2001
|
|
Goiz etorriko zela esan zinan baina... astebukaeraro bezala, berandu! Aldameneko zokormazoari berriz bost axola zaion
|
bere
semeak egiten duena, horrek bai egiten din lo, ondo egin ere lo, aurretik semea ageri ez delako kezka dela eta ezin lo eginik banabil, aldamenetik zurrunda hots nazkagarri hori besterik ez dinat entzuten! Zer egiten ote dinate ordu horiek arte!?
|
2003
|
|
Katixak ez zuen malko bakar bat ere isuri, eta aurpegia ere zurrun mantendu zuen. Baina
|
bere
semeak ondoegi ezagutzen zuen bere ezpain estutuetan eta ukabil itxietan ez erreparatzeko.
|
2004
|
|
Amets triste da, edanarazten dut eta milioi bat pariatzen dugu joko batean, irabazten dut. Sos hori ezin du ordaindu, orduan erraiten diot milioi baten ordez
|
bere
semea emaiteko. Segur naiz ongi aterako dela!
|
2007
|
|
Giozuè rekin nengoen lo gelan. Eguneroko hau idatzi du,
|
bere
semeak irakur dezan handituta. Hau izan da bere azken nahia.
|
|
– Nahi nuke erraiten duzuna segitu, baina Mathieuren aitaren azken nahia izan da
|
bere
semeak jasan duen bortizkeria eta mina jakitea. Hori ezin diogu errefusatu, nahiz eta gure seme bakarra galtzea arriskatzen dugun...
|
2008
|
|
Ez zen hura sentimendu alaien haria bere bizitzaren soinekoan josteko unea. Garaiz zen bizitza berri hartan pozik sentitzeko,
|
bere
semearengandik oso urrun sentitzen baitzen. Ahul sentitu zen hasieran, eta momentu batzuetan erabakitakoaz damutzera iritsi zen.
|
|
Argiztatutako ispiluaren aurrean makilaje guztia kentzeko eseri zenean harrotasun puntu bat nabaritu zuen egindako emanaldiagatik. Une hartan argiuneak somatu zituen begiak ixtean, eta
|
bere
semearen begirada ez zen malko bakar batean ere islatu. Denbora gehiegirik galdu gabe ostatura bueltatzeko prestatu zen, eta behin ohean etzanda egonda, gutun luze bat idatziko zuela pentsatu zuen, Moskura bidaltzeko.
|
|
Eskailera nagusiak jaitsi zituenean kalera irten zen zuzenean ostatura joateko. Izandako esperientzia berriari buruz idazteko grina zuen,
|
bere
semeak aurrerantzean jakin zezan bere amaren lehen antzezpenari buruz.
|
2011
|
|
Ni Iraitz naiz, hamazazpi urteko neskatxa bat; askotan entzun dut oso liraina naizela, batez ere etxean, guraso guztiek
|
bere
seme alabei esaten dieten bezala. Gernikakoa naiz, horregatik Gernikako institutuan ikasten dut.
|
2012
|
|
Eta beste alde batetik, aita dago. Aita lanean ez badago, egun guztia irratia entzuten, egunkaria irakurtzen eta telebista ikusten ematen du,
|
bere
seme alabengatik arduratzen ez den ditxosozko futbolean besterik pentsatzen ez duen aita horietako bat da.
|
2014
|
|
Eta Enekok, lotsaren lotsaz mututurik, erreguzko begirada bat botatzen zion. Eta amak Enekori begirada urrikalkor bat,
|
bere
semearen oinazea partekatu nahiko balu bezala, semearengan zetzan zama zailarekin kargatu nahiko balu bezala, betiko lagun horiek ezezagun izatera pasatzen direnean gelditzen den amildegia bete nahiko balu bezala.
|
|
Denek, beldurtuta, beren etxeetatik irten eta solasaldiari ekin zioten. Bat batean, emakume bat, izuak gorputza hartuta, garrasika hurbildu zitzaien,
|
bere
semea falta zela esanez. Denak elkartuta, saiatu omen ziren inguruko baso eta zelaietan haren semea biltzen, baina inork ez omen zuen haren arrastorik aurkitu.
|