2001
|
|
Bere lehenengo nobela garaiko giro urbanoarekin hertsiki lotua azaltzen bazen ere, abortoaren auziaz bat heziketa tradizionalaren itzalez eta hainbat arazoez hitz egiten zitzaigularik, 100 metro izan da irakurle eta kritikariek Saizarbitoriaren nobela" errealistena" kontsideratu izan dutena. Kutsu errealista hori nobelan egiten zen aukera linguistiko bikoitzetik ezezik8 bertan kontatzen zuen istorio nagusiaren nolakotasunetik
|
zetorkion
: garaiko irakurleari ez zitzaion, inondik ere, hutsala iruditu nobelak ETAkide batek poliziarengandik
|
2003
|
|
Eta gehiago esan daiteke: ingeles zaletasuna aitatatik
|
zetorkion
. Itsasgizonen artean bereziki, lehenagotik ere ingelesa hizkuntza garrantzitsua zen, ez frantsesa, kultura eta gizarte gune askotan bezala.
|
|
Harrapaturik zeuzkan eta bazekien hori. Begiak sumatzerakoan, hotzikara
|
zetorkion
mutilen begi puntutik ahora, eta ondo zekien haiengandik nahi zuena lortu zezakeela. Ez zegoen ziur Ainara eta Karmele ere jabetu ote ziren, baina dena dela ez zen gauza handirik gertatuko; agian lizun hutsa zela pentsatuko zuketen, besterik ez, eta hori ez zen berria izango.
|
|
Ama besaulki baten jesarrita zuen zain, aurpegi ilunaz. Neskatilak tua irentsi zuen, gainera zer ote
|
zetorkion
sumatu ezinik.
|
|
Ez zeukan presarik; egia esan, ez zekien gau horretan gertatzekoa gerta zedin nahi zuenentz; burua beste arazo batekin nahastuta eta nagi sumatzen zuen. Gainera, aspaldian burura ez
|
zetorkion
galderak agerraldia egin zuen: zein zen beraren benetako nortasuna, nor zen eta nor izan gura zuen?
|
|
Artean zutunik, elkarren gorputzetan estuturik, Unaxen izterraren presioa nabari zuen bere sexuan, haren gainetik bultzatzeko amorrua nondik
|
zetorkion
ez zekiela. Baina aldakak eragiteari ezin zion utzi, kuleroan hezetasuna gero eta nabariagoa zela, barneko beroak kiskali beharrean.
|
|
Baina, hasieran zioa ondo jakin gabe, iltzaturik zeuzkan begiak eta iragan urrunetik
|
zetorkion
irria ezagutzen joan zenean, negarrari eman zion. Gero haren bularrean uzkurtu eta, bularrean ukabilez joaz batera, marmarka hasi zen:
|
|
Arantxa mutu zegoen, hari begira, begien aurre aurrera zelan
|
zetorkion
ikusten. Esku zalantzakor bat barrabilen azpian ipini, ukituan hauek gehiago bildu eta gogortzen zirela, eta bestearekin haragizko iskilua hartu zion, goitik zerizkion tanta gardenak tontor gorritik zabalduz, labainago uzteko.
|
|
Arantxak, ezustean harrapaturik, ez zuen astirik izan ahoa ixteko, eta eztulka hasi zen, erdi itota, xanpain jarioa gelditzen ez zelarik. Itolarriak eragindako bat bateko dardarek alutik
|
zetorkion
atsegina areagotzen zioten, baita Unaxi ere.
|
2004
|
|
Eraketa aldetik, nobelak berak aitortzen du zorro bat dela, kontakizun, gertaera, ipuin, olerki, kantu eta hausnarketez betea. Egileak bazekien idazkera horrek sortarazten zion desoreka nondik
|
zetorkion
. Hara bestela nobela oso aurreratua, XII. kapitulu hasieran, iratxo idazleak, zelan azaleratzen dituen bere kezkak:
|
2009
|
|
Juan Ormaetxe, Taket, Meñakako bertsolaria estimu handian izan du elkarrizketatu dugun lekuko ugarik. Hanka bat egurrezkoa zeukan eta hortik
|
zetorkion
ezizena. Abertzale sutsua ei zen, plazan bere ideien alde kantatzen zuen eta sarritan amaitu zuen kartzelan.
|
2018
|
|
Etxea, berez, ederra eta atsegina aurkitu zuen lehenbizikoz, baina, egia esan behar bazuen, handiegia emakume bakar batentzat. Senarrari gurasoengandik
|
zetorkion
jauregitxo bat zen eta, handigurakoa zenez, harro kontserbatu nahi zuen, gizaldietan eta gizaldietan iraun zezan. Baina, hark bestetara uste izan arren, nola hain burubakoa zen, danbortzat balio izango ziola ederki asko sorbalda gainean zeramanak pentsatzen zuen beti Elbak; ez zuen aditzen, eternitaterainoko iraupen hori bukatzear zegoela, luzaroan segitzen baldin bazuen ondorengorik gabe.
|
|
Marie Antoinette kaskarin, burulokaren portaera lizentziosoak, lizunak, arinak eta nasaiak ekar ziezaiokeen deskreditu, desondra eta lotsaz, izen ona eta ohorea jagon guran, Louis XVI. harroputz handia izan gurakoa zela aitzinean zuen senarra,
|
zetorkion
ostera ere pentsamendua Elbari.
|
|
Kalerako prestatzen hasi zenean, kaobazko armairuaren erdiko taparen barrukaldean zegoen ispiluak, barren barrenetik
|
zetorkion
tristeziak sorrarazitako lantu mingots samingarria erakutsi zion Elbari bere begietan, atsekabeturik utziz. Ispilu hartan bertan, zehatz gordeta egonagatik, neskatila zeneko itxura eder galanta, orain eskaintzen zion alferrik galdutako gazte zahartu baten planta.
|
|
Zaratots izugarria
|
zetorkion
belarrietara klubetatik, baina ez zuen beldurrak hartu. Pauso arina zeraman erreskadan zeuden sexu tokien aurretik pasatueran, bakoitzaren izena irakurri beharra eduki arren eta irakurtzea zaila egiten baldin bazitzaion ere, neonezko errotuloen argien joan etorria zela eta.
|
|
Hilerrirantz mugitzeko zeudela, goitik
|
zetorkion
hotsa adituz, gorantz begiratu zuen, zerbait egiteagatik, eta kanpandorreko zikoinei erreparatu zien. Ikusiak zituela maiz gogoratzen hasi zen, orain ez bezala, eguzkitan epel epeletan paparreko luma zurien artean pikua sarturik, hazka egiten kontsolazioan; eta baita ere, uneetan, lumak txukuntzen, eta bai zikoina lagunarekin ere, estu estu eginda, elkarri laztanak egiten kankaneoan.
|