2008
|
|
Beñardoren egoera negargarria zen, zinez: ezpainak dar dar zituen, besoak eta gorputz osoa ere bai; postura
|
hura
bere burua botatzera zihoàn norbaiti zegokion, inondik ere, baina Beñardok ez zuen bere burua bota; aldiz, jiratu, horma txikiari bizkar eman eta negarrari, negar luze bati, ekin zion, apurka apurka zubi gaineko lurrera egin zuen arte.
|
|
Beñardoren egoera negargarria zen, zinez: ezpainak dar dar zituen, besoak eta gorputz osoa ere bai; postura
|
hura
bere burua botatzera zihoàn norbaiti zegokion, inondik ere, baina Beñardok ez zuen bere burua bota; aldiz, jiratu, horma txikiari bizkar eman eta negarrari –negar luze bati– ekin zion, apurka apurka zubi gaineko lurrera egin zuen arte. Gero, negarrak lasaituta edo, zutitu eta anaiaren lantegirako bidea hartu zuen.
|
2009
|
|
Teofilo Mariak, azkenik, negar egin nahi izan zuen apika? negar egin nahi izan zuen ziurki, baina, aldi berean, ez zuela negarrik egin behar erabaki zuen, mutilak bere buruarekin borrokan zirudien behintzat?,
|
hura
bere buruari jarritako agindu bat balitz bezala, jauregiaren etorkizunak bere aita bezain gizon gogorrak eta ahaltsuak behar zituelako, baldintzarik zailenetan ere negar egiten ez zutenak; erabaki hura, halere, bihotza une batez bigundu zitzaiolako edo, uste baino malda gorago egin zitzaion; eta negar egitera zihoan, eta begiak ere hezatu zitzaizkion apur bat, baina, orduan, bere burua madarikatzeari ekin zion amorruz, ezpainak nabarmen mugitzen zituen behinik behin, bere buruarekin haserre zegoelako itxura emanez?:
|
|
Elizako organoaren notak ere iristen zitzaizkion tarteka, baina, ohi ez bezala?. Nik ez dakit nola den, baina organoaren musika entzun eta barruan halako indar bat nabaritzen dut, odola olatuka hasiko balitzait bezala? esan zion behin batean izeba Ernestinari?, Domingok ez zuen bere baitan bizi indarraren misterioaren bultzadarik sentitu; esan nahi baita
|
hura
bere burua engainatzeko modu bat besterik ez zela, begiratua helburuan finkatu arren, beste mila gauza eta beste mila kontu pasatu baitzitzaizkion gogotik. Domingok betileak gora eta behera higitzen zituen etengabe?, kontrolatu ezin zuèn irudien sekuentzia etengabean: elizarako bidean ikusitako zalgurdiak eta automobilak, elizara sartu baino lehenago ikusi zuèn eskalea, hiru banku aurrerago zuèn gizonaren buru soila, bola gazta bat zirudiena, Adaren ile txirikordak, Damasoren betaurreko lodiak, berriro zalgurdiak eta automobilak, eta berriro burusoila eta bola gazta?
|
|
mutilari, baina, motz geratu zitzaion amets hura, antza, berri gaiztoari aurre egiteko–, hain zen jarraitua lainoei zerièn malkozko euria. Teofilo Mariak, azkenik, negar egin nahi izan zuen apika... negar egin nahi izan zuen ziurki, baina, aldi berean, ez zuela negarrik egin behar erabaki zuen –mutilak bere buruarekin borrokan zirudien behintzat–,
|
hura
bere buruari jarritako agindu bat balitz bezala, jauregiaren etorkizunak bere aita bezain gizon gogorrak eta ahaltsuak behar zituelako, baldintzarik zailenetan ere negar egiten ez zutenak; erabaki hura, halere, bihotza une batez bigundu zitzaiolako edo, uste baino malda gorago egin zitzaion; eta negar egitera zihoan, eta begiak ere hezatu zitzaizkion apur bat... baina, orduan, bere burua madarika... nexka bat naiz, nexka bat baino ahulagoa naiz!, horrela eutsi ahal izan zion begietan lehertzear zuèn malko uholdeari, bere madarikazio haiek bat batean harri eta zementu bihurtu balitzaizkio bezala, negarrari eusten ziòn horma bat osatzen zutenak.
|
|
Hasi zituen, bada, apaizak ofizioak, ekin zioten eliztarrek Pange lingua kantatzeari, geratu zen Domingo ekisainduari begira, ohi bezala... baina, ohi ez bezala, borondatearekin inoiz baino gehiago ahalegindu arren, ez zuen ia ezer sentitu; berak, ordea, hegan egin nahi zuen, edo, hegan egin ezean, hegan egiten ariko balitz bezala, era hartan sentitu izan baitzuen Domingok bizpahiru bider Jainkoaren graziaren isuria, eta hain data gogoangarrian –zangoen osasuna jarri zuen jokoan, astebete eskas lehenago! – hura gutxienez merezi zuela irizten baitzion; hala, begiratua ekisainduaren ostia zurian kontzentratzen saiatzen zela... ezer ez! Elizako organoaren notak ere iristen zitzaizkion tarteka, baina, ohi ez bezala –" Nik ez dakit nola den, baina organoaren musika entzun eta barruan halako indar bat nabaritzen dut, odola olatuka hasiko balitzait bezala" esan zion behin batean izeba Ernestinari–, Domingok ez zuen bere baitan bizi indarraren misterioaren bultzadarik sentitu; esan nahi baita
|
hura
bere burua engainatzeko modu bat besterik ez zela, begiratua helburuan finkatu arren, beste mila gauza eta beste mila kontu pasatu baitzitzaizkion gogotik –Domingok betileak gora eta behera higitzen zituen etengabe–, kontrolatu ezin zuèn irudien sekuentzia etengabean: elizarako bidean ikusitako zalgurdiak eta automobilak, elizara sartu baino lehenago ikusi zuèn eskalea, hiru banku aurrerago zuèn gizonaren buru soila, bola gazta bat zirudiena, Adaren ile txirikordak, Damasoren betaurreko lodiak, berriro zalgurdiak eta automobilak, eta berriro burusoila eta bola gazta...
|
2013
|
|
zertarako egin zuen ilargia? , eta,
|
hura
bere buruari egindako galdera balitz bezala, jarraitu zuen?: Gogoratu Koranaren hitzak:
|
|
Eta ilargia... zertarako egin zuen ilargia? –eta,
|
hura
bere buruari egindako galdera balitz bezala, jarraitu zuen–: Gogoratu Koranaren hitzak:
|
2015
|
|
beste nonbaiteko sentsazio desatsegin samar bat gehitu zitzaion. Arrantzalea eta emaztea ozenki irakurtzerakoan, ez zekien sentsazio hura zehatz mehatz nondik zetorkion; ez zion atsekabe
|
hura
bere buruari hitzez adierazten utzi, jabetu zenean, orria pasatu eta olatu bat motel, mehatxatzaile, erortzen entzutean, haren jatorriaz:
|
|
(Egur puska bat da, harri koskor bat, esan zion Ramsay jaunak bere buruari)?. Oso nekagarriak dira, gaineratu zuen, bere esku ederrei begira, Lilyri nazka eman zion begirada belaxka batekin (antzezten ari zen, sentitu zuen Lilyk, gizon bikain
|
hura
bere burua dramatizatzen ari zen). Izugarria zen, itxuragabea.
|
2017
|
|
Ehun edo mila aldiz egin zion galdera
|
hura
bere buruari berak ere.
|
2019
|
|
Gizasemearen desira bortitza da baina lokalizatua, eta bere buruaz kontziente izaten uzten dio, salbu, agian, espasmoko unean?; emakumeak, aldiz, zinezko alienazio bat pairatzen du; askorentzat, eraldatze horixe da amodioaren unerik boluptuosoena eta sakonena, baina badu alderdi magiko eta ikaragarri bat ere. Batzuetan, gizona beldurtu egiten da besoetan duen emakumea ikusirik, hainbesteraino dago
|
hura
bere buruarengandik urrun, galbidearen atzaparretan; sentitzen duen nahasmendua askoz eraldaketa errotikoagoa da gizonezkoaren frenesi oldarkorra baino. Sukar horrek lotsatik libratzen du emakumea, baina berriz lotsa eta laztura sentitzen ditu esnatzean; pozik onar dezan, edo harro ere onar dezan?, boluptuositatezko garrek hartua behar du gutxienez; bere desirak aldarrikatzeko, harrotasunez onartuak izan behar ditu:
|
|
Are gehiago, Txefe ez baitzen, handik aurrera, betikoa izango. Behin desiratu baitzuen, gogotik desiratu ere, Athleticek irabaz zezan eta Errealak galdu, eta ez baitzion
|
hura
bere buruari aise barkatzen, hartarako arrazoiak izan zituen arren, bere emazte Klarak behin baino gehiagotan aitortuak, baina berari askotan sasi arrazoiak iruditzen zitzaizkionak. Diruaren irrikan bere ohorearen gordailua zulatzeak ez baitzuen izenik, eta irekitako zuloa iturri agortezin bat baitzen jada, zeinari likido likits ezin beltzago bat baitzerion. Prestige txapapotea bezala, nolabait esatearren?, bere izena zikintzen zuena.
|
|
Galdera
|
hura
bere buruari egin orduko etorri zitzaion erantzuna. Lehenbailehen aurkitu behar zuen bi emakume haiek hil zituen basatia.
|
2020
|
|
Zorionez, ez zegoen inor etxean eta inork ez zuen bere oihua entzun. Segundo batzuetan egon zen ohean etzanda geldi sabaiari begira, zenbat jendek ikusi ote zuen bere bideo
|
hura
bere buruari galdezka.
|