|
2017
|
|
|
loredun soineko bat, lepaldean; peluka horia, buruan; galtza motzak, belaunburuetan. Eta, derrepentean, antzerkiko aurkezlea zara; ia
|
ez
dakizu nola. Lotsagorritu zaizkizu masailak eta, ondoren, barre.
|
|
2019
|
|
|
|
ez
dakit nola alde egin,
|
|
2020
|
|
|
Egia esan
|
ez
dakit nola izan zen hori. Dena dela Principe de Vianak lan ederra egin zuen, Mariano Izeta eta abarren bultzadari esker.
|
|
|
Eta teknikoki desastre hutsa zen. Dena nik egiten nuen, eta
|
ez
nekien nola egiten zen. Gogoan daukat programa horietako batean, ideia originala, zuzendari, aurkezle, errealizadore, denetan Joxerra Garzia jarri nuela kredituetan.
|
|
|
Durangoko Azokari eta Bertsolari Txapelketa Nagusiaren finalei buruzko testuak aztertu nituen, eta Txema Ramirez de la Piscina irakaslea izan nuen zuzendari. Askotan, tesinaren jarraipena izaten da tesia, baina
|
ez
nekien nola, eta berak planteatu zidan: “Urte asko daramatzazu Bertsolari aldizkarian lanean, hori da gehien kontrolatzen duzun alorra:
|
|
2021
|
|
|
U– Hitz eginda ez genuen, baina bai genuela oso presente biok zerbait egin behar genuela elkarrekin, jubilatu aurretik! Kuriosoa iruditzen zait, zeren eta garai hartan egiten genuen guztian geunden ados, guztia konpartitzen genuen, baina iritsi zen momentu bat…
|
Ez
dakit nola esan, gurasoekin daukazun harremanean bezala, eta tentsioak ere bagenituen gauzak egiterakoan… Gaztetasun eferbeszente urteak joan diren honetan, urak bere onera etorri dira berriz eta oso posizio onean harrapatu gaitu komiki honen enkarguak.
|
|
2022
|
|
|
|
Ez
dakit nola eutsi nion, hantxe lepotik heldu eta mingaina eztarri zuloraino sartzeko grinari.
|
|
|
Zapatak zikin, barruko kamiseta zuri mahuka motza alde batetik soilik galtzetan sartuta, tximak ohi baino harrotuago, ezpainak ubel, mingaina lodi… Gau hartako enkontru eta anekdotak xehatzen ibili ginen.
|
Ez
dakit nola arraio hasi ginen Txapelketaz hizketan. Berak aterako zuen gaia…
|
|
|
—Haurdunaldia ez zenean, titia zen…
|
Ez
dakit nola moldatzen den zure senar hori, baina txapeletik urrun egon zaitezen konbentzitzen zaitu beti.
|
|
|
Udaberria, sagarrondoak zuriz jantziak?
|
Ez
dakit nola agurtu zuten Usurbilgo zelaiek beren Sortzailea, parrokiako koadjutore gazteak zeharkatzen zituela, bere baitan bildua eta begirunez, Viatiko Santuaren eramaile.
|
|
|
Konplexua sortzen zigun zera hori? Arabafobia gogorregia egiten zait;), baina
|
ez
dakit nola esan. Tira, hona, Aroaren agurra, egun batez bada ere, geu denok han goian egon ginen eta:
|
|
2023
|
|
|
Horrek erakarrita hurbildu zen: “DBHko bigarren mailan,
|
ez
dakit nola, baina bertso eskolako ikasturte amaierako meriendan amaitu nuen, publikoan, bertsoak entzunez. Egun horretan edo handik aste gutxira erabaki nuen nik ere bertsotan hasi nahi nuela, eta ikasturte hasieran eman nuen izena”:
|
|
|
Nire kasuan, oso oroitzapen polita daukat, baina oso gaizki iritsi nintzen Gotainera. Esperientziagatik banekien zein gorputzaldirekin ez nuen joan nahi, baina
|
ez
nekien nola probokatu nire buruari beste gorputzaldi bat. Beraz, lan dezente egin nuen nire burua arnasa luzeko lasterketa batean kokatzeko, jakinik, lehenengo txanpa gainditzeko ezin nuela aurrera begira egon, baizik eta egun horretan egin behar zela eta ondo egin behar zela, gainera.
|