Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 139

2000
‎Berehala beteko nituzke apal hutsak. Oraingoz nahikoa dut neure bizitzaren haize geldiarekin; eta haize geldiaren apaletan gordetzen ditudan oroimenak ez zaizkit galtzen. Oso bestela gertatzen zait ekaitzetako apaletan gordetzen ditudan oroimenekin.
‎Baina egun haietan lagun italiar bat zegoen etxean eta ezin izan nintzen zuregana etorri, bestela segituan Chevrolet Blazer bat alokatu, eta bidaia osoan zehar segika joango nintzaizun. Ez, otoi, pentsatu dut neure artean, beste zelatari bat ez!
‎Eta beharbada horregatik, poltsatik Rubenentzat erosi dudan oparia kontuz kontuz zabaldu (egin behar ez bada ere, besteentzako opariekin beti hori egiten amaitzen dut, ezin bada eutsi berriro ikusteko gogoari), eta erlojua esku artean hartu dut. " Zure alboan igaro ditudan une ederren oroigarri", esan diezaioket eskaintzen diodanean, eta horrekin batera ahoan musu ematen imajinatzen dut neure burua. Bestela," Denborak esango du gureak etorkizunik duen ala ez", esan diezaioket, baina denbora baino gehiago gu geu gara erabaki hori hartu behar dugunok.
‎Karmelo eta biok barreka hasi ginen, eta niri une horretan on egin zidan neure burua barreka ikusteak, Teresa ez, beste norbaitekin barreka ikusteak; eta niri une horretan on egin zidan Karmeloren presentziaren hurbiltasunak; eta hartan ari ginela(" Ea bada, esan ezan behingoz!", entzuten dut neure baitan Teresaren ahotsa), hartan ari ginela, Karmelori tinko begiratu (une hartan den dena ulertu nuen: zergatik etorri zen hegazkinean nire alboan, zergatik etortzen zen furgonetan nire alboan, zergatik sartu zen ni nengoen pub ean, zergatik kontatu zidan astronautarena bezalako istorio, azken batean, lizuna.....:
‎Gero Teresari deitu diot eta berarekin ere hasieran poza hartu dut neure barrena askatu ahal izan dudalako, baina gero berriro ere erreakzionatu ezinik geratu naiz haren hitzak entzuterakoan:
2001
‎Nik, ordea, ez dut sinesten hizkuntza eta pentsamoldea elkarri hark uste duen neurrian loturik dabiltzanik, behin eta berriro aditzera eman dudanez. Nolabait ere, gure K. engandik5 hurbilago ikusten dut neure burua gai horretan, erdaraz esan berria dudanez.
‎Herabe nuen nabari zelako aditzarena, berez eta eragilerik gabe, desarrazoizko bideetan barrena amilduko zela. Arrazoizko ez direnak diot, nork berea atera gogo duelako nagusi horrelakoetan, kosta ahala kosta, eta ez dut neure burua besterena baino garbiago ikusten bekatu horri dagokionez. Alderdikeria, seta, Saussureren esprit de clocher delakoa izaten dira gidari bakar.
‎Bi eratan agertu da bilduma hau, egile ezaguna omen duena, bigarrena bestea baino luzeagoa. Bigarrenetik hartu dut neure bigarrena:
2002
‎Hiztegira jo dut segituan, nire sentimendua adierazteko hitz egokia denentz jakin nahian, eta" tristura zehatz gabea" irakurri dut haren adieran. Eta hiztegia itxi orduko, udaberri edo udazkeneko mendi paisaia zabal bat ikusi dut neure barruko begiekin. Eta paisaiaren erdian, distantzia batera, gure baserriko tximiniaren ke haria, kanpoko euri langarretan galtzen.
‎Amak bezperan erakutsitako gala soinekoa datorkit gogora. Barre egiten dut neure kautan, soinekoa probatu  dudala esango banio, aitak izango lukeen erreakzioa imajinatuz.
‎Biseradunak burua jasotzen du eraikin planotik. Nik, horratik, ez dut neurea jaisten.
2003
‎–Hendaiarako billete bat, mesedez, esan diot tinko eta kementsu doi doia esku bakarra ikusten nion leihatilako gizonari, eta oraindik ere hitz horien oihartzuna entzuten dut neure baitan?: Billete bat, mesedez.
