|
2000
|
|
|
Eta predikari ezin trebeagoa zen, eta are trebeagoa skribatzaile gisa. Eta jakizu, halatan,
|
ezen
hain nintzela, eta hain naizela Axularren prosa ederraren zale, non etxean nuen Gero a ere zorroan sartu eta Salamancarat ekarri bainuen, beharrezko bertze gauza guztiekin baterat, Zuberoatik Espainiarat ihes egin behar izan nuenean, Mathalasen denboran... —eta, begiak begietan iltzatzen zenizkidala, erran zenidan—:
|
|
|
Lehen erran dizut ezen aitari guztia sinetsi niola, noiz eta afirmatu baitzidan
|
ezen
hain zirela dukeak, kondeak eta gainerako handikiak arraza berezikoak eta ohiz kanpokoak, non kaka ere urrezkoa egiten baitzuten... baina ez dakit, bada, hamaika urterekin hain inozent ote nintzen... Baina ene haurtzain izan zenari ipuin sinestezinagoak sinetsi izan nizkion, bertzalde, baita sasoin hartan ere —nahiz eta Platonen ideien edo Aristotelesen teoria hilemorfikoaren aitzin gibelak buruz nekizkien orduko—, eta itsu sinesten segituko nuen, baldin osaba Joanikotekin inkontratu izan ez banintz...
|
|
|
Tacitum vivit sub pectore vulnus, 12 erraiten zuen Virgiliok, noiz eta erregina Didok Eneasi zion amorioaz ari baitzen, eta ni orain ez natzaizu bularpean nuen zauri hartan hatza sartzen ibiliko, ez gertaki hari buruzko atsekabeak eta aitzin gibelak argitzen hasiko, baina erranen dizut, iragaitzaz bada ere,
|
ezen
hain handia izan zela ene tormentua, non oinaze bihurturik sentitu bainuen neure bihotza ere, dolorezko dolorez. Eta erranen dizut, halaber, ezen iduri hura —anaia eta Elbira besarkaturik eta bat eginik erakusten zizkidana— haize bortitz bat bezala sartu zela ene ariman... halako suertez, non erdiz erdi harrapatu baitzituen neure ametsik gozoenak...
|
|
|
Zeren, orain arte erran ez badizut ere, ene nagusia jaun Santiago de Tapioles y Villarrín da, Zamoran jaioa eta hamaika titulu dituena —eta, emaiten zuelarik tituluen lista, zeinetarik azpimarratu baitzuen Calatravako gurutzearena, erantsi zuen—: Hala, bada, jakizu
|
ezen
hain dela ene jauna handien artean handi eta hain dela franko eta liberal, non segur bainago ezen, ororen buruan, merke aterako zaiola sakrifizioa bere behatzaren oferenda egin dezanari edo hartarako prest egon dadinari... —eta, boza jaisten zuela eta irri maliziatsua egiten zidala, segitu zuen—:
|
|
|
Eta ez nuen kulparik. Izan ere, ez al da egia, jaun André,
|
ezen
hain dugula bizi-nahia eta iraun nahia senari eta lotua —gizonak lehenik eta behin bizi eta iraun egin nahi duenez gero—, non lehenagokoa baita, beti eta ezinbertzez, geure burua salbu ikusteagatik senti dezakegun bozkarioa, bertzeak hiltzen ikusteagatik har dezakegun pena baino. Ote da hori zeren, bertzeen heriotzak gure bizitzaren inportantzia azpimarratu ez ezik, bat bateko betikotasuna ere sentiaraz baitiezaguke, azken finean...?
|
|
2011
|
|
|
Zer esaten dute oihu ikaragarri horiek? Ez dakigu...
|
ezen
hain bortitzak, hain lazgarriak dira, galdu egiten baitira beren oihartzun propioan. Jon Iñakik, etsiak jota.
|
|
2015
|
|
|
Haietako batzuen aurrean belaunikatu eta arrenka hasi zen, erreguz eskatu zien egin izan zituen bekatuetatik libratzeko. Batek uste izango zukeen
|
ezen
hain damu erabateko eta zinezko baten aurrean egokitzen zena errukitu egingo zela erromes haren oinazeaz, eta bigundu egingo zela, baina Wittgensteinen behialako ikasle guztietatik batek ere ez zion barkatu nahi izan. Hark eman izan zien mina errotuegia zegoen, eta harengana sentitzen zuten gorrotoa errukirako aukera oro baino handiagoa zen".
|
|
2019
|
|
|
Santuaren apaltasunak pasatzen utzi zuen artifizioz beteriko eta egiaz husturiko hitz jasa hura, eta gero hasi zen haren oker ustelak ukatzen, Eskritura Sainduko aipuak hain eroso erabilirik, hain arrazoi biziez apaindurik, hain sentimendu zilegiz eta diskurtso egokiz lagundurik, ezen, Heretikoaren setakeriak amore emango baitzukeen adimenaren diskurtsoak agortuta zeudela ikusirik, borondatearen apeta deabruzkoek eutsi izan ez baliote. Antoniok gatazka hau edertzeko erabili zituen dilema zorrotzen berri, banan banan, ez dut emango, narrazioari gainez egiten diotelako eta historiaren isiltasunari eskaini ahal izateko, famaren misterio gisa, nahikoa da esatea
|
ezen
hain jakintsu ilustre jokatu zuela, non, bere burua gaindituz, gertaera loriatsuagoa egin baitzuen, ezinezko bat garaitu zuelarik. Orain adi egon, Maria Sara, hasi baita entzuten mandoaren apatxen zalaparta.
|
|
2020
|
|
|
Aitekin liskarrak izaten dituztenean, beti ematen du liskarrek zentzu bat dutela azalean baina beste esanahi sekretu bat ezkutatzen dutela azpian. ...inerekin liskarra izaten duenean, Connellek toalla busti bat sofan utzi duelako edo horrelako zerbaitegatik izan ohi da, eta kito, toallagatik izaten da, edo, gehienera ere, Connellek funtsean axolagabekeriarako joera duen ala ez eztabaidatzen da, zeren eta Connellek nahi duena baita Lorrainek bera pertsona arduratsutzat edukitzea, toallak nonahi uzteko ohitura gorabehera, eta Lorrainek esaten dio
|
ezen
hain garrantzitsua bada berarentzat arduratsutzat edukia izatea, ekintzekin erakutsi lukeela, eta horrelako gauzak.
|
|
2022
|
|
|
Laura deitzen zen eta oso lagungarri egiten zitzaion handik pasatzen zen oro aurkezten ziolako. Denda salgaiez mukuru zegoen, eta salgaiak ozta ozta lortzen zuten lekutxoren bat izatea,
|
ezen
hain espazio txikian hainbeste gauza sartzeko indarra baliatuz lortzen zen, ondorioz Kutxa guztiak erabat kolpatuta eta erdi haustuta geratzen ziren jendearen bistara.
|
|
|
Frantzisko Lehenaren gortean bazen zaldun bat, zeinaren izena hain ongi ezagutzen dudan ezen ez baitut izendatu nahi. Pobrea zen, bostehun liberako errenta ere ez zuen, baina hainbertze estimatzen zuen Erregek, gizona bertutez betea baitzen,
|
ezen
hain emakume aberatsa esposatu zuen, non jaun handi bat ere gogara egonen baitzatekeen. Eta oraino arras gaztea zenez, berarekin ukan zezan galdegin zion zaldunak gorteko damarik handienetako bati, eta oso gogo onez hartu zuen hark.
|
|
|
Besteei goitik behera begiratzeko adorea dik, halaxe maneiatzen bahituk, gainerako gizakiek ez dakiten zerbait jakingo balu bezala. Itxurakeria hutsa, dena esatera,
|
ezen
hain duk malgua bere duintasunaren kontzeptua non nahiago duen bere burua umiliatzea beste inork makurrarazi aitzin. Ustea zeukaat nardatutakoen izpiritu zinikoak bizi duela, eta ondorioz, ez duela ezta ametsean hartzen kontsolamendurik, esperantza oro aspaldi ahitu baitzaizkio.
|
|
2023
|
|
|
Handik denbora batera, eta bere kontzientziako eskrupuluak ematzeagatik, arreba berreskuratzera entseatu zen eta ezkontzaz mintzatu zitzaion, baina hark igorri zion baten bat erranez
|
ezen
hain gosari makurra eman ziola, non ez baitzuen jaki bereko bertze otordurik desira, eta esperantza zuela halako moduan bizitzeko, non ez zedin nehola ere berriz haren senar baten hiltzaile izan; zeren ez baitzuen uste anaia bertze nehor barkatzeko gai izanen zenik, munduan gehien maite zuen gizonari egin zion makurkeria eginik. Eta, bera ahula eta indargabea bazen ere mendekua hartzeko, bazuela esperantza zinezko juje den eta neholako makurrik gaztigurik gabe uzten ez duen Haren baitan, zeinaren amodioan soilik bizi nahi baitzuen jagoitik zuen denbora, ermitau bizitza eginez.
|
|
|
Alabaina, hain zen handia nion amodioa, ezen ezin bainintzen harekin mesfida izan, harik eta esperientziak begiak zabaldu zizkidan arte, eta orduan ikusi nuen heriotzak baino beldur handiagoa ematen zidana. Horren kariaz, nion amodioa sumindura eta etsimendu bilakatu zen, halako maneran
|
ezen
hain hurbiletik zelatatzen bainuen, eta, egun batean, kanporat nindoalako itxura eginez, bera orain egon ohi den ganberan gorde bainintzen, eta, ni partitu eta gutira, bera erretiratu egin zen eta zaldun gazte hura jinarazi zuen, eta han ikusi nuen hura ganberan sartzen eta emaztearekin eni baizik ez dagokidan ausarkeriaz zebilela. Baina, ikusi nuelarik damaren ondoan oheratzera zihoala, jalgi nintzen eta beso artean harrapatu nuen, eta ero egin nuen.
|