|
2009
|
|
|
zitzaion, bosdun txiki hura ate nagusitzat zuena; artean, baina, nekez izenda zezakeen Gabinok mundu berri inmaterial hura, zenbat pisatzen zuten, bada, tintaz idatzitako poemako laurogeita hamahiru letra haiek, gehi puntu batek, gehi koma batek, gehi puntu eta koma batek?? ...ezaketèn izen orotatik harat, sentipen batzuk izan zituela baieztatzeko moduan egon zitekeen, era nahasian agertu zitzaizkionak, hain ziren haiek antzemanezinak, itxura batean, eta hain atzemanezinak, aldi berean; edo, sentipen poetikoen definizio poetikoan, zera baiezta daiteke, beharbada, esperientzia poetikoak aroma bat utzi ziola Gabinori azkenean airean, zein lore misteriotsuri zegokion ezin
|
esan
bazezakeen ere; aroma bat, bere baitan beste bi aroma gutxienez biltzen zituena, udazkenak beti zuen leiho bat, udaberrira noiznahi jo zezakeena, eta esperientziaren beraren nondik norakoak laburbiltzen zituena?
|
|
|
...ezaketèn izen orotatik harat, sentipen batzuk izan zituela baieztatzeko moduan egon zitekeen, era nahasian agertu zitzaizkionak, hain ziren haiek antzemanezinak, itxura batean, eta hain atzemanezinak, aldi berean; edo, sentipen poetikoen definizio poetikoan, zera baiezta daiteke, beharbada, esperientzia poetikoak aroma bat utzi ziola Gabinori azkenean airean, zein lore misteriotsuri zegokion ezin
|
esan
bazezakeen ere; aroma bat, bere baitan beste bi aroma gutxienez biltzen zituena –udazkenak beti zuen leiho bat, udaberrira noiznahi jo zezakeena– eta esperientziaren beraren nondik norakoak laburbiltzen zituena... esperientzia poetikoaren prozesua beti garatzen baitzen bi fasetan, azken batean: hitzen lehen inpaktuan, adibidez
|
|
2012
|
|
|
Han geratu nintzen, eta ezin
|
esan
badezaket ere Jainkoari han egoteagatik eskerrak eman nizkionik, benetan eskerrak eman nizkion begiak ireki zizkidalako, bide mingarriak erabilita, nire aurreko bizitzaren egoera ikusi, maltzurkeriez errukitu eta damuarazteko. Ez nuen inoiz Biblia ireki ez itxi Jainkoa neure arimaren barru barrutik bedeinkatu gabe, Hark bultzatu zuelako Ingalaterrako adiskidea, nik ezer esan gabe, liburua nire beste gauzekin batera jartzera, eta gero itsasontzi hondoratutik ateratzen lagundu zidalako.
|
|
|
Gogoeta horiek makalaldiaren bigarren edo hirugarren egunetik aurrera bihotza estutzen zidaten, eta astinaldi horretan, bai sukarrarenean eta baita barruaren aurpegiratze ikaragarrienean ere, hitz batzuk kanporatu nituen, Jainkoari otoitz egingo banio bezala, ezin
|
esan
badezaket ere borondatez eta itxaropenez betetako otoitza zen edo beldur eta nahigabe hutsaren ahotsa. Burua nahasia nuen, gaitzespena nagusitu zitzaidan barruaz, eta egoera tamalgarri horretan hiltzeko ikarak, burua lainotu zidan beldur hutsez, eta arimaren larrialdi horretan ez nekien zein hitz ahoskatzen zituen mihiak, eta harridura esaldiak hauek ziren gutxi gorabehera:
|