|
2009
|
|
|
Joseba Arregiri kasu. Eusko Jaurlaritzak XXI. menderako hizkuntza politikaren oinarriak zehazteko prozesuan, txosten baten egilea izan da.10 Jeltzale ohiak txostenean gogorarazten digu gizartea berez gatazkatsua dela, eta
|
euskal
hiztun herriaren arazoa hortxe dagoela. Hizkuntza arazoek dimentsio politikoa nabarmena dute.
|
|
|
Beste aukera teoriko bi datozkit burua: bata, oraingo alderdiren bat —edo bi— euskal alderdi bihurtzea, horretarako barne funtzionamendua eta agerpen publikoak ia erabat euskaldunduta; bestea,
|
euskal
hiztun herriaren alderdi bat sortzea.
|
|
|
Horren guztiaren ondorioz esango nuke aurreiritziak alde batera utzi eta ausardia handiagoz beste diskurtso bat eraiki behar dela euskal intelligentsiaren laguntzarekin, erkidegoari eutsi eta sendotzea ahalbidetuko duten baloreak,
|
euskal
hiztun herriak iraungo badu behintzat. Gizabanakoaren askatasuna eta erkidegoarena beti egongo dira kontrajarrita, askatasuna eta sozialismoa dauden bezala, baina elkarrekin ere egon daitezke, eta daude.15 Tentsio batzuk sortuko dira, noski, eta orekak aurkitu, baina komunitatearen aldeko orekak hain justu.
|
|
|
Zein oreka nahi dugu talde desberdinen artean? Ez da ordua zehazten hasteko
|
euskal
hiztun herriaren hegemonia sozialerako beharrezkoak diren espazio sozialak eta fisikoak, non, nola eta zertan izan behar diren?
|
|
|
Funtsean botere arazo bat dago
|
euskal
hiztun herriaren azpian, agintaritzak bere dimentsio anizkunean heldu nahi ez dion gatazka bat, aitzitik, saihestu eta ezkutatu nahi duena. Euskarazko kultur produktu erakargarriak ekoiztea omen da euskarak irauteko eta suspertzeko estrategiaren zutabe nagusia.
|
|
|
Gogora ekar dezagun, esate baterako, Guggenheim en kultur hiria, rockaren nazioarteko jaialdiak eta automobil lasterketen eszenatokia. Bilboko Udalak eta Bizkaiko Foru aldundiak horretan diru mordoa inbertitzen dute, baina ia ez du ezertxo ere egiten hirian bizi diren euskaldun barreiatuak elkartu eta
|
euskal
hiztun herria trinkotze aldera. Kontrakoa, kanpotik ahalik eta jende gehien ekarri nahi dute bertoko herri erdalduna mundu zabalean ezagutu dadin.
|
|
|
Tamalez, ez daude inolaz ere arrisku bizi batetik libre, AHT, hirigintza sakabanatu eta merkataritza azaleren mehatxupean baizik. Hurrengo atalean aztertuko dugu globalizazioren politikak nola ari diren
|
euskal
hiztun herria etorkizunik gabe uzten, Euskal Herriko erakundeen lankidetza, laguntasun eta ekimenen bidez.
|
|
|
Hala, herri euskaldunak hiriaren luzapen bihurtzen ari dira; batzuetan, baita asteburuko aisia leku ere. Euskal komunitatean errotu gabeko hiritarrak txertatzen ari dira, eta,
|
euskal
hiztun herriak haiek integratzeko aukerarik ez duenez, mehatxatu egiten dituzte bertakoen harreman sareak.
|
|
|
Euskal komunitatean errotu gabeko hiritarrak txertatzen ari dira, eta,
|
euskal
hiztun herriak haiek integratzeko aukerarik ez duenez, mehatxatu egiten dituzte bertakoen harremansareak.
|
|
|
Ildo beretik jarraituz gero, metropoli kontzentrazioak barneeta kanpo migrazio handiak eragiten jarraituko du, azken urteetakoen antzekoak. Orain oso zaila dena zailagoa izango da, alegia, barruko eta kanpoko etorkinak
|
euskal
hiztun herrian integratzea, nortasun bat bereganatu eta guztiak talde partaidetza bera sentituz. Baikor pentsatzearren, identitatea erreferentzia sistema dinamikotzat jotzen badugu ere, aurreikuspena ez da askoz samurragoa izango.
|
|
|
Kezka justifikatuta dago. Baliteke
|
euskal
hiztun herriak ez izatea olde horri eusteko behar besteko autoerregulazio ahalmena, labur esanda, beharrezko boterea. Begi bistan dagoenez, kultur produktu berriak herrien bizimodua ordezten ari dira, eta, horrela, euskal komunitatea irensten.
|
|
2011
|
|
|
Are gehiago, botere linguistikoa berez arrazionalizatzailea denez, sistema koherenteak maite ditu, eta munduko desberdintasun oro gorrotatu. Kapitalismoak, indar produktiboak eta merkantzia fluxuak arrazionalizatzeko ahalegin aurreratu bat denez,
|
euskal
hiztun herria desagertzeko arriskuaren aurrean jarri du.
|
|
|
Euskaldunak normalizazioaren ardatza ez direnean, neurriek ez dute idatzizko testugintzaren alorra gainditzen, eta itzulpenarekiko erabateko menpetasunez, ekoizpen sasi elebidun batera heltzen da. Itzulpena normalizazioaren aurkari bihurtuta,
|
euskal
hiztun herriak ez du aurrera egiten. Esan gabe doa, euskaldunen gunea zenbat eta indartsuago, orduan eta gehiago egiten duela egoerak hobera.
|
|
|
Prestakuntza erabilera errealetik eta
|
euskal
hiztun herritik abiatu behar da, euskaldun berria euskal gizarteko —eta lantegiko— kide bihurtuko bada. Beraz, euskaldun gai berriak ikasketa prozesuan bertan izan behar du tokia euskaldunen sarean, edo gutxienez gune euskaldun baten inguruan.
|
|
|
Euskaltzaleek argi eduki behar lukete, lankidetzak garrantzia izanagatik ere, euskaldunek eurek, lehiatuz, jorratu dutela bere normalizazioaren bidea. Globalizazioaren fase oligopolikoan,
|
euskal
hiztun herriari aukera bakarra geratzen zaio: uholde berdintzaileari buru egin eta herrien biziraupena ziurtatzen duen beste zibilizazio baterantz hurbiltzen joatea da.
|
|
|
Ondoko ideiak operatiboak izan daitezke
|
euskal
hiztun herriak botere linguistikoa berreskuratzeko bidean:
|
|
|
Ondorio orokor gisa, esango dut, nire iritziz, euskara planen gaineko sinestea alboratu behar genukeela, eta euskara planak ardatz ez dituen pentsamendu lerro berri batera hasiera eman. Orain arteko xalotasuna gaindituta,
|
euskal
hiztun herriak hainbat arlotan bere burua kudeatzera jo behar luke, nahiz maila sozio-politikoan, euskal nazio bilakatzeko, maila soziokulturalean, hiztun herri normala izateko, maila sozio-ekonomikoan, herri bezala euskarriak eskuratzeko. Horrela, gomutan hartu behar genuke, funtsean, boterearen arazoa dugula aurrean, eta halatan, ez dela nahikoa agintariak alde edukitzea, baina, orobat, kontra egotea ere ez dela eragozpena, boterea izari anitzekoa, ubikuoa, eraikitzailea eta aldi berean menderatzailea delako, batzuetan, baita bortitza ere.❚
|
|
2016
|
|
|
Asko dago hor eztabaidatzeko eta fintzeko. Bere aje eta moztade guztiekin ere badu ahalmenik, gure ustez, XXI. mende hasierako
|
euskal
hiztun herriaren osasuneta ahuldade egoerari neurria hartzeko eta, batez ere," kasuak eta kasuak" ditugula onartuz kasu batzuen eta besteen bereizgarriak termino soziolinguistiko operatiboetan planteatzeko.
|
|
2019
|
|
|
XIX. mendetik aurrera zabalduz joandako, eta egungo egunean ia erabat buruturiko, mintzaldaketa biziaren ondorio da euskal mintza esparru gotorraren zatikatze hori: ...lotune nagusiak eta administrazio gune operatiboak erdaldundu ziren lehenik ordura arte arnasgune izandako eskualde zabaletan37, eta bazter fenomeno bihurtuz joan ziren horregatik, perspektiba geoterritorialetik ere, arnasguneak. eguneroko bizimodu arruntean" erabat edo nagusiki" euskaraz egite horrek ez du esan nahi, inondik inora, euskal hiztun elkartearen espazio geoterritorial osoa(
|
euskal
hiztun herria, horren araberako euskal herria) bitan banatzen denik: batetik arnasguneak, bestetik arnasgune ez diren auzoak, herriak eta eskualdeak.
|
|
|
Xede helburu nagusiak esfera publiko formal idatzi landuan ezarri ditugu maiz: hizkuntzaren eredu bateratua eskuratzea; etxetik euskaldun den belaunaldi berria eskolan (edota euskaltegian) alfabetatuz noranahiko euskaldun trebe landu jakitun bihurtzea, ama hizkuntzaz erdaldun den gehiengo zabala eskola sistemaren eta komunikabideen laguntzaz euskalduntzea eta
|
euskal
hiztun herriari, horrela, hain beharrezkoa duen sostengu demolinguistikoa
|
|
2020
|
|
|
Euskal herria ez da, dakigun heinean, termino soziolinguistiko huts izan:
|
euskal
hiztun herriaren proiekzio geolinguistikoa adierazi du maiz, batetik, eta jatortasunzantzuz hornituriko osagai etnokulturalak izan ditu bidelagun, sorburu edo emari.
|