|
2000
|
|
|
Ke laino lodiak ere ezin lor zezakeen haien urduritasuna estaltzerik. Nire azalpenak, noski, ez ziren entzunak izan; horretaz gain, bi aurkezleek gaitsetzi egin
|
zuten
nire jarrera, txanda ez zegokidalarik hitz egin nuelako. " Gainera esan zuen Otso  tzarmendik, puruaren keaz bost aro olinpikoak eginez, funtsezkoena ahaztu duzu, gonbidatu jauna; eta funtsezkoena da hemen dugun hiena nazkagarri hau ez dela hiena bat, hienaz mozorroturiko gizaseme bat baizik.
|
|
|
Ezin nuen ideia baztertu. Eulien runrun berdina
|
zuten
nire ideiek ere. Jira-biraka, korreo mandoaren gogapen askatzailean.
|
|
|
Ostikoka ibil  tzen ninduen, eta zerbait esan nik aker seme hari? Egunek berrogei ordutik gora luzatu behar
|
zuten
nik maisu hari hitz erdi bat esa  teko. Eta ez da gezurra berdin gertatzen zitzaie  la beste ikasle guztiei ere.
|
|
|
Jo eta jo, doinuak bereganatzen ninduen arte. Orduan, arazo guztiak ahaztu, eta zulotik zulorako maitasun alaia jarraiten
|
zuten
nire ezpainek. Bakean nuen barrena.
|
|
2002
|
|
|
Bi neskak, mutilak agurtu eta gero, niregana etorri ziren. Mutilek berehala galdu
|
zuten
nireganako arreta eta partidari ekin zioten berriro.
|
|
|
Gehienak presaka pasatzen ziren nire aurretik; bakan batzuk, berriz, markesinaren azpian babesten ziren ni bezala, baina arnasa berritzeko bakarrik. Ez
|
zuten
niregan erreparatzen, eta, segundo batzuen buruan, abiadan joaten ziren institutura.
|
|
|
Hala ere, etsitzea beste erremediorik ez nuen. Egia esateko, nire harrikadak eta punk rockarekiko zaletasun zoro neurrigabea jasateko eraman handia erakutsia
|
zuten
nire bidaideek aurreko asteetan, eta, beraz, guztiz ulertzekoa zen hurrengo egunetan nik amore eman nezan, izugarri aspertuko nintzela ziurtzat ematen banuen ere.
|
|
2003
|
|
|
–Hemen dira!!! , oihukatu
|
zuten
ni baino lehentxeago iritsitakoek.
|
|
|
âMirad lo que me ha traÃdo Agustina Zubeldia âesan zuen behin barre algaraka, eraman nion txorizoari mutur batetik eta nazkaz eusten ziola, eta neska guztiek barre egin
|
zuten
nire lepotik.
|
|
|
–Tonta, retonta, que te marches al sitio, bukatu zuen hark, muturra lurreraino, eta neska guztiek barre egin
|
zuten
nire lepotik. Gogotik, suelto.
|
|
2005
|
|
|
Denek burua jiratu
|
zuten
nigana, txunditurik, batik bat nire amaren lagunek. Amak keinu bat egin zidan, erotu al nintzen edo galdetuz bezala.
|
|
2006
|
|
|
Konturatzen zara, ezta?, biolineko klasera biolinik gabe. Zer pentsatuko ote
|
zuten
nire gurasoek. Etxera itzuli behar izan nuen bide erdia egin eta gero.
|
|
|
Egiten zituen lanak hainbeste gustatu zitzaizkiola adierazi zionez Edurnek, kakorratzez egindako estalki batzuk oparitu zizkion, esker onaren seinaletzat edo, amak. Harrezkero, bien artean hitz egiteko ez
|
zuten
nire beharrik izan. Nik baino denbora gehiago ematen zuen Edurnek etxean.
|
|
|
Edo, hobeto esanda, inportanteena nekien, soberakoa zitzaidan gainerako guztia. Aitaren lehen hitzek errealitatetik bota banindute bezalako efektua izan
|
zuten
nigan: urrun sentitzen nintzen aita kontatzen ari zen hartatik, iruditzen zitzaidan nik ez nuela zerikusirik istorio hartan.
|
|
|
Oso arazo larria. Aerodromokoak argitara ekarri zuen horrenbeste denboran gordean izan zutena; horixe gertatu zen, eta orain irtenbideren bat aurkitu behar
|
zuten
niretzat, berentzat!?, pentsatzen nuen nik orduan.
|
|
|
Nik entzutez ezagutzen nituen Kurt eta Trieste, bi hitzok misteriozko aura bat
|
zuten
niretzat erdi lanbrotan gogoratzen nuen istorio bati esker: opera kantari baten atzetik Italiara alde egin zuen aitaren ahaide aberats batzuen semea omen zen Kurt.
|
|
|
Pare bat orduz egon nintzen Kurtekin, gehiago ez, eta eragin zidan inpresioagatik, sator lanen batean ari zelakoan nengoen ni, eta ez agintariei ipurdia miazkatzen: irrati baten botoiari batera eta bestera eragiterakoan ateratako hots kirrinkariek ez
|
zuten
niretzat beste argibiderik. Ezta eltxoen aitzakiarekin kandela baten argitan egoteak ere.
|
|
|
Trena gelditzen hasi ez balitz, eta itxiturako ate nagusian ikusi ez banu Adlerhaus zioen errotulu handi bat hegazkin baten marrazkiarekin, ez nuen asmatuko aerodromo bat zegoela hesi altu herdoilduaren barrutian. Kanpoko itxurak dezepzionatu egin ninduen, hesiak eta sarrerak ez
|
zuten
nik hainbestetan amestu nuen bikaintasunik.
|
|
|
Inor ez. Desesperatuak egon behar
|
zuten
nire gurasoek halako zerbait onartzeko. Ez ninduten ikusten, ezagutzen ez nuen hiri bateko portu aldera nindoala, pentsamendu ilunak baztertu ezinik eta gero eta hotzikara sarriagoak sentituz!
|
|
|
Begiak zabaldu nituen. Hormako karean egindako idazki batzuek erakarri
|
zuten
nire arreta. Vive la Belgique zioen idazki batek, eta, haren azpian, data bat ageri zen.
|
|
|
Pixa egin nion burutik behera eta, ostera galtzak jaitsirik, ipurdian pot egitera behartu nuen. Lagunek murrika batean eta eztarriak urratzerainoko oihu eta ardailak eginez txalotu
|
zuten
nire jarduna, eta haiek ere pixa egin zioten juduari.
|
|
|
Neska koskorra nintzelarik, mutilek eta gizonezkoek nahi zutena egiten
|
zuten
nirekin. Ezkutuan, hori zen beren guraso edo emazteek eta baita nire amak ere eskatzen zuten bakarra.
|
|
|
Eta hori guztia gutxi balitz, nire etxean opera kantari bat aipatzea puta galdu esatea zuan. Aise imajinatuko duk nola hartu
|
zuten
nire ihesaldia.
|
|
2007
|
|
|
Biek ala biek hurbildu ninduten kultura eta liburuen mundura. Biek ere gazte alde egin
|
zuten
nire bizitzatik.
|
|
2008
|
|
|
Ez genuen elkarrizketa eteteko inolako asmorik. Louren hitzek ere tximisten efektua
|
zuten
nire tripan: " Badakit aurkitu dudana berezia dela, eta badakit zer egin behar dudan", esan zuen zalantza izpirik erakutsi gabe.
|
|
|
Adibidez: obrerismo iraultzaileak edo langileriaren baitako fedeak oso gaxtea harrapatu ninduen, baina, dena dela, nolatan nahi
|
zuten
nik langile klasean sinestea neu langilekumea eta alferra izanik, eta batik bat eguneko menu merke eta eskasari langille bazkaye eta etxebizitza edo pisu koxkorrei langille etxiek esaten ohituta egonik. Gero punkiak etorri ziren, eta gero... gerokoak.
|
|
2009
|
|
|
Kontua da eragin politikoez eta egonezin psikologikoez gainera, bizi izan nituela arrazoi kultural eta estetikoak ere euskaraz idazteko erabakia hartzerakoan, eta, garai hartatik geratu zaizkidan oroitzapenen arabera, motibazio artistikoek berebiziko indarra izan
|
zuten
nire euskararenganako erabakian: euskal munduaren bizi berritze kultural gartsu baten erdian erabaki nuen euskaraz idatzi behar nuela.
|
|
2010
|
|
|
Beraiek uste baino inuzenteagoa eta kokoloagoa nintzenez, ezin nuela esan nien, biharamunean Euskal Fonologiako azterketa neukalako, Txillardegirekin, eta orduantxe hasi behar nuela estudiatzen, ez neukala batere ikasita, fonetika eta fonologia gorrotatzen nituelako. Beraiek, agian, harrokeriatzat hartu
|
zuten
nire erantzuna. Horrelako mespretxua egitea ere!
|
|
|
Gainera meritu zerrendan lehenengoa nintzela ikusi nuen harrituta eta horrek ere asko lasaitu ninduen. Urte haietan zehar zaletasunez eta dibertsioz egindako artikuluek beren fruitua eman
|
zuten
nik espero gabe. Azterketa egin ondoren, baina beste egun batean, ezer aldatu gabe irakurri behar zen idatzitakoa tribunalaren aurrean.
|
|
|
Eskolan ordea, bai, nabarmentzen
|
zuten
nire erraztasuna eta, luzitzeko okasiorik bazen, aukera ematen zidaten.
|
|
|
Baina gazte haiek ikusirik, gehienak, 18 urte ingurukoak batez beste, denak batxilerra eginda eta baita karreradunak ere batzuk, gehienak klase sozial erdi mailakoak, lasaiago aurkitu nintzen. Ez nengoen bakarrik; benetan jatorrak, alaiak, azkarrak ematen
|
zuten
nire kideek. Bestalde, jesuita elkartea zen orduan Elizan handiena:
|
|
|
1998an teknokrata nintzela ziotenek, eta 2009an identitateaz obsesionatua eta erabat galdua dabilen animalia politikotzat naukatenek, ez batzuek eta ez besteek ez
|
zuten
ni laudatzeko asmorik halakoak esatean. Hala uste dut nik behintzat.
|
|
2011
|
|
|
Zure neurritan sartzen ez zena, gaizki zegoen, okerra zen. Zuk nahi bezala jokatu behar nuen nik, zure gustuek izan behar
|
zuten
nireak, zuretzat ona zenak niretzat ere halaxe behar zuen.
|
|
|
Buruz jardun nuen. Txeloren hitzek, aldiz, argi eta ozen segitzen
|
zuten
nire barruan:
|
|
|
errukia deitzen diogunaren atzean ahuldade psikologikoa edo utzikeria morala, bietakoren bat egon ohi da askotan, eta agian bi biak zeuden nik Neskari eman nion baietzaren mamian ere. Apaizak puten zertarakoa ezagutzen zuen bezala nekien nik zergatik jo
|
zuten
nigana, susmatzen nituen nire baietzak ekar zitzakeen ondorioak, guztiak ere, gaiztoak?, eta, hala ere, baietz esan nion Neskari. Baina nire baietza, besterik sinetsi nahi banuen ere, ez zen bihotz zabaltasunak eragina.
|
|
|
Zintzoak eta aldarte onekoak ziren, baina euskara zeukaten bihurria. Haiek ondo aditzen
|
zuten
nik esaten nuen gehiena, baina nik ezin haiena inondik inora asmatu. Are gutxiago euren artean bizi eta bizkor berbetan zihardutenean.
|
|
|
Geroago ez zen kontestarik izan. Nonbait errekarat sartu zirenian kontesta ematen zutenak, ez
|
zuten
nire llama aditzen eta ez zuten kontestarik ematen.
|
|
|
Horiek denek, gizarte batek eraiki ditzakeen balorapenez aparte, izugarrizko garrantzia izan
|
zuten
niretzat, norberaren ekarri partikularrez gainera (bakoitzaren diziplinaren arabera), pentsatzen, aztertzen, begiratzen eta aukeratzen irakatsi zidatelako. Eta irakatsi zidatelako, gainera, euskaldun izan gintezkeela, oso sakonki euskaldun, inolako lokalismo antzu eta tribukerietan erori gabe.
|
|
2012
|
|
|
Lehen solairuan argia zegoen; Colette senarraren zain egongo zen. Oholek kirrinka hotsa egin
|
zuten
nire oinen azpian. Colettek entzun egin ninduen.
|
|
|
Nire lankideek ez
|
zuten
nire kezka ulertzen. Saiatzen nintzenean nire lankideak konbentzitzen datorkigun etorkizunaren zailaz, algaraka hartzen zituzten nire hitzak.
|
|
|
Neu ere, jende artean eta kantuan. Baserritarrek, ordea, ez
|
zuten
nirekin ezer jakin nahi, eta baztertu egin naute, alboratu, artaldeko ardi beltza banintz bezala. Arrotza natzaie, hori da kontua.
|
|
|
egin
|
zuten
nirekin,
|
|
2018
|
|
|
Horren argigarri badut oroipen egoki askoa: gau batez larrugin bat harrapatu
|
zuten
nire soldaduek hilerrian. Ezpata zorroak egiten zituen hilobietatik ateratako hildakoen larruz.
|
|
|
Kadiratik jaikiarazi, eta nire kontra estutu nuen. Grazibelen ipurmasail beroek zakur ohararen dardara
|
zuten
nire eskuetan. Gela nagusia eta nire logela bereizten zituen gortina korritu, eta ohera eraman nuen.
|
|
|
Ordurako erabat ahantzia nuen Jonane hura, baina borreroburuaren neskarekiko setari esker ikusi
|
zuten
nire burutazioek argia, ustez amairik gabeko galeria baten barren barrenean argi txiki bat atzematen denean bezala. Talaiatik tortura gelara zeraman zurubitik behera jaitsi nintzen, urduri, borreroburua, nire bat bateko erreakzioarekin harrituta, atzetik segika nuela.
|
|
|
Monasteriokoei fraidegai bidaltzen ninduela esan, eta hala, borreroengandik gordetzeaz gain, eskola pixka baten bidea ere zabaldu zidan niri iruzur haren bitartez. Ez nuen Sein Floreten urtebeterik egin, baina urtebete hartan kopista lanak nire eskua trebatu zuen, eta liburuetako irudiek matxinadaren lekua bete
|
zuten
nire oroimenean. Erret hirira itzuli nintzenean, ordea, jendeak bizi bizi gordetzen zuen matxinadaren oroipena:
|
|
|
Kantaren azken parterako, oroitzapen zaharrek ostatu hartu
|
zuten
nire baitan. Ahopean laguntzen hasi nintzaion Pillarditen kantatzeko modu mardulari, eta biok batera kantatu genituen azken hitzak:
|
|
|
–Errondal... Errondal zen, Baronet, esan orduko, egiaren itxura pixka bat hartu
|
zuten
nire hitzek. Ikusi al nion gorpuari aurpegirik?
|
|
|
Manex Muxelaren argibideen arabera, azenarioaren papera jokatuko zuen masta luze bat jaso
|
zuten
nire soldaduek katedral aurreko plazan; haren inguruan, zanga bat zabal zezatela agindu nien.
|
|
|
Urte hartako San Migelak azkar baino azkarrago igaro ziren, kasik enarek zerua zeharkatzen duten abiada bertsuarekin. Hala ere, jaiak konturatu gabe igaro arren, orduko gertaerek eta desagerketak errotik aldatu
|
zuten
nire bizitza.
|
|
|
Alabaina, nik ongitxo nekien gurasoek ez zidatela egia osoa esaten, zerbait ezkutatzen zidatela, alegia. Batetik, ez ninduten gainerako neba arrebak bezala hartzen eta, bestetik, ikaskideek noizean behin agerian uzten
|
zuten
nire jatorri arrotza:
|
|
2019
|
|
|
–Hargatixe nago hemen. Kanadan lan egiten duten presoek gemak eta dirua osten
|
zuten
niretzat, eta nik jatekoak eta sendagaiak erosi, eta herrikoen artean banatzen nituen. Nonbait, baten batek ez zuen bere partea jaso, eta salatu egin ninduen.
|
|
|
Gurasoek garbi
|
zuten
nik jakin beharra neukala haiek zer bizi izan zuten, zer sufrikario jasan behar izan zituzten. Mundua gerran dokumental saila hasi zenean, nik hamahiru urte nituen ordurako eta gurasoek astero ikusarazten zidaten dokumentala, baina bakarrik ikusi behar izaten nuen.
|
|
|
Nolatan iritsi nintzen pentsatzera ni bezalako neska erdipurdiko, arrunt eta hutsal baten konpainia nahiko zutenik? Ane hautatu zuten, jakina, eta orain denak nire lepotik barrez ari ziren, eta haien barre algarek burrunba egiten
|
zuten
nire belarrietan amesgaizto batean bezala. Gau horretan amets egin nuen Ane eta biok elkarri musuka ari ginela nire ohean.
|
|
|
(Irati: buru handi eta hutsa, hortzetako aparatua, begiak pixa putzuak ziruditenak, titiak niri orduan izugarri handiak iruditzen zitzaizkidanak, baina klaseko mutilak atzetik segika izaten zituen haiek ukitu nahian, buru hutsean, hortzetako aparatuan eta pixa putzuetan erreparatu gabe.) Zer espero
|
zuten
nik erantzutea? " Zer nazka!"?
|
|
2020
|
|
|
Hizkuntza kasik hieroglifiko hartan ametsak koadernoan apuntatzen geratzen zen Ikki... Hurrengo gauean erakusten zizkidan idatzitako marrazki konpreniezin haiek, eta zipitzik ez ulertuta ere, liluraren burbuila ezinbestean areagotzen
|
zuten
nigan... Harrezkeroztik, ez ote naiz haren ukimin huts bihurtu...
|
|
|
Nire garaiko beste batzuk ere ezagutu nituen. Esate baterako, Mazurkiewich uruguaitarra, Calderón mexikarra, brasildarren batzuk... baina, ez
|
zuten
nigan eragin handirik izan. Carrizo argentinarrari buruzko erreferentzia onak ditut, nahiz eta jokatzen ez ikusi.
|
|
|
87 denboraldia zen. Hasiera oso txarra izan genuen eta hamalaugarren jardunaldian, sailkapeneko zuloan geundela, Iñaki Sà ¡ ez ipini
|
zuten
nire lekuan. Dena den, Bilbao Athletic Bigarren mailara jaitsi zen.
|
|
2021
|
|
|
Semeek, biek ala biek, antz handia
|
zuten
nik umetan ezagutu nuen gerraurreko Auxtinekin: begi bixi bixiak, nondik adarra joko edo nondik zer aurkituko baleude bezala.
|
|
|
Lou Andreas Salomeren Atzerabegirakoa ri buruzko artikulu bat argitaratu nuen gure artean egile hura ia inork irakurri gabe zeukan garaian, psikoanalisia eta feminismoa uztartzeari zer etekin literario atera zion nabarmenduz eta Rilkerekiko eta Nietzscherekiko harremanaren hari batzuk aztertuz. Fakultateko feministek ez
|
zuten
nigana jo, ezta zoriontzera ere, baina laster ziren gure liburutegian idazle errusiarraren liburuak. Gainerakoan, ez nuen egunkarietan kritikarik egiten; ikerkuntza akademikoak baino ez, eta aldizkari espezializatuetan argitaratzen nituen.
|
|
|
Ez dakit zehatz noiz hasi zen gertatzen, baina, halakoen artean, neska lesbiar batzuk agertzen hasi ziren, taldean gainera, beren esperientziak kontatuz literatura egin nahian; gure giro politiko nahasian, munduan hedatzen ari zen korronte feminista berri baten lehen pausoak eman nahian zebiltzan. Batzuek sekulako intimitateak kontatzen zizkidaten aurrez aurre; auskalo zer ikusten
|
zuten
nigan; ez behintzat neuk ikusten nuena. Jo eta txiki arraio egin nitzakeen idatzi haiek, ez baitzuten balio azterketa psikologiko taxuzko bat egiteko ere.
|
|
|
Agindutako orduan, hantxe ginen hirurok, gaizki disimulatutao ikusminez, abokatuaren deiaren zain nire bulegoko ordenagailuaren pantailaren aurrean jarrita. Ordurako, informatikariek eskaneatua
|
zuten
nire ordenagailua, eta Golden Girli ere dei bat egina nion ezkutuan, ziur egoteko MatuSalemek zuela saio hura erregistratu eta Tasiori informaziorik helarazi.
|
|
|
Baina hainbeste xehetasun bitxi ikusi nituenez, txostena idatzi eta Gasteizkoei zientifikokoak bidaltzeko esan nien. Ez
|
zuten
nik bezain argi eta garbi ikusi, eta, besterik gabe, ez zidaten kasurik egin, eta nekatu egin nintzen. Taldearekin okerragoa izan zen, eroa hots egin zidaten eta nire postuari uko egitea lortu zuten.
|
|
|
Defendatu behar ninduenak defendatu ez ninduenean hark defendatu ninduelako defendatzen dut, xuxurlatu zuen, amorratuta?. Barruan, kartzelara sartu nintzen lehen egunean, pedofiloek festa antolatu nahi izan
|
zuten
nire omenez. Loteria egokitu zitzaien, ni bezalako bizargabe bat.
|
|
|
Redak, bestalde, ez zuen Europara joan nahi izan; urruneko pikoek eta izarrek ez
|
zuten
ni bezainbeste erakartzen eta, gainera, bidaia agentzia hartakoekin Marokon bertan ikusmira berriak zabalduak zitzaizkion. Eta haren amak, azkenik, agur afarian agindu zidan asko errezatuko zuela nire alde.
|
|
2022
|
|
|
Agian gizartearen eragina izan zen edo, agian, inkontzienteki bada ere, sinetsi nuen gure etxetik berriz ere jeneral, politikari edo enperadore batek atera behar zuela, eta ez nuen hutsik egin nahi, edo ama eta amona baino gutxiago izan... Ez al
|
zuten
nitaz idatzi idazle latindar horiek botere gose aseezineko emakumea nintzela?
|
|
|
Gauez ohean eta egunez ikasgelan, irakurtzen ahalegintzen nintzen orrialdearen eta nire artean sartzen zen haren irudia. Arabia hitzaren silabek zeharkatzen
|
zuten
nire arimaren nagitasun gozo isila, eta sortaldeko lilura batez xarmatzen ninduten. Larunbat arratsean feriara joateko baimena eskatu nuen.
|
|
|
Denek txalo jo
|
zuten
nik izan ezik, jauna, zeren uste dut Catalina han ikusteak, guk bakarrik ikusten baikenuen polit, beraren manerengatik, beraren buruarengatik, bera han negarrari eusten ikusteak, uste dut horrek konturarazi ninduela herri honetako nire azken egunak bizitzen ari nintzela. Ziurtasuna izan nuen, jauna, nire herrena entzun eta ikustean, bizitzen ari nintzen guztia beste leku batetik oroituko nuela handik urte batzuetara, joan eta itzuli ez zenaren nostalgiarekin.
|
|
|
Hori aditu nuenean, jauna, burura etorri zitzaidan Javierrek, moxalaren agerpenaz geroztik, ni maitatzeko egiten zuen ahaleginaren uste sendoa, nire maitasuna erraza zelako, bazekielako nik umetatik desiratzen nuela hori eta ikusten zuelako bakarrik zegoela. Eta ezetz, ezetz eta ezetz esaten hasi nintzen, eta denek pentsatu
|
zuten
nik txapelketa horretara munduko urre guztiagatik ere aurkeztu nahi ez nuelako esaten nuela hori, imajina dezakezu zer pentsatzen dudan nik gauza horietaz, baina nire ezezkoa, izatez, gorputz guztia sutan nuelako izan zen, eta hori, jauna, hori bai dela munduaren amaiera. " Ez nazak maite orain, hik ni maitatzea nahi ez dudanean, zeren, nik, maitasunaz ikasi nahi diat, baina guk elkarrekin beste gauza batzuk ikasiko genitizkek", esan nahi izan nion, baina ez nion esan.
|
|
|
Arratsalde hura guztia Marcorekin pasatu nuen Javierren tabernan, belarra erretzen, eta ez dakizu zuk nolako abiada hartzen
|
zuten
nire pentsamenduek. Eta hainbeste begiratzen nion Javierri, hura barraren beste aldean zegoelarik, ezen Marcok esaten zidan:
|
|
|
...edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo
|
zuten
nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nint... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo
|
zuten
nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nint...
|
|
|
Goizean etxera itzuli naiz, atsedena eta dirua hartzera. Bederatzietan etorri behar
|
zuten
nire bila. Bederatziak, eta ezer ez; hamarrak, eta ezer ez.
|
|
|
Gainera, jakinarazi behar dizut txakur frantsesa dela. Bataila baten ostean abandonatua geratu zen, Normandiako herri batean aurkitu eta jaso
|
zuten
nire soldaduek. Ezin ukatuko dizkiozu marrubi batzuk aberkide bati.
|
|
2023
|
|
|
zimaurra bota
|
zuten
nire festa jantzietan,
|
|
|
...k, ama eta bostok kabitzen, ingurumarietako pisu batera aldatu ginen, eta haren alokairuak nire irabazien puska handiena jaten zuen, eta eskolako matrikulak, ikasmaterialak, arropak eta janariak, zer esanik ez, eta nire ama gaixoak ere botika eta sendagai gehiago behar zituen, haiek ere zein baino zein garestiagoak, eta pentsatuko duzunez, gure favela zikin hartara etortzen ziren bezeroen sosek ez
|
zuten
nire gastu guztiak ordaintzeko ematen.
|