Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 77

2013
‎Beheko adibidean, nabarmentzen den zatiak, birformulazioak, aurreko formulazioaren justifikaziorako balio du. Egileak jatorrizko testuan egokitzapenak egin dituela adierazten du, baina egokitzapen hori ez dela edozein modutan egin eta aldaketek ez dutela jatorrizko testuaren funtsezko izaera aldarazten, alegia, aintzat hartu dituela irakurle adituak garrantzizkotzat juzga ditzakeen alderdiak; horrela, hartzaileari aurrea hartu eta lehenengo formulazioak harengan eragin ditzakeen ustezko iritziak birbideratzen ditu.
‎batez ere, ondorioa eta konklusioa adierazteko. Izatez, hori ez da birformulatzaile esplikatiboen funtzio prototipikoa, baina, testuingurua lagun, ondorioa eta bestelako funtzio argumentatiboak beregana ditzakete inferentzia prozesuetan.
‎batez ere, ondorioa eta konklusioa adierazteko. Izatez, hori ez da birformulatzaile esplikatiboen funtzio prototipikoa, baina, testuingurua lagun, ondorioa eta bestelako funtzio argumentatiboak bereganatu ditzakete inferentzia prozesuetan.
‎Horrez gain, badirudi birformulazio aposatu gabeak maizago bideratzen direla hau da markatzailearekin, gainerako markatzaileekin baino (alegia, hots, bestela esanda). Hala ere, egiaztatu dugunez, funtzio hori ez da hau da markatzaileak betetzen duen bakarra eta hau da markatzailea, bestalde, ez da funtzio hori betetzen duen bakarra ere.
‎Horretarako hierarkia printzipioa kontuan hartu beharreko erregela bihurtzen da, baina Lan Zuzenbidean ez da erregela bakarra. Beste era batera esateko, hierarkia batez ere subordinazioa eskatzen duten arauen arteko harremanetan aplikagarria izaten da eta hori ez da beti gertatzen lan arauekin [ZCP Ak, Lan Zuzenbidearen iturriak, K. Gorostiaga. ELERIA (2000)]
‎Hitzaurrearen argitalpen uneari begiratuta, literatur testuaren agerpenaren aurretikoa, aldi berekoa edo ostekoa izan daiteke; formari erreparatuz gero, nabarmentzekoa da oro har prosa ez lirikoan idazten dela hitzaurrea; hala ere, azken hori ez da baitezpadako ezaugarria (Genette, 1987).
‎69). Proiektu orokorrago hori ez dagokio Aitzolen pentsamendu intelektualean literaturari, baizik eta nazio eraikuntzari. Hain zuzen ere, Otaegik berak honela azaltzen du puntu hori Aitzolen proiektu kulturalaz (1983) lanean:
‎Ohiko moduaz gain bada beste modu bat Mikoletak bere binakako sailkapenetik kanpo utzia eta gutxi asko Larramendiren bigarren moduarekin bat datorrena. Modu hori ez da horren usadiokoa Mikoletaren esanetan, eta horrexegatik baztergarritzat jotzen du behar bada molde arrotzen imitazioan datzalako(, décimas, liras y sonetos[?] obra de poco lucimiento por los pocos que en vascuence entienden estos metros?). Larramendi hizkuntzaren apologistak, ostera, baztertu ez ezik aldarrikatu ere egiten ditu, euskarak molde horietara egokitzeko gaitasuna baduela frogatu nahirik.
‎fintasun formal eztitsuenekin jolasteak ez zuen erakarri. Corpus errenazentista hori ez da edertasuna kategoria esentzialtzat daukan norbaitengandik jaiotako fruitua.
‎Nolanahi ere, komeni da azpimarratzea generoen kanonikotasunaren aldakuntza hori ez dela bat batean gertatua, eta trantsizio aldi bat ere bizitu duen belaunaldi oso baten, sakrifizioa, eskatu duela zenbait kritikoren iritziz.
2014
‎Festibala euskarazko kulturaren eta artearen adierazpide guztien topaketa izan zen eta ikuskizunak Bilboko eraikin nagusietan eskaini ziren (Azkuna Zentroa, Euskalduna Jauregia, Arriaga Antzokia etab.). Udalak eta Aldundiak ekimena lagundu zuten eta, antolatzaileen arabera, hurrengo urteetan festibalaren egitaraua aberatsagoa eta garatuagoa izango da. Ezin uka hirian arrasto sakona uzteko itxura daukala, eta hori ez zen posible izango gizarte zibilaren eta aginte publikoen arteko gutxieneko elkar ulertze barik.
‎ereduko ikasleen %33k gainditu zuenfroga (heren batek), eta ereduko %68k ere bai (bi herenek, hortxe hortxe). Proba pilotu bat ere egin zen, eta haren ondoren erabaki zen A ereduko ikasleekin froga hori ez egitea, hartarako gutieneko maila ematen ez zutelakoz. Lehen ere erran den bezala, kontuan hartu behar da hezkuntza/ hizkuntza eredu horiek inplementatzen direla ingurune eta baldintza soziolinguistiko desberdinetan eta hartzen dituztela ikasleak familia hizkuntza desberdinetakoak.
‎2012/ 2013 ikasturteko datuetan kontuan hartu behar da eredu eleaniztunetan ikasleen %7 ari dela, eta hori ez dugula taulan sartu, ez baitugu daturik erdietsi jakiteko eredu eleaniztun horien oinarrizko eredua zein den (izan daiteke G, A, edo D, edo Britishdelakoa?), nahiz eta gehienak G eta A ereduak bide diren (Consejo Escolar de Navarra, 2013: 242).
‎Sinkronia bakarra zen tokian, gero eta zatikatuagoa iruditzen zaigun polikronia dugu. (Hala ere, nazio hiriak buruan ditugulako pentsatu ohi dugu egungo hiriak polikronikoak direla, baina arestian azaldu legez, hori ez da guztiz berria, Erdi Aroko Lizarra bat esaterako aski multikulturala zen.)
‎Ez ditugu ez ahaztu ezta alboratu behar, paradigma berri batean biziberritu baizik. Zein nolakoa izango den paradigma hori ez dut nik esango, egiteke dagoen neurrian ezin esan larregizko ausardia barik, baina inguru hipermodernoetarako bada, bistan da, hiri bizimoduaren fluxuetan taxutu behar dela.
2015
‎Ezagutzen zituztela, bai, kasu ugari, oso gustura geratu zirenak denbora luzean balkoi hartan. Eta inor ez zela sekula santan haien bila etorri.Eta nik, berriz, ezetz eta ezetz, hori ez zela nire kasua izango. Zin egiten niela nire bideari segituko niola, ez nuela hain jauzi arriskutsua eman txorimalo bat bezala zintzilik geratzeko.(?)
‎Eta, bide batez, bakeak egiteko euskalkiarekin (prestigio kontuak). Ez dakizue zenbat aldiz entzun izan dudan aktoreen ahotik «baina hori ez dago gaizki?», proposatu diodanean baten bati euskara batuan nekez erabiltzen den hitzen bat jartzeko testuan, kokoloesate baterako, adibideren bat aipatzearren.
‎Badakigu, Larzabal apeza, Hazparnera itzuli zelarik, presondegietako eremuetatik pasa ondoren, Hazparneko erretorea zen Mirandek itzultzen zituen antzerkiak lantzen zituela gazteekin. Itzulpen lan hori ez zen bakan egiten, Hegoaldean ere itzulpen franko argitaratuak izan ziren. Itzulpen lana usaiakoa izan zen hogeigarren mendearen lehen zati horretan.
‎Alde batetik, artzainak zuka egiten dio, Damak hitanoz erantzuten dion bitartean. Mariren koban betebeharreko hiru arauetako bat zen hari hitanoz aritu beharra, eta hemen hori ez da gertatzen. Horren arrazoia urruntasuna izan liteke; hau da, tradizioak zioen jakituriatik aldentze bat, eta berba egiteko hurbileko eraren galera.
‎Azkenik, nabarmendu beharra dago, urruntasun hori ez dela, Damarekiko harremanean, beste arlo batean ematen: artzaina gai da Damarekin hitz egiteko bere egoitzara joan eta bere aurrean egon barik.
‎Esandakoaz gain, nabarmentzekoak dira, alde batetik, apaizak formula eta hori ez betetzearen kaltea ezagutzea eta aipatzea, eta Marik berak ere zigorra adieraztea. Beste alde batetik, osagai berriak aurkezten ditu testuak.
‎Formularekin zuzen zuzenean lotuta ez dagoen kontakizuna (F aldaera) alde batera utzita, gainerako zazpietatik seitan formula esplizitu mantendu egin da, eta ostekoan (B aldaeran) igorleak ezagutzen zuen?, eta seitan ere kaltea adierazi egin da, eta ostekoan (G aldaeran) iradoki egin da?. Hau da, bere esanahi edo mami guztia ulertu ez arren, ahozkotasunak gorde egin du bai erritua, bai hori ez egitearen ondorioa. Beraz, nahiz eta mezua ostenduta lotu, kontakizunak hala esateagatik, gaur egun arte iraun du formulak.
‎Ez pentsatzeko bozkatzearen kondena egiten zuenik, urrats errespetagarri eta zintzotzat baitzuen, gizonak emeki eta nekhez beretu duen dretxo bat. Zorigaitzez, dretxo errespetagarri hori ez da bethi errespetuki baliatua?
2016
‎Egiazki, Iztueta eta Kortazar ez daude lehenengoak dioen bezain desados, biek ezartzen baitute debatea modu antzekoan, klasikotasunaren inguruan. Kortazarrek Lauaxetaren klasiko kontzeptuan zer dagoen ondo adierazten du, baina ez du garatzen kontzepzio horrek zer suposatzen duen; ez du garatzen, Iztuetak ondo intuitzen duen bezala (nahiz eta desados egon), kontzepzio hori ez dela ezbaia terminologiko bat soilik; aldiz, hondoan Orixeren eta Lauaxetaren poetiken arteko errotiko ezberdintasun bat dagoela dio, estetika klasiko eta estetika moderno baten arteko aldea, hain zuzen ere.
‎Ondoren Andimak erantzuten dio idazle bilbotarrari. Baina gutun hori ez da gorde, eta esku artean duguna Arestik berriz bidali diona da, hain zuzen ere 1955eko maiatzaren 22an. Hirurak Andima Ibinagabeitiaren artxibo funtsean daude, Euskaltzaindiaren Azkue Biblioteka eta Artxiboan.
‎Hirugarren zutabean, pertsona izen klasikoen eta pertsonaia mitologikoen eretzean, Euskaltzaindiaren arauaren zenbakia ageri da, baldin eta izen bat beren beregi erabakita badago; hori ez ezik, Euskaltzaindiaren Hiztegiaren egiten da gainerako izakien izen arruntei dagokienez, izenok hiztegi horretan araututa badaude.
‎Legeak lege, hori da demokrazia linguistikoaren aukera bakarra. Eta hori ez dugun bitartean, Euskal Herrian ez dago demokrazia linguistikorik guretzako. Ez dago demokraziarik guretzako.
‎Eta hori ez da inposizio injustua, baldintza antidemokratikoa. Gu legez behartu baldin bagaituzte, lortu arte, espainola/ frantsesa jakitera bizikidetzaren izenean, beraiek behartuta egon behar dute euskara jakitera, eta legez ez bada, komunitateen arteko itunez.
‎Biak ondo badagoz, askatasuna dogu ba ta nahiz bestea erabiltzeko. Horrez gain, badago beste arra zoirik GI hori ez baztertzeko, liturgian behintzat. Begira!
2017
‎Manterolak ezer gutxi dio (h) au > au aldaketaren funtsaz. Edonola, iradokitzen du gure (h) ar > a horretan artikulua sortu zela, baina agian artikulu hori ez dela gaztelaniaz sortu zen artikulua bezain zehaztua (lan honetan erabiliko dugun semantika terminologiari jarraituta). [Zehaztua] tasuna izan lezakeen artikulu horren hipotesitik abiatuko gara hemen.
‎(11) Ez da gizona erori, ezaguna dugun gizon hori ez da erori baina beste batzuk erori dira?
2018
‎Garai berrienetan, berriz errepikatu zatekeen [konpainia instrumentu] bilakabide semantikoa, kin/ gaz ek z ri gelditzen zitzaion funtzio instrumentala ere bereganatuz. Hizpide dugun garaian, bistan dena, prozesu hori ez zegoen horren aitzinaturik. Beste alde batetik, adlatiboak ez du amaieran t rik.
‎44) Ongi oroitzen naiz Janire Marlyng ez, zeren izen hori ez baita hain errazki ahazten nola beste zenbait.
‎Beste kasuetan, Gavelek (1920) dio ei diptongoko e bokala hesten dela, ondoko i bokalaren eraginez. Nahiz gertakari hori ez den dokumentatua, Gavelen usteetan, ii diptongo bat izan zitekeen, garai batez hasteko, i bokal soil bihurtu aitzin.
‎Nahiz Gavelek (1920: 85) jadanik altxatu zuen ei diptongoaren era laburtzea, adibide gisa hartuz leizar eta lesar hitzekin, gure corpusari konparatuz, diferentzia da aldaera hori ez dela ber ingurune morfofonologikoan gertatzen. Hala nola, gure datuek erakusten duten bezala, ei diptongoa a bokal irekiaren gibelean jarria delarik iragaten da eta ez igurzkari baten gibelean (z, s).
‎Bizkitartean, psikolinguistikaren ikuspegia kontuan hartuz, ahozko laxotasunak hizkuntzaren sinplifikazio prozesu natural bat segi lezake besterik gabe, kargu kognitibo inportante baten ttipitzeko, ahoskeraren konplexutasunari lotua dena. Halere, ez da erraz ulertzeko zergatik aztertu dugun fenomeno hori ez den gehiago zabaldua, eremu mugatu bat edo hiztun multzo batbaizik ez baitu hunkitzen.
‎Lehen arrazoia ezagutzaren alde enpirikoari dagokio. XIX eta XX. mendeetan zeharo ugaritu da testu poetikoen edota literarioen agerpena, eta XXI. mende hasiera honetan ere badirudi jakintza enpirikoaren iturri hori ez dela agortu. Hala ere, ditugun poema horiek eskaintzen duten irudia multzo sakabanatu eta desegituratu batena da, hau da, berariazko alor literarioa osatzea lortzen ez duen anabasarena, eragile edo agente aipagarririk ez duen literatura batena, ibilbide laburreko edo unean uneko ekarpenak soilik egiten dituzten idazle sarritan anonimoena.
‎Argitaletxeek argitalpen egitasmo bat aurkeztu behar izaten zuten baimen horiek lortzeko, Torrealdaik" trampa saducea" gisa definitzen dituenak. Argitalpen egitasmo hauetan sartutakoagatik argitaletxearen erregistro baimena uka baitzitekeen, baina, bai eta gero ere egitasmo ezarri hori ez betetzeagatik.
‎Ez dago gehiago esaterik Orixeren Euskaldunak ez direla" hezur haragizkoak" edo obrak erakusten duen Euskal Herri hori ez dela Euskal Herri osoa eta beste hainbat gauza ere ez, Orixek egin nahi zuena ez baitzen azken hamarkada hauetan hain gustagarri izan zaizkigun Euskal Herriari buruzko lan soziologiko, psikologiko edo antropologikorik. Alferrik da metro horrekin neurtzea Orixeren obra hau, ez bait zaio egiazko luze zabalerarik igartzen, alde batetik, eta bestetik bidegabekeria literario nabarmena egitea bait da.
‎Aipatutako aurrekariek identifikatutako gabeziek eta bide berriek agerian uzten dute orain gutxira arte erreferentzia gisa erabili den marko teoriko kritiko metodologiko hispanikoaren berrikuntzak kontuan hartzea lagungarria dela, baina, jarraian Miranderen kasuarekin azaleratuko den bezala, euskal eremuko literatur zentsuraren azterketen etorkizunari begira, marko hori ez da bere horretan eta besterik gabe euskal testuinguruko fenomeno zentsorearen azterketara aplikatzeko baliagarria. Hispaniar literaturari dagokion Francoren erregimenpeko zentsuraren memoria ez dator bat garaiko euskal literatur eremuan eragiten zuten indar zentsoreekin eta, beraz, memoria horrek desitxuratu eta zaildu egiten du ikerketa euskal literaturari dagokionez.
2019
‎Lege fonetikoekin ere ohi den moduan, FK sistema heuristiko gisa ulertu behar da: hots, CVC ez den erro ustez zaharra bisilabo edo are handiago izan, ez da honako analisi honen amaiera, berri sakonagoen beharraren aldarrikapen baizik; hots, edo delako erro hori ez zen uste bezain zahar (eta horretarako daude lehen aipatu iragazkiak eta filologiaren laguntza), edo CVCtik gorakoa bada, mailegu edo antzinako konposizio edo eratorpen fosilduren batez sortua dugu. Tamaina horretatik (CVC) behera, aldiz, erro higatu edo morfema funtzionalen bat dugu aztergai (ik.
‎34 Bistan da, E1 ek gogoratu bezala, taulako forma guztien ustezko esanahi zaharren arteko lotura ez dela argia; batzuena, ordea, EHHE200n bertan erakutsi dugulakoan nago. Alabaina, gertakari hori ez da harritzekoa, Benveniste (1954) klasikoak eta bestek are lehenago markatu bezala, esanahiaren berreraiketak formarenaren atzetik joan beharra baitu gehienetan. Horrek ez dakar, ordea, homofoniak arrisku gaindiezintzat hartu behar direnik, homofonia ustezkook izan duten bilakabide historikoa ikertu baino lehen, bederen (ik.
‎Eta egiten dira tranpak, baina askotan tranpak egiten dira argia ez dagoelako ondo, atzean maleta bat agertu delako..., eta hizkuntza geratzen da; gurean garrantzia ematen zitzaion, han ibiltzen nintzen oharrak hartzen, non esan duen gaizki, non esan duen ondo. Baina, klaro, hori ez da lehentasuna. Eta tranpa hori badago.
‎Adibidez, Goenkalen eta horrelako serieetan komisarioak zeuden. Orduan, komisario lana izaten zen" gaizki esaten duzu"," hori ez da horrela!", eta horrek aktore bati sekulako amorrua ematen dio. " Badator Euskal tzain di a!", horrela esaten dute.
‎Bestelako ikastaroetan, antzerkiarekin zerikusirik ez daukatenetan, adibidez esatariekin lan egiten dudanean, edo politikari batekin: politikariak edo bere laguntzaileak, diskurtsoa idazten dionak, hartu du sekulako lana diskurtso hori idazten, hitzak polit jartzen, ideien sakontasunari erreparatzen eta abar, eta gero ez bada kantatzearen fase horretan batere lanik egiten, sekulako pena da, sekulako lana egin duzu eta gero hori ez da iristen. Ez bazaizu jaisten gorputzera, ezinezkoa da.
‎Norbaitek esango dau, beharbada, erdibide antzerako hori ez dala jatorra, garbiegia, puritanoegia dalako, honako beste bideen ezelako akats eta orban eta errurik barik, goragoko mailan, hegaran bezala, arbitro antzera dagoanaren irudia eskeintzen daualako, inoren ez ezeren ikutu kutsarazle barik balego lez agertzen jakulako.
‎Azken horretan biyec eta zazpiyec ere badago. Haatik, asimilazio hori ez da zenbakietatik, kuantifikatzaile zenbaitetatik (cf. guciyec) eta zenbait adizkitatik (cf. litceque) kanpo gertatzen, eta hala da egun ere (Zelaieta, 2008: 136).
‎Izkribuaren sei sinatzaileek aitortzen zuten eurak ere ohartzen zirela alaba urrikalgarriari nolabait lagundu zitzaiola, baina arrunt arriskutsua iruditzen zitzaien borondate hori sendagilea hautatzeko prozedurarekin nahastea. Haien ustez, barber berria bereizteko, hori ez bertzelako arrazoiak hartu behar ziren kontuan, ez baitzen nolanahikoa langile horren eginkizuna, herritarrak heriotzatik libratzeko kontratatuko baitzuten.
‎Noski, hautu hori ez derrigorrean inkoherentzia eta ez nahitaez ezeren zuritzaileulertu edo ahal izateko, gogoan har liteke Larramendik Coro73 Honatx, erakusgarri modura, Mikelestorenak Mendibururenetik hartu eta bere lanean zuzen emandakoen eskutada bat: grafia (essan, maitatceco, siñisten); idazteko era [ez pa zoazque (Mendiburu:
‎Nolanahi ere, iradokitzen dugun moduko alborapenik balego, esan nahiko luke ikasleek direna baino" tokikoago" azaltzeko nahi kontziente edo inkontzientea dutela. Joera hori ez litzateke harritzekoa izango, beste ikerketa batzuk aintzat hartuta, behinik behin.
‎Oharra: Lekukotasunak Olasur formaren alde mintzo dira, erabat argi utziz aldaera hori ez dela 1880 urtera arte" la unica vez que se documenta" (Belasko, 1996: 325).
‎Inkestatu batek, norekin galderari erantzunez adibidez, familia eta haurrak aipa litzakeela. Beraz sail hori ez da zehazki definitua eta zenbaki hori arretaz kontuan hartu behar da. Bestalde," Familia/ etxean/ sortetxean"," Haurrekin"(% 17,56)," Anai arrebekin"(% 11,76) eta" Gurasoekin"(% 23,52) lotzen baldin baditugu, euskalkiak biziarazteko, familia era zabalean harturik gune estrategikoa dela ohartzen gara.
‎Bainan 300 urteren buruan, ideiarik ez". Inkestatu hori ez dakienen sailean eman dut. Eta hau ere:
‎Bi artikulutan azaldu dudan ibilbide luzea bukatu da. Aztertu nahi genuen hizkuntza egoera hori ez zen orain arte hurbiletik ikertua, Ipar Euskal Herrian euskara batuak, tokiko euskal hizkerek eta frantsesak osatzen duten sistema. Ipar Euskal Herriko hizkuntza ekosistema aipatu baldin bada prentsan edo era orokorrean komunikabideetan, era batez Eusko Jaurlaritzak eramaten dituen inkesta soziolinguistikoetarik kanpo, zientifikoki ikertua guti izan da.
2020
‎500) dio a eta ote partikulak bateragarriak direla, baldin eta ote k parentetikoen moduan jokatzen badu. Artikulu honetan frogatuko dut azterketa hori ez dela zuzena, (9) adibidean dagoen ote k ez baitu parentetikoen ezaugarririk, ezta ekialdeko hainbat hizkeratako jokabide ezohikorik ere.
‎euskaraz partikula modal horiek ez dira bateragarriak. Aintzat hartuta kategoria hori ez dela argia, pentsa liteke horren arrazoia kontzeptuala dela, partikula modalak definitzeko moduak eragiten duela, alegia; beraz, lehenik eta behin galdera honi erantzun behar zaio: zeri deritzogu partikula?
‎Hori aintzat hartuta, ote hori ez litzateke, alde batetik, sintaktikoki aditz jokatuari atxikitako buru bat eta, beste alde batetik, perpaus mailako sintaxiaren parte. Jarraian erakutsiko dut analisi hori ez dela zuzena ebidentzia sintaktiko eta prosodikoetatik abiatuta; gainera, sintaxiaren aldetik ez dago partikula horiek perpaus berean agertzeko murriztapenik, argudiatuko dudan bezala, gune desberdinetan kokatzen baitira.
‎Hori aintzat hartuta, ote hori ez litzateke, alde batetik, sintaktikoki aditz jokatuari atxikitako buru bat eta, beste alde batetik, perpaus mailako sintaxiaren parte. Jarraian erakutsiko dut analisi hori ez dela zuzena ebidentzia sintaktiko eta prosodikoetatik abiatuta; gainera, sintaxiaren aldetik ez dago partikula horiek perpaus berean agertzeko murriztapenik, argudiatuko dudan bezala, gune desberdinetan kokatzen baitira.
‎Euskaraz ohiko partikula modalak banaketa osagarrian daudela eman dut aditzera aurretik (§1). Gainera, propietate hori ez bide da ohikoa beste hizkuntzei erreparatuz gero; Cinquek (1999) bere azterketa kartografikoan erakusten duen bezala, konbinazioak askotarikoak izan daitezke, tipologia eta familia desberdinak dituzten hizkuntzen datuetan oinarrituz. Euskarazko partikulei dagokienez, aurreko atalean (§3) frogatu dut ekialdeko a markatzaile interrogatiboa ote partikularekin batera ager daitekeela; are gehiago, bateragarritasun kopurua handitzen da partikula modalen multzoa zabalduz gero, ba (da) bezalako partikulak ohiko partikula modalekin erruz erabiltzen dira eta:
‎Gazteen euskararen erabilera eta erabilera eza, beraz, ertz ugari duen afera da. Gainera, kezka hori ez da uste bezain berria. Euskarazko irakaskuntza egonkortzen hasi, euskararen legea ezarri (1982) eta handik urte batzuetara baziren martxan gazteak eta euskararen inguruko lehenengo ikerlanak.
‎Hala ere, ohartaraztekoa da aldaera hori ez ezik Zalla ere ageri dela urte berean egunkari horretan: " La reunion de los representantes de los Ayuntamientos afectados por el embalse de los rfos Bayas y Zalla", 92 baita aurreko urtean ere:
‎Eskribaua: Juan Antonio Fernandez de Quincoces. da Zalla ibaiaren kasua, izkribu zaharretan izen hori ez baitagokio beti ibaiari, baizik eta Uribarri Dibiñako mugapean dagoen ibai bazterreko lursail luze bati. Beste zenbait ibai izenetan legez (cfr.
‎Xede horrekin, garrantzizkoa da Hizkuntza Politikarako Sailburuordetzaren Euskara Sustatzeko Zuzendaritzak Zaya, Zayas eta Zaia aldaerak baliatzen dituzten erakunde publikoei eta hedabideei jakinaraztea erabilera hori ez dela zuzena, Euskal Autonomia Erkidegoko Izendegi Geografiko Ofizialean jasotako izen ofiziala Zalla dela, eta, azken finean, erabilera oker horiek zuzen ditzatela eskatzea.
‎Ezezko perpaus gehienetan lehendik dugun informazioa, edo informazio horren zati bat ukatu egiten dugu. Baieztapen baten aurrean," hori ez, beste hau baizik" esaten dugu. Edo, besterik gabe," hori ez", inplizitu utzirik zer bai.
‎Baieztapen baten aurrean," hori ez, beste hau baizik" esaten dugu. Edo, besterik gabe," hori ez", inplizitu utzirik zer bai.
‎Gramatika batzordeak bete du agindua, eta lana gizarteari eta Euskaltzaindiari eskaini dio. Orain kritikak eta iritziak hartuko dira, eta horiek bildu eta integratu ondoren, Euskaltzaindiak erabaki du lanarekin zer egin, hori ez baitagokio Batzordeari.
‎lokailu deitu zituen batzordeak (EGLU III). Gaiaz zerbait esatea ezinbestekoa ikusten zen, azterketa hori ez baitzen euskaraz egina aurretik, modu sistematikoan bederen, eta beharrezkoa ikusten baitzen han hemenka esandakoak (askotan hiztegietan, edo lan laxoetan) biltzea, ordenatzea eta argibide batzuk eskaintzea. Gainera, inguruko hizkuntzetako gramatiketan ere hasiak ziren holako lanak lantzen.
‎Jakina, bistan da Beñat nor den identifikatu behar dugula, eta zerbaitek (hiztegiak) azaldu digula etorri horrek zer esan nahi duen(" hitz egiten duenaren tokira joan"). Baina hori ez dagokio zuzenean gramatikari, baizik hizkuntzari: gramatikaz gain, beste osagai askok hartzen baitute parte hizkuntza (gizakiok dugun gaitasun biologiko hori) deitzen den horretan.
2021
‎(4) koak ez daude euskal gramatikatik kanpo. Ulertu ere, ulertuko genuke euskaldunok perpaus horien esangura, baina den denok esango genuke" hori ez da horrela esaten euskaraz". Ziur aski, bakar bakarrik euskaraz ondo mintzatzen ez den norbaitek botako lituzke horrelakoak.
‎Make verses singing= bertsoak bota baliokidetasuna, aldiz, oinarrituago egongo da hizkuntza bi hauen ezagumendu espezifikoan, munduaren ezagumenduan baino: bota aditzarekin batera bertsoa zein pilota hartu ahal izate hori ez dagokio ezagumendu estralinguistikoari, euskararen ezagumendu linguistiko espezifikoari baizik.
‎Semantikan beharrezko den osagai hori ez da beti 0 kasu markako osagai modura agertzen. Berez, hainbat egilek saihestu egin dute" aditzarekin ezinbestez"(= argumentu funtzioa) eta" aditzarekin inoiz" (modifikatzaile funtzioa) direlako osagai horien arteko bereizketa egitea (Aldeazabal 2012).
‎Horregaitik. Eleiz liburu ofizialetan deitura hori ez erabiltzeko eskatu deuskue Erroman.
‎Egon da amaiera horretan latinezko anum forma ikusi duenik.41 Baina, anum> ano amaiera duten euskarazko toponimoek bokalarteko sudurkaria galdu ohi dute, eta hori ez da gertatzen Elkano izenaren kasuan.42 Bokalarteko nhori Ngogor edo fortis batetik dator, lehen lekukotasun idatzian nngisa agertzen zaiguna (Helcanno).
‎Hizkuntzak eta, oro har, fenomeno semiotikoek zentralitate handia hartzen dute prozesu honetan. Giza psikologiari begiratzeko modu hori ez da gauza berria. Mendeetan iraun duen kontrobertsia baten segida besterik ez da gaur egun psikologia kognitiboaren ikuspegi nagusiaren eta kritikoaren artekoa (Billig 2008).
‎Aurretik esan dugun moduan, haurrek beren testuinguruan hizkuntzen oharmena garatzen doazenean, oharmen hori ez da kode zehatzaren fonologiara edo gramatikara soilik mugatzen; hizkuntza horiei buruzko ideiak jasotzen dituzte: zein den hizkuntza bat eta zein ez; non eta noiz hitz egin behar den hizkuntza bat eta noiz ez den hitz egin behar.
2022
‎1980ko hamarkadan Boarn na Gaeilge (BnG) irlanderaren aldeko gobernu erakundea sortu zen, eta Plan for Irish 1983 ekimena abian jarri zuen. Hala ere, ekimen hori ez zen gai hizkuntza eskubideen aldeko kanpainaren helburuei erantzuteko, eta, ondorioz, CNGk beste protesta kanpaina bat abiatu zuen, eta udaletxe askotan mozioak aurkeztu zituzten. BnG erakundeko arduradun eta teknikariak ere aldarrikapen hauekiko sentiberak ziren, eta abiadura bizkortzeko deliberoa hartu zuten.
‎Bidezkoa dirudi. Huts en kontranimotasun ustez ontologikoak, hasteko, logika aristotelikoa goitik behera apurtzen du, alegia, ezer ezin dela bera ez den zerbait izan (identitatearen legea); ezer ezin dela bere kontrakoa izan (kontraesan gabeziaren legea); eta edozer gauza jakin bat ala gauza hori ez den gauza jakin bat dela (baztertutako erdiaren legea). Hori edozein kontranimotan gertatzen da eremu txiki batean, hau da, kontranimotasunik gabeko lehen esanahiaren eremuan, eta hori dela eta aurki daiteke kontranimotasunaren jatorrian zubi kognitiboren bat (goiko lumatu edo feriado kasuetan bezala).
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia