Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 66

2004
‎Euskararen garrantzia goratzeko, Jaungoikoaren lege onaren zati bezala agiri da. Beraz, hizkuntza berezia eta sakratua izango da aurrerantzean, modu horretan bere nortasun bereziz babesteko.
‎Beraz, azken ondorioa oraindik harrigarriagoa egin zuen, printzipio nagusia leinuaren garbitasuna iraunaraztea zelako, gizakiok biologia oinarrian bere jatorrizko zena gorderik balute bezala :
‎«hitz abstrakturik eta orokorrik» ez zeukala. Ez ziren osoki okerrean hori idaztean hiztegi hori gaurkotasunerako laburregi zelako, baina Sabinok Larramendik bezala hitzak asmatuz nahi izan zuen euskarak hitzen sortzeko gaitasuna zuela erakutsi eta euzkera aberastu.
‎Gerrate zibilaren bezperan, ordea, gauzak aldatu ziren gizartezale katolikotasuna edo katolizismo soziala abiatu, erdaldunen ganako aiherra galdu. Halatan ere gaurko progrek Sabino literatura antzutzaile bezala ikusten duten arren, jakin behar da, hogeigarren mendeko urte haietan, erakusten diguten gizartea benetan kontserbadorea zela, eta eurek idatzitakoa, nahiz erromantiko usaina eduki, erdi errealista dela.
‎Mikel Zarate (Haurgintza minetan), Enaut Etxamendi (Gilentegiko Gilen), edo Joan Mari lrigoien (Babilonia) itxoin egin behar da benetako baserrien kezkak ezagutzeko. Bestalde euskaldunok mutur batetik bestera ibili ohi garelako baserriaz ahaztu ginen, azken nekazarien bizitzaz ez da jende asko arduratzen, nahiz munduan oraindik% 75.a nekazari izan, gure herrian ehuneko 7 tik behera jaitsi garelako, baina gogoratu behar zaigu gure hizkuntzaren oinarriak, zibilizazio guztietan bezala , artzainek, nekazariek, itsasgizonek eta esku langileek eraiki zituztela.
‎1.2 Garrantzitsua da, arestian esan bezala , euskalaritzaren alorrean eginda­ ko ikerketak testuinguru historikoan kokatzea eta horren barruan aroak bereiztea. Baina, aldi berean, ez da garrantzi gutxiagokoa hizkuntzalaritzaren historian, oro­ korrean eta gurean, maila teorikoan nolako eboluzioa eman den eta ikerketetan nolako norabideak nagusitu diren, edota hizkuntzaz kanpoko faktoreen eragina zenbaterainokoa izan den jakitea.
‎Aranaren kasuan, hain zuzen, alderdi horixe da berak nabarmentzen duena (269). Bestalde, hasieran esan bezala , onartutzat ematen da ukaezinezkoa dela, «begien bistakoa» egilearekin esateko (270), Arana Goiri politikariaren eta euskalariaren arteko lotura. Beste euskalarien kasuan ez?
‎Lehen esandako arrazoiengatik, elementu kulturaren gainetik, bere sustraiak biologian zeuzkan arrazaren kon­ tzeptuan aurkitu uste izan zuen Euskal Herri historikoaren iraupenerako ber­ merik sendoena. Ikuspegi hau, esan bezala , Euzko Gogoa k gainditzen du, Euskal Herri berreuskaldundu baten aldarrikapena eginez.
‎Baita J.M. Barandiaran antropologoak ere «euskal gizakia» deitu ohi zaionaren jatorriaz jardutean, zei­ naren eboluzio abiapuntua 7.000 urte inguruan finkatzen baitu (277). Honekin adierazi nahi duguna da, bat, arrazaren kontzeptua Sabino Aranaren garaian, eta oraindik geroago ere, diskurtso zientifikoan erabiltzen zen ohiko terminoa zela, eta bi, lan honen hasieran esan bezala , komunitate etnikoaren edo nazio­ aren edukia eman ziola Sabinok arrazari.
‎Sabino Aranaren garaian bezala , gaur egun ere estatu nazioek beren in­ migratuekin betetzen ez dituzten eskakizunak betetzea eskatzen zaio Eus­ kal Herriari, dakigunean, praktikan eta objektiboki datu estatistikoak leku­ ko, euskal kulturari eta euskarari dagokienez bederen, inmigrazioarena gurean fenomeno asimilatzailea izan dela, eta egun ere, beste testuinguru batean bada ere, arazoak erabakitzeke segitzen duela. Ederra da integrazio­ aren aldeko predikua, gizarte berdintasunaren izenean eraikia, Euskal He­ rrian ezkerrekoek bezain indartsu eskuinekoek errebindikatzen dutena.
‎Sabinoren herentzia politikoa bere osotasunean alde hatera utzi eta, haren oinordekoak sentitzen direnak, Landeta, edo Jose Antonio Agirre, edo Ma­ nuel Irujo baten bidetik joan daitezen, horiek, bai, hura ez bezala egiazko demokristauak eta europazaleak izan baitziren. Hori da EAJri luzatzen di­ on proposamena:
‎Bestalde, kritikari batek baino gehiagok salatu bezala , zentzuz eta tentuz bereizi beharra dago berari zor zaiona eta besteek hari egotzi diotena. Mitxe­ lenari jarraiki, hala dio Akesolok ere:
‎Euzkadi hitzak, lehenik eta funtsean, bere lurralde historikoan zein diasporan bizi den euskal jatorriko guztien komunitate etnikoa esan nahi du. Noski, inmigrazio­ populazioa ez da sartzen hor, egungo estatu moderno batzuetan, Alemaniako­ an bezala , sartzen ez den bezala.
‎Sabino Aranak ez du esaten euskal arraza espainolena baino garaiagoa denik, hura ez bezala garbia dela baizik; ezta ere ez du esaten euskal arraza txit garbia denik, mestizoak ere aipatzen baititu. Beraz, Euskal Herrian, hiru motatako jendea bizi da, hots:
‎tua aurkitzen da, zibilean bezala elizakoan, soziopolitiko eta ekonomikoan be­ zala administraziokoan, eta bereziki familietan (20). Garaiko datu estatistiko­ en arabera, Bilbaoko hiritaren artean euskaldunak halako bi dira abizena es­ painola dutenak, 3.537 erdaldun 1.724 euskaldunen aurkez (21).
‎(47) Gautegiz Arteagako parrokiako apaizez ari da, beren elizkizunetan, lehen ez bezala , euskaraz ari baitira: «Así lo ha entendido el virtuoso Clero de Gautegiz Arteaga y así ha empe­ zado a practicarlo; por lo cual le juzgamos merecedor de mil plácemes sinceros y entusiastas, no sólo de nosotros los euskerianos, sino de los católicos de cualquier nación extraña que quieran llevar dignamente ese nombre de hijos de la Iglesia> > («Parroquia ejemplar> >, Baserritarra, 2, 1897
‎Sabino Aranarentzat, esan bezala , euskalduna euskararen jabe dena daba­ karrik; baina euskaltzale, hots, euskarafilo izan daiteke euskara jakin gabe ere, baldin maite badu. Guk hemen, euskalari diogunean, euskaran adituari deitzen diogu eta euskalaritza, euskarari buruzko jakintza jasotzen duenari.
‎tografía» artikuluari erantzunez, Astarloa eta Mogelen tradizioari jarraiki, e eta q ren ordez, k erabiltzea errebindikatzen baitu. Baina bere lan maisua, esan bezala , Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino (1896) da. Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere.
‎Bere sistema grafikoa proposatu baino lehen, bada, hor zegokion bere aurreko beste guztiekin egiten duen bezala, berea ere ezez­ tatzea, zergatik ezeztatzen duen arrazonatuz; baina aipatu ere ez bide du egi­ ten, nahiz zenbait puntutan irizkide diren (57). Bigarren parada bere Proyecto de Ortografía (1896) argitaratu zuenean izan zuen, Aranak bere liburu hau ar­ gitara eman baino hilabete bat lehenago atera baitzen, eranskinean esaten du­ en bezala . Zalantzarik ez da Azkuek azken hau ere oso ongi ezagutzen zuela, baina hemen ere haren aipurik ez.
‎Besterik da, arrazoi politikoengatik ere, haren izena parentesi artean jarri iza­ na. Ezaguna den bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino libu­ ru hau argitaratu baino lehen, Kanpioni bezala , honi ere alderdiz alderdi jau­ zika dabilela esaten dio «La bandera fenicia» artikuluan (1895), noiz nazionalistekin noiz espainolistekin: « ¿ Qué me cuenta usted del Sr.
‎Azkenean, prozesuaren bukaeran, Aranak hizkietara mu­ gatzen du balio fonetikoa (71). Horrela jokatzean, ez bide zituela behar bezala bereizi ortografía eta fonetika kritikatu izan zaio oraindik orain (72). Arazoa ez datza hainbeste bi alor horiek ez zituela zinez bereizten jakin izan azpima­ rratzean, alderdi hau garrantzitsua den arren, harentzat ahozko euskara idatziz­ koa baino lehenagokoa izan zela nabarmentzean baizik (73).
‎Hona hemen zerrenda horietatik jasotako hitz batzuk, be­ rak berritzat dauzkanak: ...n (ángel), gudari (soldado), ikastola (escuela), ikur (signo), ikurrin (bandera), ikurton (sacramento), irarkola (imprenta), ixenorde (seudónimo), izki (letra), laurleko (peseta), ludi (tierra), margo (color), oben (pecado), opaldu (dedi­ car), orlei (berde), sendi (familia), ugaztun (mamífero), zenbaki (número), etab., edota beste iturrietatik hartuak, Hervás enetik, adibidez, margo (color) bezala .
‎Bego. Edota beste hitz batzuk, garagardo bezala , ez direla hiztegi ho­ rretan agertzen, baina bai Elhuyar Hiztegia n (81). Bego hau ere.
‎geak aplikatzea, atzizki arrotzak kenduz, eta b) kontsonantez bukatzen diren gizonezkoen izenak a edo í rekin, Mirena, Gilerma, Andoni eta gisakoen ka­ suan bezala eta, emakumezkoenak e edo ne rekin (azken kasu honetan n en bukatzen diren Martín, Balendin bezalako gizonezkoen izenetatik bereizteko), Josune, Gilerme ren kasuan bezala (84), etab. Antza, arra eta emearen eredu­ ra asmatuak. Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez.
‎geak aplikatzea, atzizki arrotzak kenduz, eta b) kontsonantez bukatzen diren gizonezkoen izenak a edo í rekin, Mirena, Gilerma, Andoni eta gisakoen ka­ suan bezala eta, emakumezkoenak e edo ne rekin (azken kasu honetan n en bukatzen diren Martín, Balendin bezalako gizonezkoen izenetatik bereizteko), Josune, Gilerme ren kasuan bezala (84), etab. Antza, arra eta emearen eredu­ ra asmatuak. Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez.
‎Salbuespen bakarrak, Josu eta Miren izango lirateke, edota jato­ rrizko izenean kasuan, Keperin eta Karla, Zeperin (Zepherinus) eta Karol en (Carolus) ordez. Bestalde, atzerriko izenei euskal itxura emateko, izenen jato­ rrizko iturburura jotzen baitu, bide horretatik mota askotako izenak ateratzen zaizkio, batzuk, Koldobika bezala , aski bitxiak, eta beste batzuk, Kepa beza­ la, onartuagoak izan direnak. Izenak itxuraz euskalduntzean, egiazko premia bati erantzuten ziolakoan zegoen, euskal idazleak gehienetan inguruko erdere­ tatik gaztelaniatik eta frantsesetik hartuta ematen baitzituen izenak.
‎Arana poeta zenetz edota, halakotzat jota, zein mailatakoa zen hausnar­ tzen ibiltzeak baino axola gehiago digu literaturaz eta, zehazki poesiaz, zer pentsatzen zuen jakiteak, alderdi hau, hura ez bezala , eskuragarri egiten bai­ tzaigu.
‎Politi­ karen aldetik begiratuta, biak dira fueristak, biak atzerrikoak, nahiz alderdi desberdinekoak diren (93). Irizpide soilki literarioaren arabera bakarrik des­ berdintzen dira, zeren Kanpionentzat, Elizondoko lehen Lore Jokoetan Arre­ se Beitia sari irabazlearekin gertatu bezala , poesía euskaldunak elkartzeko bi­ de eragingarria euskaldunen baitan kontzientzia politikoa sortzeko bide
‎erasotzen ere, hau ere, Azkue bezala , espainolen alderdietan batetik bestera da­ bilelako: «El señor Campión, en muchos años, ha sido liberal avanzado, fue­ rista, católico integrista, católico fuerista alfonsino, unionista de carlistas, in­ tegristas y fueristas...
‎Behin eta berriz ageri den bezala , oso estu hartzen du Kanpion. Euskal­ tzalea izateak ez du salbatzen, Unamuno eta Vinson-en antzera:
‎Hara hor bi nor, bi erraldoi, aurrez aurre: bata erasokorra, sua eta ura borrokan dabiltzanean bezala , eta bestea tenplatuagoa, hotza eta beroaren er­ dian.
‎Erreferentziatzat hartzen ba­ da orotara 2.386 orrialde idatzi zituela, eta horietatik 382 orrialde baino ez euskaraz, azkenean Aranaren euskalluma% 16ko sortarekin geratzen da, ares­ tian emandakoaren erdira jaitsiz. Remen ageri da Arana iritzi publikoari gaz­ telaniaz zuzentzen zaiola, esan bezala , arrazoi praktikoak medio.
‎1985ean aranazaleen setakeriari botatzen baitio errua (109). Berrikitan, Hen­ daia eta Hondarribiako Batzarren berri eman izan denean, J. Javier Granja Pas­ cual en lanean bezala , honek ere, ia hitzez hitz, Viiiasante eta Kintanaren ber­ tsio bera ematen du (110). Azken honengan, gainera, geroago ikusi dugun bezala, Sabino Aranaren jarrera intelektuala politikeriaren aitzakiaz satanitze­ ko joera nabarmentzen da, haren hizkuntzari buruzko ikuspegi estu eta politi­ zatuari Azkue edota Kanpionen jarrera zabal eta zientifikoa kontrajarriz.
‎Goian esan bezala , Eskualdun Biltzarra elkarteko behin behineko Batzor­ dea batzartu zen Hondarribiako Udaletxean 1901eko azaroaren 18an. Zein xe­ derekin?
‎Arestian esan bezala , Arana ez zen joan Batzar horretara, gaixorik zego­ elako, baina idatziz bidali zituen bere proposamenak, jadanik aipatuak, zeine­ tan zehatz mehatz azaltzen baititu Hendaiako Batzarrekoan gertatuak eta esan­ dakoak, orduko aktak jasoz. Helburuez zehaztasunik ez zela eman dio:
‎1º A todos los vascos que estudien el euzkera, en él escriban o deseen su vida y perfeccionamiento y a todos los euzkerálogos ex­ traños, a adherirse en la forma y plazo fijados a los acuerdos del Congreso Ortográfico de diciembre de 1901; y 2º A todos los euzkerálogos vascos y ex­ traños, que tengan criterio propio y particular en materia ortográfica, a pre­ sentar sus proyectos en la forma y planos también expresados» (130). Beraz, bat, Batzarraren xede bakarra ortografiaren batasunarena izango zen, eta bi, bertara euskalariak bezala euskaltzaleak joan zitezkeen, bientzat egiten zen go­ mita.
‎Honen 1092ko otsailaren 15eko erantzunean (136), puntu hauek zehazten dira: a) idazkariak ez dituela bete hitz emandako lanak, b) bera izan zela Ortografiaren eta Literaturaren sailak nahastu nahi izan zituena, lortu ez zuen arren, e) Hendaiako batzarkide guztiak ez zirela izan euskalariak (euzke­ rálogos), eta, alderantziz, euskalariak oro ere ez zirela deituak izan, d) arau ortografikoak, ez hitzez berehala, Adema eta Kanpionek nahi zuten bezala , bai­ zik azkerketa sakon baten ondoren finkatu behar zirela, Aranak proposatu be­ zata, e) proiektu egile bakoitzak izan zezala berea aurkeztu eta defendatzeko aukera eta, azkenik, f) beren atxikipena adierazitako 320ren gaitasuna gutxie­ tsi eta horiek Batzarretik baztertzeko arrazoirik aski ez dela (137).
‎an. Gertatzen dena da, Granja ri bezala beste askori ahaztu egiten zaiela pun­ tu honetaz Aranak ematen dituen argitasunak eta zehaztasunak irakurleari es­ kaintzea, gutxienik historiografiaren amorez zor zaion informazioa izan dezan:
‎Aranak ortografía eta fonetika garbiki ez bereiztean huts egin zuen eta badi­ rudi, Azkuerekin izandako gutunezko harremanetan azaltzen den bezala (149), Hendaia eta Hondarrabiako Batzarretan sortutako kalapita horretan zetzala. Arana euskalariaren alderdi amoregaitz hori da, lehen emandako aipuetan iku­ si bezala , geroztiko kritikak gehien azpimarratzen duena, Aranak bere irizpi­ de linguistikoak bere itzal politikoarengatik ezarri nahi izan balitu bezala, eta hura ez beste guztiek, soilki euskal ortografian jantziak izaki, linguistikoa ez beste interesik izan ez balute bezala.
‎Aranak ortografía eta fonetika garbiki ez bereiztean huts egin zuen eta badi­ rudi, Azkuerekin izandako gutunezko harremanetan azaltzen den bezala (149), Hendaia eta Hondarrabiako Batzarretan sortutako kalapita horretan zetzala. Arana euskalariaren alderdi amoregaitz hori da, lehen emandako aipuetan iku­ si bezala, geroztiko kritikak gehien azpimarratzen duena, Aranak bere irizpi­ de linguistikoak bere itzal politikoarengatik ezarri nahi izan balitu bezala , eta hura ez beste guztiek, soilki euskal ortografian jantziak izaki, linguistikoa ez beste interesik izan ez balute bezala.
‎Aranak ortografía eta fonetika garbiki ez bereiztean huts egin zuen eta badi­ rudi, Azkuerekin izandako gutunezko harremanetan azaltzen den bezala (149), Hendaia eta Hondarrabiako Batzarretan sortutako kalapita horretan zetzala. Arana euskalariaren alderdi amoregaitz hori da, lehen emandako aipuetan iku­ si bezala, geroztiko kritikak gehien azpimarratzen duena, Aranak bere irizpi­ de linguistikoak bere itzal politikoarengatik ezarri nahi izan balitu bezala, eta hura ez beste guztiek, soilki euskal ortografian jantziak izaki, linguistikoa ez beste interesik izan ez balute bezala .
‎Areago oraindik. Beste aurreko hori bezala , Piarres Lafitteri jasotzen diogu, beti «euskal teoriatik» urrun egondako Manex Hiri­ art Urrutyk P. Broussain-i 1902ko ekainaren 12an egindako gutun zati hau, Sa­ bino preso zegoela egina: «Eta gure Arana!...
‎Ate hori irekiz gero, irudimenak zemahi asma dezake. Hirugarrenik, Aranaren arra­ zoiketa logikoak balio lezake dedukzio bidez, euzko+ era etimologiaren ka­ suan bezala , baldin lehen premisa induzioaren unea egiaztatua balitz. Nola frogatzen da euzko ren jatorria eguzki dela?
‎Kanpionen artikulu luze honi beste luzeago batekin eman zion arrapos­ tua aita Manuel Arriandiagak aldizkari bereko iraileko zenbakian (166), eta ez, berak espero bezala , Jose Arriandiaga laikoak, hau baitzen berarekin eztabai­ dan sartu zena eta berak bere aurreko artikuluan espreski aipatzen zuena. Kla­ retiarra puntuz puntu ezeztatzen ahalegintzen da nafarrak azaldutako argudio­ ak.
‎Aranazaleek zirikatu egiten baitute, erantzun beharrean aurkitzen da Kan­ pion, baina irakurleak jakinaren gainean jartzen ditu, min ematen diola Ara­ naren iritziak ezeztatzen ibili beharrak, nahiago bailuke haren izena aupatzea, ez bakarrik euskalari bezala , baita, eta batez ere, nazionalismoaren sustatzaile bezala ere. Euskalaritzan, adinarekin azterbidean eredu zientifikoaren arabera jokatzeak kenduko zion hipotesi ausartegiak egiteko zeukan joera.
‎Aranazaleek zirikatu egiten baitute, erantzun beharrean aurkitzen da Kan­ pion, baina irakurleak jakinaren gainean jartzen ditu, min ematen diola Ara­ naren iritziak ezeztatzen ibili beharrak, nahiago bailuke haren izena aupatzea, ez bakarrik euskalari bezala, baita, eta batez ere, nazionalismoaren sustatzaile bezala ere. Euskalaritzan, adinarekin azterbidean eredu zientifikoaren arabera jokatzeak kenduko zion hipotesi ausartegiak egiteko zeukan joera.
‎ren hori aldarrikatzean, Kanpionek Serapio Mujikari 1912ko abenduaren 4an egindako gutunean idazten dion bezala (175), Azkue Gotzainaren esanera jo­ katzen ari baitzen. Izendegiaren berrikuntzarako, bada, eliz agintariek batzorde bat izendatu zuten, parrokietan erretore jaunek «behar bezala eratutako euskal izenen zerrenda izan zezaten». Eleizaldek ez zuen begi onez ikusi jokabide ho­ ri eta joku horretan Azkueren eta honen lagunen eskua ezkutatzen zela iruditu zitzaion.
‎Zergatik ote euskaltzaleen artean horrelako kalapitak? Azkueren ustez, esan bezala , bekaizkeriagatik dena, ez beste ezergatik. Txomin Agirrek ere hitz her­ bera erabiltzen du Azkueri 1907an egindako gutun batean:
‎Jainkoari ere horrelako gurtzarik! Aranari bakarrik deitzen zaio «Maisua», maiuskulaz, eta haren izena sakralizaturik bezala agertzen da, hark esanak edo idatziak betiko egiak bailiran transkri­ batuz. Aldizkariak ia zenbakiro ekartzen ditu Aranaren pasarteak «Páginas del maestro» sailean, edo haren lanei buruzko iruzkinak, gehienetan hitz be­ rrien inguruan.
‎Hau guztia euskara berria iruditzen zaio. Ez hala, ordea, Euzkerea koentzat, hauentzat, «orlegi», adibi­ dez, «belegi»ren (amarillo) antzera, oso egoki asmatua baita herri senaren ere­ dura, edo herri soilaren ahotik zuzen jasoak, Kirikiñok, adibidez, «zirijol» (ji­ deo) eta «txirringuts» (bicicleta) bezala .
‎Zergatik hau ere susmopean? Euskaltzaindiko Euskera agerkariko ar­ tikulu batean, bat, aditz faktibiboen aurrizkia ez ir, Sabinok esan bezala , bai­ zik ra dela sostengatzen duelako; bi, prozedura desegokia iruditzen zaiolako bataio izenak generoaren eredura euskalduntzea, horrela jokatzean, Marte (Marta) eta Lazar (Lazaro) bezalako anakronismoak sortuz; hiru, Abandoko­ ak asmatutako hainbat hitz gaitzesten dituelako, hala nola guren, deun, done, eresi, semakar (unigénito), ikurton (sacramento), zorun (felicidad), bitxain, ingi (pape... Aranaren eskolakoek erantzuten diote esanez, objekzioak edo zuzenketak Euskaltzaindiko buruarengandik eto­ rri arren, haren euskalari ekarria gero eta zientifikoago, argiago eta sendoago­ tzat daukatela.
‎Altuberen okerra, funtsean, euskararen arazoa hizkuntzalaritzatik begira­ tura bakarrik planteatzean datza, ez baitu kontuan hartzen, horrekin batera, bes­ te indar soziopolitikoek ere badutela beren eragina. Hizkuntzen bizitza ez da jokatzen bakarrik familian eta herritar soilen artean, hor bereziki, nazio batek bestea zapaltzen duen testuinguru historikoan baizik, are gehiago, gure kasuan bezala , hizkuntzaren izaera politikoak duen garrantziaz inor guxi jabetu izan ez denean (227). Borroka ez da ematen hizkuntzen artean, herrien artean baizik, eta hor herri menpetuaren hizkuntzak bere garaipena kulturaren bidez lortu be­ har du.
‎ten bezala . Orduan hain ebidentea ez zena, egun Soziolinguistikak zein Hiz­ kuntzaren Soziologiak berretsi besterik ez dute egiten, nahiz, interes desberdi­ nengatik, hizkuntzarena despolitizatzen ahaleginak egiten diren.
‎ohikoena, alemana eta ingelesaren kasuan bezala . Euskaraz ere erdal kutsua duten esaldiak eta hitzak baztertu eta, euskal harrobitik sortutakoak erabiltzea izanen litzateke irizpide zuzena.
‎Honela, euskaragoa da esatea, adibidez, txindi, dirua baino, margo kolo­ rea baino, oben pekatu baino, bijotz miña doloria baino. Hitzak sortzeko or­ duan, jatorrizko formaren bila joan behar baita, eboluzio metodo historikoa erabiltzea proposatzen da, bere garaian Astarloak eta Sabino Aranak beren az­ terbide etimologikoetan egin bezala (236). Bestalde, orokorrean, ikuspegi ne­ gatiboegia, aurreiritzi sobera, agertzen du Altubek euskararen egoerari buruz, noiz eta Euskal Pizkundearen gailurrean, euskara berpizten ari den unean (237).
‎Estabaida, musean bezala , enbido eta ordagoka bukatzen da, noizbehin­
‎oraintsu arte indarrean egon den uste oker bat zuzendu gabe, pentsatu izan baita Fernando Sarrailh de Ihartza izan dela bere Vasconia famatuan Sabino Aranaren errore arrazista salatzen eta euskara euskal nazionalitatearen osagai oinarrizkotzat ezartzen lehena (248). Euskarari Euskal Herriaren eraikuntzan ematen zaion lehentasunari dagokionez bederen, bera baino lehenago esnatu ziren, arestian esan bezala , Euzko Gogoa ko zuzendari eta lankideak. Horre­ taz ez da zalantzarik.
‎Azkuek guztien gainetik jartzen du haren izena, na­ hiz elkarren artean lehiakide amorratuak izango diren (249); Kirikiño hark ereindako landareaz ari da, bereziki bigarren aroan (250); Orixeren ustez ere, aldekoak nahiz kontrakoak izan, hura daukate eragile nagusitzat (251). Hale­ re, autore handienekin bezala , harekin ere kritikak bere galbahea pasatzen du xehe eta mehe. Beraz, gogoetak eta balorazioak egiteko unea da azkeneko hau, haren inguruan galdera anitz eta mota askotako salakuntzak egin baitira.
‎67.or.). Lehen aroan, bada, jarrera moderatua erakutsi zuen ortografian bezala politikan Azkueren gerizpean. Harenean aldaketa nabarmena EAJko kide bihurtzean ematen da, 1909an Bizkaitarra astekariko euskal sailaren ardura eta 1913an Euzkadi egunkariarena hartzen duenean, hain zuzen, bigarren arotzat jo daitekeen honetan hasten baita sabindar eredura hurbiltzen, batez ere, foneti­ ka eta ortografian, tarteka neologismo batzuk ere sartzen dituelarik (lbid., 138.or.).
‎Aranak bere zigilua uzten du jorratutako arlo guztietan. Hain da autonomoa bere iritzi eta jokabideetan, politikoetan bezala bestelakoetan, hurbilekoenak zaizkionekin edota, Azkue zein Kanpionen kasuan bezala, fonetikan maisutzat dauzkanekin ere ez baitu amare emango eta eztabaida garratzak izango baititu. Ideología politikoan ez eze, euskalaritzaren alorrean ere iritzi kontrajarriak zituz­ tela, jada kontu zaharra da, pasarte askotan egiaztatzen dena.
‎Aranak bere zigilua uzten du jorratutako arlo guztietan. Hain da autonomoa bere iritzi eta jokabideetan, politikoetan bezala bestelakoetan, hurbilekoenak zaizkionekin edota, Azkue zein Kanpionen kasuan bezala , fonetikan maisutzat dauzkanekin ere ez baitu amare emango eta eztabaida garratzak izango baititu. Ideología politikoan ez eze, euskalaritzaren alorrean ere iritzi kontrajarriak zituz­ tela, jada kontu zaharra da, pasarte askotan egiaztatzen dena.
‎Harenean alderdi hau azpimarratzen gogotik saiatzen denik bada (252). ...literatoa gutxietsi eta deskalifikatzeko, ez bide da erabat zuzena, ez bederen uste bezain ebidentea, zeren, polemika giroan arma politikoak ere erakutsi zituela egia bada ere, jakin baitzuen militantzia politikoa eta akademikoa garbiki bereizten ere, bai­ ta eztabaidaren sua euskaltzaleen komunitatera zabaltzen zenean ere, ortografi batasunaz Hendaia eta Hondarribian egindako Batzarren inguruan bezala .
bezala , gaitasuna ukatu diotenak (254). Baina berak, beti hala jokatu zuen ala ez alde batera utzita, esparru zientifikoan arrazoiaren autoritatea besterik ez zuen onartzen» (255).
‎Zoritxarrez hogeitamabi urte itxaron izan behar izan zuen hizkuntzaren Akademiak sortzeko, hori bai, Sabinok iragarri bezala , lau diputazioen babes­ pean. Historiaren Akademiarik ez zen eta, ez da sortu, ez Artiñanok nahi zu­ en Akademia bikoitzarekin ez bestela.
‎Prat de la Riba katalanismo pragmatikoaren «aitak» bezala , idearioari uko egin gabe «la política del posibilisme» jarraitzea da hau.
‎Izan ere, ez dugu behin ere ahantzi behar, guztiok bezala , bere argi eta itzalekin, bere garaiko semea genuela Sabino ere, eta horrexegatik, bera zu­ zen epaitzeko orduan, garai hartako egoera sozial, kultural eta ideologikoa na­ hitaez kontuan hartu beharra daukagula.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia