearen segurtasuna arriskuan izan:
|
|
|
Eta erakusteko
|
ezen
nik dudala, eta zu zoazela huts egina eta bide errealetik eta zabaletik aldaratua eta errebelatua, esadazu behin, egiteko honetan sartu baino lehen:
|
|
|
Ez nuke esan nahi zein arrisku handiak diren heriotzako oren hartan, zeren ez bainioke inori izutzeko eta esperantza galtzeko okasiorik eman nahi. Ordea, ezin nagoke esan ere gabe, zeren orduko esperantzak anitz galtzen baitu, eta baitakusat
|
ezen
nik orain hemen eman dezakedan izuak eta beldurrak baino, orduko arriskuaren berririk jakin gabeak kalte gehiago egin dezakeela.
|
|
|
Arma hauekin ni ezin higi naiteke, zeren ez naiz aritua. Emazkidazue habaila batzuk zenbait harrirekin, eta, haietan ohitua bainaiz, atsegin har ezazue,
|
ezen
nik egingo dut haietaz neure eginbidea.
|
|
|
–Eo, Zorba, astotzar alaena, eta hik nola dakik hori??, esango duk hik. Ba, jakin zekiat, seguru nagok,
|
ezen
nik seme bi banitu, bata zuhurra, artatsua, begiratua, elizkoia, eta bestea arranpaloa, gezurtia, sesiantea, tripontzia, emakoia eta legegabea, nik, dudarik gabe, biak hartuko nitizkek nire mahaian; baina, hara, ez zekiat, maiteago izango nikek bigarrena. Ni bezalakoa izango zelako edo?
|
|
|
Ene gogo hori hain bizia eta bat batekoa izan zen non beldurrak hartu baininduen ez ote zen seinale bat niri adierazteko egun horietan bertan Zorba azken hatsa ematen ari zela lurraren bazterren batean;
|
ezen
nire arima eta Zorbarena elkarri hain josiak sentitzen nituen non ezinezkoa iruditzen baitzitzaidan biotarik bata hiltzea eta besteak ez sentitzea farrasta bat, eta oihu bat ez botatzea.
|
|
|
Izan ere, ‘objektutasun’ adigaiak, lehenengo atalean13 azpimarratu dugunez, ezeztapen esplizitua eskatzen du. Objektua da nire kontzientzia ez dena eta, horrenbestez, kontzientziaren ezaugarriak ez dituena,
|
ezen
niretzat kontzientziaren ezaugarriak dituen izatedun bakarra nirea den kontzientzia baita. Horrela, nire baitarako ni objektua ni bat da baina ez dena ni, hau da, ez dituena kontzientziaren ezaugarriak.
|
|
|
Nahikoa da nire eta nire buruaren artean neu izatea nire bitartekari propioa, objektibotasun oro desagertzeko. Nik ezin dut izan ni objektutik bereizten nauen ezerez hori,
|
ezen
ni naizen objektuaren presentazioa gertatu behar baita. Horregatik, ezin diot nire buruari ezaugarririk aitortu ez bada ahalmen objektibatzaile baten bitartekotzaz, baina ez dena nire ahalmen propioa eta ezin dudana nik simulatu eta sortu.
|
|
|
hori izateaz harro izateko, etsi egin behar izan dut lehenik hori baino ez izatera. Lotsaren aurrean izaten den lehen erreakzioetako bat da, baina iheseko eta asmo txarreko erreakzioa besterik ez da,
|
ezen
nire burua hartzen baitut, Bestea betiere subjektutzat joz, nire objektutasunarekin Besteari eragiten diokeena bezala. Hitz batean esateko, bi jarrera autentiko daude:
|
|
|
Horrek esan nahiko luke osotasunaren ikuspuntu bat har genezakeela, alegia, kanpotik kontsideratu. Baina hori ezinezkoa da,
|
ezen
ni, hain zuzen, osotasun horren funtsaren arabera existitzen bainaiz, eta horretan engaiatua naizen heinean. Inongo kontzientziak, Jainkoarena izanik ere, ezin du ‘atzealdea’ ikusi, alegia, osotasuna bere horretan atzeman.
|
|
|
ni eratzen naiz ez izaten izate bat ni ez izaten eratzen dena. Era berean, Bestea ez objektua da,
|
ezen
nik ezin baitut Bestea ez izan ez badiot Besteari subjektutasuna aitortzen. Bestela esateko, ni ez naizena ez da ez Beste objektua ez ni objektua, baizik eta Beste subjektua.
|
|
2018
|
|
|
Arma guztiak eskuetan edukitzeko, ez duenez aski izan semea kentzea, jagon egin behar nau. Horrela badaki nondik nora jo,
|
ezen
nire nonzeberri guztiak dakizki. Inor ez dut neure alde ikusten, eta galdua sentitzen naiz.
|
|
|
Hainbestekoa dela gaur tristura horrek, beti sentitu izan dudan tristura bera dela aitorturik ere? neronekin duen antza,
|
ezen
nire izena ere jar bainiezaioke ia. Gaur, esan diot, halako ongizate bat da niretzat tristura hori, hementxe bainago, behingoz eroria, nire amak betidanik bere biziko basamortuan deiadarka iragarri izan duen zoritxarrean eroria.
|
|
2019
|
|
|
Ene alaba, askoz ere eztiago zara niretzat
|
ezen
ni zuretzat, ene atsegingarri, bihotzean duzu orain Jainko ahalguztidunaren bihotza[...] Jainko ahalguztidunak maitasun handia jarri du zugan, hiri honetako beste zein nahi emakumerengan baino gehiago; bere atsegingarri bilakatu baitzaitu.
|
|
|
Une hartan erregeak ahots indartsua goratu zuen, Guk, hemen, munduko ipurdi honetan bizi izanagatik, laudorio handiak entzun ditugu zuei buruz, entzun dugu indar handiko gizonak zaretela, eta armekin izan litekeen trebeenak zaretela, eta ez dugu zalantzan jartzen, zuen gorpuzkera sendoak ikustea aski, eta gerra egiteko trebeziari dagokionez, gauza erlijiozkoetan nola profanoetan egin dituzuen ekintzen kontaketak dioenaz fio gara. ...burutazio hau ez da inor harritzeko modukoa izango, baina egia hutsa da honako hau esaten edo egunen batean esango duen esaera, Pobrearentzako laguntzarik onena pobrearena da, tira, mintzatuz gero jendeak elkar ulertzen du, zuek esan zenbat kobratu nahi duzuen zerbitzuaren truke, eta ondoren ikusiko dugu prezioa adostu ahal dugun, nahiz eta, nire ahotik mintzo den egiaren izenean, esan behar dudan
|
ezen
nire arrazoiak baditudala pentsatzeko adostasunik lortu gabe ere, gu geu bakarrik mairuak garaitzeko eta hiria hartzeko gauza izango garela, Santaremen orain hiru hilabete egin genuen bezala, zurubi batekin eta dozena erdi gizonekin, gero armada osoa sartu zen, eta biztanleria guztia ezpataz pasatu zuen, gizonak, emakumeak eta haurrak, adinari erreparatu gabe, eskuetan armarik ba ote zuten edo ez...
|
|
2020
|
|
|
Batzutan hain goxoa naiz
|
ezen
nik neuk ezta ezin dudala jasan.
|
|
|
Haurrari buruan musu ematen zion lehenengo, niri hurrengo –lehengo errituala alderantzikatuta– Eta, iristerakoan bezala, eskolako zakua aldean hartu eta portxeko eskailerak jaitsita kalean gora etxera bidean abiatzen nintzenean, han ikusten nituen Rose Marie eta haurra –eta Mae Jean lantzean–, berriz ere modu antzerkikoago batean besoak astinduz, urrunera joango banintz eta denbora luzean berriro elkar ikusiko ez bagenu bezala. Eta hainbesteko barregura ematen zidan keinu hark –biak edo hirurak portxean barre algaraka besoak astinduz–,
|
ezen
nik ere, atzerako norabidean ibiliz –bizitzarekiko sekulako konfiantza erakutsita keinu huts harekin, atzean zer neukan edo zer etor zitekeen jakin gabe–, besoak astindu eta urrunean galtzen zen barre algara batekin eragiten nien neure besoei, harik eta ikusten ez nituen arte.
|
|
|
Esan beharrik ez dago
|
ezen
nire zerbitzu publikorako bokazio eta etengabeko buru belarri aritzeak emaniko entzutea direla gaur nagoen egoerara ekarri nauten kausa. Nire bizitzaren hamarkada bat eman dut nafar herritarren ongizatearen alde lan eginez, betiere gure instituzio demokratikoenganako nire leialtasun oso osoa gordeta.
|
|
2021
|
|
|
Baina irudiok saihesten ere ikasten hasia nintzen pixkanaka, Fridarekin lotutako beste batzuk zetozkidalako ordainetan (haren pikodun jertsearen malgutasunarekin zerikusi zuzena zutenak usu), eta halako indarrez,
|
ezen
nire hankarteko lokartua aspaldiko partez berpozteko gaitasuna izaten ari baitziren. Nagoreren hanka luzeek ere erdietsi ez zuten balentria.
|
|
|
Egin dut zailena, badakit igo dudala aldaparik minena, baina askotxo geratzen zait oraindik Igeldo herrira iristeko, eta berandu da, beranduegi zen aldapa igotzen hasi naizenean ere. Arnasa berreskuratu ezinda utzi nau azken ahaleginak, hainbeste
|
ezen
ni baino azkarrago baitoa oinez, espaloitik, aterkirik gabeko paseatzaile isil eta bakarti hori, zeinak Bob Dylanen istorioa oroitarazi didan. Denverren edo Bostonen edo ez dakit non, baina Estatu Batuetako hiriren batean seguru, pasieran zebilen euri azpian Bob zaharra –Robert Allen Zimmerman jaiotzez–, eta polizia parea gerturatu eta atxilotu egin omen zuten nor zen ere jakin gabe, zergatik eta euri azpian bakarrik paseatzen ibiltzeagatik soilik, euri azpian bakarrik paseatzen dutenak ehuneko ehunean ilegala edo amorala edo gutxien gutxienez ez etikoa den zerbait hausnartzen edo zuzenean egiten baitabiltza, gauza jakina da.
|
|
|
Urteak eman ditut ikertzaile lanetan, iturriak kontsultatzen, dokumentatzen eta material historikoa aztertzeko eta ikasteko eginahaletan. Baina, egia esateko, aurkitzen noan istorio egiazko eta dokumentatua hain harrigarria iruditzen zait,
|
ezen
nire ametsak inbaditzen baititu eta, nik nahi ez badut ere, kontakizun itxura hartzen baitu. Eta behialako Europa bortitz asaldatuko bideetako liburu bilatzaileen azalean sartzeko tentazioa sentitu dut.
|
|
|
Jendea begira eta murmurikatzen ari zela sumatzen nuen. Tentsioak handia izan behar zuen,
|
ezen
nire lagunak eskutik heldu, eta komunera eraman ninduen aurpegiratzeko oso berekoi portatzen ari nintzela. Azken finean, hirugarren hark afaltzera gonbidatu ninduen.
|
|
2022
|
|
|
Eta Jainkoak bere grazia erdiesteko dohaina ematen badit, ene neke oro Berari hire alde etengabe otoitz egiten emanen dinat. Eta arren galdegiten dinat, bion artean izan den amodio fermu eta leial honengatik,
|
ezen
nitaz oroit hadin hire otoitzetan, eta eska diezaionan Gure Jaunari eman diezadala hi ikusiz eman didan pozaren hainbateko jarraikitasuna hi ikusi gabe irauteko. Eta, ene bizi osoan espero izan dudanez hiregandik ezkontza bidez erdiestea ohoreak eta kontzientziak haizu uzten dutena, esperantza horrekin kontentatu izan naun; baina, orain, galdu dudalarik, eta ezin izanen dudanez hiregandik sekula izan senar bati dagokion tratamendua, adio errateko gutienik, arren eskatzen dinat anaiatzat hartu eta pot bat ematen utz diezadanan23.
|
|
|
Arrazoi duzu erran zion Erregek, eta erranen nuke
|
ezen
ni hiltzeko asmoz litzatekeen zaldun batek, ene besoaren indarra eta ene bihoztasuna ezagutu, eta ezpata honekin nagoela ikusirik, bitan pentsatuko lukeela eni oldartu aitzin; nolanahi ere, jende tzartzat ukanen nuke, biok bakar bakarrik eta lekukorik gabe izanik, ausartuko ez balitz hasteko ausartzia izan zuen hura gauzatzera.
|
|
|
Asiarrak izan arren, esker oneko jendea dela onartu behar da. Pentsa, ekitaldi hura hain izan zen arrakastatsua,
|
ezen
nire egunerokoan apuntatu bainuen. Oker ez banago, hirurogeita hamaseian izan zen...
|
|
|
Galdera horiek erakusten zidaten zein konplexuak eta misterio  tsuak ziren nik beti ekintza sinpletzat eduki nituen Elizako hainbat arau. Apaizak eukaristiarekiko eta aitortzaren sekretuarekiko zituen betebeharrak hain larriak iruditzen zitzaizkidan,
|
ezen
nire buruari galdetzen bainion ea nola bil ote zezakeen inork bere baitan horiek betetzeko indarra; eta ez nintzen harritu esan zidanean Elizako Aitek Posta Bulegoko Gidaliburua bezain liburu lodiak idatzi zituztela, eta egunkariko lege oharrak bezain estu inprimatuak gainera, galdera korapilatsu haiek guztiak argitzeko. Horretan pentsatzen nuenean, askotan ezin izaten nuen erantzunik eman, edota erantzun zentzugabe eta hala holakoren bat ematen nuen soilik, eta, orduan, irribarre egin eta buruaz baiezkoa egiten zuen bi edo hiru aldiz.
|
|
|
Eta hor izan zen, jauna, istorioaren puntu horretan, abuztu hasiera horretan, dagoeneko onartua nuenean
|
ezen
nire urdaileko sutea herri honetatik joateko idea bazterrean uzteagatik ordaindu beharreko prezioa zela, uste izaten hasi nintzena baietz, mundua akabatzera doala. Hain nirea den barre hori, lehen egunen amaieraz hitz egiten entzutean irteten zitzaidan hori, jada ez zitzaidan irteten, jada ez nuen nire barruan aurkitzen.
|
|
|
Eta ahizpak dar dar pixka bat egiten zuen hotzak zegoelako. " Ez egon dardaraz Nora, oraintxe jantziko haut eta." Eta ahizpa horrela ikustean, hain babesgabe, hain ahaztua, ohean geldi geldi, konturatu nintzen, jauna,
|
ezen
nire bizitza beste bat balitz, urrun joango nintzatekeela, oso oso urrun, baina, jauna, nik, egia esan, ez dakit beste gauza batzuen berri. Nik tomateak beren lekuan kokatzen dakit, aranak beren lekuan kokatzen.
|
|
|
Gero, Javierren tabernan, arratsaldeetan, aurrerapenak kontatzen zizkigun Marcori, Javierri eta niri. Esaten zidaten
|
ezen
nik hainbesteko errezeloa hartzen banien, gorrotatzera irits nintekeela eta herrietan gorrotoa arriskutsuagoa dela fusilak, basoa eta gaixotasuna baino. Ezetz, ezetz eta ezetz esaten nien nik, ez dela gorrotoa sentitzen dudana, jakin  mina dela, zergatia dela, galdera, ea nork gaitzetsi dituen alde egin behar izateko.
|
|
2023
|
|
|
Nire lagun Josu monumentu megalitikoak aztertzen ibiltzen da, ez induskatzaile moduan, baizik eta harriek sortzen dituzten" zirkulu energetikoak" aztertzen. Komatxoak ipini dizkiet ditxosozko hitzei,
|
ezen
nire lankide fisikariek argi utzia didate zer den energia edo zer den indarra, eta nola neurtzen diren; beraz, beste zer hori adierazteko, komatxoak ipintzen dizkiot, hitz egokiagoren baten faltan. Aspalditik dator jakintza megalitikoa, harriak modu berezian ipintzea; naturarekiko" indarrekin" eta eguzkiaren mugimendu solstizialarekin bat egiteko asmoz, diote batzuek.
|