|
2002
|
|
|
Baina barneagotik zetorren indar boteretsuago bat nire nahia galarazteko edozer egiteko prest zegoela zirudien. Abiadura hartu eta nire gorputz osoa trenaren trinkili trankulu erritmikoan murgildurik sentitzean uhin lasaigarri batean bildurik aurkitu
|
dut
neure burua. Ez dago atzera egiterik, ezta gertakizunak aurreratzerik ere, orain trenaren eskuetan dago nire izate osoa, bakardadea lagun, edozein arriskutatik salbu.
|
|
2005
|
|
|
Orduak igaro dira nire gorputza ohe gainean etzan delarik eta loak ezin harturik hamahiru udaberri zoriontsuenak igaro ditudan herria uztear bainago, nire bihotzeko lagunak agurtzera eta horrenbeste maite ditudan iluntzeko osteratxoak ene oroitzapenean giltzapetzera. Leihora zuzendu
|
dut
neure begirada eta kale bazterretako farola biluzien begiradak ikusi ditut. Urrun sirena hotsak entzun ditzaket, berehala bihotza taupada bizian ipini zait, bularretik irtengo zaidala dirudi.
|
|
|
lagunak... ametsetan eta gogoetan bakarrik sentitu ditzaket. Hona ekarri ninduten eguna gorrotoz gordeko
|
dut
neure barrenean.
|
|
2008
|
|
|
Lanpostu arrunt bat nahi dut, bizimodu normala izan. Ez
|
dut
neure burua itzalera kondenatuko. Pertsona naiz ni ere, bizi egin nahi dut!
|
|
2009
|
|
|
–Kurria, ez dut ene bizian probatu, baina ez dut nire berri jakin dezan gura. Nik ere ez dakit oso ondo neure berri, pareta bezain zuri ditut oroitzapenak eta, ez
|
dut
neure buruarekiko galdu dudan kontrol hori berak izan dezan nahi.
|
|
2011
|
|
|
Baina nik, neure kasuan, inoiz ez dela amore eman behar eta esperantza txiki bat beti izan behar dela ikasi dut, baita bizitza ez dela guri eskuak zabalik egongo. Nik pasatu ditudan momentu hauek guztiak, esperientzia bezala hartuko ditut eta antzeko egoera bat hurbiltzean aurrera egingo
|
dut
neure indar guztiekin! Zin egiten dut!
|
|
2012
|
|
|
Aurrera jarraituz espaloiko baldosei begiratzen diet, ez dakit zergatik, baina jada ez dut bizitzeko gogorik, ez naiz arazoei aurre egiteko gai eta gauza batek baino ez nau tinko mantentzen, neure buruarekiko maitasunak. Ez da hilko ez, eusten nauen arrazoia; maite
|
dut
neure burua, eta hori horrela den artean behintzat, ez naiz eroriko.
|
|
2013
|
|
|
Duela ordu batzuk neu egon naiz itxaroten, leihotik begira. Hurbiltzen ikusi ditudanean jakin
|
dut
neure etxera datozela. Abenduaren hemeretzia gaurko eguna baita.
|
|
|
Ez
|
dut
neure txokoa abandonatu nahi izan,, neure heriotzaren txanda duk, pentsatu dut, duela hilabete batzuk emakume batek ere bere burua bota baitzuen etxea kentzera zihoazkion egunean bertan.
|
|
|
«Martin Artetxe, etxebizitza uzteko agindupean gatoz». Hormaren aurka bota dut gorputza eta lurrean eseri arte irristatzen utzi
|
dut
neure burua. Indar handiz egin dut negar.
|
|
2016
|
|
|
–Gogoratzen zaitut, laztana, diostazu. Bat batean ene malkotan itota ikusten
|
dut
neure burua. Ulergaitzak zaizkidan hitzekin jarraitzen duzu hizketan, zure begirada ene begietatik aldendu barik.
|
|
2019
|
|
|
Hiruzpalau segundo eman ditut betzulo sakonetan hondoratutako nire begiekin hizketan. Nazka sentitu
|
dut
neure buruaz, eta ohartzerako, komuneko zuloari begira nengoen barnean pilatu zaidan zikinkeriarengandik aldendu nahian. Gero, komun ertzean eserita egon naiz, negar batean, atearen bestaldetik nire zotinak entzuten ziren edo ez batere inporta gabe.
|