|
2009
|
|
|
Oro har, diferentzia batzuk gorabehera, Kataluniako Hizkuntza Politikaren Legean [49] arlo sozio-ekonomikorako finkatutakoaren bide beretik doa Euskadiko kontsumitzaileen
|
hizkuntza
eskubideei buruzko lege araudia. Esparru pribaturako araubide hau, euskararen erabilerari dagokionez guztiz berritzailea dena, esaldi bakar batean laburbiltzera jarrita, honela esango genuke:
|
|
|
Hots, bi hizkuntza ofizial dituen eta elebiduna izan nahi duen gizarte batean hizkuntza pluraltasuna sustatzea eta, aldi berean, gizabanakoen askatasuna bermatzea guztiz bateragarriak dira, baldin eta hartarako malgutasunik baldin badago, hizkuntza aniztasunarekiko atxikimendurik baldin badago, deserosotasun batzuk onartzeko prestasuna baldin badago eta, jakina, proportzionaltasunaren eta progresibotasunaren printzipioak aplikatzen badira. Kontsumitzaileen
|
hizkuntza
eskubideei buruzko araubide honek erakusten du egingarria dela herritar guztien hizkuntza eskubideak errespetatzea eta egiazki bermatzea, inoren eskubideak ukatu eta zapaldu gabe, eta herritar guztien eskubide guztiak errespetatuz. Hori da bidea, gure iritzian, gizarte kohesioa sendotzeko eta hizkuntza pluraltasuna aberastasun sozial legez errotzeko.
|
|
|
Zilegitzat onartuko ote litzateke azalera handiko merkataritza guneetan, energia elektrikoa edo gasa edo telekomunikazio zerbitzuak ematen dituzten enpresekiko harremanetan, finantza erakundeekiko erlazioetan gaztelania erabiltzeko aukera bermatua ez izatea? Galdera hauei eta antzekoei kontsumitzaileen
|
hizkuntza
eskubideei buruzko araubidea deskalifikatzen dutenek ez ezik herritar gehienek ere emango lieketen erantzuna jakina da. Beraz, zergatik gaztelaniaren erabilera bermatzeko, araurik gabe ere bermatua dagoen erabilera bermatzeko, alegia?
|
|
|
Erraza da hizkuntza kontuetan katramila sortzea, baina, adostasunak edo desadostasunak gorabehera, gezurretan ibili nahi ez duen orok onartu eta aitortu behar du kontsumitzaileen
|
hizkuntza
eskubideei buruzko Euskadiko araubideak ez duela inor behartzen esparru pribatuan gogoz kontra euskaraz hitz egitera. Behartu, ez du inor behartzen; araudiak bermatzen duena da zenbait enpresak eta establezimenduk ezin izango dutela eragotzi kontsumitzaileek euskara erabiltzea, eta, euskara erabilita ere, artatuak izango direla.
|
|
|
[22] Kontsumitzaile eta erabiltzaileen
|
hizkuntza
eskubideei buruzko dekretuari momentu hartan oposizioan ziren PSE EE eta PP alderdiek babesa ukatu zioten, eta gogor kritikatu zuten, bereziki talde popularrak. Aipatu dekretua ez ezik, Kontsumitzaileen eta Erabiltzaileen Eskubideei buruzko Estatutua onartzen duen Legean hizkuntza eskubideei buruz berariaz jasota dagoen titulua bera ere osorik ezabatzea proposatu zuen Talde Popularrak.
|