|
2003
|
|
|
Unibertso osoan gizakiari eskaintzen zaizkion gauzetan, bera barne, ez dago bat bera ere, haren helburua izan daitekeenik. Beraren baitan, pozaren ordez, heriotza eta miserien hazia du; inguruan, unibertso osoan ibilita ere,
|
ez
du deus kausituko, helburua izan dakiokeenik, ez espirituarentzat, ezta bihotzarentzat ere; areago, hura inguratzen duten gauza guztiak xede horren zerbitzupean jarrita ere, bera da gauza horien jomuga; berarentzat sortu ditu horiek Jainkoak; zeru lurrek gordetzen duten guztia gizakiaren premietara zuzenduta dago, bertan ezereztu behar direla premia horiek desagertzen direnean.... Nabaria da mundu honetako gauzak gure ulermenaren eta bihotzaren duin ez direla.
|
|
2006
|
|
|
zerbait arrunta, gertakizun historikorik ez. Izan ere, nahiz gizona Zesar bera izan, gertaerak
|
ez
zukeen deus historikotik, baldin Zesar txango balebil tripako min gaizto bat uxatu guran. Unea historikoa da gaueko txangozalea Estatu kolpe batez ari delako gogoetan, gudu zibilaz, Erromaren konkistaz eta mundua mendean hartzeaz.
|
|
2009
|
|
|
Autore horiek —horiexekin identifikatzen da Foucault, bera fenomenologiatik, marxismotik eta psikologia existentzialetik urrundu izana horiexei egozten die eta, areago, horiexengan inspiratu zen Les mots et les choses idazten ari zen garaian— osatzen zuten pentsamendu arkeologikoaren aitzineko eta funtsezko panteoia. Literatura modernoak izkin egiten die pentsamendu dialektikoari, tradizio filosofikoari;
|
ez
du deus adierazten, isiltasun, erotasun eta heriotzaren esperientzia ezagutarazi baizik ez du egiten. Pentsamendu hori a dialektikoa eta a kategoriala da, mintzairarekiko pasioak taxutua dago, bertan baiezkoa ematen zaio aniztasun nomada eta barreiatuaren dibergentziari.
|
|
|
Filosofian, nola etikan, nola estetikan, perspektibismo antropomorfikoaz, edo sormen artistikoaz jabetzera egiten digu Nietzschek dei ozen. Gero ikusi da
|
ez
duela deusik lortu tamalez, dogmatismora eta erlatibismoa gaizki ulertzen duen subjektibismora egin baitugu ihes.
|
|
2016
|
|
|
Zerbait bitxia, zoologo eta ‘ateista berrien’ beste behin egiaztatzea da, ideiek, historian, errepikatu ez dutela apika egiten, baina errimatu bai (aurreko bertsoari kontra egiteko denean ere). 248 Abereak gara, gizabereak, eta barru barruenean ez gara egoista zikin batzuk besterik, dio mezu berriak. " Ez dut ene bizian kausitzen deus onik,
|
ez
dut deus ikhusten ene baithan baizik ere jite gachtoa eta hartarik sorthu bekhatua", zioen mezu zaharrak J. P. Arbelbide Etxeberriren luman (Erlisionea, 1890). San Agustin eta Luteroren txalupan goaz beti, zaharrak nahiz berriak.
|