|
2000
|
|
|
Eta urbiaindar guztiek zerabilten ipuin hura mihian, kezkatsu eta antsiatsu, baita gure aitak eta Mattinek ere... Baina, nola nihaurk izan behar bainuen, handik aitzina, neure anaiaren helduleku, zeren hura ahul baitzegoen eta haren ahuleziak nihaur behar baininduen kontrapisu, hala nuen erabakia ezen gero eta gogorrago izan behar
|
nuela
neure buruarekin, eta ezin sinetsi nuela, hasteko, ipuin hura; derradan, ordea, ezen, neure lehen erabaki haren hartzeko, ez nuela buruhauste handirik izan, zeren, osaba Joanikotekin haserre nengoen arren, ezin ahantzi bainuen ezen haren irakaspenetarik ikasi nuela ez zitzaiela ipuinei kasu handirik egin behar, eta ongi frogaturik nuela, halaber, ezen, puntu hartaz denaz bezainbatean, arrazoin zu...
|
|
|
...rleku luzean, beheko solairuko egongelarat jotzen zuen leihoaren ondoan, hartu nuen erabakiaz damu, zeren imajinatzen bainituen osaba Joanikotekin jauregi inguruan izan nitzakeen inkontruak, hain gaitzak eta hain nekeak —entseiaturik bakoitza bertzearen begien ekiditerat, elkarri hitz egin gabe—, non bururatzen baitzitzaidan ezen, harekin ez inkontratzeagatik, benedizionetzat ere hartuko
|
nuela
neure burua pareten artean hersteko kondena. Eta gogogaizten hasia nintzen jada... baina egongelako leihoa zabalik zegoen, eta gurasoen xuxurlak hautsi zituen ene gogoeta ilun haiek:
|
|
2005
|
|
|
Hitz hura entzutean, neska tamalgarriak irudikatzen nituen, zutik mantentzeko indarrik ez zutenak, eta... ni ez nintzen horrelakoa! Gauza zai lenetarikoa ere, ispiluan begiratzean nintzena baino lodiago ikusten
|
nuela
neure burua onartzea izan zen. Ezin nuen sinetsi neure begiek ikusten zutena eta errealitatea ez zirela gauza bera, ezinez koa zitzaidan.
|
|
2006
|
|
|
Eta hala ere, ez nintzen erori. Papista superstizios bat banintz, erranen nukeen mirakuluz atxiki
|
nuela
neure burua animaliaren gainean arma aldi berean galdu gabe.
|
|
2008
|
|
|
Inaziok heldu ez balit, uste dinat trenaren azpira botako
|
nuela
neure burua. Baina ez nagon batere seguru.
|
|
2009
|
|
|
" Kontatu dezaket sei egunen buruan ni komatik ateratzea erabaki zutela, eta arnasa kentzeko aparailua deskonektatu zidatela. Eta, begiak irekirik, hamaika hodi, kable, ontzi eta ordenagailuz inguratua ikusi
|
nuela
neure burua. ' Leire, entzuten al nauzu?', galdegin zidan sendagileak, eta nik baietz erantzun, entzuten niola;' Hitz egidazu', hark ekin, eta nik baietz, entzuten niola berriro ere, baina nire hitzak ez zitzaizkion iristen, indarrik ez, nonbait".
|
|
2010
|
|
|
Eta horrela pasatu nintzen, hogei urteko atzeratu baten lagun mina eta ia ia andregaia izatetik, sei urteko beste baten irakasle, zaindari eta ia ia aingeru guardakoa izatera. Diferentzia nagusia zen bigarren zeregin honetan ordaindu egiten zidatela, eta, hortaz, ez
|
nuela
neure buruari galdetu beharrik gustuko nuen edo ez.
|
|
|
Metaforarik gabe, asmo horrek esan nahi zuen poliziaren eskuetan utziko
|
nuela
neure burua. Muga zeharkatu eta, lehen aukeran, nire bi kideengandik bereizi eta komisaria batera joko nuen:
|
|
2012
|
|
|
Iruditzen zitzaidan olatu bakoitzak irentsi egingo gintuela, eta aldiro aldiro burura etortzen zitzaidan itsasontziak itsasoaren hondora eta osinetara amilduko gintuela eta ez ginela handik inoiz aterako. Eta bihotz itolarri horretan zin egin nuen eta erabaki, Jainkoak bidaia horretan bizitza barkatzeko mesedea egiten bazidan eta onik lehorreratzea lortzen banuen, zuzenean joango nintzela aitarengana eta ez nuela berriz oina itsasontzi baten gainean jarriko, bizirik nirauen bitartean; eta haren aholkua onartu, eta ez
|
nuela
neure burua inoiz horrelako zoritxarretara bultzatuko. Orduan ikusi nuen argi eta garbi aitak bizitzaren erdiko mailaz egin zizkidan oharren zuhurtasuna, eta baita ere berak, itsasoko ekaitzen arriskutik kanpo eta lehorrean arazoetatik urrun, izan zuen bizimodu erraza eta erosoa; eta orduan erabaki bat hartu nuen:
|
|
|
Heriotza zorion handiegia izango zatekeela erantzun nion ahots ahulez; Batzarraren aholkuari edo lagunen presari errurik egotzi ezin nien arren, halere, neure zentzu ahul eta galduaz pentsatzen nuela adimenaren araberakoagoa izango zatekeela hain zorrotz ez jokatzea. ...at ere igerian egin, eta haiengandik hurbilen izango zen lurraldea ehun baino gehiagora egongo zela ziur aski; ni handik atera nintzakeen itsasontzi txiki bat egiteko beharrezko material asko zeharo falta zela herri hartan, baina halere, jaun ohoragarri harenganako obedientzia eta esker onez, saiatuko nintzela egiten, nahiz eta pentsatzen nuen ezinezkoa zela hura eta, beraz, jadanik galdua ikusten
|
nuela
neure burua. Heriotza ez natural baten etorkizun ziurra zela nire gaitzik txikienetakoa; zeren eta, abentura bitxiren batetik bizirik aterako nintzela jota ere, ea nola pentsa nezakeen asaldatu gabe nire egunak yahoo artean ematea, neure lehengo galdukerietan berreroriz eta bertutearen bidetik eraman eta gida nintzakeen eredurik gabe.
|
|
2014
|
|
|
35 Tira, egia da apur bat nagikerian eta ukazioan ezkutatu
|
nuela
neure burua Denverretik etorri ostean, bertan nengoela ziklo baten amaierari eta enparauei buruzko ipuin polit asko kontatu banizkion ere nire gogamenari loak hartu aurretik lasai zedin berehalako irteeraren aurrean, ozeanoaren bestaldetik erraza zirudien guztiak baina gero euskalerriratzean gogorregia egin zitzaidan bat batean hiru urtez nirekiko geldirik egondako orori berrekitea, koman egon de...
|
|
2015
|
|
|
Ez dakit. Dakidana da poema idatzi ostean, aitarekin aritzen nintzenean, pixka bat arraro igartzen
|
nuela
neure burua. Poema hura idatzita, eta gure arteko maitasuna bere eztenekin agertuta, bekatu handi bat egin banu bezala.
|
|
|
Hau ez zen behin bakarrik gertatu,, diodanez? askotan baizik; uste dut neure buruaren aurkako haserre biziak hartzen ninduela, une hartan benetan gorroto
|
nuela
neure burua. Baina jarraian nitaz ulertzen dena da, ez dudala gorroto, eta beharrezkotzat jotzen dudanari ez diodala uko egiten.
|
|
|
8 Deabruak beste hau ere jartzen zidan aurrean: ea nola nahi nuen etxe hain estuan neure burua itxi, eta hainbeste gaixorekin, ea nola eramango nituen hainbeste penitentzia, eta etxe hain eder eta atsegina, beti poz pozik bizi izan nintzen etxea, eta hainbeste adiskide uzten nituela; beharbada, hemengoak ez zirela izango nire gogokoak, asko behartzen
|
nuela
neure burua, beharbada, etsi gaiztoan eroriko nintzela, eta ziur asko deabruak nahi izango zuela hau, bake eta lasaitasuna niri kentzea, eta honela ezin izango nuela otoitzik eduki, sosegurik gabe egonik, eta arima galduko nuela.
|
|
|
Gracián i] argi egitera niri argi diezadan, eta era berean Jesu Kristo gure Jaunak eman zidala hura; eta honekin belaunikatu nintzen eta neure bizi guztian hark esaten zidana egingo nuela hitzeman nuen, Jainkoaren eta nik obedientzia zor nien prelatuen aurka ez bazen. Jakinarazi nuen ez
|
nuela
neure burua behartzen gauza larrietan baizik, eskrupuluak saihestearren, esaterako, gauza bera behin eta berriro esanik, horretaz gehiago ez hitz egiteko esaten didanean edo nire atsegineko edota beraren atsegineko gauzak direnean, txikikeriak baitira, esana egin gabe utzi nahi ez direnak; neure hutsegite eta bekaturik ez diodala agertu gabe utziko, neuk dakidala, hau ere prelatuekin egiten dena ...
|
|
2016
|
|
|
Bakardadeak eragin zidan mina eta ni erotzen ikusteak gurasoei eragindakoa ezin dut ahaztu. Ezin ahaztu psikiatrikoan preso bukatu
|
nuela
neure buruaren jabe ez nintzenean; ezin ahaztu nola azpiratu ninduten, bertan urte eta erdiz pairatutako gabeziak, jasandako narkotizazioa, gaitzespena eta gizatasun galera.
|
|
|
Egunak kafe dexente dituela jakinda deitu nion honi lehenengo kafea. Sartu aurretik buelta oso luzea eman nuen, gustukoagoa izan zitekeen beste kafetegiren bat topatuko
|
nuela
neure buruari gezurra esanez, bezperakoan bukatuko nuela aldez aurretik jakinda, baina zoriari tartetxo bat utzita. Plaza eguzkitsu txiki gutxietako batean hartu nuen eguneko lehenengo kafea, terrazan.
|
|
2017
|
|
|
Kontatzen nuen erabaki nuela lanik ez egitea, niretzat gozamena zela umearekin egotea, umeak oso tarte txikian izaten direla txiki eta hori baloratzen ere jakin egin behar dela, eta parekidetasunak ez duela zertan izan umeak lau hilabete betetzen dituenean bi gurasoak lanera hastea. Baina jartzen nuen, aldi berean, nire sentipen feministatik gaizki sentitzen nintzela, senarrarentzat eta umearentzat bizi zen emakume moduan ikusten
|
nuela
neure burua, azkenean irudipena nuela emakume bezala atzera ari nintzela egiten.
|
|
2018
|
|
|
Orain nagoen lekutik ikusten dut nola aienatzen den zidorra lokazti sakonetan barrena, baina esan beharrean nago hainbestekoa dela txoko honen xarma ezen iritsi berritan guztiz tentaturik egon bainaiz zidorrari ekiteko. Halako espedizio batean zer ezbehar gerta litezkeen eta bidaia trajea zenbateraino honda nezakeen pentsatze hutsaz, ohartu naiz hobe
|
nuela
neure burua bridatu eta jarleku honetan eseri. Eta hementxe egon naiz azken ordu erdian, ur ertzeko zenbait lekutan kanaberen ondoan lasai eserita dauden irudien mugimenduari begira.
|
|
|
Ospitaleko ohean buelta erdia eman eta Alice Espanet baino ez zitzaidan burura etortzen, Jade izena zuen garaian. Agian Erikengan ez pentsatzeko estrategia baino ez zen izan, dena ondo joango zela benetan sinesten
|
nuela
neure burua engainatzeko. Tarteka, Lanzarote itxura zuen makulari begira geratzen nintzen, eta sudurra ere gerturatzen nuen hara, usain gozo hura aditu nahian.
|
|
2019
|
|
|
Amaginarrebak, Versaillestik itzuli, eta bat egin zuen galdetzaileen koruarekin[...] ezin omen zen azaldu nolako jende desitxuratuak ikusiak zituen, apetak asebete ez zituztela eta[...] Neu ere beldurtu egin nintzen azkenerako[...] Gogoan bila ibili nintzen zer ote nuen gustukoena, eta ez zitzaidan ezer bururatu. Azkenean, egun batean, pentsatzen jarri nintzen, anana gozoki bat jaten nuen bitartean, anana oso gauza ederra izango zela[...] Anana jateko apeta
|
nuela
neure buruari sinetsarazi eta gero, gurari bizi bizia sentitu nuen; gero, handituz joan zen Corceletek adierazi zuenean[...] ez zela anana garaia. Oi!
|
|
|
Malko lodi baten gatza sumatu nuen ezpainen ertzean, eta egun haietako denetako tentsioak eztanda egingo zidala uste izan nuen, hizketarako txanda hartutakoan ezin izango
|
nuela
neure burua kontrolatu. Zorionez, erreleboa eman ez eta gogotsu jarraitu zuen berriketan.
|
|
|
Birjina nintzela esan nizun, ez nintzen ausartu esatera aurrena Ane izan zela eta gero ni baino hogei urte zaharragoa zen gizon bat, patata zikin baten antzeko zakila zeukana. Nola azaldu gizon haren begiradan ezagutu
|
nuela
neure burua, animalia zaurituak ezagutzen diren bezala, haren haragikeriak objektu desiragarri bihurtu ninduela eta horixe zela nik irrikatzen nuena: objektu bat izan, neure gorputzetik bereizi, erabili eta botatzeko produktu bihurtzeko.
|
|
2020
|
|
|
Baina ez nion holakorik esan, esan ez nion bezala izotzezko lama urdinen infernu hartan igarotako egonaldia haurren jolasa besterik ez zela izan ondoren jasan behar izan nuenaren aldean. Eta jakin izan banu, gustura asko erroiztuko
|
nuela
neure burua besteen atzetik.
|
|
2021
|
|
|
Ez dut gogoan egun hartan jantzi nintzenik. Badakit nire bulegoan aurkitu
|
nuela
neure burua, aurrean gutun guztiak labanaz irekita, eta nola utzi ninduen jota han egotearen absurdoak, ikusiz benetan Paestumgo tenplu hartan nengoela eserita, durduzaturik, emakume hila besoetan. Makina batek bezala irakurri nituen gutunak.
|
|
|
" Nola ez haizela akordatzen?" hiratu nintzaion lurrera botatzen
|
nuela
neure burua ere harritu zuen indarrez.
|
|
|
Ez
|
nuela
neure burua ikusezin, entzunezin, ukiezin bihurtu nahi, ez nuela haren ohean sartu nahi, hantxe lo egin, bera nekatu eta epel epel utzi arte hari txorta jo, baita gero nire etxe hutsera itzuli behar banuen ere.
|
|
|
Gogoan dut Charles Darwinen El origen de las especies erosi nuela, bilduma merke horietako batean. Gogoan dut orduantxe erabaki
|
nuela
neure burua janzten hasi behar nuela. Ez dakit liburua irekitzera ere iritsi ote nintzen.
|
|
2022
|
|
|
Liburua hartu nuen eta galdetu nion langileari mesedez eraman nezakeen, dirurik ez nuelako. Laburki kontatu nion oroimena galdu nuela eta liburua behar
|
nuela
neure burua ezagutzeko. Gazteak egoera ulertu zuenez, esan zidan liburua ahal nuenean ordainduko nuela.
|
|
|
Antolatzaileak lagunak ditut, eta galdetu nien ea dortsalen bat zuten. Dortsala ordaindu, eta aipatu nien test moduko bat egitera nindoala, eta ez
|
nuela
neure burua aurrean ibiltzeko moduan ikusten. Aurreko bi asteetan oso sentipen onak izan nituen entrenamenduetan, baina ez nekien hamasei ordutan gorputzak nola erantzungo zuen.
|
|
|
Burugogorkeriagatik informatika ikasi nuen bezala, pentsatu dut noizbait euskal filologia ikastea ere. Gainera, karrera amaitu nuenean argi neukan ez
|
nuela
neure burua enpresa munduan ikusten. Hizkuntzen prozesamendu informatikoa egiten duen Ixa taldea ezagutu nuenean, oso erakargarria egin zitzaidan, eta hor jarraitzen dut oraindik.
|
|
|
Maratoian, ordea... Hala, lasterketa aurretik, aste barruan emazteari esaten nion oso ondo ikusten
|
nuela
neure burua, eta aitarekin ere sarritan egin nuen berba horri buruz. Aita arduratuta zegoen, distantzia luzea delako, baina lasai egoteko esaten nion, ikusten nuelako ze entrenamendu egiten ari nintzen eta sentsazio oso onekin nenbilelako.
|
|
|
Iskanbila gisako bat sortu ohi zen orduan, denak batean hasten zitzaizkidalako galderak egiten, eta nik baietz esan behar izaten nien, egia zela, Deustuko ikasle gisa aurkezten
|
nuela
neure burua eta solteroei buruzko lan bat egiten ari nintzela esateak grazia egiten ziela neskei, barre algarak ere egiten zituztela, eta nire fama zabaldua zela dagoeneko bisitatzen nituen lau dantzaleku horietako neska talde batzuen artean eta ni galdezka hasterako hasten zitzaizkidala beren inguruko mutilei buruz hizketan, horixe zelako beren hizketa gai kutunena ere, eta bestela eskuratu nitu...
|