|
2015
|
|
|
Otoitzean ari nintzela, landa zabal batean bakarrik ikusi
|
nuen
neure burua. Nire biran jende ugari, era askotara inguratzen ninduela.
|
|
|
18 Ikuskari honek fruiturik gabea zirudien, eta probetxu handi handia egin zidan, haren esanahia aditzera eman zitzaidalako. Eta pixka bat geroago, ia gerra hartan sartua ikusi
|
nuen
neure burua eta konturatu nintzen ikuskari hura munduaren argazki bat zela, eta han zegoen orok armak zituela zirudiela, arima gaixoa zauritzeko. Utz ditzagun Jauna benetan zerbitzatzen ez dutenak, eta ohoreak eta ondasunak eta atseginak eta antzeko gauzak, argi baitago, konturatu ezik, arima sarean harrapatua izango dela; gauza hauek guztiak, behintzat, sarean harrapatzen saiatzen dira; baina adiskideez, ahaideez eta, gehien harritzen nauena, pertsona on onez estutua ikusi nuen neure burua; beraiek ongi egiten zutelakoan, eta ni neure burua nola babestu eta zer egin ez nekiela.
|
|
|
Eta pixka bat geroago, ia gerra hartan sartua ikusi nuen neure burua eta konturatu nintzen ikuskari hura munduaren argazki bat zela, eta han zegoen orok armak zituela zirudiela, arima gaixoa zauritzeko. Utz ditzagun Jauna benetan zerbitzatzen ez dutenak, eta ohoreak eta ondasunak eta atseginak eta antzeko gauzak, argi baitago, konturatu ezik, arima sarean harrapatua izango dela; gauza hauek guztiak, behintzat, sarean harrapatzen saiatzen dira; baina adiskideez, ahaideez eta, gehien harritzen nauena, pertsona on onez estutua ikusi
|
nuen
neure burua; beraiek ongi egiten zutelakoan, eta ni neure burua nola babestu eta zer egin ez nekiela.
|
|
|
Igaro ditudan pertsekuzioetatik handiena izan zela uste dut. Alde guztietatik hain estutua ikusi
|
nuen
neure burua, non ez bainuen aurkitzen beste erremediorik zerura begiak jaso eta Jainkoari deitzea baizik. Ongi oroitzen nintzen ikuskari honetan ikusi izan nuenaz.
|
|
|
gogoa beti Jainkoaz betea izateko agintzen diote eta beharrezko da Harengan izatea arrisku askotatik askatzeko; beste ertz batetik, ikusten du ez dela komeni munduko kontuetan huts egiterik, beren ohorea kontu hauetan jarria dutenei tentaldirik ez ematearren. Nekatua nenbilen, eta sekula ere ezin
|
nuen
neure burua garbitu, ahaleginak egin arren, beti huts egiten bainuen honetan, eta hutsegite hauek, diodanez, ez dira gauza txikitzat hartzen munduan.
|
|
|
Egun batean otoitzean ari nintzela, deabru bat ikusi
|
nuen
neure ondoan eskuan zituen paper batzuk haserre bizitan zati zati egiten. Niri poz handia eman zidan horrek, eskatzen nuena egin zela iruditu zitzaidalako; eta hala izan zen, gero jakin bainuen damu handiz aitortu zela, eta Jainkoagana bihurtu zela egiaz; horrela Haren Maiestateagan itxaro dut oso aurrera egingo duela beti.
|
|
|
11 Nire aitor entzuleak baimena eman zidan berriro horretan ahal nuen guztia egin nezan. Nik argi ikusten
|
nuen
neure gain hartzen nuen lana, oso bakarrik nengoelako eta nire ahalmena oso txikia zelako. Gauzak isil isilean eramango zirela hitzartu genuen, eta horrela, hemendik kanpo bizi zen nire ahizpa batek etxea erosi eta beretzat balitz bezala egokitu zezala egin nuen, erosteko Jaunak bide batzuetatik eman zituen diruekin; Jauna nola joan zen hornituz kontatzeak luze joko luke; izan ere, ni kontu handiz nenbilen obedientziaren aurka ezertxo ere ez egiteko; baina banekien neure prelatuei esanez gero, galdua zela guztia, aurreko hartan bezala, eta honezkero oraindik txarrago izango litzateke.
|
|
|
Kristoren epaiketaz oroitu nintzen eta nirea zein ezereza zen ohartu. Errudun gisa egin
|
nuen
neure aitortza, eta hala zirudien kausa guztien jakinean ez zenarentzat.
|
|
|
14 Nik neugan bakea nuenez eta Jaunak laguntzen zidanez, egin
|
nuen
neure kontu ematea, ez Probintzialak ezta han zeudenek ere ni zertan kondenaturik ez izateko eran. Gero bakarrean argiago hitz egin nion, eta oso pozik geratu zen, eta hitz eman zidan, fundazioa finkatuko balitz?
|
|
|
Hau ni haien esana egitera jarrita egon ondoren zen, aurretik ez bainien halako maitasunik. Nik barre egiten
|
nuen
neure artean, zein oker zeuden ikusirik; hala ere, beti ez nuen erakusten neure barruan nuen bezain argi zein gutxi loturik nengoen inorekin. Baina ziurtasuna ematen nien eta, nirekin harreman gehiago izatean, konturatzen ziren Jaunari zor nionaz; nitaz zituzten susmoak, beti ziren hasieretan.
|
|
|
Lurra lokatz oso zikin eta kirasduna iruditu zitzaidan, eta zomorro ugari eta gaiztoak zituela bertan. Amaieran hutsune bat zegoen horma batean egina, arasa antzera, eta hantxe estu estuan sartua ikusi
|
nuen
neure burua.
|
|
|
Gurutze bat hartzen nuen eskuan eta Jainkoak egiaz adore ematen zidala zirudien; hala, nik, denbora laburrean, beste bat bihurtua ikusi
|
nuen
neure burua eta ez nintzen haiei aurre egiteko beldur, gurutze harekin guztiak erraz hartuko nituela mende uste bainuen. Eta honela esan nuen:
|
|
|
Egia da, nik Jainkoari eskatu arren, eta bestelako bide baten gogoa izan nahi nuen arren, arima hain hobekuntza handiaz sumatzen nuenez gero, noiz edo behin, esaten zizkidaten gauzengatik edota sartzen zizkidaten beldurrengatik oso nekaturik nengoenean izan ezik, ez zen nire esku nahi izatea, beti eskatzen banuen ere. Nik beste bat ikusten
|
nuen
neure burua gauza guztietan. Ezin nuen nahi izan besterik, eta Jainkoaren eskuetan jartzen nuen neure burua, Berak zekien komeni zitzaidana eta nigan bete zezala nahi nuen bere borondatea gauza guztietan.
|
|
|
Nik beste bat ikusten nuen neure burua gauza guztietan. Ezin nuen nahi izan besterik, eta Jainkoaren eskuetan jartzen
|
nuen
neure burua, Berak zekien komeni zitzaidana eta nigan bete zezala nahi nuen bere borondatea gauza guztietan.
|
|
|
Beti izan nuen Jaunaren mesede handi handitzat, eta altxor handi handia delakoan nago, eta Jaunak berak ere askotan ziurtatzen zidan. Nik beraganakomaitasunean haziz ikusten
|
nuen
neure burua; Beragana joaten nintzen neke hauetaz guztiez kexatzera; beti irteten nintzen otoitzetik kontsolaturik eta indar berriak harturik. Haiei kontra egiten ez nintzen ausartzen, txarrago zela ikusten nuelako, apaltasun gutxi nuela iruditzen zitzaien-eta.
|
|
|
13 Jaunak nahi izan zuen, nik batzuetan ikuskari hau ikus nezala hemen: aingeru bat ikusten
|
nuen
neure ondoan ezkerreko alderantz, gorputz itxuran, oso nekez gertatzen zaidana hala ikustea; aingeruak askotan irudikatzen bazaizkit ere, ikusi gabe gertatzen da hori, lehenbizi esan nuen aurreko ikuskariaren antzera. Ikuskari honetan nik honela ikus nezala nahi izan zuen Jaunak:
|
|
|
Ni, aldi hauetan emakumeen artean irudipen handiak eta deabruak sortu zituen engainuak gertatu zirenez gero, beldurtzen hasi nintzen, sentitzen nituen atsegin eta gozotasunak hain handiak izanik; askotan burutik kendu ezin nuela, bestalde, Jainkoa zelako ziurtasun handi handia
|
nuen
neugan, batez ere otoitzean ari nintzela, eta handik oso hobeturik eta sendotasun handiagoz irteten nintzela ikusten nuen. Baina pixka bat arreta galtzen nuenean, berriro beldurtzen nintzen eta pentsatzen nuen ea deabruak ez ote zuen nahi izango, ona zela pentsaraziz, adimena etenda uztea gogoetazko otoitza niri kentzeko eta Pasioan pentsa ez nezan ezta adimenaz baliatu ere, niri, ez nuen ulertzen eta, galerarik handiena iruditzen zitzaidana.
|
|
|
Batez ere gertatu zitzaidan behin nik sinesgarritasun handia ematen nion baten inguruan bildu zirela zenbait pertsona, eta arrazoizkoa zen nik sinesgarritasuna ematea; izan ere, nik batekin bakarrik tratatzen nuen arren, eta hark agintzen zidanean besteei hitz egiten, batzuk besteekin sarri mintzatzen ziren nire erremedioari buruz, biziki maite nindutelako eta engainatua izango ote nintzen beldur zirelako. Nik neuk ere beldur handi handia izaten nuen otoitzean ari ez nintzenean; otoitzean ari nintzenean eta Jaunak mesederen bat egiten zidanean, berriz, ziur ikusten
|
nuen
neure burua. Uste dut bost edo sei zirela, guztiak Jainkoaren zerbitzari zintzoak.
|
|
|
17 Bada, bakarrik nengoela, asaskaldi bat norbaitekin izateko inor ondoan ez nuela, ezin nuen ez errezatu ezta irakurri ere, deabruak engainatuko ote ninduen halako atsekabez eta beldurrez izuturik dagoen pertsona baten antzera baizik, guztiz asaldaturik eta nekaturik, neure buruaz zer egin ez nekiela. Atsekabe honetan ikusi
|
nuen
neure burua batzuetan eta askotan, baina ez dut uste hainbesterainokoan. Honela egon nintzen lau edo bost ordu, ez zeruko eta ez lurreko pozik niretzat ez zela, Jaunak nahigabeetan utzita, milaka arriskuren beldur nintzela.
|
|
|
2 Nik ez diet kontra egingo, letradunak eta espiritualak direlako, eta badakitelako zer dioten, eta Jainkoak bide askotatik eramaten dituelako arimak. Nirea nola eraman duen esan nahi dut orain eta irakurtzen nuenari kasu egitearren zein arriskutan ikusi
|
nuen
neure burua; gainerako gauzetan ez naiz sartuko. Argi ikusten dut bat egitera iritsi eta hortik aurrera igaro ez den arimak, hau da, liluramendu eta ikuskari eta Jainkoak arimei egiten dizkien gainerako mesedeetara igaro ez denak?, esandako hori hoberentzat izango du, nik egiten nuenez; eta hartan gelditu banintz, uste dut ez nintzela sekula iritsiko oraingo honetara, nire iritziz engainua delako.
|
|
|
Nik Kristo gizon bezala pentsa nezakeen soilik. Baina sekula ere ezin irudikatu izan
|
nuen
neure baitan, haren edertasuna irakurri eta haren irudiak ikusten nituen arren; alderantziz, itsu eta ilunpean dagoenaren antzera, pertsona batekin hitz egin eta harekin dagoela ikusi arren, han dagoela ziur dakielako (hau da, badaki eta sinesten du han dagoela, baina ez du ikusten), horrela gertatzen zitzaidan niri gure Jaunarengan pentsatzen nuenean. Horregatik nintzen ni hain irudi zalea.
|
|
|
7 Kalte handia egin zidan gorputzeko begiekin izan ezik ezin ikus daitekeela ezer uste izateak, eta deabruak lagundu zidan hala sinets nezan eta ulertarazten ezinezkoa zela eta burura etorriko zitzaidala eta deabrua izan zitekeela eta honelako gauzak, beti gelditzen baitzitzaidan barruan Jainkoa zelako ustea eta ez zela burutazioa. Hala ere, nire gogokoa ez zenez gero, gezurtatu egiten
|
nuen
neure burua; eta inori horretaz kontsulta egiten ausartu ez nintzenez gero eta berriro ere ziztaka zetorkidan ez zegoela gaizki halako pertsona ikustea eta ez nuela hori eginda ohorerik galtzen, irabazten baizik, eta horregatik itzuli nintzen solasaldi horretara eta beste une batzuetan beste batzuetara ere bai, urte asko baitziren jostaldi kaltegarri horretara jotzen nuela; ez neritzon nik, horre... izatez zen bezain txarra, sarritan ez zela ona ikusten banuen ere; baina haietako batek ere ez zidan ekarri diodan honek bezalako barreiatzerik, oso atxikia bainengoen harengana.
|
|
|
Neure sentsualitatearen atsegin eta banitateari gehiago begiratzen nion neure arimaren onari baino. Moja izateko pentsamendu on hauek noizbehinka etortzen zitzaizkidan eta gero joan egiten ziren, eta ezin
|
nuen
neure burua berotu erabakia hartzeko.
|
|
|
Deabruak jartzen zidan buruan, bizitza guri gurianeramanez gero, erlijioko nekeak nituela jasan. Honen aurka Kristok igaro zituen nekeekin babesten
|
nuen
neure burua, ez baitzen horrenbestekoa nik Beragatik halako batzuk eramatea; Berak lagunduko zidala eramaten, pentsatuko nuen?, baina xehetasun honekin ez naiz gogoratzen. Tentaldirik aski izan nuen egun hauetan.
|
|
|
6 Limosna egiten nuen ahal nuen eran, eta gutxi ahal nuen. Bakarrik egotea bilatzen
|
nuen
neure deboziozko otoitzak egiteko, eta ugari ziren, batez ere arrosarioa, nire amak hain maite zuena, eta guri maitarazten ziguna. Oso gogoko nuen, beste neska txiki batzuekin jolasten nuenean, monasterioak egitea, mojak bagina bezala, eta nik moja izateko gogoa nuela uste dut, baina ez esan ditudan gauzak adina.
|
|
|
Beste batzuetan haietako multzo handia ikusten
|
nuen
neure inguruan, eta argitasun handi batek oso osoan inguratzen ninduela iruditzen zitzaidan, eta honek ez ziela uzten haiei nigana iristen. Jainkoak gordetzen ninduela ulertu nuen, ni Hura iraintzera eramateko eran irits ez zitezen nigana.
|
|
|
Eta egia zen, haiekiko hizketaldirik ezin bainuen jasan. Kasu garrantzitsu bat gertatu zen, eta lehenago maite maite izan
|
nuen
neure ahizpa batekin egon beharra izan nuen eta, hizketan hasita, bera ni baino hobea izan arren, ez nintzen moldatzen berarekin (izan ere, egoera zibil desberdina duenez gero, bera ezkondua baita, elkarrizketa ezin zen eraman beti nik nahi nukeen bidetik, eta ahal nuen guztian bakarrik egoten nintzen), haren nahigabeak lagun hurkoarenak baino bizikiago ukitzen nindutela eta nolabaiteko kezka sor... Azken batean, uste nuen bezain aske ez nengoela ohartu nintzen, eta oraindik arriskutik ihes egin beharra nuela, Jauna ematen hasi zitzaidan bertute hau haziz joan zedin, eta gero hala egiten saiatu naiz beti hemen, beraren laguntzaz.
|
|
|
Eta harekin hitz egin arte ez nuen inoiz entzun gure Erregelak, lasaitua izan aurretik? jabego pribaturik ez edukitzeko agintzen zuenik, ezta ni neu ere ez nengoen errentarik gabe fundatzekotan; izan ere, behar genuenaz arduratu gabe bizi izatean jarri
|
nuen
neure asmoa, eta ez nien erreparatzen jabego pribatua izateak dakartzan ardura ugariei.
|
|
|
Neure aitor entzuleari esan nion. Geroago joateko agindu zidan, argi zegoela perfekzio handiagoa zela hori, baina bero handia zenez gero, nahiko zela hauteskundea zenerako han egotea, eta itxaroteko egun batzuk, bideak kalterik egin ez diezadan; alabaina, Jaunak beste gauza bat zuen erabakirik, eta hala egin behar izan zen; izan ere, egonezin handia sumatzen
|
nuen
neure baitan eta otoitz egin ezina eta Jaunaren aginduari huts egiten niola iruditzen zitzaidan, eta han neure gogara eta atseginez egonik, ez nuela joan nahi lanerakoneure burua eskaintzera; guztia zen Jainkoarekin hitz egitea; perfekziorik handiena zen tokian egon ahal izanik, zer dela-eta utzi alde batera aukera hori; hilko banintz, hil nadila?, eta honekin batera arimako estura bat, Jaunak ot...
|
|
|
10 Nik ezin nuen eraman hori, Jainkoaren Elizan on handia egingo zuela iruditzen zitzaidalako, eta, beraz, orain duen kargua izan zezala nahi nuen; hala ere, gotzain aulkia eman ziotenean, gero berak esan zidanez, ezinegon handi handia izan nuen, zama oso astunaz ikusten nuela iruditzen baitzitzaidan, eta ezin
|
nuen
neure burua baliarazi ezta baretu ere, eta gure Jaunari gomendatzera joan nintzen korura. Haren Maiestateak baretu ninduen berehala, bere zerbitzu handirako izango zela esan baitzidan, eta halaxe dela dirudi.
|
|
|
Ordurako eragotzirik nuela uste nuenean, hona non bidaltzen didaten mezulari bat udalaren gutunarekin; han esaten zenez, udalak bere gain hartzen zuen haiei beharrezkorik ezer falta ez dakien laguntzeko konpromisoa, eta, bestalde, Ervías doktoreak esana dudana hartzen zuen bere gain, eta bi aita agurgarri hauen gutunak ere jaso nituen erregu gartsuz. Ni, ordea, beldur nintzen hainbeste ahizpa onartzeko, gertatu ohi denez, hara joango zirenen aurka bandoren bat sortuko zela uste nuelako, eta baita haiek mantendu ahal izateko gauza ziurrik ikusten ez nuelako ere; izan ere, eskaintzen zutena ez zen nahitaez behartzen zituena; horregatik, nahasmen handian ikusi
|
nuen
neure burua. Gero konturatu nintzen deabrua zela, Jaunak adorea emanik, halako koldarkerian sartua ninduen, non Jainkoagan inolako usterik ez nuela baitzirudien.
|
|
|
6 Bada, pertsona ezerez hau aingeruzko arima hauen artean zegoela, nik halako itxura hartzen bainien, ez zidatelako esan gabe uzten inolako hutsegiterik, barrukoak baziren ere; eta Jaunak egiten zizkien mesedeak eta ematen zizkien desira gartsuak eta askapena oso handiak ziren; haien pozbidea bakardadean bizi izatea zen, eta horrela baieztatzen zidaten sekula ez zirela asetzen bakarrik egoteaz, eta horrela oinazetzat zuten bisitak hartzea, senideenak baziren ere; ermita batean egoteko aukera gehien zuen hura zen zoriontsuena. ...en zituen ondasunak; ez gero izango zena burutik pasatzen zitzaidalako, orduan ezinezkoa zirudielako, hura irudikatzeko oinarririk ez baitzen; izan ere, zenbat eta denbora gehiago igaro, orduan eta gartsuagoak ziren arimaren bati on egiteko nire desirak; eta askotan, altxor handi bat gordeta zuenaren eta hartaz guztiek goza dezatela nahi eta banatzeko orduan eskuak lotuko balizkiote bezala ikusten
|
nuen
neure burua; nire arima horrela zegoela uste nuen, Jaunak urte haietan egiten zizkidan mesedeak oso handiak baitziren eta hori guztiori gaizki erabiltzen nuelakoan nengoen. Neure otoitz eskasez zerbitzatzen nuen Jauna; beti saiatzen nintzen ahizpek beste horrenbeste egin zezaten eta arimen ona eta Elizaren ugaritzea bilatzera zaletu zitezen; eta haiekin harremanak zituztenak beti geratzen ziren onerako gogoaz.
|
|
|
Veniat dilectus meus in hortum suum. Han ikusi
|
nuen
neure Eliseo, ez noski beltzez, edertasun bitxi batez baizik; buru gainean harribitxizko lore sorta antzekoa zuen, eta han haren ondoan zebiltzan neskatila ugari abarrak eskuetan zituztela; guztiak ari ziren Jainkoari gorazarrezko kantuak kantatzen. Nik begiak ireki besterik ez nuen egiten ea barreiatzen nintzen, baina ez zen aski gogoa hartatik aldentzeko, baizik eta txoritxoen eta aingeruen soinu bat zegoela begitantzen zitzaidan; arimak hartaz gozatzen zuen, nik entzun ez arren; hura atsegin hartan zen.
|
|
|
Behin, gure Jaunaren zerbitzurako zer edo zer egin nahirik nengoela, etorri zitzaidan burura ezin nuela nik Hura zerbitzatu oso epelki baizik, eta esan
|
nuen
neure kautan: –Zertarako nahi dituzu, Jauna, nire egintzak??
|
|
|
2 Gero hain grazia handiagatik Jaunari eskerrak ematen nengoela, ez
|
nuen
neure burua inola ere haren duin ikusten eta, sentimendu handiaz esaten nion Jaunari, halako graziak emango bazizkidan, ea zergatik uzten ninduen bere eskutik hain kaskarra izan nadin, aurreko egunean neure bekatuengatik damu handia izan bainuen, gogo gogoan nituela. Argi argi ikusten nuen Jaunak bere aldetik zein oparo jarri zuen oso haurra nintzenetik, beragana eramateko bitarteko oso eragingarriez eta guztiak izan zirela alferrik.
|
|
|
Espiritu Santuaren izan bedi berorrekin eta nire ariman. Ez dakit nola ez dioten eman ongi ez nengoela idatzi nuen gutun oso luze bat, Medinaren bidez bidali nuena; han gaizki eta ongi hitz egiten
|
nuen
neure buruaz. Oraingoan ere luzatu nahi nuke eta gutun ugari ditut idazteko, eta hotzikara pixka bat sentitzen dut, launakako sukarraz nagoen eguna delako.
|
|
|
5 Ez dugu lortzen etxea erostea; horretan ari gara. Bi belo zuridun hartu ditut, horrela egin ohi
|
nuen
neure patenteak baino beste baimenik gabe, hain aldi laburrean buru izango zenari ez eskatzearren. Jainkoa goresten dut, berorren agurgarritasunak esaten didan bezain ona delako, eta hain ongi egin duelako.
|
|
|
Atseginez ikusten nuen santu hura Jainkoak aginduriko borroka haietan. Poz hartzen
|
nuen
neure Eliseo gauza berdintsuan ikusiz; Jainkoari eskaintzen nion behin eta berriro. Egin dizkidan mesedeez gogoratzen nintzen eta Joseren bidez esan dizkidan gauzez.
|
|
|
2 Lehenengoari dagokionez, Haren Maiestateak badaki, eta egiak argi egingo du? ez dudala inoiz desira izan halakorik, are gutxiago harekin horretan saiatu!, eta nik horrelako zerbaiten berri izan nuenean, eta ez nuen jakin beraren gutun baten bidez?, halako egonezina eman zidan eta hain pena handia, non ez baitzidan batere onik egin orduan
|
nuen
neure osasun egoera kaskarrean. Eta hau orain dela gutxi izan da, eta uste dudanez, berorren aitatasunak baino hainbat geroago jakingo nuen.
|
|
|
5 Gaixoak biguntasunez ez dituela tratatzen eta kontu hori gezur beltza da, handia baita haren karitatea. Nik ere, ene aita, estu ikusi
|
nuen
neure burua honen aurretik nagusi karguan zegoenarekin, izan ere, ohoreari ukitzen ez dion bitartean ez da ezer gertatzen, eta egin eginean ere han, mundurako bide bidea izanik. Ohorea dela-eta dioten hori aitzakia besterik ez da, hura medikuek beraren osasunerako esanik etorri baitzen.
|
|
|
Joan Lunera del Pazo, Sevillako herri eskribaua, idatzarazi nion eta hemen ezarri
|
nuen
neure sinadura. [Errubrika].
|