|
2013
|
|
|
Lehenik eta behin
|
esan
behar dugu aztertuko dugun subjektu protagonista nagusia eta bakarra Amaia Ezpeldoi dela eta pertsonaia honen esanahia (Bal, 1985) eta ezaugarriak aztertzen arituko garela hurrengo puntuetan, betiere, marko teorikoan aipaturikoa kontuan izanik.
|
|
2015
|
|
|
Itzulpen prozesuan oso kontuan hartzen dut esatezko testu bat sortzen ari naizela, aktore batzuek
|
esan
behar baitute eta ikusleek belarriz jaso. Genero berezia da:
|
|
2016
|
|
|
Gipuzkoari begiratzen badiogu (7 grafikoa), neurketaz neurketa euskararen kale erabilerak etengabe gora egin duela
|
esan
behar dugu; azken bost urtean, ordea, atzera egin du erabilerak.
|
|
2017
|
|
|
(H) Arretxe ez bezala (hau etxea egiteko erabilitako ekaiaz ari zaigu), Etxarri eraikuntzaren izaeraz ariko litzaiguke (etxe harri, gotorleku, harria bezain gogor edo sendoa), zerez egina dagoen adierazi beharrean, zertarako den azalduz, bigarren osagaia izenondo moduan harturik. Eta honen egiantz toponimikorik aurkitu nahian,
|
esan
behar dut badela horrelako osagaia eta kokapena duen beste toponimo bat, Bidarri, Etxarri Aranatz herriaren sorrerako dokumentuan bertan, 1312an, ageri zaiguna. Eta OEHn begiratuz gero ere, hortxe agertzen zaizkigu honen definizioak:
|
|
|
Esana dago, ordea, a ez dela euskal izenetan ageri den determinatzaile bakarra. Izan ere, a markatugabea eta eu, ori/ ohurbilak elkarren ondoan aztertuko ditugularik, lan honetan argiro
|
esan
behar dugu aldaera hurbilak ez direla predikatuetara iritsi euskararen bilakaeran:
|
|
|
Une honetan,
|
esan
behar dugu lan honen egileok sen desberdina dugula (5) horretan eta Gorozikakoa izango litzatekeen (6) koan:
|
|
|
[+ Plurala+ hurbila] tasunetara jotzen dugularik, nahiko sintaxi esparru interesgarria aurkituko dugu. Gramatika aldaketaz edo, nolabait esateagatik, gramatika sorreraz aritu gara orain arte, eta lehenbailehen
|
esan
behar dugu hemen ez garela arituko zehazki determinatzaileen sorrera fisikoaz edota fonikoaz. Hau da, ez ditugu aztertuko ez idatzi aurreko euskararen determinatzaile sistema, ez eta eu eta o izatera nola iritsi ziren.
|
|
2020
|
|
|
Azaldutakoaren ondorioz,
|
esan
behar dugu, euskarak, egun, zailtasunak dituela gazteen identitatearekin bat egiteko, besteak beste, euskararekin loturiko" kulturak" bat egiten ez duelako (euskal) gazteriak garatutako kulturarekin (gazte kultura, alegia). Hori diogu, zeren eta, gazteek gazte gisa definitzeko erabiltzen duten aldagai nagusiaren eremuan hau da, aisialdian eta aisialdiarekin lotutako praktiketan, euskara gazteen bizimoduan, praktiketan, diskurtsoetan, nahietan... txertatzen joateko funtsezkoak diren elementuak ez baitira garatu.
|
|
|
gazteen aisialdiari. Euskararen ikuspegitik, hizkuntzaren ikuspegitik, aisialdia ihesbide bilakatu dela
|
esan
behar dugu. Hori euskal testuinguruarekin konparagarriak diren beste herrialde batzuetan ere gertatzen ari da, Galesen, kasu (Selleck 2016).
|
|
|
Ideia hau ilustratzeko hainbat datu dago. Adibidez, VI. Inkesta Soziolinguistikoari (2016) edota V. Mapa Soziolinguistikoari (Eusko Jaurlaritza 2014) erreparatzen badiegu, euskararen familia bidezko transmisioa% 25 ingurukoa dela
|
esan
behar dugu (betiere, euskara soilik eta euskara eta gaztelania batera transmititzen diren kasuak batuta). Baina aurretik aipatu den moduan, 2016ko Kale Neurketaren datuen arabera, gazteen (15 urte bitartekoak) erabilera% 12,3 da.
|