|
2000
|
|
|
Koadrila hura elkartu gineneko aldi batez, 36ko gerra kontuak ekarri genituen hizpidera. Santandertik Arroxelara joateko ontzia nola hartu genuen aipatu
|
nuen
nik. Taldean bazen adineko gizon bat nire kontakizunari adi, baina isilik, txintik atera gabe.
|
|
|
Komedia bat! Beste inspektore bat edo halakotzat hartu
|
nuen
nik forentse modu hura. Azken aldi batez dutxarazi zidaten epailearen aurretik igaro baino lehen.
|
|
|
Rekalde etortzen zitzaidan tarteka, ea zer moduz nengoen galdetzen. Txarto pasatu
|
nuen
nik, eta besteak ere halatsu ibiliko ziren.
|
|
|
Oroitzen naiz haietako batez, Gomez abizena zuena, Errenterian jaioa, Moskuko Dinamo futbol taldeko jokalaria izana. Gomez honekin ezagutza egin
|
nuen
nik, eta berarekin poteatzen eta berriketan ibilia naiz. Adiskide egin ginen.
|
|
|
Dena den, Oloten bazegoen lau muturreko iturri bat herri erdian, gainean harrizko untxia zeukana; huraxe
|
nuen
nik denbora pasatzeko lekurik gustukoena. Atzamarrez jarioa estutu eta ura hara edo hona bideratuz, ingurukoak zipriztinez bustitzen ibiltzen nintzen.
|
|
|
Arratsaldera arte ez nintzen etxeratu, ezta bazkaltzera ere. Bazkaria galtzeak ez zidan pena makala emango, baina mendian beti aurkitzen
|
nuen
nik zer jana. Sagarra ez bazen gerezia, okarana edo pikua, inguruetan beti zerbait.
|
|
|
Orexaraino heldua nintzen, baina nora jo ez nekiela nengoen berriro ere, altxorraren bila jarraitzeko bidea markatuko zidan maparik gabe. Horretaz pentsatzen ari nintzela, Lauaxeta ikusi
|
nuen
niregana etortzen. Elkarri ezer esan baino lehen, ordea, auto gorri bat heldu zen plazara.
|
|
|
Neu nindoan aurretik eta, besteen zain geratzen nintzen bitartean, autobideari begiratu nion, harriduraz, liluraz. Autobidea bi urte lehenago inauguratu zuten, 1995ean, baina autobidea egin zutenetik Gorritira mendiz heltzen nintzen lehendabiziko aldia
|
nuen
nik orduko hura. Basoaren bihotzean galdurik bat batean autobide batekin topo egiteak halako perplexidade moduko bat sentiarazten zidan niri beti, eta egun hartan egiaztatu ahal izan nuen Gorriti leku ezin aproposagoa zela sentimendu harentzat.
|
|
|
– Portatu zarete –esan zigun, irri egitetik gertu– Esaten
|
nuen
nik, bai, zoroegiak zinetela zuek poliziazaleak izateko.
|
|
|
– Hodei ilunak zatozak –esan
|
nuen
nik, zeruari begira– Uste diat iluntzea baino lehen euria izango dugula.
|
|
|
Hura atzealdean eta ni aurrean, mutilaren ondoan. Eseri baino lehen, Egunkaria ren egun hartako alea ikusi
|
nuen
niri zegokidan aulkian. " Hara!
|
|
|
– Tira, garai batean Tolosan bizi nintzen eta toki hau oso maitea nuen... –esan
|
nuen
nik, artean ere neure onera guztiz etorri gabe– Gainera, jakinekoa da –atera zitzaidan, solemnitate arrotz batez, eskuak askatu orduko– euskal bide guztiak Lizardirenganaino heltzen direla.
|
|
|
Nik neure galtzei erreparatu nien. Alfer lana izango
|
nuen
nik galtza barrenak jasotzea, lokatzez beteak bainituen ordurako. Isilik jaitsi ginen hasieran, jada arrats hautsek iluntzen hasia zuten bide estuan zehar, Lauaxeta aurretik eta ni haren ondoren.
|
|
|
Laja eta Landakandak Madrilen grabatutako disko zahar bat zuten jarria. Oso gustukoa
|
nuen
nik disko hura.
|
|
|
Barre egin zuen Margak, eta barre egin
|
nuen
nik ere. Barre egin genuen, baldar eta ozen egin genuen barre, eta gero, barrez artean ere, Coca Cola banaketako kamioi herdoilduaren atzeko plataformara igota, aterki hautsi baten eta josteko makina zahar baten ondoan, buruz gora etzan ginen eskutik helduta, larrugorritan.
|
|
|
– Ondo da –esan
|
nuen
nik, Lauaxetari begira.
|
|
2001
|
|
|
Emaztea, zioenez, dibortziatua zen, bi haur handiren ama; sesi nezakeenaren arabera, gizona halaber. Geltoki erraldoi hartan, bakoitzak bere aldetik sartu zen bagoian eta elkarren ondoan plantatu zirenean, ea maitaleak ziren eskatu
|
nuen
nirekiko, bidaia osoan galdeari erantzun finkorik aurkitu ezinean. Menturaz, bidaiaren aspertzerainoko zabaltasunak zituen unean uneko konfidente moldatzen?
|
|
|
Jakin ezazu marmolean zizelkatu jainko greziar bat bezain eder eta liraina zela! Uste
|
nuen
nire sentsualitateaz beldur zela, ile apaindegiko mutil kolega batekin ateratzen zela baimendu nuen arte. Homosexuala zen.
|
|
|
–Ez dut sinesten emazte baten betekizun bakarra lisatzea eta jateko prestatzea denik –marmaratu
|
nuen
enekiko, lankidea elkor geratuko zelako esperantzan.
|
|
|
Larru arraseko ihardukiak nola ekidin asmatzen hasi nintzen: erabat atipikoa eta apatikoa, beti sinpatikoa egonez noski, sozietatean agertzearren zergatik ez
|
nuen
nik ere temesta hartuko. Balizko aterabidea baneukan.
|
|
|
Burua ahalkez plegaturik gero, jende ez nintzenez ba galdezka, ttume ttumea gasna puska hartu nion, isilik eta mutu, goraintziak etxera ozenik ahoskatu gabean. Kexuaren arintzeko psikoanalista on baten beharra neukala kolpatzen
|
nuen
nirekiko, etsia. Eman nuen denbora alabaina, bilo frisatu berriez harro zegoen emaztea, santsana eta bere nortasunaz ni bezain ahalke zela ulertzeko eta frantses egoki haren aitzinean baliatzen ninduela, ihalozka eroaten ninduen arkaismoaren lohitik atera zela frogatzeko.
|
|
|
Zutik kontzen diguten soka guziak moztu balizkidate bezala. Agindu bakarra aditzen
|
nuen
nire baitan" hoaie erreka bazterrera eta etzin txopo baten gerizean, eta hago hantxe geldirik, ura nola heldu den eta nola joaki den begira". Egonean egoteko bertzetarako fundamenturik ez nuen.
|
|
|
Niri irri murritz bat bertzerik ez zitzaidan ateratzen. " Hau saltsa antolatu dena gure kulpagatik!", pentsatzen
|
nuen
nire kolkorako. Berak, ordea, beti botatzen zidan zerbait," Parkeko estatua ematen duk, Josetxo!".
|
|
|
(titirik paripé). Eta hortaz, bukatu
|
nuen
nire azalpena, hortik zetorrela –esaerak eta hitzak jatorrizko esanahitik apur bat desbideratzen dituzten fenomeno soziolinguistikoak medio– paripé hitzaren bidez zerbaitetik eduki ez eta edukiko balitz bezalako plantak egitea, edo simulatzea, faltsutzea, eta faltsukeria sinesten delakoa egitea. Ez dut esango azalpena jeniala zenik, baina ataka hartatik ateratzeko asmatu nuela aintzat hartzen bada, ez zitzaidala hain gaizki gelditu esango nuke.
|
|
|
Lihoa edo artilea? Laster konprenitu
|
nuen
nire kontsumo mailak bost bizitza bizi izanda ere ikasiko ez nituen hamaika trebetasun eta jakintza menderatzea exijitzen zidala. Are, trebetasun eta jakintza horiek denak edukita ere, sekula ez nuela denborarik edukiko, inolaz ere ez, baina are gutxiago plurienpleoarekin, egunean hamalau eta hamabost orduko lanaldiak egiten bainituen, nire jostailu guztiekin jostatzeko.
|
|
|
Bat batean berriz hasi ginen arrapaladan. Handik gutxira modu txit arraroan goldaturiko lur sail bat ikusi
|
nuen
nire aurrean, hogei urrats edo urrun. Garrasi lehor bat entzun nuen nire ondoan:
|
|
|
Handik gutxira modu txit arraroan goldaturiko lur sail bat ikusi nuen nire aurrean, hogei urrats edo urrun. Garrasi lehor bat entzun
|
nuen
nire ondoan: bi husar erori ziren, kanoiko balek jota.
|
|
|
bi husar erori ziren, kanoiko balek jota. Tira!, egin
|
nuen
nire artean, hau da nire su bataioa.
|
|
|
Damurik, hizkuntzak ez dira inoiz nire puntu indartsua izan. Zer izen frantses esango dut, egin
|
nuen
nire artean. Parisko hotel batean izan bainintzen behin, hango harrerako gizonaren izena etorri zitzaidan burura.
|
|
|
Hireak egin dik! Halaxe bururatu
|
nuen
nire predikua.
|
|
|
Grazia egin omen zion komunitateari nire izaerak, itsusi mortala izan arren arlo fisikoan, gehiegi maite ez nautenek diotenez, eta ez hain azkarra izpirituzkoan, eta inude batenean hazi ondoren, mundu anker hau ez zela niretzat iritzirik, nonbait, Arantzazuko fraideek hartu ninduten besoetako. Eta hantxe pasatu
|
nuen
nire gaztaroa, lehen ikasle eta gero baratzezain, munduaz eta bere ponperiaz deus jakin gabe, hogeita bost urteko adina bete nuen arte; orduan, nahi izan zuen halabeharrak ni aizkolari australiar baten erakustaldian suertatzea, eta ni neu aizkorarekin nahikoa trebea izaki, euskal ebakera erakusteko aitzakiarekin Australiara joan nintzen; han hamabost urtez, munduaren maleziak oro ikasi nituen; ge...
|
|
|
Mantxolak bere eginbeharra bete zuela eta, kontzientzia pittin bat lasaiago edukiko zueneko segurantzia banuen. " Zoragarri!" pentsatu
|
nuen
nire artean," baietz gaur gauean bere urdaileko ultzera gozoxeago portatu".
|
|
|
– Bizitzaren gora-beherek zenbaitetan aldez aurretik asma ezineko eragina izaten dute guregan... –jarraitu
|
nuen
nik.
|
|
|
Okerrago ezin nezakeen joka, dena gaizki egin nuen. Kasua argitu beharrean gehiago kakaztu nuen eta amore emateak eman ohi duen mina bizi bizi sentitzen
|
nuen
nire erraien tolesturaren batean.
|
|
|
Bilera dontsuaren bezpera zen eta nik zenbait puntu argitu nahi
|
nuen
nire ordaintzailearekin.
|
|
|
– Horrenbestez, Darioren armada osoa itsu gelditu zen... –xuxurlatu
|
nuen
nire kolkorako.
|
|
|
– Horrenbestez, ankerkeriaz eta amorruz egindako hilketa baten aurrean gaude... –ondorioztatu
|
nuen
nik.
|
|
|
– Agian –azpimarratu
|
nuen
nik.
|
|
|
Metroko sarrera ikusi
|
nuen
nigandik metro gutxitara eta, korrika ttikian sartu egin nintzen. Jendea eurrez zebilen eta bertara sartzen eta nire jarraitzaileari ihes egiten ahalegindu nintzen.
|
|
2002
|
|
|
– Ekainaren hamazazpian, hamazazpian hamazazpi –eta barre egin zion zifren biribiltasunari. Segundo batzuetan isilik egon zen, jolasari segida eman aurretik– Hamazazpi, ez da zenbaki txarra, hamazazpi urterekin ezagutu
|
nuen
nik Santos, Cabanyes kaleko hamazazpian hartu genuen alokairua, eta ezkontzatik hamazazpi hilabetera jaio zen Joselu.
|
|
2003
|
|
|
Zer uste zenuen, bada. Zuregana jo baino lehen, nahiago
|
nuen
nik beste edonorekin mintzatuta. Ez dut sekula ulertu Jaione zergatik fidatu zen zurekin.
|
|
|
Kanpoko kazetarien arteko batzuk aurrez aurre ezagutzeko gogoa aspalditik nuen egina. " Hona aukera!", esan
|
nuen
nire artean, gehienak Torrontegi hotelean biltzen zirela akorduan.
|
|
|
Eta hara! orain umemokoak zerbitzari", pentsatu
|
nuen
nire artean.
|
|
|
" A ze parea", pentsatu
|
nuen
nire artean.
|
|
|
" Topa dik zoro horrek zeri argazkia egin", esan
|
nuen
nire artean.
|
|
|
" Gerraren legea", pentsatu
|
nuen
nire artean, apur bat bareturik.
|
|
|
Edo Sinbad ez, behinik behin. Hurrengo urteetan egingo zituen zerbitzuak ziren testigu", pentsatu
|
nuen
nire artean.
|
|
|
–Ezagutu
|
nuen
nik hori –bota zidan– Herrian eta Madrilen bizi zen, tarteka. Inork kasurik egiten ez ziolako, gehienetan etxean sartuta.
|
|
|
–Eta hona isiltasun horren kumeak –pentsatu
|
nuen
nire artean– Faxistarik faxistenak ere demokrata jator bihurturik! Etiketa hori geuk, antifaxistok emanda, gainera.
|
|
|
" Taketa lez! Noiz entzun dut nik hori azkenekoz?", esan
|
nuen
nire artean.
|
|
|
–Zein dokumentazio? –jakin minaz susperturik, ez baitzekien zein dokumentazio
|
nuen
nik buruan.
|
|
|
" Hobeto", esan
|
nuen
nire artean, botila hustuaren ordezko bila.
|
|
|
Bordeleko joan etorria eginda berriro etxean izan zenerako Robert Capa, liburuaren egileetakoa, joana zen. Baina ez
|
nuen
nire burua mindu nahi Elena gogoratuz. Bisitariak Capa eta Monks aipatu zizkidan, eta haiei gertatua kontatu behar nion.
|
|
|
" Tamalez", esan
|
nuen
nire artean, egun samina izan baitzen gogoratzen ari nintzen hura.
|
|
|
Bizkargi inguruan. Han hartu
|
nuen
nik ustekabekoa, han.
|
|
|
–Euzko Abertzale Ekintzako gazteok! –pentsatu
|
nuen
nire artean, mutila EAEkoa zela ziurtzat emanda– Abertzale finak, baina gudari bulartsuegiak. Sardako arrainak sarean legez jausten ari dituk.
|
|
|
" Beharbada ez dik kontaktuaren lekura ailegatzeko modurik izan", pentsatu
|
nuen
nire artean.
|
|
|
" Santu jale hauekin ba ote goaz inora?", esan
|
nuen
nire artean.
|
|
|
" Honetan ere erradikalak, Mallona jauna", esan
|
nuen
nire artean.
|
|
|
Azken hitzak ingelesez esan nituen, George Steerren doinua imitatuz. Horrela frogatu nahi izan
|
nuen
nik hura lehendik ezagutzen nuela. Bide batez nire dohainetako bat erakutsi nuen, hots, jende ezberdinen ahotsak eta doinuak itxuratzeko gaitasuna.
|
|
|
" Gure indarrek Mundaka galdu eta egun batzuetara", esan
|
nuen
nire artean.
|
|
|
Kartera zabaldu eta paperak ateratzeko ahaleginean nengoela zerbitzaria etorri zitzaigun. Kafe hutsa eskatu
|
nuen
nik, ea hark suspertzen ninduen. Gero eta traketsago bainenbilen.
|
|
|
" Hala da ze, ernai mutilak!", pentsatu
|
nuen
nire artean. Euzko Gudarostearen Gudari Ikasketa kartilatxoa zegoen han.
|
|
|
" Zorioneko presa!", bota
|
nuen
nire artean.
|
|
|
kalera egin
|
nuen
nik ere.
|
|
|
Nik ere aurkitu
|
nuen
nire bizitzako amodioa,
|
|
2004
|
|
|
Sos horiekin familia bat izanen genuen. Edo hori uste
|
nuen
nik. Inuxente halakoa!
|
|
2005
|
|
|
– Gorri gorri eginda nengoen. Hamalau urte nituen, homosexualitatea zer zen arrastorik ez... eta halako batean zakil luze eta txuri txuria hantxe
|
nuen
nire aurrean, apaiz baten eskuen artean.
|
|
|
Marx anaien film bat ematen zuten latindar auzoko zinema batean, zaldi karrerei buruzko bat, hara joan nahi
|
nuen
nik. Baina aitari bost axola zitzaion zinema:
|
|
|
Gaspard de la nuit jarri nuen atrilean. Gero, estalkiaren gainean paratu
|
nuen
nire esku bakarra. Pianoaren estalkia altxatu gabe egon nintzen, tarte luzez.
|
|
|
Inori entzundakoak izango dira. Hor kontatzen duen hori, gerrako istorio hori, entzuna
|
nuen
nik Saint Maloko portuan...
|
|
|
Zirt edo zart. Aukeratu
|
nuen
nirea: Camarillo brillo izango zen kantua.
|
|
|
Aski da! Gutxi uste
|
nuen
nik... Seguruak huts egin zuen, hori da dena...
|
|
|
Bakarrik ikusten
|
nuen
nire burua Arizkunen, baina zer egingo diogu, bada. Karrikarekin ere moldatuko naiz.
|
|
|
– Bai, horixe bera aditua
|
nuen
nik, galdeginka ibiliak zinetela han. Delako monumentu hori Bertizaranako herriak pagatu zuen eta egun horretan Academia Vascako norbait ere etorri zen zelebrazionerat.
|
|
|
Eta hori entzunda irratia amatatu zuen aitak purrustada bat eginez. Beti bezala, amaierako himnoa ez entzuteagatik pentsatuko
|
nuen
nik zela mukertasun hura.
|
|
|
Prostatako minbizia zeukala uste zuen, eta ez zuen hil nahi, antza, nik hura jakin gabe. Noizbait idatz nezala nahi zuen, edo hala interpretatu
|
nuen
nik orduan, kontu hau egundaino isildegian gorde dudan arren.
|
|
|
– Desagertu zen gauean, berarekin afaldu
|
nuen
nik, nasako taberna batean.
|
|
|
Orduan alde egiteko esanen zidala uste
|
nuen
nik, euskaldun guztiok garelako nola edo halako baserritarrak, nik osabarenean ikasia nuen sagarrei buruz nekien guztia.
|
|
|
Gero ezabatu egiten zituen kolore haiek apezak sakristauak serorak, halakoren batek. Orduan labana ateratzen
|
nuen
nik, Arrieta bera ere ikaratzen zuen altzairu zorrotz hau, eta atearen haragian erabiltzen nuen, ontzien soslaia berritzeko.
|
|
|
Horregatik azaldu zen gizajo hori Trintxerpen, kapitain jauna, portu batean beti dagoelako arrantxoko jakitik hondarren bat emanen dizunik, edo gurdia bete sardina kaxa bentatik kamioietaraino eramateagatik sos batzuk biltzeko modua, pobreen arteko elkartasuna, badakizu. Ba hantxe ezagutu
|
nuen
nik gizajo hori, hiriburuan lanik gabe geldituta arrantzale xumeongana gosea berdintzeko asmotan etorria, bere produkzio tresna bizkarrean zekarrela. Mutil alaia eta zintzoa zen, isila eta bakeosoa.
|
|
|
Atelier mekanikokoei zinkezko pegar berezia, marmita mokodun antzekoa eginarazi zien, karga gutikoa. Lanbide berri horretan hasi zelarikan lurrezko potaxan ekartzen zigun eta ontziaren beraren gustua izanen zela uste
|
nuen
nik, belar gozo lurrina etortzen zitzaizun sudurrera. Baina geroko ontzi hartarik gustu berdina zeukan metalezkoa izan arren.
|
|
|
Orduan ondotik datorkidala Manterola makiniston aldagelan sartzen utzi gabe, ondotik etorri zitzaidan Manterola bera, eta oraino irria ezpainetan zeukala galdegiten dit ezetz asmatu zer jakin nahi zuen urketariak. Nola jakinen
|
nuen
nik, ez naiz inoren argudioak entzuten egoten, ez dut fitsik entzuten, sorgortua nauka soberaniazko Babcok Wilcox motor horrek, trasatlantiko batean nago makinista, ezetz, ez bainekien, hori bertzerik ez nuen entzun nik," Hik ezagutzen omen duk!". Denok egiten diogu zuka Manterolari, kapitain merkantea da eta gu analfabeto hutsak.
|
|
2006
|
|
|
Barre egin
|
nuen
nik ere, jakina, egoera irudikatuta. Baina harrezkero buelta asko eman dizkiot Ortuosteren burutazio horri.
|
|
|
Ezer egin ezin izateak erraztu eta azkartu egin zuen ohitzeko prozesua. Nire arazoaz pentsatzea eta irtenbideak bilatzea, neure buruari agindu niezaiokeen edozein ahalegin bezala, zeregin guztiz antzua zenez gero, neure gorputzarekin nuen menpekotasunezko loturari alderdirik onenetik begiratuta, hark ematen zizkidan une atseginenekin gozatzea bihurtu
|
nuen
nire ilusio handiena. Ezin nuen besterik egin.
|
|
|
Nik, besterik ezin eta, bizikletaren eskulekuari heldu nion tinko, Aintzanerengana iristeko ahaleginik eraginkorrena bizikleta gainean aldapa gogorrei aurre egitea balitz bezala. Banekien ez zela hori biderik zuzenena, baina modu lauso eta inozo batez pedalkadaz pedalkada Aintzanerengana hurbiltzen ari nintzela sinesten nuen, edo sinetsi nahi behintzat, eta borondate tinkoz jarraitu
|
nuen
nire bizikleta ibilaldietan mugak urratzen.
|
|
|
Bi urte generaman Lola eta biok elkarrekin, eta oso gustukoa genuen oporretan bidaiatu eta bazterrak ezagutzea. Oporraldi haietako azken eguna genuen, eta bertakoek Maitasuna deitzen zioten mendia igotzeko baliatu nahi izan
|
nuen
nik egun hura. Lolak ez zuen oso gogoko izan nire asmoa, ez baitzen oso mendizalea, baina aise etsi zuen esan nionean mendiak bost kilometroko igoera leuna baino ez zuela eskatzen.
|
|
|
Baina nabarmenegi sentituko nuke horretarako egin luketen ahalegina. Eta bestela ere, dena naturaltasun osoz eta horrelako beldurrik gabe kontatzerik balego ere, ezin izango nieke ondo azaldu zer sentitzen
|
nuen
nire txapitulako leihotik zehar Michelle bere etxean sartzen ikusten nuenean, etxaldeko patioa gurutzatuz, beti bakarrik. Ikusiak nituen lehen ere neska gazte herrenak, baina sekula ere ez nirearen hain antzeko herrenik egiten zuenik.
|
|
|
Belarria tente jarri nuen, ez
|
nuen
nik ezer ere aditzen.
|
|
|
Beraz, deia etorri zenean, eta gero telefonoaren hariaren bidez thanksgivingerako gonbidapena, neska hark zer ote zuen ni hain indartsu erakartzen ninduena, horixe
|
nuen
nire arteko gogoeta. Agian nerabezaroko irudiren bati lotzen nion harena; ilegorria, anorexiaren argaltasuna soin luzean, begiak zuloetan sartuta, harenganako nire grina azpikontzientearen alde galduren batetik zetorren.
|
|
|
Lotsatu egin zen, baina egun hartan eta erantzun harekin zirkuitu edo gurpil bat itxi
|
nuen
nik, ez nago ziur zirkuitua ala gurpila, baina biribildu egin nuen nire baitan zeozer, hiri haren izaera ulertzeko gakoa edo zena, nik dakit ba zer.
|
|
|
Lotsatu egin zen, baina egun hartan eta erantzun harekin zirkuitu edo gurpil bat itxi nuen nik, ez nago ziur zirkuitua ala gurpila, baina biribildu egin
|
nuen
nire baitan zeozer, hiri haren izaera ulertzeko gakoa edo zena, nik dakit ba zer.
|
|
|
Pentsamendu horixe biribildu
|
nuen
nire baitan. Gezurra eta itxuraren artean ibiltzen, esaterako, auto birkonponduen bila tailerrera etortzen ziren mexikarrak, eta Billen sozioa bera, gogoan izanda horrek zelan esaten zien, con eso sí que vas a levantar culos!, bezeroek ipurdiak altxatzeko moduko autoak maite zituztelakoa, eta neska hartu, eroan, dantza egin eta gero hantxe jotzeko moduko autoak zirelako.
|
|
|
Halako kirolarientzat neguan zer hoberik Nevada baino. Ortzia beti argi, egunak luze, hotzik hotzena ere lehorraren lehorrez jasangarri, beti udan egotearen sentsazioa izaten
|
nuen
nik neuk ere. Horrexetan dago, nik uste, Nevadako mendien indar misteriotsua.
|
|
|
Ez zagok misteriorik, ez! Ezta taburik ere!, esan
|
nuen
nire artean behin eta berriro.
|
|
|
Sonbreiruari indioen estiloa edo, taxua edo, hartu nion, hantxe zeukan-eta hegalaren inguru osoan xingola gorria, hezurtxo zuri batez korapiloa eginda loturik. Begiak sonbreirutik arrotzaren jantzietara luzatu nituen; country estilokoak ziren baina, ilea hain beltz eta luze zuen, ze indioa izan behar zuelakoa egin
|
nuen
nire artean. Indioen larru kolore ustez berezia, aspaldi ikasita neukan hori ez zaiena bakanei baino igartzen.
|
|
2007
|
|
|
Eta ez naiz damu, dedio. Zer
|
nuen
nik orduan esperantza. Treneko txartelak zulatzen segitu non eroria aurkitu artean, besterik ez zegoen niretzat.
|
|
|
Kontsola ez nintzakeen emazteren bati maite nuela esan eta haren ondoan familia sortzea? Nola sortuko
|
nuen
nik ezer, nola antolatuko nuen familia edo inguru egokirik, neure burua baneukan lehenik eta beti neure kontra. Gizon birrindua nintzen ni orduan, magilari lana atzean utzitakoa, ez lagunik, ez nongotasunik batere, ardi galdua beti, oraintxe bezala.
|
|
|
Eta negarrik egin ez nezan, kopakada bat anis eta bi irentsarazi omen zizkidaten, eta han joan nintzen, erdi hila, arropa artean bilduta, osaba izeba batzuen etxera, bizitzen hasi baino lehenago, ihes nola egin behar den ikasita. Zein atarramentu deabru behar
|
nuen
nik eduki geroan?
|
|
|
Horixe du gizakiak kondena, asmatu ala ez, apustu egin behar izaten duela aurretik. Horregatik erabaki
|
nuen
nik lagundu egingo niola ia hilean zegoen gizon ezgauza eta arnasa gabeko hari, antzemanda bainengoen gizon hark ez zuela gaiztakeriarik gordetzen begietan, eta esan nion,
|