|
2002
|
|
|
Zer egin behar dute Europako Batasunak eta
|
munduko
herrialderik aberatsenek?
|
|
2005
|
|
|
Gaur egungo krisiaren larritasuna neurri handi batean finantziazio sistema horrek eragin du, eta, horren ondorioz, mundu osoko ehunka elkarte, GKE eta erakunde batera bilatu dira mundu osoko milioika pertsonari miseriatik ateratzea eragozten dien egoera baterako irtenbideak. Egoera hein batean konpontzeko hartu diren azken neurriak 2005eko ekainean hartu dira,
|
munduko
herrialde aberatsenek, G izan arren, Errusiak izan ezik, eta Munduko Bankuarekin, Nazioarteko Moneta Funtsarekin (NMF) eta Afrikako Garapen Funtsarekin bat etorriz, zorra berehala barkatzea erabaki zutenean munduko 18 herrialde pobreenetatik, hau da, Saharaz hegoaldeko 18 herrialdetara, gehienetara. Aurrerago, bederatzi herrialdetako beste talde batek 12 eta 18 hilabete bitarteko epean 11.000 milioi dolarreko zorra barkatuko du.
|
|
2006
|
|
|
Herrialde emaileak Intermon Oxfam GKEk jakinarazi du arlo horretako emaile garrantzitsuenak orain arte Erresuma Batua, Suedia, Norvegia eta Herbehereak izan direla. Aitzitik, “Frantziak milioi bat dolar besterik ez du eman,
|
munduko
herrialde aberatsenetako bat izan arren; beste herrialde pobreago batzuek, hala nola Mexikok, Granadak eta Sri Lankak, lagundu dute hondoan”, salatu dute. GKE horrek kalkulatu du mila milioi dolar urtean dolar bat baino gutxiago direla herrialde aberatsetan bizi den pertsona bakoitzeko.
|
|
2010
|
|
|
Pakistanen zorra bikoiztu egin da azken lau urteetan, eta Francisco Yermo Intermón Oxfameko bozeramaileak adierazi zuenez, Gobernuak lau aldiz baino gehiago gastatzen du pertsona bakoitzeko kanpo zorretan. Ariane Arpa Intermón Oxfameko zuzendariak esan zuen “zentzugabekeria moral eta ekonomikoa da”, uholdeek kaltetutakoak beren bizitzari berrekiten saiatzen diren bitartean,
|
munduko
herrialde aberatsenetako batzuek diru asko jasotzen dutela Pakistanen kanpo zor gisa. “Herrialde honek laguntza behar du, eta zorra barkatzea, familiak beren lurretara itzuli eta beren etxeak eta bizitzak berreraiki ahal izateko”, gehitu zuen.
|
|
2014
|
|
|
Roger H. Unun Herrialde baten potentzia ekonomikoa Barne Produktu Gordina (BPG) izan ohi da. Adierazle horrek diru sarrerak bakarrik hartzen dituenez kontuan,
|
munduko
herrialde aberatsenek horiek lortzeko gaitasun handiena erakusten dute. Hainbat erakunde eta adituk defendatzen dute BPG ez dela balio herrialde baten benetako aberastasuna ezagutzeko, ez eta, batez ere, garapen iraunkorra bermatzeko ere.
|
|
2015
|
|
|
Hori dela eta, OMEren txostenak ondo mugatutako proposamen batzuk aipatzen ditu gaixotasun horiei aurre egiteko, bai herritar guztiendako esku hartzeen bidez, bai banakako osasun arretako esku hartzeen bidez, gaitz horiek lehenbailehen diagnostikatu eta tratatu ahal izateko. Neurri horiek presaz aktibatzen ez badira, eritasun horien finantza karga
|
munduko
herrialde aberatsenek ere dituzten mailak izango dira, Chanen arabera. Izan ere, «patuaren esku uztea» ez da beti aukerarik zentzuzkoena.
|