Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 193

2000
‎Izan ere, I. Mundu Gerrako lubakietako egoera irudikatzen zaigu. Honela, Frantziaren armadara gerratean parte hartzera joan behar izan zuten euskaldunetariko bat dugu eleberri honen protagonista: Jean Etxegoien.
‎Kutxazainean jolasean ari direla, polizia dator eta ihes egin dute. Honela, neskaren lagun baten etxera joan beharrean egongo dira, eta bertan jantzi baten lapurretaren berri izango dute. Beraz, neska hura ezagutzearekin batera, lapurreta bitxi batean korapilaturik aurkituko du bere burua.
2001
‎Joateko mina eta deskantsuaren atsegina. Joan beharra eta adierazi ezina. Alfa eta Omega.
2002
‎Beranduegi nabil. Bizkorrago joan behar dot. Ez zara mutil" txaarra".
‎Zazpi urthe egonik joan behar izan zen," Ez" eta" ba" doidoia zielarik zuzen".
‎Halan be, ezin jaramonik inori egin, honako paperik ez baldin badakar. Eragozpena horixe da, atzerrira joateko behar diran lez, hona sartzeko be paperak jasean ekarri behar dabez. Horra hor untzea.
‎bihurtu, eta bazkaldu baino lehen, gaztetxuok han urrintxuago egoan iturrira joan behar izaten eben," Ur gozoaga" iturrira, tangartak eta txongilak hartu, eta aurrera, burdibidean zehar, batzuetan beherantz, hurrengoan gorantz. Iturrira heldu baizen laster, lehenengo ur drungadea tangartaren tapan edaten eben umeok, eta geroago, txongil eta kaikuak urez ondo beteta, bira etxerantz, jeurt egiten eben, bazkaldu eta barriro be azkar eskolara joan eitezan, iluntzerarte.
‎Gura ta guraez, morroi joan behar ete zan, basetxe hatako patari politak ikusi ahal izateko?
‎Alde batetik barnean izugarrizko atsekabearen eta mingostasunaren haizea somatu zuen Basotxek bere lurralde ederreko eremu, landa, zelai, baso eta oihanak utzi eta erbestera joan behar izango zuela ta. Baina Izarnelekin bizi izango zela amets eginez, liluraz eta atseginez ganezka jartzen zitzaion barrena.
‎handik lasterrean esan gura da. Gizonik argienak Iparraldera ihesi joan beharrak, hain leber ez ziranen eskuetan laga ebazan arloak. Honeek dikea saldu egin eben.
‎Bultzagileak ditugu biko, lau burpileko eta gehiagoko burdi txiker eta galantak. Bultzagileak gara kalean goazanok, alkarri sakadak eginez espaloietan, kalean batetik bestera joan behar dogunean, denda haundien sarrera urteeretan, kirol jaietan, toki askotan.
2003
‎Berak: Iparraldeko geltokiko comisariara eta arin, handik gero kale Jaime Ostosera joan behar zutela ta.
‎Arregi familikoa zala esan balio eluke ulertuko nortzugatik erraiten zuan. Behin osaba bat hil zitzaion Ameriketan diru asko utzirik, eta ondasun zaina, administradorea, Arregi familiaren bila etorri zan handik, bainan inundik aurkitu ezinik, atzera joan behar izan zuan Ameriketara oinordekoak topau gabe.
‎Txominek ordaindu zuanean Rodriguezek berriz eskatu zuan. Bukatu zutenean eskuturreko erlojuari begitada bat bota, ta Rodriguezek urrun joan behar zuala ta berandu egin zitzaiola. Astelehen arte ta bakoitza bere aldetik joan zan.
‎Zoritxarrez goiz joan behar izan zuan Gabilondok, zakurra etxean lotuta utzi zualako. Joandako larunbatean oihuka eta negarrez egon zan jabea etorri arte.
‎Hurrengo egunean zinera joan behar dugu.
‎Azkenean Londonen arkitu zan, lainoaren erdian eta bildusik. Erdi lotsatuta zebilen hiri handi hartan, larrugorritan joan behar zualako, eta policeman bi idoro zituan.
‎Ganera badaukagu batzorde bat be, euskerea eleiz gaietan erabilteaz arduratzen dana, Andoni Gerrikaetxebarria bikario nagusia buru dala. Gotzain nazanetik hona, lehenago baino aukera gehiago dot euskeraz berba egiteko, euskal herri askotara joan behar izaten dodalako. Bateko hau dala, besteko hori, batera ta bestera ibili behar izaten dot, eta batzar eta eleizkizun askotan euskeraz berba egin behar.
‎Gorlizen jaiotakoa, Munitibarren bizi izandakoa, euskaldun garbia bihotzez be; gure gerratean Kubako erbestera joan beharra izan eban, eta han, Santiago uri handian, bertako gotzainaren idazkari eta bikario izan zan. Gotzain hori bizkaitarra zan, Markinaldeko Etxebarrikoa, Zubizarreta kalmeldarra, gizon zentzundun eta jakitun handia.
‎Euskal Herrian berton be bai. Ez dago urrin joan beharrik, hori holan dala ikusteko (gure arteko ama baten: Neure semeak fedea ukatu!).
‎Berari begira, bada, ikusiko dogu, beste inon baino hobeto, zertarako gagozan mundu honetan, nora goazan, eta nondik eta zelan joan behar dogun, geure bizitzako une ta gorabehera guztietan.
‎Nik berehala joan behar dot Unaxek.
‎Bihotzak txokorik urrunenean ezkutatu nahi izan zion, uzkur. Zerbaitek itzuli eta arineketan alde egiteko eskatzen zion, aldarrika, baina hara joan behar zuen, logelara, non Unaxek itxarongo ziola esana baitzion. Buruak gero eta ozenkiago zulatzen zion arima, kantuaren beste bertsoez, ahots hura isildu, ukatu nahi bazuen ere, indar osoz.
‎Karmelek esango deutso, nik orain Bibiotegana joan behar dot; bulegora deitu deust eta Karmeleri lepoan ukitutxo batzuk emanda, atetik aldendu zen.
‎Zergatik joan behar duk?
‎Burua ez galtzeko bide bakarra, esaten zuen. Eta gizaldi batzuek joan behar izan zuten berak ere onartu artean. Gizakien artean ezerk ere ez dirau:
‎Merezi izan zuen Ainhizerena xamurrago eramatea. Harekin ez zeukan azkar joan beharrik, dena gozoagoa zen eta ez zion axola nahiari eusteak, gero sumendiak eztanda non egin edukiz gero. Batentzat eztitasuna gordetzen zuen bitartean, bestearekin gogoak eskatzen zion gordinkeriari bidea eman ziezaiokeen.
2004
‎Jakinda dago hori. Joan behar haundiren bat izan ezik, ez dakit nik zertarako...
‎Arin joan beharra dinat.
‎Ez da egon hitz sinonimoen sariketan. Gezalara joan beharra izan du, hango estazioko jefearekin egotera. Ez daki ezer.
2005
‎Goizeko seirak puntuan ikusi eban. Asteguna izan balitz, arrapalada baten jagi beharra izango eban, baina ez, gaur igande goiza da, dinotso bere buruari, ez daukat lanera joan beharrik. Ohean etxunda jarraitzen dau, suerte apur batez lo gehiago egingo daualakoan.
‎Etxerako bidean irratiz iragarri eutsien Dimitrisi hurrengo egunerako plana aldatu eutsiela. Spinalonga irlarako ibilaldia egiten eban gidaria gaixorik egoala eta, berak joan beharra eukala. Etxean emongo eutsan gainbegiratua bide mapari, hurrengo egunean dana izango zan barri berarentzat eta.
‎Batzuk hautsi, bestek peka. Zentrora joan behar dutela supemerkatuarentzat egiten duten bezala. Bai!
‎Aberats dira, pobreago ziren garaieri konparatuz. Erromak garbiki errana du ez duela Europak apez bila joan behar lehenagoko misionetara141.
‎Iheslari politiko joan behar du amaren bizkarrean Egiptora, Herodesek hil nahi duelarik. (Mt 2,3)
‎Gorago aipatu Bibliako erakaspen horietarik ez atera Liburu Sainduak enganatzen direnik, baina bide bat ideki dutela eta bide horretan gizonak aitzina joan behar duela. Eta aitzina doala.
2006
‎Itxura horretan jo eban kilometro eskas batera egoan herri aldera. Hara heltzeko etxe albotik igaroten zan burdinbide uherretan barrena joan behar izaten eban. Bagoi eta errail pusken artean biziagotzen zan haize zakarraren eraginez, haren ibilkerea are saskelagoa egiten zan.
2007
‎Momentu txarrak pasa genduan orain a [r] i naiz kontatzen, Gerrara danok joan biarra gutxi giñala bueltatzen.
‎Bertso batzuek jarri nai ditut motiboa ema [n] dirate, Arjentinara juan biarra Uruguaijok daukate.
‎10 Nezesidadiak beti joan bear aurrera ez dute geitu nai iñork danaren atzian.
‎Ogeitabat urte pasa, postura orretan. Soldadu joan biarra, tokatu zait bertan, eta etzait tokatu, etxetikan bertan, urte bat an pasata, etorri naiz bueltan.
‎Gero sekulan faltako danik ez dirate akordatzen, ospitalera juan biarra iñoiz badira gaizkitzen.
‎Zerbait ondo datorrenian gelditzen gera poztuta. Zerbait geiago izan naian tokatze [n e] z dana artuta, gero azkenian joan biarra guztiak emen utzita.
‎Soldadu joan biarra, tokatu zait bertan. Eta etzait tokatu, etxetikan bertan.
‎Atzean, itxaroten, euskal etorkinentzako lana eskaini zuten tanbojabeak zeuden. Postre garaian langileak banatu zituzten; eta nork norekin joan behar zuen argitu eta ostean, tanboak urruti zeudenez, azkar azkar bilera amaitutzat jo zuten:
‎Bela [e] re juan biarra ein zaie tokatu.
‎Gero sekulan faltako danik ez dirade akordatzen, ospitalera juan biarra iñoiz badira gaizkitzen.
‎Kostaldetik hur, arrantzaleak ibilten dira antxoen eta bestelako arrainen bila, eta pinguinoek horren eragina be igarri dabe. Orain urrinago joan behar dabe jateko bila.
‎Pobrezia ikaragarri zabaldu da herrialde osoan. Gaur egun Buenos Aires Argentinako beharrik gehien dagoan lekua izan arren, askok handik Patagoniara eta beste probintzietara joan behar izan dabe behar bila. Gauza asko aldatu jakez urte gitxian argentinarrai, eta oraindino be egokitze prozesuan dabilz.
‎Morro de Sao Paulon Madriletik Euskal Herrirakoa erosi dot. Poza ez da sentiduten dodana hemendik joan behar nazalako. Hasierako lau hileko joan etorria sei hilebeteko biaje bihurtu jat. Biajeko bizimodura ohitu naz:
‎Berrogeta zortzi ordu, halan ba, Chaltenetik Esquelera joateko. Kostalderaino joan behar izan gara, eta handik iparralderantz. Hegoalderantz etorri ginan bidetik iparralderantz egin dogu, eta barriro be Andeetan sartu gara.
‎Autobus geltokiaren alderdia sano arriskutsua ei da, baina zeozer gehiago bilatu gura badot hara joan behar naz. Han dagoeta motxileroentzako informazino bulegoa.
‎Beragaz batera kamaraduna eta kamara, polizia bat eta beste persona bat. Eurokaz joan behar dodala esan deuste, motxilan eta boltsan zer dagoan aztertzeko. Bildurtu egin naz hainbeste jentegaz.
‎Denporea ederra egiten jatzu. Lagun dozu biajean, ez da arerioa, ez dozu haren kontra joan behar. Eta denporeak gauza ederrak opesten deutsuz:
2008
‎Egia esan, gurean ez eban inork gerrara joan beharrik izan, aita edadez nagusia zalako eta semerik zaharrenak oraindino 18 urterik ez eukalako. Gerrako konturik be gitxi entzun neban.
‎Soinekoak sutondoan eta kaltzerdiak labean epelduta eukazan ordurako. Armozua prestetan ez egoan lanik, Jaunartzera baraurik joan behar zan eta.
‎Ilun dago baina uretara joan behar dot. Iturriko txorrotean kantina zintzilikatu eta urak ontzian egiten dauan hotsa mehetu danean, hartu eta etxerako bideari ekin deutsat.
‎Orain ipurtargien distiratxoak ditut bidelagun, ilargia hodei artetik kurikan dabilen artean. Iturrira ilundu eta gero joan beharra genduanean holan lasaitzen ginduzan amak: Segi trankil!
‎Badoa Luisa radioak saltzen diran denda batera eta erosi dau azken modako bat, sei edo zazpi botoiduna. A zelako dantzak egin behar dituen berak eta Joxek gauero, erromeriara joan beharrik barik! Aprobak egin eta ondo dabilela ikusita gero, zorrak pagau eta sartu dau astotzaran polito polito, manta baten batuta.
‎Astoagaz ez eze burdiagaz be sarritan izaten genduan Lekeitiora joan beharra. Egurra eroatera askotan.
‎eskatzen euskun maistreak baina guk danari ikutu behar. Etxeetako hormei ikutuaz joan behar eta, jakina, eskuak baltz baltz eta gero eskuak aurpegira, erropetara... Zikin egozan bazterrak, demontre!
2009
‎Auzolan zehatz horretarako Herriko Etxeak zuzendari bat izendatzen zuen, Kartapasa izenekoa. Kartapasak erabakitzen zuen noiz egin behar zen auzolana, nortzuk joan behar zuten, zelan egin behar zen lan, zeintzuk erreminta erabili, behar osteko jatorduaren antolakuntza, agertzen ez zena apuntatu... gero Herriko Etxeari isuna ordaintzeko. Sarritan aitzurrekin zabaltzen zituzten bideak.
‎Auzo alkatearen ardura etxerik etxe joatea izaten zen, jabeei lurrak emateko eskatzera. Etxeren batera zazpi biderrez joan behar izan zuten, jabeak erakusten zuen aurkako jarrera zela eta. Antzina egin ei zuten Larrauritik Jataberako bidea.
‎Sasoi batean etxe guztiak zeuden herri basoetan landareak sartzera derrigortuta. Gaur egun, ostera, dirua ordainduta ez dute landareak sartzera joan beharrik. Gainerakoa lotetan banatuta zegoen, eta hala dago gaur egun ere.
‎Antzinako lurrezko probalekua makal biren artean zegoen. Zuhaitz horiek erreferentzia legez hartuta markatzen zuten lurra, harriak nondik nora joan behar zuen jakiteko. Makal bietariko batetik eskegita kodaina bat egon ohi zen eta mailuarekin jotzen zuten probei hasiera emateko.
‎Guk kanposantun eskubete lora beti imintxen gendun jardiñeko. (...) Egun horretan eleizara bere joan behar izaten zan. Bai, eta kandelak imiñi, eta samu esate" akon, samu mantel bat, ta ain ganera diru bota abadentzako.
‎Meta egiteko azpian egur apur bat behar du, egurrezko oinarria, ezpabere hezetasuna sartzen zaio behetik gora. Gero behea zabaltzen zaio, eta gorantz egin ahala estutzen joan behar du. Horretara, metak zabalagoa izan behar du beheko aldetik goikotik baino.
‎Lazoekin, zuloak eginez, eskopeta eta ehiza txakurrekin ibiltzen ziren kazeruk. Hainbatek bizio moduan hartzen du, izan ere, ehiza denboraldian, batzuek egunero joan beharra zeukaten.
‎Jataben, lekukoen gomuta ailegatzen den ginoan behintzat, beti egon da medikua, baina dentistarenera Mungiara joan behar izaten zuten. Haginak eta matrailaginak dira janaria ahoan ebaki eta mamurtzeko atalak.
‎Zelemin bete gari eta zelemin bete artagarau eman behar izaten zitzaion abadeari bedeinkapenaren truke. Astoa bete bete eginda, hustera joan behar izaten zuen abadeak, bedeinkapenekin jarraitzeko. Soro ondora joaten zen abadea, Aitxe gure bat errezatu eta gurutze batzuk egiten zituen.
‎Eremu geografiko berean ez da egoten ardientzako urte guztirako janaririk. Ondorioz, beste inguru batera joan beharra izaten zuen artzainak bere artegiari jaten emateko.
‎San Tomas eguna, abenduaren hogeita bata, izaten zen errenta ordaintzeko eguna. Jabe nagusiak, edo euren administratzaileak, hirian bizi ziren, Bilbon gehienetan, eta hara joan behar izaten zuten errentadoreek. Bertan, bazkaria ematen zieten nagusiek eta errenta ordainduz gero bakean amaitzen zen urtea.
‎Berriemaileen arabera, gozamena zaharra hil arte izaten zen kasu batzuetan. Hots, izan zirela hainbat kasu, elkarbizitza arazoengatik edo dena delakoagatik, guraso zaharrak hiltzerakoan emantzipatu gabeko neba arrebek etxetik joan behar izan zutena. Edozelan ere, arauak hil arte etxean geratzeko eskubidea onartzen zien oinordekoa izan ez eta etxean bizitzen jarraitu gura zuten neba arrebei.
‎Antzinako sasoietan gurdibidea zen egun pista bihurtutakoa. Gurdibideaz gainera, bidezidorrak ere izaten ziren; eskolatik etxera bide horietatik joan behar izaten zuten umeek arinago egiteko. Jatako bizkarrean jaiotako berriemaile batek jakinarazi zigun moduan, otez beterik egon da orain hamarkada batzuk arte inguru hori.
‎Urtaroaren arabera ordua egokitu egiten zen, noiz iluntzen zuen kontuan hartuta. Baina Abemarietako kanpaiak jo ostean, dantzaldia amaitu eta gazte guztiek joan behar izaten zuten etxera. Neskatoen kasuan, Abemarietako kanpaiak jotzerako etxean egon behar zuten gehienek.
‎Etxe batzuetan maiztasun handiagoarekin hartzen zuten besteetan baino. Mezatara goiz joan beharra zegoenean, behiak jetzi aurretik, txerria hil aurretik... hartzen zuten. Zenbait lekukok barausia gizonezkoena bakarrik zela esan digute.
‎Zazpi logela zituen gaua bertan egitera joaten ziren bidaiarientzat. Bertako berriemaileen hitzetatik dakigu, antzina kaminorik egon ez eta jendeak Plentziatik Bilbora eta Bilbotik Plentziara gurdiz joan behar izaten zuen sasoian, askok hartzen zutela bertan ostatu; eta egin egin behar, basatzak, eguraldi txarrak, nekeak eta sarritan bidean aurrera egiten ez zieten uzten eta.
‎Iratxoek bide batetik joan behar zena hartu eta beste bide batetik eroaten zuten. Iritxok, ba bide bateti yon ber danak, besteti eron itxen" txusela.
‎Konfesatzera, aurreko egunetik baraurik joan beharra zegoen. Aurreko gaueko hamabietatik, ezin izaten zuen ezer jan ez edan konfesatzera zihoanak.
‎Solaiei arranak eta dunbak ipintzen zizkieten euren autoritatea indartzeko. Aurretik artzainak joan behar izaten zuen. Solaia gidari izan arren, sarritan okerreko bidetik joaten zen eta.
‎Artaburuak labean sartu eta hurrengo egunean joan behar izaten zen nontzebarri: artaburutik eskua igaro eta esku bete garau lortuz gero, ondo ihartuta zegoen.
‎Arratsaldeko eskolara ezin joan, baina. Ardiak eukiezan etxean, eta eurak zaintzera joan behar eban mendira. Asko maite ebazan Josetxuk ardiak eta pozarren ibilten zan artzaintzan, batez be bildotsak jaioten ziranean.
‎Hamazortzi urteko neskatilea irudian eta! Eta horretarako, jakina, edo joskileagana joan behar, edo joskilea bere etxera ekarri behar. Zergaitik ez dakit baina, bigarren hau iruditu jakon ondoen gure Nikolasari:
‎Hurrengo egunean, beste hiru lau baserritar lagun hartuta, hamabost kilometrora egoan herri bateko feriara joan behar ebala otu jakon gure Praiskuri. Beharbada bertan aurkituko eban osturiko zaldia.
‎Eta, jente guztiaren irribarreak leporatuta, oso lotsaturik, lehengo kortara joan behar izan eban gaixoak.
‎esan eban pozarren gure txangurruak. Ogigaztai Nagusiaren gelara bertaraino joan behar joat".
‎Baina egun baten gure Apartxuk eskutitz edo karta bat hartu eban herriko alkateak botata. Eta karta haretan herriratze bat agintzen jakon, herrira joan behar ebala; bere kumetxuen barri emotera edo. Bihozmin handia hartu eban Apartxuk karta hau heldu jakonean.
‎Neskatilaren batzuk esanda edo, besteak be joiazalako edo, zergaitik ez dakit baina, gure Txinpaseri autortzera joan behar ebala emon eutsan behin buruak. Eta ez, gero, buruak emon bakarrik!
‎Halako baten gure mutilari, mundu honetan nahikoa bizitzarik eroan ebala ta, zerura joan behar ebala otu jakon. Eta, gehiagoko barik, heldu zeruko ateetaraino eta, tilin tilin, tilin tilin, deitu eban hango kanpaitxuaz.
‎Ez egoan erremediorik. Patxok, nahi zein nahi ez, otsoaren urdailera joan behar eban. Baina, egiaz be jan egin behar ete eban?
‎Abadeak be ez uste, gero, kolko barruan halako kili kili edo pikakada batzuk sentiduten ez ebazanik. Baina eleizea bere kontura eban eta, ezeren jaramon barik, nahi ta demoninoak eurakaz eroango baeben be, eleizea zaintzera joan behar eban berak. Luziano barik zelan, ostera?
2011
‎Touryren teoria, laburki esanez, (Toury, 2004) xede kulturaren sisteman, itzulitako testuak estatus ezberdinak har ditzake; eta kontestualizazio egokiaz ari garela, Touryk azpimarratu egiten du ez dela jakintzat eman behar, berbarako, itzulpen sistema ezagutzen denik itzulpenean eragiten duten hizkuntzen ezaugarriak deskribatzeko gai izanagatik. Harago joan behar da, hizkuntza azterketaz harago, alegia. Itzulpena behar bezala kontestualizatuko bada, kultura jakin bateko itzulpen elementuen artean behar den moduko bereizketa egin behar da, itzulpen jakinen posizio justua deskribatu behar da, ezen testu beraren itzulpen bik ez baitute jatorrizkoaren leku berean zertan egon.
‎Osterantzean, petroleoeta karburo argiak erabilten ziran, baita kandeladun farolak be. Uretan iturrietara joan behar izaten zan eta erropea garbitzen erreketara. Lehenengo irratiak agertu ziranean, jentea halako aparatoen inguruan batzen hasi zan, partiduak entzuteko eta.
‎Telefonoa oraintsuagoko barrikuntza da: lehenago Meakaurreko Sakristauenen (sakristaua bizi zan etxean) baino ez egoan, eta hara joan behar izaten eban telefonoz deitu edo deia hartu gura ebanak. Normalean, dana dala, gitxi erabilten zan eta, erabilten zanean, telegrametarako izaten zan.
‎Etxeetara urak ekarri aurretik, etxetik kanpora garbitu behar izaten zan erropea. Etxe gitxitan egozan labaderoak, eta andrazkoek inguruko erreketara joan behar izaten eben bogadea edo lexibea egiten, uda nahi negua izan. Normalean erropeari etxean bertan emoten jakon jaboia (Chimbo eta Lagarto erabilten ziran orduan), erdibitutako tinaku edo balderen baten sartuta.
‎Altamirako bizilagunek, beste busturiar guztien moduan, Axpera joan behar izaten eben eleizeagaz zerikusia eukan guztirako. Egun euritsuetan arlo txarra izaten zan hori, lehenagoko estratzak zirala eta.
‎Urte bi inguru egon behar izaten zan soldadu, eta guztiz izaten zan gatxa soldadutzea egin barik estatutik kanpo beharrean joatea. Halanda be, Busturian hainbat ziran itsasora edo Ameriketara joan ziranak, soldadutzara joan beharrik ez izateko. Ama alargunen seme bakarrak izaten ziran libre geratzen ziranak, normalean.
‎Medikua etxera etorrenean be domeketako erropak jan tzi ohi ebezan. Alkondara zuria izaten zan domeketan ohikoena; baita norbait hilten zanean, esku muna, eskumune egiten joan behar ebenean be. Frakak jeneralean ilunak izaten ziran.
‎Hogeigarren mendearen erdialdean berrogeta hamar hogerlekotan ordaintzen zan ganorazko aharito bat. Behin baino sarriago jazo da, soldadutzara joan beharra tokau eta artalde osoa beste artzain bateri saldu beharra. Baina normalean, halako kasuetan, zerbitziora joan behar eban artzainak bere ardirik onenak etxekoen ardurapean ixten ebazan, handik osterakoan atzera bere beharrari ekiteko.
‎Behin baino sarriago jazo da, soldadutzara joan beharra tokau eta artalde osoa beste artzain bateri saldu beharra. Baina normalean, halako kasuetan, zerbitziora joan behar eban artzainak bere ardirik onenak etxekoen ardurapean ixten ebazan, handik osterakoan atzera bere beharrari ekiteko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia