|
2000
|
|
|
Halako sendatze magiko baten ondoren beti esan liteke: gaixotasunak hau ulertzen ez badu,
|
ez
dakit nola esan niokeen.
|
|
2006
|
|
|
• Lehen lana eta ezjakintasunaren bigarren adierazpena: Pilosera iritsi da eta Telemakok
|
ez
daki nola mintzatu behar zaion Nestor errege gorenari; ez dago prest (pepeirhmai) arrazoi argietarako, lotsagarria egiten zaio gizon agure baten aurrean (andra geraiteron) galderekin hastea59.
|
|
2007
|
|
|
Zerbait ahoskatzen duenak arriskatu egiten du, bai, eta batez ere bere hitzak ahoskatu gabeari —itsumustuan— ateratakoak baldin badira. Hizlariak, hemen, bat egiten du bere mintzakidearekin, ze hark
|
ez
daki nola hartuko duen horrek hitza. Gaizki ulertua izateak berak egoera deserosoa sortzen du, hain justu, gaitzetsia eta ukatua izatearen egoera.
|
|
2008
|
|
|
Azkenik, pitagorikoen doktrinei buruz ondoko kritika hauek aurkitzen ditu: a) printzipio eta osagai formalez baliatzen badira ere, fenomeno naturalen azalpenera mugatzen dira; b) ez dute azaltzen Bikoititik eta Bakoititik mugimendua eta aldaketa, sorrera eta usteldura nola sortzen diren; c) printzipio haietatik sortu direla onartuko balitz ere,
|
ez
dakigu nola sor litezkeen gorputz fisikoen ezaugarriak; d) ez dute argitzen ortziko errealitate naturalak zenbakietatik nola sortu diren.
|
|
2009
|
|
|
" Nia" da subjektu berria, alegia. Izan zitekeen" Gua" (edo
|
ez
dakit nola esan), baina Descartesen" aurkikuntza" berria nia da(" ego" latinez). Descartesek ekartzen diguna, argi eta garbi, egozentrismoa da.
|
|
2011
|
|
|
Zerk, errealari zer dagokion? Hizkuntzaren bidez mugatu aurretik, izatearen alde bat hartu ote dut(
|
ez
dakit nola) eta hartaz pentsatu eta mintzatzen ote naiz, edota pentsatzean eta hitz egitean izatea mugatzen dut, eta, beraz, harrapaturik nago (hori pentsatzen dut; beraz, hori da). Ordenari buruzko pentsamendua, hala, pentsatu denaren ordena bihurtzen da, eta ez osotasunarena.
|
|
|
Modu dinamikoan (energiaren paradigmatik, edo Shivaren dantzak adierazten duen horretatik), izan baden guztian proiektatuko litzateke; hots, errealean legoke kontzientzia, arrazoimenak bildu ahal ez izateko moduan. Osotasun dantza horretan, arrazoimenak zer edo zer hautematen du, eta ulergarri egiten du; kontzientziaren urak, berriz, ezkutuko ibai baten antzera, izan badena bustitzen eta biziarazten du,
|
ez
dakigu nola. Orduan, adierazi ezin den harekin topo egiten dugu, behatzailearen aurrean agertzen da hitzaren bidez mugatu ezin dena; mugarik gabeko ugaritasunaren erdian, arrazoimenak ez du biltzen uler daitekeena baino, hitzez adieraz daitekeena (hautemangarri bihur dezakeena) baino.
|