Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 39

2004
‎kel Zalbidek 190lean Sabino Aranak Euskaltzaleen Biltzarrean eginiko hitzaldiaren harían, gogoeta eta ekarpen jakingarria egin zigun, S. Aranaren ikuspegia, euskaltzaleen mugimenduen baitan ulertarazteko bidea erraztuz. Eta pentsamendu politikoa bera ere, beharbada, ulergarriago egingo zaigu, euskaltzaleen etorrian aztertu ezkero.
‎Iritzia eta ekimena kokatu behar da Godoy Carlos IV.erregearen agintariaren asmoan: garaiko Konbentzioko gerran euskal agintariek erakutsi zuten beren kabuzko erabakien gaitasuna, foru legedian oinarriturik, erresumako agintariek, foruen bidezko egituraketa politikoaren legitimitatea desegiteko bidea hasi zuten. Euskara, euskal hizkuntza, jomuga bihurtu zuten.
‎Giro eta eztabaida hauek ezagutu zituen W. von Humboldtek, Parisen Joseph Dominique Garaten bidez euskara eta euskaldunei buruzko informazioa jaso ondoren, besteak beste. Euskarari buruzko ardura gutxi zela euskal buruzagi politiko argien artean, salatu zuen eta euskarak ez zuela etorkizunik iragarri.
‎Euskararen etorkizunari buruz, zalantza handiak zituen, desagertzeko bidean ikusten zuelako. 1901ko urtarrilaren San E. Aranzadi adiskide donostiarrari honako hau idatzi zion:
‎Bere ekintzabide politikoan garaian garaiko legeak aintzat hartzen jokatzeko asmoa zuen aurrerantzean, gizartean eragin sakonago gihartzeko, zeregin handiak ikusten baitzituen, helburu politiko nagusiak lortzeko bidean .
‎Bilbo, 2002 783 or.] Abertzaliak: jarraitu daigun Sabin' ek irakatsi euskun biderik zintzo zintzo; bera artu daigun
‎Gerrate aurreko idazleen artean Azkueren gipuzkera osotuak arrakasta gehiago izan zuen: bide horretarik ibiliko dira jesuita eskoletan forrnatu, Nikolas Orrnaetxea «Ürixe», Jokin Zaitegi, Andima lbinagabeitia eta euskalki kutsuaren Irisarri fraidea, Salbatore Mitxelena eta hasierako Joan Mari Lekuona, Jon San Martín, Martín Ugalde eta Luis Villasante bera eta beste.
‎Jon Mirandek hasieran Sabinoren hizkuntzaren kutsu zerbait eduki zuen gero lapurtar klasikoaren bidez euskara baturantz iritxi. Sekulan ez nuen garbizale trinko idatz bide hori jarraitu nahi izan eta horretaz bi lagunekin eztabaidak izan nituen.
‎Garai honetan lekuko euskalariak hauen artean Astarloa, Az­ kue, Kanpion, Arana eta, dira atzerriko hizkuntzalarien bereziki Humboldt, Bonaparte printzea, Vinson, van Eys, Hervás en eta, argitasunak eta ekarpenak jasotzen dituztenak, orduan sortzen baita Europan, buru Humboldt dela, hizkun­ tzalaritza modemoa. XX. mendean sartuko ginateke euskararen normalizazioa­ ren bidean . Eta eginkizun honetan, jadanik mendearen goiznabarretik hasita, bi joera nagusitu izan dira:
‎dira biak, eta darabilgun gaian eta garaian behintzat, Azkue askozaz berrizaleago ageri zaigu, tradi­ zio idatziari dagokionez. Ondorioz, uste dugu berezi beharreko sailak direla, mende bukaeran jaio eta XX.aren hasieratik aUITera zabaltzen den bizkaiera idatzi berrian, Aranak irekiriko bidea , hots, orto­ grafia sistema eta neologismo sorta bat edo agian hobe Iitzateke esatea, neologismo hoiek baino ga­ rrantzitsuago bait da, erdal kutsuko hitz guzti guztiekiko jarrera garbizalea, bere jarraitzaileek lútz be­ rrigintzan hasirikoa jarraitu bait zuten, eta bestetik eredu horrek biltzen duen aditz laguntzailearen sistima eta joskerari buruzko zenbait berezitasun, Azkueren eskutik sor... Urteen buruan, haatik, Azkuek sorturiko ereduaren eragina gero eta na­ bariago egingo da Aranaren lanetan, bakanka aurki daitezkeen adibideetan Iehenik, ugarituz gero, az­ ken lanetan osoro makurtzeraino bere hizkuntza hiperbizkaieraren sistimara> > (Laka, op., 24 or.).
‎Sarritan ahazten den baieztapen bat ere egin beharra dago hemen, eta da, Aranaren garaian eta geroztik, abertzaJetasuna izan deJa euskaJtzaJetasunari gehien eragin diona, eta euskara eta euskaJ kuJturaren aJdeko buJtzada horrek ez daukaJa deus fundamentaJismotik, eta aJderantziz bai asko estatu zentra­ Jismotik jariotzen den asimiJazio fundamentaJistaren kontrako erresistentzia­ tik. Zorioneko eguna euskarak euskaJ nazionaJismoaren beharrik izango ez duen hura, zorionekoa hizkuntza poJitika instituzionaJa noizbait EuskaJ He­ rria euskaJduntzeko bidean jarri eta euskaJdun bihurtuko duen hura, zorione­ koa beharrik sentitu gabe euskaraz mintzatuko den hura. Baina datuek aspaJ­ dion besterik erakusten dute, euskarak herriaJdeka izan duen erabiJera orokorrean apaJa izateaz gain, 1989 epeaJdian, Gipuzkoan bakarrik egiten baitu aski nabarmen gorantz,% 23tik %30era, 7 puntuko igoerarekin; Bizkaian ere egoera zerbait hobetzen da hiru puntu irabaziz, hots,% Stik% llra igaroz; Nafarroan% 7an mantentu egiten da osta osta, eta beste bietan, berriz, puntu bat egiten du behera, Araban% 4tik %3ra, eta Ipar EuskaJ He­ rrian% 7tik% 6ra (271).
‎Sabino Aranak, euskaltzaletasuna abertzaletasunaren zerbitzura jartzean, morrontza lanetan jarri zuen euskara, baina fede onez, uste baitzuen abertza­ letasuna zela euskara sustatzeko biderik behinen eta eragingarriena. Baina ba­ du Abandakoak hori baino oker handiagorik egina, euskarari ez baitzion aitor­ tu nazioaren eraikuntzan zegokion lekua.
‎Sabinoren herentzia politikoa bere osotasunean alde hatera utzi eta, haren oinordekoak sentitzen direnak, Landeta, edo Jose Antonio Agirre, edo Ma­ nuel Irujo baten bidetik joan daitezen, horiek, bai, hura ez bezala egiazko demokristauak eta europazaleak izan baitziren. Hori da EAJri luzatzen di­ on proposamena:
‎«Los bizkainos no somos españoles ni por la raza, ni por el idioma, ni por las leyes, ni por la historia» (6). Elementu objektibo hauetako bakoitzaren edukia banan banan azaltzen du galdera erantzunen bidez . Haste
‎Hauengadik jasoko du, ha­ tez ere, etimologian murgiltzeko joera. Euskalari gisa, berriz, Kanpionen Gra­ mática reo irakurketak irekiko dizkio beste euskalkiak ezagutzeko bideak . Ho
‎Izan ere, gutxitan eta orduan zeharka eta lan desberdinetan, aipatzen ditu sintaxi eta morfologi arazoak. Sail horretan besteek esanera mugatzen bada ere, beste gaietan, hala nola ortografian eta fo­ netikan, etimologian, izendegian, hiztegian eta, oso bere bidetik ibiltzen da. Alderdi hauek, eztabaidagarrienak hain zuzen, aztertuko ditugu segidan, Eus­ kal Pizkundearen bilakabidean beren arrastoa handia ala txikia utziko du­ tenak.
‎(73) < < Aranarentzat agozko izkuntza lenago da idatzia baiño, eta ez bestera. Nor dabil zentzubidetik eta jakintza bidetik urrago? > > (Akesolo, op., XIV).
‎Euskaraz idatzitako liburu horietako bat da, hain zuzen, Umiaren Le­ nengo Aizkidia. Remen haurrei irakurtzen irakasteko euskal alfabetoaz testu li­ buru baten antzeko zerbait prestatu beharrean aurkitzen baita, bere azalpenetan gramatikan ohikoak diren hitz teknikoak erabili beste biderik ez zaio geratzen. lrakurleak jakin dezan bakoitzaren esanahia, azkenean 117 inguruko hitz berri­ en zerrenda dakar taula batean (78). Lecciones de Ortografía del Euskera Biz­ kaino liburuan ere badator bertan agertzen diren beste 73 hitz berriz osatutako beste zerrenda bat ere (79).
‎Ez zuen hala egin nahi izan bere alderdi jeltzaleari zerion katolikotasun­ izaeragatik. Horregatik, zuzeneko itzulpenen bidea utzi eta, santuen izendegiko erdal izenak oinarrizko euskal lege fonetikoetara moldatzeko erabakia hartu zuen, irizpidetzat ondoko bi arau hauek hartuz: a) izenak bere jatorrizko hiz­ kuntzan duen forma edo itxura hartu eta honi euskal fonetikari dagozkion le.
‎Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez. Bestalde, atzerriko izenei euskal itxura emateko, izenen jato­ rrizko iturburura jotzen baitu, bide horretatik mota askotako izenak ateratzen zaizkio, batzuk, Koldobika bezala, aski bitxiak, eta beste batzuk, Kepa beza­ la, onartuagoak izan direnak. Izenak itxuraz euskalduntzean, egiazko premia bati erantzuten ziolakoan zegoen, euskal idazleak gehienetan inguruko erdere­ tatik gaztelaniatik eta frantsesetik hartuta ematen baitzituen izenak.
‎koneko arrazoiak ezagutu eta eztabaidatu gabe desitxuratuak izan daitezen. Or­ duko eztabaida hartan argi pixka bat egin ahal izateko, iturriak berrikusi be­ barra dago Koldo Zuazok hasitako bidetik jarraituta (111), baina zintzotasu­ nez eta bere osotasunean, ez komeni direnak bakarrik plazaratuz eta ez direnak ilunpean utziz. Izan ere, historiografia gezurtatzeko modu asko daude, eta ho­ rietako bat, datuak manipulatzea, edo aipatzeke uztea da.
‎Gutun honetan datorrenez, badirudi Batzarraren xedea ere garbi finkatua ze­ goela, zeina baitzen euskal ortografiaren batasuna aztertzea eta, ahal izanez gero, euskal eufonian oinarritutako arau filologikoak finkatzea. L Hendayais­ ek 1901eko irailaren 22ko kronikan zekarrenez, batzartu zirenak eta beren atxi­ kipena agertu zutenak hatera hartuta, 30 izan ziren, hauetatik 22 Hegoaldeko­ ak; joan ezin eta beren atxikipena gutun bidez agertu zutenen kopurua, berriz,
‎Batzuen ustez, Manuel lrujok 1954ko artikulu batean idazten zuen bezala (115), ez bat, baizik hiru gai hauek jorratu omen ziren bertan, hots: hizkun­ tzaren defentsarako bide egokiak hartzea, euskal kultura zabaltzea eta euskal ortografia batzea. Asmo hauek burutu ahal izateko, erakunde bat sortzea, Es­ kualdun Biltzarra (Association dEuskeraphiles/ Liga de Euzkeráfilos) deitu zi­ tzaiona, eta lanerako Batzorde Iraunkor bat eratzea erabaki zuten, honela osa
‎Jokabide horrekin Abandakoak bere sistema grafikoa ezarri nahi zuela aditzera emanez, Guilbeau idazkariak bere eta beste batzarkideen arteko gu­ tun gurutzaketa jarri zuen martxan haren uholdeari eutsi asmoz. Kontua Ara­ nari bideak oro ixtea zen. Honela, batzordekoa zen Aranaren kontrako eraso­ ari eman zioten hasiera, erabakiak hari bizkar hartuz.
‎Elkarte hau, beste leku batean aztertua dugunez (157), Abadiak Lapurdin 1853an abiatutako Lore Jokoen tradizioari segida ematera zetorren eta 1920ko hamarkadan indartsuen Gipuzkoan ageri zen. Bizkaian, EAJ Aberrikoen bidetik , beste elkarte bat sortuko da, Euzkeltzale Bazkuna dei­ tua, eta Aranaren jarratzaile hertsienak izango dira hor kokatuko direnak. Guk, batez ere, elkarte horrek argitaratzen duen Euzkerea aldizkariaren eta egiten dituen beste lanen berri ematera mugatuko gara eta, bide batez, RIEV ere ai­ patuko dugu, Aranak Kanpionekin hasitako eztabaida hor luzatzen baita, bai­ na oraingoan beren buruak Aranaren oinordekotzat dauzkatenekin.
‎oinarritzat hartzeari dagokionez, bide horrek indarrean dauden ohiko hitzak utzi eta egiazta ezin daitezkeen osin hipotetikoetan murgiltzera garamazke. Ate hori irekiz gero, irudimenak zemahi asma dezake.
‎Ate hori irekiz gero, irudimenak zemahi asma dezake. Hirugarrenik, Aranaren arra­ zoiketa logikoak balio lezake dedukzio bidez , euzko+ era etimologiaren ka­ suan bezala, baldin lehen premisa induzioaren unea egiaztatua balitz. Nola frogatzen da euzko ren jatorria eguzki dela?
‎hau da mezua. Eus­ kal kultura salbatuko bada, pragmatismo hutsaren eskabidez, euskalgintza des­ polizatu beste biderik ez da, J. J. Lopez Antonen ustez:
‎Familia nazionalistaren barruan jadanik desadostasunak agertzen hasiak baziren ere Gasteizen 1917ko abenduan egindako Batzarre­ an, erabateko etena 1921eti k aurrera gertatuko da, beste arrazoien artean, gazte hauek Comunión ekoak baino jarrera abertzaleagoak eta sozialistago­ ak sostengatzen dituztelako, garbiki euskal independentzia aldarrikatuz eta atzerriko mugimendu antikolonialisten lerroan kokatuz. ...Rivera go­ bemu buruaren diktadurak EAJ Aberrikoen egoitzak 1923ko irailean itxiko ditu berriro eta harrezkero, Comunión Nacionalista koek Euzkadi egunkari elebiduna orain gaztelaniaz argitaratzen segituko duten bitartean euskaraz egitea debekatua zegoelako, hain zuzen, EAJ Aberrikoen kultur jarduerak zein politika ekintzak itzalera kondenatuak izango dira eta gidarietako ba­ tzuek erbesterako bidea hartti beharra izango dute. Testuinguru honetan ko­ katu behar da Euzkaltzale Bazkuna elkartearen berpiztea eta honen gerizpe­ an sortu eta gorpuzten den Euzkerea aldizkariko idazle taldea 1929ko urte hasieran.
‎batzuek lehen aroko Arana in­ dependentista eta garbizalea, beste batzuek azken aroko Arana autonomista eta ez hain garbizalea. ...ereganatuko dute, ez presodengiak eta politikagintzan nozitutako sofrikarioek eta, agian, emaitzen eskasiek legalitate espainolera makurrarazten duten Sabino eral­ datu hura, «Liga de Vascos Españolistas» harekin zehazki zer eraiki nahi izan zuen argitzeke joan zen hura, zeinaren interpretatzaile nagusi, ez Luis bere anaia, baizik Kizkitza izango baita, gehiengo nazionalista autonomis­ moaren bidetik gidatuko duena, beti ere legalismoak ahalbidetzen duen neu­ rrian. Biziki argigarriak dira aita Mauro beneditarrak, Kizkitzaren omenez, Sabino Arana.
‎Beste libu­ ru batzuk ere argitaratzeko prest zeudela iragartzen zen, hauek zehazki: aita Zabala Aranaren Otoidi kistarra, Goyaldek itzulitako lpuñak (Sienkevicz po­ loniarraren ipuinak), Hamaika gabetako ipuñak, Nabarriztarrak itzuliak, Zen­ bakiztija (Aritmética), Daneurtiztija (Geometría), Goizparra (Ebanjelioak), Jo­ seba Altunaren Ume euzkaldunaren laguna, eta Amandarroren Azijerea ta osasun bidia (Urbanidad e higiene) (189). Urtean bizpahiru liburu argiratzea agintzen zuen.
‎Elkartearen txinpartak erbesteraino ere iristen dira. Une hartan Amerikan aurkitzen den EAJ Aberriko Eli Gallastegi errefuxiatu politikoak Cultura Vas­ ca izeneko elkarte bat sortzen du, Amerika osoan zehar barreiaturik dauden euskal erbestetuen artean Aberriaren aldeko atxikipenari eusteko, batez ere euskal gaiez diharduten liburuak irakurriz eta bide hori bultzatuz (194).
‎Beraz, ikusten gatozenez, kultur mugimendu trinko eta antolatu bat dago hor lanean ari dena, Sabino Aranaren gerizpean Euskal Pizkundiari bere ekarpena egiten ari zaiona. Noski, beren bidetik .
‎Hurrengo urtean liburu gisa argitaratu zen La vida del euskera izenarekin, eta oihartzun zabala izan baitzuen euskaltzale­ en artean, hainbatek agertu zituzten beren iritziak gai minbera horren gaine­ an, horien artean Orixek ere bai (222). Altubek, Aitzolen antzeko bidetik jo­ anez, garbizalekerian ezartzen zuen euskarak azken 40 urte haietan atzera egitearen arrazoietako bat, zioenez herriak ez baitu irakurtzen euskara mota hori. Hark eredutzat herri mintzairan oinarritutako Kirikiñoren euskara zeukan.
‎bi eta txukunenean eman behar zaio, erdal hitzez beteta, sendotu ordez, ahul­ du besterik ez baita egingo. Hogeita bat ohar egin eta gero, honentzat garbi dago Sabino Aranarena dela euskara salbatzeko biderik egokiena: « ¡ Tamala, danok bide orretaz ez ibiltia!», esango du (224).
‎Euzkadi dugu euskota­ rren aberria. Asmo orren bidez euskaldun geientsuenen biotz gogoak beste­ lakotu zitun Arana Goiri k, Onek piztu zuen argi berriaren izpietara, Euzka­ di euskotar egin zuten Irakaslearen ikasle purrukatuak» (246). Aldizkari hau izango da, jeltzaleen artean bederen bai, Arana Goiri euskaltzalea baino ha­ rago joango direnak, errebindikatzean euskararik gabe ez dela Euskal Herri­ rik, euskararik gabeko euskal kultura ez dela benetakoa eta, azkenik, Euskal Herria euskarak salbatuko duela.
‎Sabinok Euskeldun Batzokija sortu­ ko du 1894an eta Azkuek Euskeldun Biltokia 1895ean; 1896an, bakoitzak bere aldetik bere orto­ grafi proiektua aurkeztuko du; Azkuek Euskelzale aldizkaria kaleratuko du 1897an, eta Sabinok, berriz, Euzkadi 1901ean (Jurgi Kintana, op., 25.or.). Bakoitzak bere bidea egiten du euskara­ ren esparruan, elkarrena errespetatuz zenbaitetan amorrazioz bada ere. Bietako inork, maila des­ berdinetan bada ere, ez dio ukorik egingo bere ikuspegi polítíkoari.
‎(254) < < Üker bardinean jausten da Aranari kritikalari izateko gaitasuna ukatzen deutsana, edo jakintza bideen usainik artzen ez dakienetako garbitzat daukana> > (Op., XI).
‎zitzakeen gauzak berak baino hobeki. Ondokoei egokitu zaigu berak proposa­ turiko bidea arteztu, birrnoldatu eta hobetzea, gure atzetik datozenek gurea zu­ zenduko duten bezalaxe, baina beti ere haren lana kontuan izanda, hark azpi­ marraturiko hutsuneak konpontzea helburu. Edonola ere, ene ustez, ez orduan, ez eta geroago ere euskaraz ezertarako arduratu ez zirenen jarraitzaile ideolo­ gikoak ez dira nor noiz eta orain, ehun urte geroago, Aranaren akatsak dema­ gogikoki salatzen jarduteko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia