2000
|
|
Afalostean, kopari uko egin eta bi kafe hartu ondoren, solasaldia beheraka zihoalaikusirik, erretorea erretiratu zenean hartu
|
nuen
nik ere kotxea, etxerako asmotan.Trafiko gutxi zebilen autobidean, baina langarrarekin bustita zegoen errepidea; abiadamantsotuta, trumilka hasi zitzaizkidan oroitzapenak: zenbat aldiz entzun ote nuen AitaMorlansen izena, etxeko sukaldean eta ia ia ahapean.
|
|
Ezpata bat zen, bai, eta jakin gabe bertze fardelak zer gorde zezakeen, ezpata hura nahi
|
nuen
nik ere jadanik.
|
|
Eta, burua eta bihotza suturik nituela, zenbatetan amestu
|
nuen
nik ere handik aitzina ezen bertze Utopia bat bihur zitekeela Urbiain, eta Utopia hartan bere zentzua izan zezakeela ni apez izaiteak, inguru haietan guztiok anai arrebak bezala bizi ahal izan gintezen, jauregiko ondasunak gure artean hobeki partiturik, Jainkoaren laguntzarekin! Gainerat, komunitate tipi bat zen Urbiain, eta han gauzak errazago joan zitezkeen, zuhaurk ere erraiten zenuen bezala, Jainkoaren laguntzarekin.
|
|
Zeren uste baitut ezen orduan sentitu nuela ahalkearen iduriko zerbait... Baina, zaldi zoroa bezala, zeinak itsukeriaren itsukeriaz gero eta arinago egiten baitu aitzina, gelditu beharrean edo gibelat bihurtu beharrean, aitzina egin
|
nuen
nik ere hurrengo egunetan neure ahalkearen gainetik, noiz eta osaba Joanikotek kanoiarekin tiro egin baitzion jauregiari. Handik ordu batzuetarat, berriz, zuhaur etorri zintzaizkidan jauregirat, erraiteko ezen osaba Joanikotek eta Maddalenek beren buruaz bertze egin zutela eta haien gorputzak suak erraustu zituela...
|
|
ordea, bertzeetan ez bezala, iduri hura bertze iduri batek irentsi zuen segidan, zeren orain bainekien zertarat joaiten zen osaba Joanikot Iruñarat, Donibane Lohizunerat edo Baionarat Pazko Mendekosteetan, urteroko konfesionearen aitzakiaz bekatu bat gehiago egiten zuela eta bekatu bat gehiagorekin itzultzen. Eta, gogoan bertze iduri hura nuela, galdetu nion neure buruari ez ote
|
nuen
nik ere Pazko Mendekosteekin konplituki konplitzeko eskubiderik, nola izan baitzuen osabak, gero gerokoak. Eta, ondotik, zure hitzak etorri zitzaizkidan, jaun André, noiz eta Salamancan nengoela gomendatzen baitzenidan plazerren neurriz dastatzea, nahiz eta ohartarazten zenidan, haren jarraikian, ezen alferrikakoa zela nehori kontseiluen emaitea, gazteei bere batez, nor bere buruaren gainean baizik zentzatzen ez zelako...
|
|
Eta ahalketurik nengoen gauza haiek entzuten, Pedroren behakoa atxik ezinik... harik eta kopa bat arno eta bi kopa ere edan nituen arte, zeren eta Pedrok gizontzat hartu baininduen eta osabak ez zuen ezetzik erran. Eta, eskandalizaturik nengoen alde batetik, baina baita gogara ere bertzetik, gero eta gogarago, zeren eta arnoak ausart egiten baininduen, eta hala akabatu
|
nuen
nik ere haiek bezala, hondarrean, irrikarkaraka.
|
|
Eta osaba izaiten nuen buruan, eta idurikatzen nuen haren sufrimendua ziegetako pareta lohi lodien artean, eta pentsamendu haiekin sufritzen
|
nuen
nik ere.
|
|
Eta istant bati bertze bat zerraion, eta, osabak oihu egin bezain fite, berretu eta emendatu ziren jendearen irriak, irainak eta laidoak... harik eta begiak oro bertze toki baterat beha jarri ziren arte: behatu
|
nuen
nik ere harat, eta ikusi nuen ezen saskitik Luthero ateratzen ari zirela, eta egur metarantz zeramatela. Eta txakurrak, muturreko uhala ipinia zuen arren, nigar egiten zuen eta intziri, eta osaba Joanikotek ere bai, eta bien nigarrek bat egin zuten.
|
|
Eta, bizitzaren festan, esperantzaren urdinak eta odolaren gorriak hartzen gaituzte orduan, udazkenaren horiak eta udaberriaren berdeak, elurraren zuri beltzak eta doluaren beltz zuriak, koloreen kontzertu distiratsu bezain iheskorrean. Eta hala arnastu eta sentitu
|
nuen
nik ere mementu berezi hura, hil edo bizikoa balitz bezala.
|
|
Eta, hura erran zidanean ere, liluraturik bezala geratu nintzen. Eta, nola ez bainekien zer erran, ez zer egin, pitxerretik edan
|
nuen
nik ere... Eta, arnoa zainetan hedatzen zitzaidala, osaba Joanikot eta Maddalenen iduri ezin ederrago hura etorri zitzaidan bat batean, haien eskuek eta amorioaren eskuek sufrimenduaren oihalean hain modu eztian brodatu zutena.
|
|
Eta, azkenik, pentsatu nuen hala ere munduak merezi zuela, ezin gintezkeela beti bizi nazkaren uretan ito ez ito nekagarri horretan, eta, munduari uko egin nahi izanez gero, baldintza bat bete behar dela ezinbestez eta aurretik; alegia beraren konkista. Eta konkista hitza ahoan dastatu ahala, haragiaren flakezian eroririk, beharbada, pentsatu
|
nuen
nik ere gustura konkistatuko nukeela azafata gaztaina bero haietakoren bat, zergatik ez?, eta nik ederki erakutsi ahal izango niola miserikordiaren eremu txuria eta argiaren iruntzia, jainkoen errukia eta iluntzearen zauri antzua, eta hainbeste eta hainbeste gauza gehiago uhinek edo haizeek nire gorpua ezerera itzul zezaten aurretik...
|
|
Barre egin zuen Margak, eta barre egin
|
nuen
nik ere. Barre egin genuen, baldar eta ozen egin genuen barre, eta gero, barrez artean ere, Coca Cola banaketako kamioi herdoilduaren atzeko plataformara igota, aterki hautsi baten eta josteko makina zahar baten ondoan, buruz gora etzan ginen eskutik helduta, larrugorritan.
|
2001
|
|
15 urte geroago, Danielarekin telebista ikusten eta uda sasoiko piku berde zoragarriak jaten ari ginela erabaki
|
nuen
nik ere banuela garaia. Gauzek bere momentua dutela, ez bere adina, eta nik urteetan aurrera egin arren ez nuela sexuaren momenturik bizi izan.
|
|
Larru arraseko ihardukiak nola ekidin asmatzen hasi nintzen: erabat atipikoa eta apatikoa, beti sinpatikoa egonez noski, sozietatean agertzearren zergatik ez
|
nuen
nik ere temesta hartuko. Balizko aterabidea baneukan.
|
2002
|
|
Buruan
|
nuen
nik ere ordurako kezka hura, eta baietz esan nion, hura ere pentsatua nuela.
|
2003
|
|
Gau osoa trenean lorik egin gabe, oso nekaturik sentitzen nintzen. Suspertze aldera, altxatu eta whiski bat prestatu
|
nuen
nik ere. Erraiak erreaz gorputz osoa zeharkatu zidan baraurik egindako lehen tragoak, eta bururaino iritsi zitzaidanean tranpa batean harrapaturik ikusi nuen neure burua, editoreak, abokatuak eta Romainek prestatutako sarean preso.
|
|
kalera egin
|
nuen
nik ere.
|
2004
|
|
Benetako behi izan nahi
|
nuen
nik ere, ahalik eta gehiena bereizi makaldadetik, berriro elkartu La Vache behin bateko lagunarekin; baina behi makalen taldetik berarenganaino zegoen ibilera ez zen xamurra, baizik eta desertuan egin beharrekoa. Eta desertu hark, nire kasuan, izena zuen:
|
2005
|
|
Gurasoak behingoz joatea lortu nuenean sukaldera sartu, arropak aldatu eta bertatik alde egin
|
nuen
nik ere.
|
|
Poltsikoan neraman mokanes zuria atera
|
nuen
nik ere, neure aldetik agurrari erantzuteko.
|
|
Ez al nituen nik ere haien bakero eta kamiseta berdinak janzten? Denek entzuten zuten musika entzuten
|
nuen
nik ere, nahiz eta, egia esanda, ez jakin ska eta hip hop a bereizten. Laboa ere entzuten nuen, eta Itoiz, eta gazte rockeroek gitarra elektrikoa edo baxua jotzen bazuten, nik aldiz saxoa...
|
|
Zenbaitentzat, Joxe Mari ez zen batere fidagarria. Batzuetan pentsatzen
|
nuen
nitaz ere auskalo zer esaten ari ote ziren, nahiz eta, agian, kontuan ez hartzeko moduko umemoko bat besterik ez nintzen jendearen ospea zikintzen eta zuritzen aritzen zirenentzat.
|
2006
|
|
Barre egin
|
nuen
nik ere, jakina, egoera irudikatuta. Baina harrezkero buelta asko eman dizkiot Ortuosteren burutazio horri.
|
2007
|
|
Ez dio erlojuari begiratzen jadanik, malkoak irristatzen zaizkio masailetan behera, kontrolik gabe, eta bere jaka beltzera ailegatu dira, gero jakatik irristatzen jarraitu dute lurrera ailegatu arte, usoen erresumara. Horrela imajinatu
|
nuen
nik ere.
|
|
Besoetan tinkatzen nuen emaztea auhen, hasperen eta estiraz husten zihoan. Kendu
|
nuen
nik ere arropa soberakina eta Carmenen burua ahurrean atxikiz, belaunikarazi nuen, neure harri zuloak halaber airea eskatzen zuelako.
|
|
Carmenek kafea bukatu zuen. Kikara baztertu
|
nuen
nik ere. Frantziako berriak eta edari beltza hurrupaturik, hobe nintzela aitor nezakeen:
|
2009
|
|
Zalantzaren mamia, ohi bezala, hankartean ezkutatzen zen, noski. Ingurura begiratu
|
nuen
nik ere inertziaz, baina han, gaueko txanda bukatu zuten langileez gain, inor gutxi zegoen ipurdia begiratzeko. Beherago jo nuen.
|
|
Aurrera begira jarri zen, aldarera zuzen. Ingurura begiratu
|
nuen
nik ere. Neure neuronekin korapiloak egitera jolasean aritu nintzen bitartean, jendea erruz sartu zen parrokiara.
|
|
Kezka apur batez, kristala zapaldu
|
nuen
nik ere giza arrasto zurbil haiek gertuagotik aztertzeko.
|
|
Garai batean Karmengo Amaren irudia egoten zen lekua izaki, Ama Birjina deitzen zitzaion puntura. Txalupa baten errainua ikusi
|
nuen
nik ere han. Erdi korrika hurreratu ginen harantz, kaia itsasotik banatzen zuen hormaren gainetik.
|
|
Halakoxeak izan, Du Guasten ahotan, bi emakumeen arteko joan etorriak. Halaxe erran
|
nuen
nik ere, egun hartako goizean, Margaritarekin mintzatu nintzelarik. –Harreman hobendunak?.
|
|
Asteak iragan arauz, egiaztatu
|
nuen
ni ere izaten ahal nintzela zirtolaria, ernea, xarmatzailea eta jario onekoa, horixe espero zelarik nigandik. Ez nuen denbora sobera behar izan erosotasun handixkoan aritzeko.
|
|
Leku pixka pixka bat gelditzen zen, haren ondoan. Arropa guztia kendu
|
nuen
nik ere, su berpiztu berriaren ondoan idortzera eman beharrez. Ohantze gaineko nire zokoan etzan nintzen, eta gero galdegin:
|
|
Halako zerbait aditua
|
nuen
nik ere nire ezkontza egunean. San Paulok, ordea, ez zuen Margarita ezagutu.
|
|
Nitaz ari ziren, ni han ez banintz bezala. Nardatuta, Grazianaren bidea urratu
|
nuen
nik ere, etxe gibeleko baratze tikira.
|
|
–Irakasle onak ditut, beheratu
|
nuen
nik ere boza.
|
|
LEO. Hala uste
|
nuen
nik ere, baina...
|
|
Besoa luzatu
|
nuen
nik ere, bi neuzkan aukeran, eskua luzatu nuen zotz bat hartzeko, bitik bat hartzeko.
|
2010
|
|
Zauritu nindutenetik, gainera, banuen beste sentimendu bat: potroak galdu izanak, izan ere, amorratu egiten ninduen, baina oinaze biziaren esperientziak, bizitzaren absurdoa agerian jarri zidanak, bestela esaten zidan, haurrak maitatzeko modurik onena haiek mundura ez ekartzea baitzen ausaz, hara nola egin
|
nuen
nik ere zure jarrerarekin bat, Damaso, nahiz eta zurea beste historia bat zen; zertarako, izan ere, haur bat bera ere mundura ekarri, gizonak lurra infernu bihurtzeko aparteko ahalmena bazuen! Pentsamendu ezkor hartan errotu zen, ordea, nire baikortasuna:
|
|
ALIZIA. Asko estimatzen
|
nuen
nik ere.
|
|
NAROA. Ez, Nekane? ilusio handia
|
nuen
nik ere.
|
|
Zauritu nindutenetik, gainera, banuen beste sentimendu bat: potroak galdu izanak, izan ere, amorratu egiten ninduen, baina oinaze biziaren esperientziak, bizitzaren absurdoa agerian jarri zidanak, bestela esaten zidan, haurrak maitatzeko modurik onena haiek mundura ez ekartzea baitzen ausaz, hara nola egin
|
nuen
nik ere zure jarrerarekin bat, Damaso, nahiz eta zurea beste historia bat zen; zertarako, izan ere, haur bat bera ere mundura ekarri, gizonak lurra infernu bihurtzeko aparteko ahalmena bazuen! Pentsamendu ezkor hartan errotu zen, ordea, nire baikortasuna:
|
|
Eta ni? Auskalo zer nolako atsekabea izango
|
nuen
nik ere, etxera bota izan banindute nire laguna bezala. Gaur ere, nahiz eta orduko ikastetxea, maisuak, lagunak, hango giroa maite izan, ezin dut onartu nire nagusien burugabekeria eta gogorkeria hura.
|
|
Bertatik bertara, bere gorputzaren beroa senti nezakeen, bere izerdiaren usaina. " Ez al duzue aditzen?" Denek bezala usainka egin
|
nuen
nik ere. Koloniaren zantzua iritsi zitzaidan:
|
|
Horregatik, kartak galtzen hasi orduko aldatu egin behar da jokoa. Halaxe egin
|
nuen
nik ere. Erotuta ibili nintzen Pauera ikastera bidali nindutenean, gure David honek ez ninduela maite ikusita.
|
|
Katafalkoaren parera iristean gizon eta emakume askok ukabila altxatzen zuten. Eta horixe bera egin
|
nuen
nik ere Vladimir Mikhailovich Komarovi agur esateko: ukabila altxa.
|
|
" Toshiro?"" Toshiro, ba! Libre utzi dute inolako kargurik gabe."" Zer poza!", egin
|
nuen
nik ere garrasi. " Berarekin jarriko zaitut, hementxe dago.
|
|
Ezagutu egin
|
nuen
nik ere: Virginiaren txakurra zen.
|
|
" Lotsagarria da, maitemintzen naizenean nire kasua top zerrendetako kanta guztietan azaltzen da". Pentsatu
|
nuen
nik ere onartu egin behar nuela gertatzen ari zitzaidanaren alde arrunta.
|
|
Abiatzekoa egin
|
nuen
nik ere, baina Mary Annek bertan gelditzeko eskatu zidan. " Eman begiratu bat lurperatutako hitzei, nahi baduzu.
|
|
Beti aldean neraman boligrafoarekin horman idazteko ohitura
|
nuen
nik ere, izena, eguna, nora ninderamaten, nondik nindekarten. Naufragoaren mezua itsasora.
|
|
Krudela neritzon jokabide horri. Hobe
|
nuen
nik ere isilik. Hobe nuen nire sentimenduak ez azaltzea; gero eta etsituago ni, orduan eta gupidagabeago izaten baitzen bera.
|
2011
|
|
Negar egin
|
nuen
nik ere. Gero erran nizun:
|
|
Montxok estimu handia dio filmari, aurreko eskemekin puskatu zuelako. . Bernardorena Espainian idatzitako lehenengoetariko eleberri postmodernoa da eta pelikula postmodernoa egin
|
nuen
nik ere, ordura arte pelikula modernoak baino egin ez nituelarik. Baina oraingoan, istorio guztien artean dagoen metarrelato eta intertestualitatearen bidez, errealitate bakarra osatu nuen, puzzle bakarra?.
|
|
eta norbaitekin hitz egin nahi
|
nuen
nik ere
|
|
–Beti sagardotegian?; ez zait beste ezer bururatu, bazkaltzen hasi aurreko sagardoak sortzen zuen zorabio txolinaz gogoratuz. Kosta egiten zitzaidan hastea, sagardoa garratzegia iruditzen zait, nahikoa baino gehixeago edanez amaitzen
|
nuen
nik ere ordea. Orduan beste drogarik ez, oraindik ez.
|
|
IBON. Horregatik esan
|
nuen
nik ere ezetz, enuela ezkondu nahi.
|
|
MIREIA. (triste) Hala ginela uste
|
nuen
nik ere.
|
|
Idazten zuen egunero artikulu tipi bat Le Monde egunkarian. Biziki zorrotzak egiten zituen eta, eredu gisa hartuz, pentsatu
|
nuen
nik ere horrelako bat egin nezakeela Herrian. Eta hasi nintzen, hartuz Gehexan Pontto izena.
|
|
Mamma mia!, harritu zen Nina. Bai, jarraitu zuen mutilak, halaxe esan
|
nuen
nik ere; mamma mia! Eta gerra ondotik?, galdetu zuen neskak, zer egin du 45etik hona?
|
|
Eskua hartu zidan Mariluk. Besoa bizkarrean ematea pentsatu
|
nuen
ni ere gozoago babeste alde, baina Mariluk ukitu egin behar zuen, izerditzen hasia zen, helduleku bat, norbaiten berotasuna bere haragian. Ez ziguten jaramonik egin, autoen maleteroetara zeuden.
|
|
Aterantz abiatu zen, arratsaldekoa hasteko tutuak jo baino lehen kafe bat hartzeko Leundarenean. Lagunarengana egin
|
nuen
nik ere despeditu gabe, zapaltzen nuen zigarrotik gorako behatu uzkur bat baino ez.
|
|
Higuingarria da, azalak ihes egiten dizu, beste bat bilakatzen da eta bere kasa bizitzen hasten, nahiz eta ez duen erabat zure hezurretatik besterentzeko adorerik. Lehen elegante izan nahi
|
nuen
nik ere; orain, hozkia ez ematearekin konformatzen naiz.
|
2012
|
|
Handik denbora gutxira, kapitainak bera bezalako gizon on eta zintzo baten etxera bidali ninduen, ingenio 9 bat zuena, haiek esaten zioten bezala, hau da, azukre soroak eta azukre ola. Harekin bizi izan nintzen denboraldi batean, eta azukrea nola landatzen eta lantzen zuten ikasi nuen, eta, azukre soroen jabeak oso ongi bizi zirela eta berehala aberasten zirela ikusita, erabaki
|
nuen
ni ere azukre landatzaile izango nintzela, han ezartzeko agiriak eskuratzen banituen, eta bitartean bideren bat aurkitu behar nuela Londresen utzitako dirua norbaitek bidali eta eskuratzeko. Helburu horrekin, herritartzeko agiria lortu ondoren, erosi nuen neukan diruarekin eros nezakeen landu gabeko lursailik handiena, eta handik aurrerako egitasmo bat prestatu nuen soroetarako eta nire bizilekurako, Londresetik jasotzeko nuen diruraren arabera egindakoa.
|
|
Une hartan, ideia bitxi bat etorri zitzaidan burura: Vulitxek egin bezala, patua tentatu nahi
|
nuen
nik ere.
|
|
Ez zegoen denbora galtzeko astirik: tiro egin
|
nuen
nik ere, abasberuan; inondik ere, balak besaburua jo zion, bat batean besoa beheratu zuen-eta... Kea barreiatu zenean, zaldia ikusi genuen lurrean etzanda, zaurituta, eta haren aldamenean Bela; Kazbitx, berriz, fusila bazter utzita, katuen antzera lauhazka igotzen ari zen zuhamuxken artean haitzetan gora; gustura eraitsiko nukeen handik goitik, baina kargatu gabe neukan fusila!
|
|
—Hori bera pentsatua
|
nuen
nik ere, jauna. Jakina, aizkolari, eta palankarientzako probak eginen ditugu.
|
|
Denak Euskarari eta Euskal Herriari errotik atxikiak. Kartzelaz ordaindu
|
nuen
nik ere amodio handiegi hori. Zer gehiago duzu bilatzen?
|
|
Masajistaren asmoak igarrita, Moskura joateko konbentzitu nahian jardun
|
nuen
nik ere, Vladimirrek bere premia zuela sinetsarazten.
|
|
Bi kale gora eginez, eskuinekoarekin izkina egiten zuen tabernan sartu zen. Halaxe egin
|
nuen
nik ere, eta L bat egiten zuen barraren alde txikian zegoen taburetean eseri nintzen; handik aurrez aurre ikus nezakeen mutila. Lurrean utzia zuen maleta, tabernaria hurbildu zitzaionerako.
|
|
Hitzorduren bategatik ezin banuen larunbatetako elkartzera joan, ez zuen atsekaberik azaltzen. Era berean, hark larunbata bere ikaskideekin igarotzeko asmoa bazuen, onean onartzen
|
nuen
nik ere. Askatasunaren ispilutzat nuen harreman hori.
|
2013
|
|
Kirol hau maitatzen jarrai dezatela; horixe da orain eman dezakegun mezurik baikorrena. Triste egoteko modukoa da gure bihotzeko taldea desagertzea, Athleticen moduan talde hau inoiz ez zela desagertuko ematen zuelako; hala uste
|
nuen
nik ere. Baina txirrindularitzak aurrera jarraitzen du, izar berriak agertzen ari dira, eta espero dezagun oraingoa bide luze bateko geldialdi txiki bat izatea.
|
|
Ez da bidezkoa Aung Saan Suu Kyiren NLD partiduaren garaipena militarrek nola baliogabetu zuten?. Nire gurasoak banandu berriak ziren, eta nerabeen asaldura moduko batez erreakzionatu
|
nuen
nik ere, nahiz eta orain bakarrik naizen horretaz kontziente. Eta ni ere harremanak edo psikologia emozionala baino arazo politikoak eta munduko liderren lema eta printzipio idealistak garrantzitsuagoak zirela pentsatzen hasi nintzen.
|
|
–Inor ba ote da duela hogei urteko bera? , behartu
|
nuen
nik ere eztarria?. Zer ez ote naizen izan urte hauetan guztietan!
|
|
MADDI: Horixe uste
|
nuen
nik ere orain arte?
|
|
Taberna barrura jo
|
nuen
nik ere. Ilun zegoen, eta aurreneko momentuan, kanpoko argitasunarekin beteta begiak, ezinezkoa izan zitzaidan ezer bereiztea.
|
|
Tarteka, zehar begiradak luzatzen zizkioten auto zuri bati. Begiratu
|
nuen
nik ere harantz, eta orduan ikusi nuen munstroa.
|
|
Egiazko munduan sartu nahi
|
nuen
nik ere, eta une batez lortu nuen. Chevroletaren aurreko bi zaldi basatiak, eta Cornelierena haiekin batera, eta nire herriko Franquitorena, eta nire bizitzan ezagututako beste zaldi batzuk ere, mugitzen hasi ziren, jiraka zaldiko maldiko batean bezala.
|
|
Kanpora begiratu
|
nuen
nik ere. Kaskabel sugeak arpillerazko zaku batean bihurritzen imajinatu nituen, eta haien hortzak oihala zartatu eta eskuari hozkada egiten.
|
2014
|
|
Nik ere hori pentsatzen nuen," egin behar dira". Hala egin
|
nuen
nik ere bi urtez, prostata behatzez ukitu eta gogorra baldin bazen PSA neurtzera bidali. Baina gero gaiaz ikasteko aukera izan dut eta nire buruari galdetu diot:
|
|
Ezetz jakin zuek nondik heldu diren izen horiek! Zuek ez zarete euskaldunak ez deus!», erraten
|
nuen
nik ere. Jauregi berrian sortu nintzen ni, hor etxe bat, Agerretik pixka bat aitzinago.
|
|
oihukatu zuen Léak, sutan. Horixe bera uste
|
nuen
nik ere. Gero, gogoeta egin, eta hortxe aurkitu dut irtenbidea... beste liburu batean.
|
|
Hala uste
|
nuen
nik ere, formula magikoa ezagutu nuen arte. Bada pasahitz bat, kontsumitzaileei egiten dizkiguten adar-jotze guztien aurka mirariak egiten dituena:
|
|
Begiratu egin
|
nuen
nik ere. Hantxe zegoen mutikoa bere koiote aurpegitxoarekin eta bere gorrarekin.
|
|
Begiratu egin
|
nuen
nik ere, non aparkatu ote zuen Redinek. Baina ez zen inon kamioirik ageri.
|
|
Halaxe hasi behar izan
|
nuen
nik ere: hau arkatza da, hau papera.
|
|
Horixe uste
|
nuen
nik ere.
|
|
Nire laguna zinela uste
|
nuen
nik ere, Kim.
|
2015
|
|
Hori irakurri nuenean, segituan gogoratu
|
nuen
nik ere neure bizia arriskuan ikusi nuela 2000ko udako arratsalde batean, Kirsty MacColl hil zen urte berean. Menorcako kaletako batean bainatzen ari nintzela gertatu zitzaidan.
|
|
Nire orkatil minberatuak eustea erregutuz, erritmoa bizitu
|
nuen
nik ere. Une horretantxe, baina, estropezu egin nuen.
|
|
Beste ezertarako astirik eman gabe, pausoa azkartu zuen. Oinaze puntu batez, herrenka, erritmoa bizkortu
|
nuen
nik ere. Neskaren ahotsean, izan ere, benetako ikara antzeman nuen.
|
|
Eta irribarre egin
|
nuen
nik ere ezinbestean. Joko luzeetan berak irabazten zuen beti.
|
|
Ingurura begiratu
|
nuen
nik ere, urduri. Leihatilako ilaran Marta ikusi nuen orduan, goitik behera beltzez jantzita, ezagutu nuen lehen arratsalde hartan bezala.
|
|
esana nion Susanari Durangon. Eta horixe egin
|
nuen
nik ere. Bizkaian bidea itxita aurkituko nuelakoan, Eibarrera jo nuen, beste zentro batera, gero paperak Donostiara bidaltzeko asmoarekin.
|
|
Armstrong txirrindulariak izan zuenaren bezalakoa izan
|
nuen
nik ere. Operazioa eta kimioak pasa ondoren nahiko ahul nenbillen, bainan orain ondo nago.
|
2016
|
|
Edertasuna ikusten den zerbait dela pentsatzen
|
nuen
nik ere. Ortzadarrak, bortizki lehertzen diren olatuak, udazkeneko zuhaitz gorri distiratsuak, horrelako gauzak.
|
|
–Ai ene! , egin zuen lantu jotzaileak?, halaxe uste
|
nuen
nik ere bizirik zegoenean, baina orain hilda dagoenean, bestela uste dut. Beldur naiz ni eta nire atsekabeak dena batera ez ote zaizkion pisutsuegi gertatu; nire nahigabeek laburrago egin dituzte koitaduaren egunak, eta beldur naiz ez ote dudan horregatik erantzun.
|
|
Tranpatia izan nintzen, bai, eta niri gertatutakoa zuri egotzi: zure uste bera
|
nuen
nik ere Anariren musikaz; egia biribil ozenak, muin muinera doazenak deskubritu nituen haren abestietan, baina haiek ulertzeko gai izan nintzenean, ez lehenago, ezen aurretik, unibertsitatean hasi berri ginela hark bere lehen diskoa kaleratu eta zu jarraitzaile sutsu bihurtu zinenean, nik ez nuen melodia eta hitz haien atzean ezkutatzen zena konprenitzen inondik ere; urteak eta bizitzaren egurra ... «Ados, horretan apur bat tranpatia izan naiz.
|
|
Arru 1? Oier 0 Eztabaida antzura eraman gintzakeen bidea baztertu eta sarkasmoaren bidezidorra hartu
|
nuen
nik ere. «Oso ondo, Arru.
|
|
Eleberri bat idaztea ezin dela hain gauza zaila izan aldean emakume eder bat duzunean, pentsatu nuen, eta, goazen? esan
|
nuen
nik ere, autoaren gurpilek hartxintxarretan laprast egiten zuten bitartean, eta abiadura bizian, gazte batek gidatzen duen moduan abiatu nintzen, irakasleak ematen zizkidan adierazpenei jarraiki, bera bizi zen etxe aldera. Edateak, pixka bat edateak, beti egin dit mesede gidatzeko orduan, argitasuna eman ohi dit edo, nola esan, espazioaren ikuspegi orokorrago bat, eta goiz horretan, neska, ezkerretara, sakatu orain, kontuz hemen?
|