‎" Ohore kontua da", esan zion emazteari, ezkondu berritan aitaginarrebak pisu puska hura eskaini eta ezetz esan zuenean. " Neronek mantendu nahi dut neure familia", errepikatu zion. Neurri batean egia zen, baina egia ere bazen emaztearen anaiak eta haren lagunek egindako isekak eta txantxak zituela gogoan erabaki hura hartzean.
2005
‎Historia honen ibaian, neure burua dut harri, eta bitan zatitu dut neure kontraesanekin. Eskua barruan sartu, arima ukitu, eta arimaren barruan Adelaren irudia aurkitu dut, bizitzaren Nilo horren sinbolo eskuraezin gisa, baina, aldi berean, egunsenti kizkur eder gisa.
‎Hau guztia idazten dut neure buruari zerbait argitu nahirik, neure denbora zerbait ulertu nahirik, ezen odolez eta suz egin ninduen denbora baten seme naiz, eta nolabaiteko azalpen bat aurkitu nahi diot honi guztioni, erre egiten bainau ez ulertzeak zer gertatu zen eta zer gertatzen ari den inguruan. Modu berean, eta neure bizitza konkretura etorrita, ez nuen ulertzen zer gertatzen ari zitzaion Adelari, nire ereduari, nire nerabezaroko gidariari, nire Atenea jainkosari.
2006
‎Pertsona hotzaren ospea dut, baina zuk badakizu zer uste dudan nik, sentipenen eremuko inkognita duten ekuazioak ebaztea dela zailena. Eta, bestalde, norbaiten aurrean biguntzeko eskubidea izango dut neuk ere, ezta. Norbait hori, badakizu, zeu zara.
‎Eta metodo horren arabera egin dut leihoa  ren beste aldean azaltzen naizen tailua. Azken ukituak falta zaizkit, eta bisitaldi hau azkar amaitzen ez bada, presaka aritu behar izango dut, eta urduritu egingo naiz, eta ez dut neuk nahi bezala burutuko lana, eta, beharbada, uste dut, horrela gertatuz gero, etxearen begietariko bat den balkoi honetatik ere ezin izango da ikusi nire burua leihoaren beste aldean bihartik aurrera.
‎Nirea horixe izan da, behintzat. Zer nahi nuen eta nahi nuenak zer ekarri zidan ikusi ondoren, Artikoko izotz pusken erdian betiko harrapatuta gelditu den ontzi ohol ezdeus baten moduan ikusten dut neure burua; porrotaren zapore mikatza ahosabaiari itsatsita gelditu zait betiko. Horretaz jarduteko, ordea, hegazkin pilotu izateko ahalegina kontatu behar dut lehendabizi, nola saiatu nintzen, zer gertatu zitzaidan.
‎Sinets iezadak. Egun hauetan zenbat aldiz madarikatu ote dut neure burua hirekin ez egoteagatik! Kontatu diadan guztiagatik, ez nikek utzi behar hemendik alde egiten, baina bai, hoa lasai hori bada nahi duana.
2008
‎...tek manta batean bildu ninduten, eta nik, beheko ezpaina hozkaturik, kikilduarena egin nuen, baina beroa neukan mantapean, urduritasunak izerdi patsetan nindukan, kamamila atera zidaten, ez da asko gustatzen zaidan jeneroa, baina ezpainak busti nituen, galdetu zidaten lasaigarriren bat hartu nahi nuen ere eta nik, ezetz, lasaigarriek eta horrelakoek tuntunantoni bat eginda uzten nautela, ezagutzen dut neure burua, eta horixe zen nik orduan behar ez nuena, tuntuntzea eta burua galtzea nire bizi guztiko unerik larrienean, ordurako jatetxekoek egina zuten alarma dei bat, etxekoandrearekin etorritako gizonezkoa ni jatetxean sartu eta berehala joan baitzen telefonoz deitzera, eta handik oso laster, auto baten gurpil hotsa sentitu genuen aparkalekuan sartzen, etxekoandreak zinkurin egin zuen eta ate...
‎Betiereko zeru garbi bati? Bestela ez baitut ulertzen; ez dut neure denboran haundiagorik ezagutu, edo bai, baina, izatekotan ere, bakarra: biziari" neure denbora" esatea.
