Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 86

2000
‎Leihora hurbildu nintzelarik kalean zehar ikusi nuen gizona, urrutiratzen. Ez zuen leihora behin ere begiratu, beti aurrera.
‎Eta horregatik harritzen nintzen, zeren eta, anitzetan, Urbiaindik iragan itzal bat bezala agertzen baitzitzaidan Italian ezagutu nuen gizona, eta iragan itzalak iragan egiten dira, nekez egiten dute bi aldiz leku beretik.
‎Eta orain erraiten dizut ezen penaturik egon behar nuela, penaturik egoiteko modukoa zelako mementu haietan kontatzen ari nintzaiona, zeren eta osaba Joanikotek borreroaren eskutik jasan behar izan zituèn azote izugarri haietaz ari bainintzen; haatik, atsegin izugarria emaiten zidan legatz erre hark, hain bainintzen ni gose eta hain baitzegoen hura zaporetsu eta apetitos. Eta munduko pena guztia sentitu nahi nuen, osaba Joanikot zelako gehien maite izan nuen gizona, artean ere biziki maite nuena, neure memorian bai bederen... baina arrai nengoen neure legatz errearekin... zeren ez bainengoen, artean, neure mihiari ausiki egiteko eta kolpe hartaz gustuari eta zaporeari portale guztien zerratzeko asmotan. Eta nigar egin nahi nuen, eta ezin nuen, gorputza spirituari jaundu balitzaio bezala.
‎Ez nuen gizon horren parean gehiago burutzen. Haren mugikorraren txirrinak jo zuela profitatuta zutitu nintzen.
2003
‎Nire emaztea pozik sumatu nian ondorengo egunetan, tarteka kantuan ere egiten zian ahopeka. Ohean geundelarik edo etxeko egongelan, bakoitza bere egitekoetan murgilduta, hoteleko pasilloan ikusi nuen gizon lodikotearen itzala sumatzen nian gure artean. Banekian goizean etxetik zihoanean hura ikustera joango zela baina banekian baita ere gauean itzultzen zelarik itzal harekin itzuliko zela.
‎Eta azkenean, neu ere ustezko printzesa bihurtzekotan nintzen. Maite nuen gizonarekin ezkonduko nintzen, poz pozik. Zoriontsu.
2004
‎Aitak burua astindu zuen, amesgaizto baten oroitzapena uxatu nahian bezala. Ederki ulertzen nuen gizon haren baitako sentimendua. Neuk ere gerra bat galdua nuen.
‎Ezin nion eutsi nire aita izan arren ezertaz ezagutzen ez nuen gizon haren begiradari. Begi haietan neurririk gabeko maitasuna, amaierarik gabeko bakardadea islatzen ziren.
‎Baita ergelena ere. Orduan, zer, bizitza erdian hiltzat eman nuen gizonari gezurra erran. Bat batean eta ezustean bizirik aurkitzen nuen aitari iruzur egin?
2006
‎–Hala da, jauna –ihardetsi nion, begiak lurrean finkaturik. Erabaki gabe nuen gizon hori laket zitzaidan ala ez– Baita baleztan ere.
‎Erran dut lehenago: ez nuen gizon hori batere gogoko. Gazteluko gainerako biztanleek ere ez.
‎Ehiztari printzipalak zakurrez inguraturiko orein bati keinatzen zion bere baleztarekin. Parean nuen gizon berarena zen haren bisaia.
‎Ezagutzen nuen burdin zafla zorrotz hura; haren istorioa frankotan aditua nion parean nuen gizon bizar urdinari. Martin Epaltza izeneko soldadu gazte bati kendu zion, berrogeitaka urte lehenago, hura hil ondoan.
‎Agurrak, esku emateak, besarkadak, ongietorri sutsua izan genuen. Bera behar zuen, beheko suaren alboan ezagutu nuen gizona, gure bidaiaren pauso bakoitzaren atzean egondako itzala: Xoakim Beiras, Minhoko jauna.
2008
‎Luzaro egon nintzen begiak bildu ezinik, eta, Jainkoa testigu, banuen zertan pentsaturik arratsalde hartan bertan hil nuen gizonarekin, nire egoera arriskuz betearekin, eta, batez ere, Silverri ikusi berria nion joko harrigarri harekin, esku batez matxinatuak bat eginda eduki nahian, eta besteaz eginahalak egiten bere aldetik bakeak egin eta bere bizi ziztrina salbatzeko. Silverrek berak patxada ederrean egin zuen lo, zurrunga galantekin; eta, hala eta guztiz, hain gaiztoa zela jakinagatik, nire bihotzak pena hartzen zion inguruan zeuzkan arrisku ilunetan pentsatzean, eta zain zeukan urkabe lotsagarrian.
‎Nik ordezkatzen nuen gizona han itxaroten egon zitekeela pentsatuz eraman nuen Nadia orkestrako egoitzara. Atarian edo sarrerako aretoan zeudenei edo zebiltzanei erreparatu nien eta ez nuen aurkitu inor atezuan, itzalgaizka edo inoren zain, ez nuen nire antzekorik atzeman, denak iruditu zitzaizkidan hiztunak, alaiak eta hurkoarekin komunikatzeko arazorik gabeak.
‎Lore sorta eskuetan zuela han aurkitu nuen gizonak nire adina izango zuen, urte pare bat gorabehera, baina oraindik gordina zegoen, gimnasiora joaten jarraituko zuela pentsatu nuen, ez zuen inondik ere bakarrik bizi garenoi adinak kutsatu ohi digun itxura maiztu eta etsi hori, zahardadea bera baino askoz ere nardagarriagoa dena. Emakume gazteren batekin biziko zela erabaki nuen, hurkoaren bizitzaz eta zorionaz erabakitzeko tarteka izan ohi dugun erraztasunarekin.
‎Tarteka, Lisboan ezagutu nuen gizonaren irudia datorkit gogora eta bere eguneroko zereginetan irudika dezaket. Emaztea hil zitzaionetik apenas inorekin hitz egiten duen.
2009
‎Gizonen kontuez ari gaitun! eta orduan jakin nuen gizonen kontuak zirela barre algara altuegiak eta apustuak, ohorea eta tiradera bat giltzaz itxita, mesanotxean. Gure herrian aitek beti izaten baitzuten giltzaz itxitako kaxoi bat beraientzat bakarrik.
‎–Heldu nintzenean prakak lotzen ikusi nuen gizona, eta nire oihua entzun ondoren, korrika batean irten zen?
2010
‎–Pergggdón?. Istantean jakin nuen gizon hura atzerritarra zela, bai hizkeragatik, aita Piergggena oroitarazi zidan, zoritxarrez?, eta bai zuèn itxuragatik ere, gizon garaia zen eta ilehoria, aita Pierggg ez bezala, zorionez?; baina gizonak, batez ere, dogo bikain bat zuen, jakin mina ez ezik, nagusiarekin hitz egiteko gogoa ere piztu zidana, nahiz eta une hartan, herabetasunak hartuta edo, isildu egin nintzen, halako moldez, non, gizonari buruarekin ezetz esan eta ezpainetan irri bat marrazten nuela, aurrera egin bainuen, banku batean eseri nintzen arte, ez, haatik, edozein bankutan, txakurraren eta nagusiaren joan etorrien jarraipena egiteko posibilitatea eskaintzen zidàn banku batean baizik, nire zelataldi hartan bestela bezala aritzen ahalegindu banintzen ere.
‎Bigarren ikasturtean ezagutu nuen gizon berezi hura.
‎Axolagabeziaz begiratu nion aurrean nuen gizonari. Bat batean, trebe eta natural sentitzen nintzen bere aurrean:
‎Ez zen espero izan nuen maitasun aitorpen, baina egia aitortuko dizut: hura entzutea itsas haize bafada bat izan zen nire burua bihurtzen ari zen gela itxiarentzat; desiragarri sentitzea, eta maite nuen gizonak desiratua, huraxe zen une hartan nire zaurientzako baltsamurik eztiena, nire belarrientzako musikarik leunena, eta ez dakit aurpegiaren kanpoaldera zer atera zen baina, barrutik behintzat, halako irri gozo batekin eskertu nion.
‎" Epaileak zure zigorra jakinarazi zuenean, inoiz baino garbiago ikusi nuen gizonen justizia ez zela jainkoaren justizia; gizon errugabe bat zigortu zutela, eta zeuk ordainduko zenuela neurea ere bazen bekatua. Horregatik nago zurekin zorretan, beste alde batetik mila aldiz madarikatu zaitudan arren; eta horregatik nahi nuen zurekin egon, barkamena eskatzeko.
‎Bigarren ikasturtean ezagutu nuen gizon berezi hura.
‎" Pergggdón". Istantean jakin nuen gizon hura atzerritarra zela, bai hizkeragatik —aita Piergggena oroitarazi zidan, zoritxarrez—, eta bai zuèn itxuragatik ere —gizon garaia zen eta ilehoria, aita Pierggg ez bezala, zorionez—; baina gizonak —batez ere— dogo bikain bat zuen, jakin mina ez ezik, nagusiarekin hitz egiteko gogoa ere piztu zidana, nahiz eta une hartan, herabetasunak hartuta edo, isildu eg... Txakurra —laster jakin nuen Kaiser zuela izena— gaztea zen eta nagusia hezte lanetan ari zitzaion.
2011
‎Aurrenetik arrotz bilatu nuen gizon hura, berriz, pixkanaka pixkanaka nire aita bilakatuz joan zen. Denbora luzea ematen zuen etxean, eta eskolako lanetan laguntzeko prest izaten nuen beti:
‎–Kontua da, dio Basterretxeak? ezin izan nuela ikasi nik nahi nuena, arkitektura alegia, eta beraz erabaki nuen gizon jantzia izango nintzela: batzuk diziplina bakarrera mugatzen dira eta ez du zergatik horrela izan behar, hor daude pintura, eskultura, grabatua, argazkia?
2012
‎Baina, bestalde, ez nuen aurrean eduki nahi, traidore hutsa sentitzen bainintzen, Gabrielena ezkutatzeagatik. Ez nekien zergatik babesten nuen gizon hura, bere eldarnioaren konplizea nintzen! Lana amaitzean Jaizkibelera igoko nintzen berriro, kontu bitxi haren azalpena eskatzeko, ez nuen amore emango dena garbi geratu arte, gizajoak azalpen koherenterik baldin bazuen bederen.
‎Terrazatxo bat begiz joa nuen horretarako eta haraxe jo nuen baretasun bila. Eta han ikusi nuen gizon irribarre triste adeitsu hura, gabardina, gorra ingelesa eta eskularru beltzak jantzita, egonean, jaiaren hasieratik bertatik handik mugitu izan ez balitz bezala.
‎Hori konpontzeko pentsatzeari ekin nion, eta Ostirali dei egin eta esan nion biak ur bazterrean eserita uzteko, nirekin zetorren bitartean. Berehala esku ohe bat egin nuen gizonak eramateko eta, han biak etzanda jarrita, Ostiral eta bion artean eraman genituen. Baina gure hormaren edo harresiaren kanpoaldera iritsi ginenean, lehenago baino okerrago ginen, ezin baitzuten hura igaro, eta nik ez nuen hura botatzeko inolako asmorik.
‎Baina, esan dudan bezala, emaitzarik gabeko ibilaldiez nekatzen hasi nintzenean, alferrik egin bainituen aspalditik goizero goizero, ekintzari buruzko iritziak aldatzen hasi zitzaizkidan, eta zer egitera nindoan hasi nintzen hotzago eta lasaiago pentsatzen. Nolako aginpidea edo egitekoa nuen gizon horiek gaizkileak balira bezala epaitu eta hiltzeko, Jainkoak berak hainbeste urtetan onartu, zigorrik gabe utzi eta ekintza horietan aurrera egiteko baimena eman bazien, bata besteraen gainean Haren epaien gauzatzaile izateko. Zer neurritaraino iraindu ninduten, eta zer eskubide nuen nik horren maiz egiten zituzten liskar odoltsu horietan nahasteko?
‎Ni nintzen une horretan inork pentsa zezakeen adibiderik garbiena. ...reizia eta, nik esaten nion bezala, bizitza isilera zigortua; nik, Jainkoaren iritziz bizien artean zenbatua izatea edo Haren gainerako izakien artean azaltzea merezi ez nuenak; neure motako norbait ikuste hutsak, heriotzatik bizitzara igarotzea iruditu litzaidakeen arren, eta Jainkoak eman ziezadakeen bedeinkapenik handiena, salbazioaren bedeinkapen gorenaren ondorengoa; nik, diot, dar dar egiten nuen gizon bat ikustearen ideia soilaren aurrean; eta, besterik gabe, prest nengoen lur azpian sartzeko uhartean oina jarri zuen gizonaren errainua edo agerpen isila zela eta!
‎Lan hori guztia hondartzan ikusi nuen gizon baten oin arrastoak sortutako beldurrak eraginda egin nuen; ez bainuen ordu arte inongo gizakirik uhartera hurbiltzen ikusi. Bi urte neramatzan ezinegon horretan, eta bizimodua lehen baino nekagarriagoa egiten zitzaidan, gizonaren beldurra maltzurki atzetik etengabe edukitzea zer den dakienak pentsa dezakeen bezala.
‎Kosako sarjentu zahar baten etxean bizi nintzen. Gogoko nuen gizon hori, bai haren aiurri onagatik eta bai, bereziki, Nastiagatik, haren alaba pinpirinagatik.
2013
‎Gizonok emakumeen zangoen ederraz hitz egin ohi dugu, baina gogoangarria iruditu zitzaidan emakumearen besoa ere. Garabi baten dotoretasunarekin erretiratu zuen Garibaldiren lepotik, eta mugimendu horiek egiteko gai den emakumeak bide erdia egina duela pentsatu nuen gizonak seduzitzeko orduan. Garibaldiren irudia albo batera utzi eta emakumeari jarraitu nion enkuadrearen ertz batetik desagertu zen arte.
‎Laugarren eguna nuen gizon horrekin solas molas behartuan. Lehen aldia zuen gai hori ateratzen.
‎Nire erranak Ollakarizketa are gehiago asaldatzeko bertutea izan zuen. Lehen aldiz galdegin nion neure buruari ongi egin ote nuen gizon horri gure xedeen berri emanda.
‎–Eta, hala ere, ni oso argia nintzela uste nuen gizona arrazoi barik hain garbiro gaitzestean. Halako gaitzespenak hain izaten dira akuilu ona norberaren argientzat, hain aukera ederra eman ohi dizute ateraldietarako.
2014
‎oztoporik gabe sartu ahal izan nintzen, poltsa goiko gordelekuan utzi ondoren. Bizpahiru minutu geroago, korridore ondoko eserlekuan hirurogei bat urte izan zitzakeela jo nuen gizon bat eseri zen, argala eta trajez dotore jantzia; erdiko eserlekuak, hegazkineko ateak itxi ziren arte hutsik egondakoak, elkarrengandik bereizten gintuen. Orduan, nire jaka eta liburua bertan uzteko baimena eskatu nion.
‎–Ez dakit zer gertatzen zaidan. Bart pentsatzen nuen gizon bat maite nuela, eta gaur, berriz, uste dut zurekin nagoela maiteminduta?
‎Atetik sartzen ziren guztiei, begi klinikoz egiten nien so; ez bainekien noren zain nengoen. Ez bainekien, aspaldiko foto hartan albora begiratzen zuen mutiko bizardunaren antzik izango ote zuen itxaroten nuen gizonak. Akaso bizarra galdua zuen bidean.
‎Kostaldeak egunero berdina ematen zuen, mugitu ez bagina bezalaxe; ordea, zenbait portu igaro genituen, merkataritza portuak, hala nola Gran. Bassam edo Little Popo izenekoak, eta izen horiek antzoki malapartatu baten aurrean jokatutako fartsa gordin bateko izenak ziruditen. Bidaztiaren astialdiak, neure isolamenduak inolako kidetasunik ez nuen gizon haien artean, itsaso koipetsu eta naroak, kostaldearen itzaltasun lauak, bazirudien haiek guztiek gauzen egiatasunetik kanpo nindukatela, etsipen beltz eta zentzugabe bateko unaduraren barnean. Erresakaren ahotsa, lantzean behin, egiazko plazera izaten zen, anaia baten hizketa bezala.
‎Egongelan zegoen aspaldiko aktore famatua, gurpil aulki astunari lotuta, gure zain. Aurrekoan baino tristura nabarmenagoa sentitu nuen gizona hain babesgabe ikusi nuenean, ze pena, hari ere bizitzak eztanda egin zion eskuen artean.
2015
‎Segituan atera zen itzal luze hura, eta kanal ondoko bidea hartu zuten biek. Zubi aldera hurbiltzen ikusten nuen gizona, beroki beltza soinean zuela, kemenik gabeko pausaje harekin, mugimendu bizkor bat egiteari beldurra balio bezala, urrats sendo bat emanez gero hausteko beldurrez edo, herrenak behartutako balantza hura disimulatu nahian bezala. Zubira begira zetozen arren, ez dut uste gizonak ikusi ninduenik, eta, ikusi baninduen, ez zidan gaueko paisaiako beste edozein elementuri baino arreta handiagoa eskaini.
‎–Desiratzen nengoen ea aitari buruzko gauzak kontatzen zizkidan, amak inoiz kontatu ez zizkidanak, beharbada amak berak ere inoiz jakin ez zituenak. Aita hil eta bi urtera berriz ezkondu zen ama, inoiz gustuko izan ez nuen gizon batekin, eta ez zitzaion aitaren anekdotak kontatzea gustatzen. Arratsalde batean kafetegiko gizonari eskatu nion aitari buruzko gauzak kontatzeko, eta orduan hasi zitzaidan gaztetako urteak nostalgiaz berritzen.
‎Hala bada, beste zereginik izan ez, eta azkenean segika hasi nintzaion. Eta aurrean nuen gizonak herren egiten zuen, bai, baina inondik ere ez zebilen haztamuka eta itsumustuka. Eta aurretik zihoakidan gizonak makila baliatzen zuen, bai, kaska kaska, baina inondik ere ez zen itsu baten ibilera zalantzazkoa.
‎Hotzikara basati batek kolpatu zidan bizkarrezurra. Waterlooko beltzaren asmoak pasilloaz bestaldeko gizonaren barre likitsaz konparatzen hasi nintzen, eta nire emakumezko bihotz izutian, arriskuaren irudipen ezezkorrak aurrean nuen gizon ezezagunak eragindakoak zirela pentsatuz, lasaitasuna irabazten ahalegindu nintzen.
‎Beharrean ari zen bitartean Caritasetik deitu zioten beste lan bat eskainiz, mediku bikote baten seme alabak zaintzeko. . Ikusten nuen gizona hil egin behar zela, baina azken unean norbait ondoan behar zuela pentsatu nuen, eta hantxe gelditu nintzen, zerbaitek esaten zidan hantxe gelditu behar nuela, eta gero, gero aterako nintzela nolabait aurrera?.
2016
‎Frantses ofizial zaharrak halako lañotasun eta zentzuzkotasun aire batekin adierazi zuen hori, non bat etorri ziren haren izaera dela-eta hasieratik bertatik nituen aldeko irudipenak. Pentsatu nuen gizona begikoa nuela; baina objektuarekin tronpatu ote nintzen beldur nintzen: nire pentsatzeko modu propioa zen, ezberdintasuna zen ni ez nintzela kapaz izango hain ondo adierazteko, ezta hurrik eman ere.
‎Gizon zaharra altxatu zen niri ongietorria emateko, eta begirunez beteriko amultsutasunarekin gonbidatu ninduen mahaira esertzera; jadanik nire bihotza eserita zegoen gelara sartu nintzen unetik beretik; beraz, hitzetik hortzera eseri nintzen familiako seme bat banintz bezala; eta pertsonaiaren papera ahalik eta azkarrena neureganatzeko, kolpetik eskuratu nuen gizon zaharraren ganibeta, eta ogia hartu nuelarik, xerra eder bat ebaki nuen; eta xerra ebakitzean guztien begietan ikusi nuen froga bat, ez bakarrik ongietorri zintzo batena, baita abegi ona egingo zidatenik dudan ipini ez nuelako esker onarena.
‎Nik ez dut munduaren kontra ezer. Alderantziz, pozik nengoen neure zorionarekin eta, hala ere, makilaren bat aurkitu izan banu, gogoz banatuko nituen ezker eskuin kolpe batzuk, helduen mundu zurrunari erdeinua erakusteko, oso urruti sentitzen bainintzen, erbeste gozo batean, nahiz eta aztoramendua apaltzea lortzen nuenean onartzen nuen gizon bat, gutxiago nire adineko bat, ezin daitekeela horrela aztoratu musu urri bat tarteko. Aldika harro eta aldika zentzudun egin dut etxerainoko bidea, sartu naiz ohean, baina ez dut gauean begirik itxi.
‎–hots egin zuen, pantaila hatzarekin ukituz?. Horixe da ikusi nuen gizona!
2017
‎Azkar idatzi zituen izen eta abizenak. Nire buruan irudikatu nuen gizon hark jarraian egingo zuena: izena paperean apuntatu ondoren, harreratik bertatik botoia sakatuko zuen eta, etxeko ezkaratzeko ateak zabaltzean duen hots bera entzundakoan, atea ireki eta igeri egitera joango ginen.
‎Nik errotik sinisten nuen gizon batek irits dezakeen gailur gorena ez dela Jakituria, Bertutea, Ontasuna edo Garaitza, baizik eta zerbait handiagoa, heroikoagoa eta etsigarriagoa: Izu Sakratua.
‎Ez nion jaramon handirik egiten, oso nekatuta bainengoen. Aurkitu nituen lokailu guztiekin lotu nuen gizona. Zapi batekin ahoa estali edo ez zalantzak izan nituen, baina beldur nintzen ez ote nuen itoko.
‎Bere begiradan bazegoen sukar moduko bat, eromenaren iragarpen gisa uler zitekeena. Umetatik izan dut eroen asmo ezkutuak igartzeko adurra, eta bazegoela susmatzen nuen gizon harengan bere burua eta bidenabar neu ere desegiteko borondate itsu bat. Gau batez, lo zegoela, nirekin jolas egiteko eramandako sokarekin eskuak lotu nizkion.
‎Azken hogei ta piku urteotan Micaelak erabilitako Mercedes zaharra, bere presentzia maiestatikoaz, Peugeot, Renault edo Citroen en gainetik nabarmentzen zen, etxeko dotoretasun klasikoarekin bat etorriz. Kotxearen ondoan, ordurarte sekulan ikusi ez nuen gizon uniformedun bat karrozeriari dizdira ateratzen ahalegintzen zen, eta Micaelak azken eta bidaia Mercedes barruan eta gizon uniforme beltzdun haren gidaritzapean egin behar zuelako burutazioa etorri zitzaidan gogora.
‎Ostegun arrats hartan, lana utzi orduko, lehen ostatura joan nintzen eta, beti zigarroen erosteko aitzakiarekin, bi baso txuri edan nituen. Edaten ez bakarrik aritzeko, doi doia ezagutzen nuen gizon bat sartu zelarik, zerbait har zezan proposatu nion eta harekin batera beste txuri bat klikatu nuen...
‎Nire logelaren zenbakia eman diot zerbitzariari, kontura kargatu dezaten afaria. Atzean utzi dut lehen ezkerretara nuen gizon hura. Neure burua interesen sekuentziatik kendu dut.
‎Une zehatz hartan, halere, emakume sentitu nintzen, erabat emakume, sekula santan berriro ezagutu ez dudan indar batez. Ezin nuen gizon bat zauritu neure bizia babesteko. Uste dut modu berean jokatuko nukeela mutil bakar bati aurre egin behar izan banio.
‎Bazkaltzera etorritako anaia zen, han ikusi ninduen, gizon harekin eserita. altxatu nintzen, dena jaso eta buru makurtze batez agurtu nuen gizona, anaiaren begirada irribarretsua saihestuz, bere aldamenetik igaroz eta, gizonaren begiradapean, gelatik alde eginez gorantz abiatzeko. Anaiak eskaileretan galdetu zidan:
2018
‎Azal gogorra dauka, baina barruan pertsona oso sentibera da, bihotz handikoa, eta emakumeekin gozoa izan da beti, bai amarekin, bai arrebarekin, bai emaztearekin, bai alabekin... Batzuetan pentsatu nuen gizona izateagatik nolabaiteko erruduntasuna sentitzen zuela eta beti zebilela errudun sentipen hori nolabait garbitu guran.
‎Nire lankide bretoiarekin atera nintzen igande arrats batean berandu itzuli nintzen etxera eta nire gelako atearen kontra aurkitu nuen Perrin bere onetik aterata. Ez zirela haiek orduak, aurpegiratu zidan, nire adineko neska bat Paristik barrena bakarrik ibiltzeko eta kezkatuta eduki nuela errepikatzen zidan, kezkatuta bakarrik ez, izu laborriak jota ere bai, eta ez egiteko halakorik ostera ere erregutu zidan behin eta berriro, ez egiteko halakorik, ez emateko halako atsekaberik, eta hitz egiteko moduagatik ere ikusten nuen gizonak gaizki pasatu zuela itxaroten zegoen bitartean, ahotsa ohi baino meharragoa ateratzen baitzitzaion eta eskuek dar dar egiten baitzioten.
2019
‎Haur bat izateko beldurrak behartu ninduen izugarrikeria egitera. Orduan ikasi nuen gizona gorrotatzen.
2020
‎Garagardoaren eragina lausotzen hasia nuelako edo, ikara pixka bat sentitu nuen. Gai ikusten nuen gizona niri ukabilkada bat eman eta zerraldo uzteko.
‎Arrangura ikaragarria eragin nion. Inoiz ez nuen gizonik horrela negarrez ikusi. Baina adiskide minak gara geroztik.
2021
‎eguzkiaren argia, uraren zipriztin hotsa eta hari igurtzien murmurioa. Eta eseri ginen, eta jan, eta elkarri irribarre egin, eta ez nion arretarik jarri ondoko mahai batetik begira nuen gizon bati.
‎Isildu eta begiratu egin zidan. Eta sentitu nuen gizon ingelesak halako egoeretan izaten duen ezintasun txoroa. Haren begiekin topo egin nuen, eta, berehala, leihotik kanpora begiratu nuen.
‎" Gero, lehenik ikusi nuen gizona zutitu egin zen, eta agindu bat oihukatu zuen, eta haren gizonak harresitik behera amildu ziren belar garaien artetik tenplurantz. Gizona katamarka jaitsi zen haiekin, gidari, eta zuzenean etorri zen nireganantz; ikusi ninduenean, gelditu egin zen.
‎Gure etxean sartu zara, eskua zapaldu didazu, arrebaren antza duen neska bat bidali didazu bisitan!" eten bat egin eta" nor uste duzu zarela?" bota zidan, batere indarrik gabe. Esango nuen gizon hura gaixorik zegoela. Duela egun batzuetako ni ematen zuen, horren zegoen abaildurik.
2022
‎Detektibeak nire deia espero balu bezalako naturaltasunaz erantzun zidan. Esker oneko olatu bat sentitu nuen gizon bitxi haren aldera. Hurrengo ordubetean istorio osoa kontatu nion, Paulita Arellanoren musuzapia aurkitu nuen 1947ko arratsalde urrun hartatik hasita.
‎Abiada hartu eta, gorputzaren pisu osoa sorbaldan bilduz, argazkilariarekin talka egin eta laborategiko atearen pareraino bidali nuen behaztopaka. Beste kolpe batez gelaxka barnera bultzatu nuen gizona. Sekula ez dut ahaztuko haren begietako gorrotoa.
‎Egoera horretan bezala, esan beharreko guztia errepasatu nuen goitik behera. Barruan aurkituko nuen gizon edo andreak gertatzen zitzaidana primeran ulertzea nahi nuen.
‎Handik nola irten pentsatuz, zerbait hobea iritsiko zelakoan. Zaintzen nuen gizona ospitalean ingresatu zuten 21 egunez. Gauero joan behar izaten nuen, eta nire kafe eta ogitartekoak ordaindu, aita banu bezala.
‎Eibarren zaintzen nuen gizona oso autoritarioa zen, oihu egiten zidan etengabe. Ez ninduen pertsonatzat.
‎Oroitzen naiz soineko arrosa batekin joan nintzela, lepo urdina zuena. Ni ez nintzen sekula auto batean igana, eta sei orduko bidaia egin genuen, Beratik Foixerat, ezagutzen ez nuen gizon batekin". Lana zer zen ere ez zekien.
‎Ez geunden ohituta gizonen artean egotera. Eskolan ere ez, neskak bakarrik geunden; eta nire aita bertze gizonik ez nuen ezagutu, ez nuen gizonekin traturik sekula izan. Nire aita gizon arrunta zen, ez zuen horrelako astakeriarik erraten.
‎Gauean, berriz, etxera itzuli, ohean etzan eta ilunpean neure buruari galdetzen diodanean zer dela eta sentitzen dudan asperdura mingarri hori, orduan bularraldean zama bat nabaritzen dut, eta gogora etortzen zait astebete lehenago gertatua: asperduratik libratzeko zer egin nezakeen galdetu nuenean, ezagutzen ez nuen gizon batek –bistan zen ez zela Moskutarra–, bat batean nireganantz jiratuz, esan zidan haserre:
2023
‎artilezkoak, biskolastikoak, zerbikalak, zuntzezkoak, latex materialez egindakoak... Dendaren hondo hondoko bulego txikian, ostera, emakume dotore bat ageri zen bizkarrez baino ikusterik ez nuen gizon batekin, erosketa amaitu izan balute bezala, zutunik biak ere. Dena dela, bi saltzaile haiei erreparaturik, pentsatu nuen ez zutela zerikusirik etxean izan berri nuenarekin, inondik ere adeitsuagoak zirela.
‎Batzuetan Gabriel lusofilo eta astuntxo jartzen da, eta ez dakit ba konfiantza hori, niri Luísa deitzeko, kantari lisboetari bezala, asko gustatzen zaidan. Edonola ere, une hartan ez nuen gizon enigmatiko hura gauaren itzaletan galdu nahi; Andreasi segika hasi baino lehen, euritakoaren gizona ikusi nuen, Simon, espaloian barrena niri aurrea hartzen. Zelatatzaileak pausaje motela zuen, apur bat desorekatua, hala erakusten zuten elur geruza finean uzten zituen oinatzek, Andreasen irmoetatik hain desberdinak.
‎Eta, ez jakin nondik nora, pentsatu nuen gizon pobrearen ipuinak beharbada Petraren historia jasotzen zuela eta erreportajearen itzulingurua behar izan zuela Andreasekin elkartzeko; semearen antzera, azkenean lo trinko egiteko. Baina pentsatu nuen, halaber, Petrak ipuinari seguruenik abstraktu eta enigmatikoegia iritziko ziola Martini kontatu ahal izateko; ezin jakin, eta ez nuen gehiago pentsatzerik izan, arestian janari banatzailearekin bezala, berriro ere atezain automatikoaren hotsa entzun nuelako.
‎Basurde bat agertu izan balitzaigu, ez nintzen gehiago harrituko. Simon deitzen nuen gizona zen. Isilka hurreratu zitzaigun, berezko pausaje baldarrarekin, kuku gordeka, eta, segurtasun distantzia guztiei jaramonik egin gabe, itsasontziraino bertaraino hurbildu zen.
‎Hil baino bi urte lehenago izan nuen gizon argi hura ezagutzeko aukera, 2018ko otsailaren amaieran. Valentziako Unibertsitatean izandako jardunaldi batzuetan parte hartzen ari zen.
‎Eta ez nion eskua eman ezta besarkatu ere, esker onez samur estutu nukeen arren. Handik gutxira, albistea jakin genuenean, kolpetik konprenitu nuen gizon haren adorea, eta benetan min eragin zidan bai tragediak bai neure haur axolagabekeriak. Haren heriotza, hurrengo bidaian posta hegazkina bota zutenean, egin barik utzitakoen gomutagarri tamala bihurtu zitzaidan.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia