|
2000
|
|
|
eztanda arrotz batek ekarri ninduen Eirera, eta orain neu nago eztanda baten erdian. Gudaren saltsan sentitzen
|
dut
neure burua, oraindik Ipar Irlandatik hain urrun nagoen honetan. IRAko norbait ezagutzea zoragarria izango litzateke.
|
|
|
Ordutik ez
|
dut
neure burua inmentsitate horren barruan berriz ikusi, gaur arte. Eta zin degizut, Bitakora fidela, mugarik gabeko handitasun horretan txiki sentitzeko prest nagoela Irlandan, eta zin degizut egunero bilatuko dudala infinitu bat, besterik ez bada insomnioak berriro harrapa nazan, irla honek begi irekiak merezi baititu."
|
|
|
Olinpiadetako aroak bezala, nolabait esateko. Eta ezin
|
dut
neure burua askatu, bederatzi urte bizipen asko direlako, lagun asko, elkarrekin eraikitako bizitza luze bat. Askatasuna ez da erraza, batez ere inori minik egin gabe.
|
|
2001
|
|
|
Eskuak gerrian ipini eta alboka ikusi
|
dut
neure burua, txotxolaren moduan galdetuz inoren gustukoa izan naitekeen, esaterako Goioren gustukoa izan naitekeen. Burua alde batera bihurtu eta ileak aurpegi erdia estali dit, irribarre egin eta eskua soinaren siluetan gora eta behera eraman dut neure gorputzaren forma errebisatuz.
|
|
|
Ohera orduko, ispiluan ikusi
|
dut
neure burua. Titiak bi hemisferio banandu eta eroriak.
|
|
2003
|
|
|
Denborarekin, ordea, ahaztu egin nuen. Inoiz edo behin, etxeko liburutegiko apaletik haren nobela hartu eta pasarteren bat irakurriz irribarreka atzeman izan
|
dut
neure burua, baina ohitura hori ere gainditzen jakin dut. Beharbada horregatik izutu nintzen horrenbeste komisaria barruan idazlearen emazteak nire lepora oldartu eta, negar zotinen artean, Monikaren izena aipatu zuenean.
|
|
|
–Ez
|
dut
neure burua ofizialki hiltzea beste irtenbiderik ikusten. Horrela bakarrik isilduko dira inguratzen nauten zakur horien zaunkak, baretuko dira nire jazarleen pausoak eta utziko naute bakean.
|
|
|
–Leihotik behera bota
|
dut
neure burua...
|
|
|
Sartu eta berriro ikusi bulego haiek, korridore haiek... denak aurrean eduki, esaten ahal zidatena entzun, hitz egin. Ez
|
dut
neure burua hilduratu nahi eta, beraz, zer gertatzen zaidan jakin nahi dut, eromenaz edo morboaz goiti.
|
|
2004
|
|
|
Nik desio zaitut, pasioa sentitzen dut zuregatik, maitasuna egin nahi dut zurekin, sexua, klase guztietako sexu jolasak egin nahi ditut zurekin. Ikusten zaitudanean dardarka jartzen naiz, eta ez
|
dut
neure burua kontrolatzen. Dena da emozioa, dena zirrara, dena plazera, dena zerua.
|
|
|
–Ez da hori, Irati. Itsu itsuan baietz esaten badizut, zerbait gehiago ere esateko arriskuan ikusten
|
dut
neure burua, eta une honetan nahiago dut isildutakoaren jabe izan, esandakoaren mende betiko geratu baino. Badakizu askotan zer gertatzen zaigun.
|
|
|
–Gogorra izan behar du, ezta? Ezin
|
dut
neure burua imajinatu etxean bakarrik, senarraren deiari itxaroten. Egia esan behar badizut, nahiko larrituta nabil azken aldian kontu honekin.
|
|
2005
|
|
|
Neure bihotzondoan, arrotz antzeman
|
dut
neure burua.
|
|
|
Gipuzkoako" mendi mistikoa" Ernio, fama denez. Eta horrelako zerbait sinestekotan harrapatu
|
dut
neure burua.
|
|
|
Zorra kitaturik topatu
|
dut
neure burua, halaz ere.
|
|
2006
|
|
|
Hartaz inoiz hitz egiten ez badugu ere, sarri askotan topatzen
|
dut
neure burua Hankapaloz pentsatzen. Non ote dabilen, zer egiten ote duen, nola ote doakion...
|
|
|
Gimnasia moduan hartzen
|
dut
neure burua zigortzea. Ez daukat neurririk.
|
|
|
Edo, aukera horiek baztertu gabe ere, bi eta bi lau eginda neronek ateratako ondorioa. Ez
|
dut
neure burua arrunt azkartzat, baina Katalina Migel Mailuren alaba bazen eta ni Migel Mailuren iloba, Genebako unibertsitatetik pasatu gabe ergelenak ere asma zezakeen Katalinaren semea izateko aukera batzuk bederen banituela. Banekien, hala ere, ez zela aitatxiren aitzinean aipatzeko afera.
|
|
2007
|
|
|
Alor literarioari buruz, berriz, ezintasun bertsuan aurkitzen
|
dut
neure burua. Sartreren nobelagintzak eta antzerkigintzak, kezka filosofiko sakonez oraturik, eta multzo gaitza osatzen dutelarik, ikertzaile espezializatuen azalpena eskatzen dute hertsiki.
|
|
|
Bai, ez du askoz gehiago merezi ere. Eta gainera, zurekin nire errekorra gainditzeko gai ikusten
|
dut
neure burua. Inspiratu egiten nauzu, ez dakizu ondo nola.
|
|
|
Ilea nahasita betiere. Ile nahasia dudala ikusten
|
dut
neure burua hemendik aurrera.
|
|
2008
|
|
|
Bada jateari uzten dionik. Nik nahiago
|
dut
neure burua ebakitzea. Gizarteak irtenbide batzuk besteak baino hobeto ulertzen ditu oraingoz, baina funtsean gauza bera egiten dugu guztiok.
|
|
|
Aurpegiarekin ez nuela zorte handirik izan pentsatu nuen. Hori pentsatu izan
|
dut
neure burua aurrez aurre ikusi dudan bakoitzean. Itxura oneko gizona nintzen, emakume askok gustagarritzat ere har nintzaketen, baina ez nuen aurpegian ezaugarri erabakigarririk, ez nuen azalean nortasun irmo baten zantzurik, ez istorio eder batzuen aztarnarik edo ezbehar deitoragarrien arrastorik, eta indefinizio horrek nintzen baino ahulagoa bihurtzen ninduen.
|
|
|
New Yorkeko liburutegi publikoko langilea naiz. Barka, ez
|
dut
neure burua aurkeztu. Renata Thomas naiz.
|
|
2009
|
|
|
Amonak egongelako sofaren erdialdea hartzen zuen, lehengusu txikienetarikoren bat altzoan zuela, eta besteok, sofaren besoetan edo alfonbra gainean esertzen ginen; denok isilik eta formal antzean geundela erabakitzen zuenean, amona kontu kontari hasten zen bere ahots indartsuarekin. Hipnotizatuta bezala gogoratzen
|
dut
neure burua, eta baita anaia eta lehengusu lehengusinak ere. Badakit telebista ere egongela hartan egoten zela, baina ez dut oroitzen, ez piztuta behintzat.
|
|
|
egin dut eta zerbaiten beharrez sentitzen
|
dut
neure burua.
|
|
|
–Buelta bat eman genezake, dio eta gorroto
|
dut
neure burua, egin niezakiokeen mina kalkulatzen ari naizelako eta hala ere berarekin joan nahi dudalako.
|
|
|
Eliasen postalak irakurri baino lehen ez nukeen egingo, baina orain badakit ipuinak ez direla gordetzeko, kontatzeko baino. Nola ikusiko
|
dut
neure burua ispiluan, ez badiot inori nor naizen erakusten.
|
|
|
sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: . Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!, esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;. Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!?
|
|
|
–Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!? esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;. Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!, esan zuen bezperan, baina ez al zen hobe bizitzarekin bukatu eta disgustu bakar bat eman, bizitzan mila disgustu eman baino?;. Eta egin beharreko urratsa emakume batentzat gehiegizkoa bada, birentzat agian ez??
|
|
|
Don Anizetok esan duen bezala, antipodetan sentitu naiz. Ni ez naiz dibortzioaren aldekoa, eta ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe!
|
|
|
ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: . Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko?!?.
|
|
|
eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo, hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea!?, urrats bat aurrera egin zuen, heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena?, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin, hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko?: . Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!?;. Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!??; Adak, gainera, nerbioak airean zituen, nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela!?, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zueneti...
|
|
|
eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo, hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea!?, urrats bat aurrera egin zuen, heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena?, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin, hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko?: . Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!?;. Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!??; Adak, gainera, nerbioak airean zituen, nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela!?, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zuenetik, Adak bazuen ipar bat, nora bildu baitzitzaizkion kontzientearen eta inkontzientearen indar guztiak, nerbioek eragin zie...
|
|
|
beste tren bat zen, astiro eta geldiro hurbiltzen ari zena; zutitu zen Ada jauzi batean, jarri zitzaion begira, hurreratu zen trenbidera –trenak zarata izugarria ateratzen zuen–, gelditu zen –hogei bat metrora zuen trena–, begiak gero eta distiratsuago, bihotza gero eta azkarrago... eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo –hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea! –, urrats bat aurrera egin zuen –heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena–, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin –hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko–: " Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!";" Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!"...; Adak, gainera, nerbioak airean zituen –nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela! –, baina bizi senak bizitzare...
|
|
|
beste tren bat zen, astiro eta geldiro hurbiltzen ari zena; zutitu zen Ada jauzi batean, jarri zitzaion begira, hurreratu zen trenbidera –trenak zarata izugarria ateratzen zuen–, gelditu zen –hogei bat metrora zuen trena–, begiak gero eta distiratsuago, bihotza gero eta azkarrago... eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo –hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea! –, urrats bat aurrera egin zuen –heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena–, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin –hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko–: " Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!";" Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!"...; Adak, gainera, nerbioak airean zituen –nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela! –, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zuenetik, Adak bazuen ipar bat, nora bildu baitzitzaizkion kontzientearen eta inkontzientearen indar guztiak, n...
|
|
|
zabaldu orduko, ordea, itxi zuen, baita intziri mingarri bat egin ere, begiak itxi eta eskuak lokietara zeramatzan bitartean, leihotik bat batean sartutako eguzki printzak orratzen gisakoak gertatu balitzaizkio bezala, burmuinak zulatzen zizkiotenak; Adak, beraz, gaizki behar zuen... sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: " Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!" esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;" Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!" esan zuen bezperan, baina ez al ...
|
|
|
zabaldu orduko, ordea, itxi zuen, baita intziri mingarri bat egin ere, begiak itxi eta eskuak lokietara zeramatzan bitartean, leihotik bat batean sartutako eguzki printzak orratzen gisakoak gertatu balitzaizkio bezala, burmuinak zulatzen zizkiotenak; Adak, beraz, gaizki behar zuen... sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: " Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!" esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;" Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!" esan zuen bezperan, baina ez al zen hobe bizitzarekin bukatu eta disgustu bakar bat eman, bizitzan mila disgustu eman baino?;" Eta egin beharreko urratsa emakume batentzat gehiegizkoa bada, birentzat agian ez..." esan zion Txarok noizbait, baina berak, pausoa bakarrik eman behar zuela eta, bakarrik eman zuen... eta zer?; no...
|
|
|
horregatik piztu zitzaion, erreakzio gisa, beste txinparta bat begietan, piztu bezain laster itzali zena, itxura egite hartan berezko zerbaitek –ezintasunak eragindako amorruak, ziurrenik– ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: " Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko...!".
|
|
|
Don Anizetok esan duen bezala, antipodetan sentitu naiz. Ni ez naiz dibortzioaren aldekoa, eta ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe!
|
|
2010
|
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat
|
dut
neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea, nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri, ez hankarik ez bururik ez zuèn mundua, errealitate inkontzienteari lotuta zegoen heinean?, halako moldez, non artikulua ebaki eta gorde egin bainuen, hain benetakoa, gogoratu nola ibili zen Ada gaixotu zenean, Gabino, orain buru argi, orain buru ilun, bere baitan bi nortasun balitu bezala, marra argi batek bereiziak!?
|
|
|
ESAN dizkizudanak esanda, ama lotsagaldu baten irudia geratuko zaizun kezka piztu zait, sexuarekin obsesionaturiko atso txoro batena. Ez nuke nahi, baina beldur horregatik ez
|
dut
neure burua zentsuratu eta zikiratu nahi ere. Xeheago azalduko dizut kontu hau.
|
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat
|
dut
neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea... nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri —ez hankarik e... artea zen —arte hutsa—, ordu arte egin zèn arterik aurrerakoiena.
|
|
2011
|
|
|
Toribio negar egiten ikusi nuenean, ordea, zurikeria eta zuribide guztiak agortu zitzaizkidan: gutitan sentitu naiz, izan ere, hain errudun eta gutitan ikusi
|
dut
neure burua hain itsusi.
|
|
|
Eta, hala ere, egun batzuetan, nekatuta nagoen ilunabarretan bereziki, birentzako antolatuta dauden lekuekin amets egiten dut edo bikoteentzako egoerak ederresten. Samurraren samurrez normalean itogarri egiten zaidan burbuila horietako batean kokatu ohi
|
dut
neure burua; neure etxeko egongelan izaten da gehienetan. Batzuetan Karla jartzen dut leihoaren ondoko besaulkian, modari buruzko aldizkariren bat irakurtzen, edo Nadia bestela, alfonbraren gainean eserita, bere tesirako behar dituen liburuak lurrean anabasan irekita dituela.
|
|
|
Horrelakoa naiz ni. Ezagutzen
|
dut
neure burua. Eta amorrazio faltarik izan ez nezan, nire bi aingerutxoak hasiak ziren lehenengo geldialdian mezaren luzagarriekin.
|
|
|
Francoren diktadura garaia zen, eta Jaialdiko hainbat film ez zituzten gero aretoetan ematen. . Betidanik gogoratzen
|
dut
neure burua zinema ikusten eta zinemarekin disfrutatzen?, laburbildu du. Hobbya baino ez, sasoi hartan?
|
|
|
Horrela gogoratzen
|
dut
neure burua,
|
|
|
Itsas trikuekin kontuz ibili naiz, baina gainerako itsas faunarekin hezurretaraino ikaratu naiz. Hemen arrainak basatiak eta oldarkorrak direla konturatu, eta une batean arrainez inguratuta ikusi
|
dut
neure burua. Erretretaren turuta jo dut.
|
|
|
Terriblea litzateke nobela bat hain gogoeta merkeaz amaitzea. Batzuetan ezin
|
dut
neure burua jasan.
|
|
|
, asko da, niretzat izugarri, zer izateko prest geunden konprobatzea; munduko okerrenak ginen? Baina nire nerabezaroaz barre egiten hasten naizenetan, azkenean ez dakit nola, zerbait gogoratzen dut eta grazia galtzen du, onartu gabe dauden gauza gehienek bezala, gero eta nekatuago sumatzen
|
dut
neure burua, iritsi nahi dut, edonora.
|
|
|
Barre txikiak egiten zituzten, eta nik ere irribarre egin nahi nien berdinen arteko konplizitatez, ez zidaten begiratzen ordea, gazteak ziren, ez nuke hala ere haien adina izan nahi, geratzen zaien denboragatik ez balitz, eta hori ere tarteka zalantzan jartzen dut. Imajinatzen
|
dut
neure burua heterosexualitate algaraz bete hori antzezten, lehen mimetizatu baino egin ez banuen, zergatik izango nuke gaur beste jarrera bat agertzeko ausardia, edo gogoa. Oraindik garestia da lesbiana agertzea, merkeago dudarik gabe, agian beraietako bat lesbiana da, hori pentsatu nuen, kontua da ez zidatela begiratzen, ezta berari ere oihurik egiten ez bazuen, altxa zen arte besoak jasota airea buru gainetik bidaliz bezala, eta oihuka?.
|
|
2012
|
|
|
eta gorroto
|
dut
neure burua
|
|
|
Nazkatuta nago duela bi urte gertatu zenaz, oraindik pairatzen jarraitzen dugunaz; ez diot inori aitortuko baina min hartaz atseden hartu nahiko nuke, ez dut Klaudia bera ikusi nahi ere. Era berean, ezin
|
dut
neure burua gertatutakoaz askatu; goizegi ote den. Carlosek ez du horretaz deus esaten, ez du ezertaz ezer esaten, egia esanda, baina egoera berdintsuan dagoela esango nuke, Naroa eta Ander bezala.
|
|
|
–Maisu, zer egin behar
|
dut
neure burua ezagutzeko?
|
|
|
Horren ifrentzua argia da: niregan ez dago ezer interesgarririk, ez dut nigana bidaiatu behar, ez
|
dut
neure burua ezagutu behar, ez dago niregan ideia berritzailerik, ez naiz zoriontsu izateko gauza, falta zait zerbait, ez naiz osoa, partziala baizik, eta hori guztia gutxi balitz, ez dut adimenik egoera tamalgarri hau konpontzeko.
|
|
|
Denborak aurrera egin zuen, eta 15 urterekin ikusten
|
dut
neure burua garai zailak bizi zituen Errenteria batean. Gure anaia zaharrenak gitarra bat ekarri zuen etxera, eta hiru hilabeterako sei akorde ikasiak nituen eta beste hainbeste kantu eginak.
|
|
|
Niri ez iezadazu pisu hori eman. Aski
|
dut
neure buruaren maisu izatearekin. Zuk ez esan. Benitok arrazoi du?, nik ez daukadalako satisfazio horren beharrik.
|
|
|
–Marco, momentuan nahi dudanari jarraitu nahi diot, zintzoa izan nahi
|
dut
neure buruarekin. Eta horregatik, bakarrik egon nahi dut, nire baitan hausnartu eta nora noan pentsatzeko.
|
|
|
Orduan, erlaxatuta dagoela aprobetxatuz, alkandorako botoiak askatu eta erantzi egin dut, bistan utziz zulo bordatuzko bularretako beltza. Zaldi baten gainean imajinatu
|
dut
neure burua.
|
|
|
Ez
|
dut
neure burua ikusten ispiluan; desagertu egin naiz. Ea azkenean egia den nitaz esaten zutena..., ez naizela gauza nire benetako irudia ispiluan ikusteko...
|
|
|
Publikoari. Tuntuna, ni! Ezin
|
dut
neure burua ispiluan ikusi, espiritua naizelako. Normala!
|
|
|
Nahiz eta irla hartan gaizki erabili nindutenik ezin dudan esan, halere aitortu beharra
|
dut
neure burua baztertuegia sumatzen nuela, eta mespretxatua ere bai neurri batean. Zeren eta ez Printzeak ez jendeak ez baitzuten beste jakintza arloekiko jakingurarik, matematika eta musikarekiko izan ezik, zeinetan beraiek baino askoz gutxiago bainintzen, eta ondorioz aintzakotzat hartu gabea.
|
|
|
–Zeren, azken finean, zioen imintzioka?, nik ezin
|
dut
neure burua erbesteratu, haur baten kargua neure buruari leporatu.
|
|
|
–Egia osoa esango dizut, erantzun diot printzesatxoari?, ez
|
dut
neure burua zurituko, ez neure egintzen zergatia azalduko; ez zaitut maite.
|
|
2013
|
|
|
Maialen, beti miretsi izan zaitut. Bekaizkeria behintzat ez dela konbentzitu
|
dut
neure burua. Anai arreben arteko lehiaz oso jende gutxik idatzi duela iruditu izan zait beti, eta horregatik nire iritziak balio duela pentsatu dut.
|
|
|
Guk ere noizbehinka arnasa hartzeko adina tarte behar dugula esan nahi nioke horrekin, baina aldi berean beldur naiz ez ote duen arnasa gehiegi hartuko eta niregandik aldenduko, berak baduelako nora joanik, seguru nago horretaz, eta nik ez. Sagueseko pasealekuan batera eta bestera ibilian irudikatzen
|
dut
neure burua, neskaren leihoko argia noiz piztuko zain edo etxeko bakardadean telebistaren aurrean jaki izoztuak jaten, munduan egunero errepikatzen diren ezbeharrei arreta azalekoa eskainiz.
|
|
|
–Ez
|
dut
neure burua merkatari soinekoan ikusten.
|
|
|
Baita nire desgrazia ere. Ez
|
dut
neure burua defendatzerik, neure kondena berrikusteari uko egin beharrean naiz, abokatuari lan saria ordaintzeko dirurik ez dudalako. Eguna joan eta eguna etorri, negar isiletan urtzen naiz.
|
|
|
–Lehengoan egin nuen bezala, esan zion Elizabethek, jakinaren gainean dagoenaren irribarreaz?; egi egia, zaindu egin
|
dut
neure burua halakoetatik. Baina ez pentsa beti hain sarri etortzen denik. Zeuengatik gonbidatu dugu hainbestetan aste honetan.
|
|
|
Horrenbesterekin, neure senak agintzen didanari jarraikitzen utzi didazu oraingo honetan, eta, ondorioz, neure eginkizuntzat hartzen dudan hori burutu dezadan onartu. Barka nazazu zure aholkuaz, beste edozein gaitan betiere gidari izango dudanaz, profitatzeari uko egiteagatik, baina aurrean daukagun kasuan gertuago ikusten
|
dut
neure burua, bai heziketaz bai eguneroko ikasketaz, jokaera egokia zein den erabakitzeko, zeu bezalako dama gazte bat baino.
|
|
2014
|
|
|
Boluetako tunelean sartu aurreko KUKUTZA IKUTU BEZ! ...rik eta denbora luzez zerbaiten esperoan gelditu dudala, entretenimendurako bitartekorik gabe, eta egunkariak edo aldizkariek dena delakoagatik ez nautela aseko edo agian ez dudala edukiko egunkaria edo aldizkari bat erosteko aukerarik eskura, eta sabaiari begiratzera edo, are izugarriagoa litzatekeena, sutuko nauen elkarrizketaren bat aditzera kondenatuta amaituko dudala; beraz, beti derrigortzen
|
dut
neure burua poltsa irakurgaiz hornituta eroatera, azkenean kasuen erdietan ere etekinik ateratzen ez diodan arren, berandu oheratu banaiz edo, bestela, goiz altxatu, zuzenean lo egiten dudalako tarte hiletan; obsesioak obsesio, kontua da banuela liburu meheagorik ekartzerik, baina hasita nuen jada La Broma (500 orri) eta agian ez duzue honen berririk izango baina adiktiboa da, liburuak berak desk...
|
|
|
Eta hala izan da: hurrengo goizean, ordua iritsi denean, besaulkitik altxatu eta han utzi
|
dut
neure burua, Stendhalen Parmako kartusia irakurtzen. Hondarreko begirada bat bota diot ate ondotik, azken unean animatuko dudalakoan, baina nire buruak apenas altxatu du soa liburutik, eta. Hoa, hoa eta ikusiko duk?
|
|
|
Ez behintzat betiko klixeak?. . Ez dituk betiko klixeak, azken batean jendea oso minduta zagok??, baina hitz bat gehiago gehitu gabe, agurtu gabe ia, Arenal aldera joaten ikusi
|
dut
neure burua, jendetza artean bultzaka.
|
|
|
–Ni banoak?. Eta taldetik irteten ikusi
|
dut
neure burua, alde zaharrerantz. Eskerrak ez den amaierara arte geratu, Espainiari eta Guardia Zibilari bibak bota dizkietenean.
|
|
|
Sabaitik dilindan den bonbillari begira gelditu naiz. Ez nago hotzak, baina, badaezpada, burusiaz estali
|
dut
neure burua.
|
|
|
Toalla bidetaren gainean utzi eta dutxan sartu naiz. Astiro garbitu
|
dut
neure burua, mugimendu inguratzaileekin. Oinazeak hor jarraitzen du eta, egin behar ez nukeela badakidan arren, horretaz poztu naiz.
|
|
|
pisu hartan eman nuen denborak ezer gertatzen ez zen irla txiki bat dirudi, bizitzatik kanpo, egun gris eta monotonoen segida bat, beti arbuiatu dudan hori. Orduak poliki igarotzen ziren eta, hala ere, urteak azkar joan ziren, egun horiek salbu, noski, gainontzekoan ez
|
dut
neure burua ia ezagutzen. Handik zebilen norbait nintzen, erdi lo zegoen norbait.
|
|
|
Baina ez
|
dut
neure burua engainatu nahi, oraingoan desberdina da. Estalkia erori da eta ikusi dut egia.
|
|
|
458 Inoiz ez
|
dut
neure burua saldu, baina ez dut esperantzarik galtzen.
|
|
|
834 Gaur ez
|
dut
neure burua ezagutzen: beti bezalaxe nago.
|
|
|
896 Inoiz gezurrik ez esatearren, etengabe gezurtatzen
|
dut
neure burua.
|
|
|
Baina Jontxu jaio zenean, aldatu egin zen. . Ez
|
dut
neure burua ezagutzen, esaten zigun, harrituta.
|
|
2015
|
|
|
Eta irakaslearen hitz motibagarri horiek gogoan, logelan topatu
|
dut
neure burua, Dublinerako hegazkin txartela ohe gainean, eta betetzear zegoen maleta erraldoi hutsa alfonbran. Hamaikagarren aldiz berrirakurri dut Irlandan hartuko nauen familiaren helbidea:
|
|
|
Ohartu naizenerako, italiar liluragarri horri musu ematen aurkitu
|
dut
neure burua. Ez dakit zenbat denbora eman dugun horrela, baina, errealitatera bueltatu garenean, kaleko argi guztiak piztuta ikusi ditugu Dublineko gau zoragarriari bizia ematen.
|
|
|
Urteek aurrera egin dute, gezurrak gezur pilari gehitu zaizkio, eta dagoeneko zaila da gogoratzen mataza nork hasi zuen. Baina nik zintzotasun ariketa egin
|
dut
neure buruarekin, Ulia, eta orduko nire determinazioa gogoratu dut. Zure amak jarraitu bertzerik ez zidan egin, momentu ahula bizi zuen, galduta zegoen.
|
|
|
Nola gertatuko litzatekeen irudikatzen
|
dut
neure buruan. Nahiago ote nukeen bat batean izatea, bera enteratu barik kasik, minik ez, agurrik ere ez; ala denboraren azken birrinak aprobetxatzea eta elkarri agur esatea ahalbidetuko ligukeen agonia jasatea.
|
|
|
Zuk beti ulertu izan dituzu nire burutazioak? Bisualizatu
|
dut
neure burua pala erraldoi batekin. Eta bisualizatu naiz palaz lurrean zuloa egiten.
|
|
|
Autoaren erreketaren kontua bezalaxe. Eta ohi baino txukunago jantzita, etxean neukan motor baten atzerako ispiluan, inoiz baino dotoreago ikusi
|
dut
neure burua; baina nahikoa izango ote da Nadaren etxean agertzeko?
|
|
|
zaborrak ikusmiratzen ari nintzela, behin batez burdin zatitxo bat hartu, eta hura miazkatzen nenbilen; halako batean, ustekabean, burdina nahi gabe irentsi eta, larriturik, etxera igo nintzen; amonak, beldurrak airean, ni harraska gainera igo, eta txizontzi batean eseri ninduen: indarka, burdina bota nezan; zazpi ahaleginak eginez, sabela eta hesteak urratu ez nitzan, eta estutasun hartan ikusten
|
dut
neure burua, ematen zidaten ur beroa edaten, ingurukoen oihuekin gero eta larrituago, harik eta negar batean lehertu nintzen arte?
|
|
|
Kakingarria!?. Eta orduan, ez bat eta ez bi, zabalik ikusi dudan zabor kontenedore batean bota
|
dut
neure burua. Zoperna jenerala!
|
|
|
Hots, ume hura ni naizela esanez gero, une honetako nire ekintzetatik eta errealitatetik kanpoko zer bait identifikatzen
|
dut
neure buruarekin, hura eta ni berdindu, eta berdinketa hori posible egiteko zubi bat eraiki, denbora deituko dudana, non paseatzen diren existentzia duten subjektu guztiak, historia osa tuz.
|
|
|
Ez
|
dut
neure burua Kunderaren pare jarri nahi, ez naiz horren zoroa, ni baino mila aldiz idazle abilagoa baita, baina, horrexegatik, erne ibili behar dudala gogorarazi dit, litekeena dela paperak bete eta bete aritu arren zirrimarra hauek inorentzako interesik ez izatea eta bertan sartzen dena lerroen dantzan galtzea, hastetik buru lotuko den kontakizunik osatzen ez dutenez gero.... Fikzioaren minez ote nago dagoeneko?
|
|
|
Oinutsik eriden
|
dut
neure burua
|
|
|
–Barkatuko nauzu, oraindik ez
|
dut
neure burua aurkeztu. Luis Mari Zabala naiz?
|
|
|
Roland Barthesek aipatzen zuenaren antzeko zerbait: . Plazer hartzen
|
dut
neure burua dagoeneko haren amaiera badakidan istorio bat kontatzen entzuten dudalarik: badakit eta hala ere ez dakit.
|
|
|
–Berandu amaitu dut klasea, zuritu
|
dut
neure burua gezur txiki batekin?. Albait arinen etorri naiz.
|
|
|
Gaur arte, diot, zeren uste baitut irudimenezko giltzarria ezartzeko tenorea heldu zaiola. Baina ez
|
dut
neure burua engainatzen, badakit kontatze lana ez dela jada lehengo egintza xaloa. Biribiltasuna lortu arren, gaia bizirik ez badago, erraza da testuartekotasunaren nirbanan betiko galtzea.
|
|
|
Ez dakit zer sentitu duzuen nire aurpegia ikustean. Neuk ere ez
|
dut
neure burua ezagutu. Erori eta marguldua ikusi dut neure aurpegia albistegian, gaixo itxurakoa, ia ia ezereza!, antzezlari kaxkar batek nire papera egingo balu bezala.
|
|
|
Ez
|
dut
neure burua entregatuko
|