‎ez dut, zenbaitek bezala, hildakoekin, eta ez dut sekula hitzegin hilketaz hildako inorekin, baina torturatuekin naiz, eta esan ohi dutena da, batere erretorikarik eta erretolikarik gabe, hobe dela hiltzea torturatua izatea baino. Beraz, dakidanagatik, eta hildakoen hitza falta zaidala jakinik, heriotza aukeratzen dut neuretzat: hilketaz hila izatea eta ez torturatua, eta, egile bezala, hiltzailea izatea eta ez torturatzailea.
‎Ez dut nere heriotza neure bizitza pribatuan sartu nahi. Ez dut neure heriotzaren jabe agertu nahi.
‎Ez nion antzik ematen ezeri, baina inork ez bezalako markatzaile fuksia bat neukan eta harekin nituen hitzak inguratzen liburuetan eta paperetan. (...) Orain hitz fuksiatuz dut neure arrazoia agertzen".
‎egonean eta buru geldian nekatzen naizela ni. Erantzuten ahal nien (medikoki) bigorexia mentala dela nere gaitzetako bat, edo (psikiatrikoki) nere neurosi hau ez dudala neuk asmatu, edo (psikolinguistikoki) hitz jasak etengabe nauela melatzen, baina nahiago dut neure dialekto maiteenean erantzun: arrazoi geldi egonekoa ez da, ezin izan daiteke?
2009
‎–Baina ez dut neure gain hartzen zer harrera egingo dizun.
‎Batzuetan iruditzen zait hilda nagoela honezkero. Halakoetan oso osorik edukitzen dut neure bizitza begien aurrean. Umetan, behiak jagotera bidaltzen nindutenean, inurritegiei begira geratzen nintzen.
‎Trapu zaharra naiz dagoeneko, kolorea janda daukan trapu zahar eta zulatua. Ez ditut neure gorputzaren aldarteak menderatzen, ez dut neure gorputza ezagutzen. Hagintxok erabiltzen du berak gura duen moduan.
‎Gaur ere etxetik irten naiz amumarenera joateko asmoarekin; Lamerara ailegatu naizenean, berriz, porturako bidea hartu dut. Tokatzen zaion leku lekuan eman ezin dudan puntada da honako hau niretzat eta sentitzen dut neu naizela bere bidetik iheska dabilen haria.
‎Etxera bidean argi ikusi dut gaurkoa zela dena azaltzeko momentua. Gainera, gero eta gutxiago falta da nire akaburako; horrela diote medikuek eta horrela sentitzen dut neuk ere; gauzak, diren moduan.
‎Ez dakit nola azaldu: bizien baino hilen mundukoa gehiago sentitzen dut neure burua gaur egun, jada hemendik eta guztiengandik urruti banengo bezala edo. Horrek ere sakatuko ninduen eman nion erantzuna ematera, ez niola inori kalterik egiten, ustez behintzat, ikusi nuenean.
‎Gaur ere berdin, amumarenerako irten etxetik, eta, desbideratu, desbideratu..., portu zaharrean aurkitu dut neure burua konturatu naizenerako. Buelta eman beharrean, haraino ailegatu eta gero, aurrerantz egitea erabaki dut.
‎barrukoak, zapiak, galtzerdiak... Amumak nirekin jokatu zuen modu berean jokatu izan dut neuk ere gauza askotan zurekin. Ohikoa omen da hori ama alaben artean.
‎kafea, esnea, bezeriak, astoa, oiloak, arrautzak, untxiak, ortuariak... Amumak nirekin jokatu zuen moduan jokatu dut neuk ere zeurekin, neure arduretan murgilduta, urteak garrenean. Eserita egon naizen aulkitik metro batzuetara, portuan, sareak konpontzen ari ginenetariko batean esan zenigun Izaro krokodilo bat zela eta Ogoño, gorila bat.
‎Ez dit merezi horretaz lotsatzerik gaur egun. Horrela zen, eta kito. Uste dut neure buruarekiko pena ere eduki nuela. Ezinezkoa zitzaidan ezer pentsatzen paratzerik, sentitu besterik ez nuen egiten.
‎zein behatxulotik begiratzen dut neure baitara,
‎Izan ere, uste dut neure ezagun honek nahi lukeela bikotekidea. Ezin du, ordea.
‎Ez dut neure obra nik neuk itzuli nahi izan gaztelaniara. Kontrasteko lana egin dugu itzultzaileak eta biok.
‎Ez da hori idazlea eta gainerako herritarrak bereizten dituena, idazleak hartu duen ezagutza modua baizik: denek bezala, giza izaera ezagutu nahi dut neuk ere, inoiz ulertuko ez dudan, baina ulertu egin nahi nukeen izaera hori?, eta literatura da nire ezagutza modua, sorkuntza da nire tresna eta makulu. Horregatik ahalegintzen naiz istorioak sortzen:
‎Ezin denak eman. Bakar batera behartuko dut neure burua, atsoaren auzi nagusia memoriarena dela dioen ingurumarira.
‎Errealitate literarioak errealitate erreala du iturri, baina, aldez edo moldez, erreala baino iradokitzaileagoa da errealitate literarioa, esanguratsuagoa?, eta Orhan Pamuk ek lotsaizunik gabe aitortzen duenez, baita pozgarriagoa ere. " Goizero esaldi eta paragrafo batzuk idazteko aukera baldin badut, dio Pamukek?, gehiago errespetatzen dut neure burua eta askoz ere zoriontsuago sentitzen naiz".
‎–Eta hori bera gertatuko zait niri ere? Lurperatu egingo naute, eta harrek jango naute eta sekulako kiratsa botako dut neuk ere?
2010
‎Beti, oso gogo onez gogoratzen dut neuk izandako haurtzaroa, bai familian, bai lagunekin eta baita Oñatiko plaza eta kaleetan ere. Nire aldetik beti pozik aitortu dut oñatiarra, txantxikua naizela.
2011
‎Hor ari naiz, kale familiarretatik urrutiratzen, eta nirekin gurutzatzera doan pertsona ezaguna ote den susmatzen dudan aldiro, burua jaisten dudala. Ez dut neure burua sentitu nahi, abandona nazala, ikusezin bihurtu nahi nuke.
‎Egia da aterpea eskaini niola tiroketaren egunean, eta ordutik askotan etortzen zela nire tabernara. Baina nik ez ditut Camus edo Voltaire irakurri, ez dut neure burua ikusten Agustini buruz esaten dituen gauza askotan. Bere baitako idealizazio bat da Agustin.
‎Hementxe eten behar dut neure kontakizuna. Intina sartu da etxean.
‎Tiroka ibiltzen garen lekuaz esan gura ditut berba bi. Ez dut neure bizi guztian halako leku eder eta harrigarririk sekula inon ikusi. Mendi garaiez inguratuta, laku handi sakon bat dago.
‎Senideetan bigarrena nintzen ni. Umetako gauzak gogoratzeko gai naizenetik, etxeko beharrak egiten ikusten dut neure burua. Ume umetatik hasita, iturrira ur eske joatea zen ene zeregina.
‎Bidaldi bat egin dudanean, hesi batek erakutsi dit Misiora heldu naizela. " Hesia ipini ditek, nonbait ere leku berezia dela erakusteko", esan dut neure artean. Hesia igaro, eta arto eta kotoi sail galantak agertu dira.
‎–Bai, baina nik dut neure herrira itzuli. Egizu kontu urrea ostea eta" zorrien" buruzagi bi hiltzea leporatzen didatela.
‎Nuño Enriquez kapitaina ekarri dut neurekin Misiora. Basoko indiar batzuk lagundu didate honaino.
‎Martin Garaigordobil da izkribu honen egilea. 1512an jaio nintzen Otxandion, Bizkaian, eta Indietan eman dut neure bizitza gehiena; Basokoen herrian zati luzea. Asko ikusi dut joan den aspaldian eta ikusitako guztia ez da izan ona eta atsegina.
‎Goxotasuna eta garraztasuna. Azken liburu hau errebindikatzen dut neure buruaren alde. Ni liburuarekin oso gustura geratu naiz.
‎Hasieran oso zaila izan zen. Azkenerako sosegatu nintzen eta uste dut neure lekua aurkitu nuela. Administrazioa beste mundu bat da, idaztearekin eta kantuz ibiltzearekin deus ikusirik ez duena.
2012
‎Nik denak ezagutzen ditut. Ehiza garaian urmael hauen ertzetan pasatzen dut neure denbora guztia. Oso astiro nindoan.
‎Orain galdetzen dut neure artean ea Hélène ez ote zegoen engainaturik. Zer egiten zuen Françoisek Bohemiako hiri txiki batean udaberri eder eta eguzkitsu hartan?
‎–Egia jakin behar duzunez gero, nahiago dut neuk esanda izatea. Emakume honek eskubide guztia dauka mintzo den bezala mintzatzeko.
‎–Badakit, badakit, badakit hori guztia! Baina ez dut neure senarra maite. Beste bat maite dut.
‎Eta ikusi dut neure burua biluzik, ikusi dut nola atal guztiak haragi gabe geratzen ari zaizkidan, eta ohartu naiz heriorena naizela.
‎Orain aste bete, ordea, motibo jakinik gabe, kapritxo hutsez, alegia?, logelatik egongelara eraman nuen. Ordutik, beste modu batean islatzen nau, beste modu batean ikusten dut neure burua bertan. Ni nau logelakoa, ni naiz egongelakoa ere.
2018
‎Ez dut neure denboran inor hain patetiko ikusi nola egun hartan Errege, ezpata zorrotik atera bai, baina niganaino arrimatzera ezin ausartuz.
‎Munduan den gauzarik bizkorrena eta beltzena engainatu nahi izaten dugu geure manerara guztiok. Neuk mozorroa dut neure manera. Berorrek, antza, nahiago dio aurrez aurre eta begietara so egin.
‎Ni baino tontoagoak hartzen nau tontotzat: horixe dut neure alde.
‎Aitona amonen egoitzatik irteteko, edozein aitzakia da on, eta zer esanik ez helburua zure gutunari erantzutea baldin bada. Hala bada, zure gutuna jaso nuenetik bizkortuxeago ikusi dut neure burua, gazteagoko garaiak oroituz, ni neu ere gaztetu izan banintz bezalaxe. Hori dela eta, goizero Rhin ibai bazterretik Zentral Bibliotek epel honetara etorri izan naiz.
2019
‎–Hobe izango dut neure blokera joan, dio Cilkak?. Bihar arte, Gita.
‎Zoriontasun beteko une bat, harik eta ohartzen naizen arte maindireen artean hain eroso mugitu ahal izatea zu hilda zaudelako dela, jadanik ez dagoelako gorputz bero bat beraren kontra estutu ahal izateko. Burukoa besarkatzen dut neure indar guztiaz, gure ohea ozeano mugagabe bihurturik eta ni bertan itotzeko zorian. Larriduraren ondoren amorrua dator.
‎Mirarik eskutik heldu dio Ottori eta ahalik eta gehien urrundu du gu gauden lekutik, bizkarrez jarri zaio eta paketea igurzten dio ipurdiarekin. Ez begiratzera behartu dut neure burua. Barrara hurbildu eta txupitoak eskatu ditut denontzat, Otto eta Mirarirentzat izan ezik, horiek jadanik taldeko kide izateari utzi baitiote.
‎Neure gauzak hartu eta etxera noa, bihotza lehertu beharrik taupadaka. Mirariren lepoa imajinatzen dut neure atzaparretan birrintzen, haren begiak ubelduak eman dizkiodan ukabilkadengatik. Otto eta Mirari larrua jotzen imajinatzen ditut, Otto Mirariri esaten ni egiazki ez natzaiola gustatzen, bera askoz hobea dela, nire atzamarrak Mirariren begi zuloetan sartzen, Ottok iletatik heltzen erasotzen dion bitartean, Mirari negarrez, ni Mirariri iletatik heltzen eta hormaren kontra jaurtitzen, Mirari Ottori mamada bat egiten, Otto Mirariri mamada bat egiten, ni biei lepoa mozten.
‎Biolentziazko fantasiek dardarazi egiten naute. Aneren aurka borrokatzen imajinatzen dut neure burua, haren garezurra lurrean zapaldua eta nire oina haren aurpegiaren gainean, neure amorru guztia haren gorputzean deskargatzen ari naiz, odola borborka, hautsa haren larruazalean erantsita. Oihuka imajinatzen dut neure burua, oihuka oso ozen, nirea ez dirudien ahots batekin.
‎Aneren aurka borrokatzen imajinatzen dut neure burua, haren garezurra lurrean zapaldua eta nire oina haren aurpegiaren gainean, neure amorru guztia haren gorputzean deskargatzen ari naiz, odola borborka, hautsa haren larruazalean erantsita. Oihuka imajinatzen dut neure burua, oihuka oso ozen, nirea ez dirudien ahots batekin. Orain boxeo ring batean gabiltza biok, elkarri ukabilkadak jaurtitzen.
‎Lasaitu egiten nau. Aitaren etxeko atea zabaldu dut neure giltzekin.
‎Merzedes apartatu dut neugandik. Eskuak izerditan dauzkat.
‎" Kaka bat inporta zait unibertsitateko matrikula, aita, tele bat nahi dut neure gelan", pentsatu nuen, baina ez nuen ezer esan. Nire etxea zen eskolako lanak egiten genituen lekua eta Anerena zen dibertitzen ginen lekua.
‎Martin hil zenetik, mundutik deskonektatua egon naiz, ez dakit zer ari den gertatzen, egoera politikoa bost axola zait, apenas ezer irakurri dudan, ez diot inolako arretarik eskaini neurea ez zen nahigabeari. Zeri buruz idatzi pentsatzen jarri naizen bakoitzean hutsik ikusi dut neure burua, deskonektaturik, gauzaez inolako ekarpenik egiteko.
‎–Uxue isilik geratu da. Zurrutada bat edan dut neure kafetik, hizketan jarrai dezan itxaroten nago. Urteekin ikasi dut jendeak erantzun hobeak ematen dituela hitz egiten uzten zaionean, galderak egiten zaizkionean baino?.
‎Haize lasterrak Richarden perfumea ekarri dit. Ateari giltza eman ote dion galdetzen dut neure artean. Lotsatu egiten naiz nire pentsamendu gaiztoekin.
‎Liburutegira ailegatzean konturatu naiz nik gogoratzen dudan bezala gertatu dela guztia, eta bat batean ez daukat batere dudarik, aspaldi aspaldi gertatu balitz bezala. Botere hori, munduaren bukaeraren edozein oroitzapen borratzen duena, sentitu dut neure baitan. Richarden belaunen gainean eseri naiz, eta haren begiak sakon sakonak bihurtu dira.
‎" Ez, hobeto dago ingelesez" eta ingeleseko hitza uzten du frantsesezko esaldian. Horixe egingo dut neuk ere noizbait, hitzak berrasmatu.
‎Richard bizkarra ematen ari zait, eta nik bitartean zoruan ipini dut neure nortasun agiria, bakarrik erori eta konturatu ez banintz bezala. Ahoz behera ipini dut, Richardek jiratzeko erreflexua izango duelakoan niri bueltatu aurretik.
‎Gaztelaniaz dago, eta Cien años de soledad izena du. Barre egin dut neure artean. Atsegin dut bakardadea.
‎Bat aukeratu, eta karroan sartu dut. Eta gero amari galdetu diot ea oparitarako pakete bat egin, eta markoa han bilduko duen niri eman aurretik; hobe bihar ematea, bai, hartara, astia izango dut neuk eskatu diodala ahazteko. " Horixe ideia arraroa", esan du amak, baina baietz, ados zegoela.
‎Oso urduri jarri nintzen tenpluan usain hura aditzean. Uste dut neuk bakarrik usaindu nuela. Beharbada, kristau nortasunaren barruan sartuko da hori ere, jendearen sexu usaina aditzeko gai ez izatea.
‎Psikologoak esaten du gaindituko dudala, baino nik, oraingoz, ez dut neure burua gai ikusten horretarako. Ezin dut neure burua imajinatu Merkataritza Zentroan, saltzaileen berriketa txoroak sufrituz.
‎Psikologoak esaten du gaindituko dudala, baino nik, oraingoz, ez dut neure burua gai ikusten horretarako. Ezin dut neure burua imajinatu Merkataritza Zentroan, saltzaileen berriketa txoroak sufrituz. Nire inguruan irudikatzen ditut, denak atsegin izan nahian, iji eta aja, arropak zein ondo ematen didan esanez, eta ni, erdi okertuta, hantxe nire adineko neskak bezala jantzi nahian, egoskor.
‎Ez dut neuk nahi dudana esaten, hizkuntzak nahi duena baizik. [...] Neure hiztegi urriaren biktima naiz.
‎Horrelakoetan, gunerik altutsuenera jotzeko joera dut neurekiko. Eta hala, abiatu naiz, eta hor dakusat beste mirari labur bezain pollita:
‎Esaera zaharren eskolak asko erakusten du. Zaletasun hauxe estimatua izan dut neurekiko. Asko eskertzen diogu Gotzon Garate maisuari, halako sortak bildu zizkigunari.
2020
‎Egundoko ahalegina egiten ari naiz neure baitara bildu eta kontzentratzeko. Bihotza Juanaz zaletzen hasi zaio Gilles de Raisi, alegia niri, eta nik hartara jarri nahi dut neure adore guztia, Gilles de Raisek ez du beste anbiziorik:
‎Marru batean kantatu dut neuk ere azkeneko estrofa:
‎–Hemen jaio, hemen hazi eta hemen egin dut neure bizitza, doktore andrea. Eta zin egiten dizut hemen ez dagoela ezertxo ere.
‎1 Konfiantza galdu dut neure buruan
‎Inertziaz gelditu dut autoa eta ezin isilago ageri da ilunpea, kontrapuntua jartzeko. Arnasa bortitz sentitzen dut neure baitan, izuaren eraginez, eta negar egingo nuke, beldurrak airean nagoelako eta zer akabatu dudan ikusi nahi ez dudalako. Nire aurrean, garbi ageri da errepidea.
‎Ilun dago guztia haren inguruan eta haren gainean eta haren atzean, eta itzuli egin behar izan dut neure ikus esparruan nolabaiteko argia eduki ahal izateko. Airea begien barrenean.
‎Sukalderaino eraman dut eta aulkian eseri da. Mahai azpira lerratu da zakurra eta, bat batean, barrena hustu izan balidate bezala sentitu dut neure burua, errairik eta urdailik eta birikarik eta gibelik eta beste horrelakorik gabe.
‎" Trebiñuko Torre herritxora iritsi nintzenean uste izan nuen munduko beste puntara bidali nindutela. Harrezkero ezin izan dut neure jaioterria berriz zapaldu. Nire jaioterria ezin berriz zapaldu eta beste hogei urtean ia munduko itsaso guztiak zeharkatu ditut, luze eta zabal!".
‎Etxera itzultzen denerako, gu ia oherako gaude prestatuta. Gure amak bere gauzetan pentsatu behar badu, egiten dut neure baitarako, gure aitak ez du betarik hartuko ezta zein egunetan bizi garen pentsatzeko ere.
‎Susmoa dut neuretik aparte existitzen ote naizen.
2021
‎Kornel Filipowicz en Atiheroi baten memoriak liburuko protagonistaren irudi literarioan ikusi dut neure gertuko zerbait, baina nire kasua hutsalagoa da, antiliterarioa, erakarmenik gabea. Kornelen antiheroia literaturaren aldetik erakargarri bihurtzen da; nik neuregan hori ere zapuztu egin dut, beharbada ahulezia literario hutsagatik zapuztea beste biderik geratzen ez zitzaidalako.
‎Dirua sobran geratu zitzaienez, mertzedesarekin agertzen ziren herrira, ez dut uste harrokeriaz, zure ama eta osaba buruarin samarrak izanik ere ez baitira batere harroak; hala moduko hedonismo joera bat dute, hori bai. Hedonismoaz luze hausnartu izan dut neurekiko; izan ere, literaturan, ia beti pertsonaia tormentatuak agertzen badira ere, idazle gehienak hedonistak izan ohi dira, asko eta asko kapritxoaren atzaparretan eroriak, salbu eta idazle neurotiko existentzialak; neurotiko existentzial horietako askok beren buruaz beste egiten dute sarritan, edo buruaz beste egitearen muga ertz horretan irristatzen dira, zein aldetara eroriko, hari ikusez...
‎–Uste dut neure etxera itzultzeko garaia dudala.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia