|
2000
|
|
|
eztanda arrotz batek ekarri ninduen Eirera, eta orain neu nago eztanda baten erdian. Gudaren saltsan sentitzen
|
dut
neure burua, oraindik Ipar Irlandatik hain urrun nagoen honetan. IRAko norbait ezagutzea zoragarria izango litzateke.
|
|
|
Ordutik ez
|
dut
neure burua inmentsitate horren barruan berriz ikusi, gaur arte. Eta zin degizut, Bitakora fidela, mugarik gabeko handitasun horretan txiki sentitzeko prest nagoela Irlandan, eta zin degizut egunero bilatuko dudala infinitu bat, besterik ez bada insomnioak berriro harrapa nazan, irla honek begi irekiak merezi baititu."
|
|
|
Olinpiadetako aroak bezala, nolabait esateko. Eta ezin
|
dut
neure burua askatu, bederatzi urte bizipen asko direlako, lagun asko, elkarrekin eraikitako bizitza luze bat. Askatasuna ez da erraza, batez ere inori minik egin gabe.
|
|
|
—eta, azken igurtzitxoak emaiten zizkidala, zuri beha paratu, eta erran zuen—: Jaun André, mutil burugabe hau bere onerat etorri da eta nik egin
|
dut
neure egitekoa.
|
|
|
—Badakit zer ari den pentsatzen berori, jaun Nikolas, baina ez
|
dut
neure erabakia gibelat uzteko asmorik. Zeren berori ene jaun eta nagusi izan daiteke, baina berorrek ere badaki ezen, erran komunak dioen bezala, apezak duela azken hitza bere... eta zeren Jainkoak bakoitza bere lekuan nahi baikaitu:
|
|
|
—Oroitu zer erran zion Kristok Pedrori —erraiten zidan—: " Zu, Pedro, harri zaitut eta harrizko zaitut, izenaren arauaz, eta harri horren gainean eraikiko
|
dut
neure eliza". Eta inportant da hori, Joanes... zeren baitirudi ezen batzuek haizearen gainean eraiki nahi dutela, nola luthertarrek eta bertze herese batzuek.
|
|
|
Zure osabak arrazoin zuen, eta lezione ona eman dit: hutsa enea izan da, kortesiaren arauen ez betetzeagatik, eta nihaurk ordaindu
|
dut
neure hutsa. Nola meneratuko dut neure urguilua, neure hutsak ordaintzetik ez bada...?
|
|
|
hutsa enea izan da, kortesiaren arauen ez betetzeagatik, eta nihaurk ordaindu dut neure hutsa. Nola meneratuko
|
dut
neure urguilua, neure hutsak ordaintzetik ez bada...?
|
|
|
Entzun —eta, hitza keinuz laguntzen zuela, segitu zuen—: Jaunaren gorputza hartu bezain fite, hersten ditut begiak, eta mortu bat idurikatzen
|
dut
neure baitan, bihotzaren begiez baizik ikus ez dezakedana, eta, mortuan, Kalbario mendiaren iduriko muino bat, non baitago Kristo gurutzefikatua, bere azken hatsean, Aitari erraiten diola: Aita, zure eskuetan jartzen dut bizia; eta, guretzifikatuari neure amorioa aitortzen diodala, pizten da, bat batean, argi bat, Kristo hartzen duena; eta, argi hartan bildurik, erresuzitatzen da Kristo, jaisten da gurutzetik, betetzen da mortua lorez, erresuzitatuak bere oinez lurra ukitu orduko... hedatzen da ene arimaren leiho bat betiko udaberrirat, eta udaberriaren baitan biziberriturik sentitzen naiz...
|
|
|
—Ene jauregiaren kontra...? Esker mila, baina nik ez
|
dut
neuretzat aitortzen jauregirik, austriarren arrano inperialak atzaparretan duenik! Edo, ez al dakizu ezen osabak arranoari egin diola tiro, baina huts egin duela?
|
|
|
Geroago jakin dut gure aita —hiritar garbia, azken batez— ni baino are arinduagoa gelditu zela egun hartan, amaren etxe minagatik ere. Behin baino gehiagotan egin
|
dut
neure baitan etxe eta inguru horienganako herra ez ote zen, nik jakin gaberik, bolada hartan aita eta biok kidetzen gintuen gauza bakarrenetarik.
|
|
2001
|
|
|
Haiei begira, hezur muinetaraino astindu nau hotzikara batek. Eguraldi zikin hau, egin
|
dut
neure artean orduan, zerbaiti errua egotzi beharrez. Eta presaka egin dut falta zitzaidan bidea, parkeko zaldiko eta txirristak atzean lagaz, erabiltzen ez diren gauzei gertatzen zaienaz hausnartuz.
|
|
|
Hementxe
|
dut
neure aurrean The Illustrated Weekly of India (1991, abuztuak 10). Shib Shnakar Chakraborty abokatuak berak Kalkutako eroetxean ikusitakoa kontatzen digu.
|
|
|
Edifizio edo bazter politak ikustea ez zen, ordea, nire asmoa. Zaharrago, eta oroitarri ikusgarriak ikusteko ikusmin ttikiagoa nabaritzen
|
dut
neure baitan.
|
|
|
Eskuak gerrian ipini eta alboka ikusi
|
dut
neure burua, txotxolaren moduan galdetuz inoren gustukoa izan naitekeen, esaterako Goioren gustukoa izan naitekeen. Burua alde batera bihurtu eta ileak aurpegi erdia estali dit, irribarre egin eta eskua soinaren siluetan gora eta behera eraman dut neure gorputzaren forma errebisatuz.
|
|
|
Eskuak gerrian ipini eta alboka ikusi dut neure burua, txotxolaren moduan galdetuz inoren gustukoa izan naitekeen, esaterako Goioren gustukoa izan naitekeen. Burua alde batera bihurtu eta ileak aurpegi erdia estali dit, irribarre egin eta eskua soinaren siluetan gora eta behera eraman
|
dut
neure gorputzaren forma errebisatuz.
|
|
|
Ohera orduko, ispiluan ikusi
|
dut
neure burua. Titiak bi hemisferio banandu eta eroriak.
|
|
2002
|
|
|
Hementxe
|
dut
neure begien menpe ingeles liburu bat. Zakurren gorabeherak aipatzen ditu eta hauxe esaten du:
|
|
|
–Hegan egiteko gogoa nuen, eta bete
|
dut
neure nahia.
|
|
|
Halako zerbat sentitzen bainuen nik ere osaba Lazaro paseatzera ateratzen nuen batzuetan: honekin esan nahi
|
dut
neure erara sinesten nuela nik neuk ere orduko, zalantzaz josia nengoen arren. Ez nuen inongo elizan sinesten, baina bai misterioari lotutako beste zerbaitetan.
|
|
2003
|
|
|
Denborarekin, ordea, ahaztu egin nuen. Inoiz edo behin, etxeko liburutegiko apaletik haren nobela hartu eta pasarteren bat irakurriz irribarreka atzeman izan
|
dut
neure burua, baina ohitura hori ere gainditzen jakin dut. Beharbada horregatik izutu nintzen horrenbeste komisaria barruan idazlearen emazteak nire lepora oldartu eta, negar zotinen artean, Monikaren izena aipatu zuenean.
|
|
|
–Ez
|
dut
neure burua ofizialki hiltzea beste irtenbiderik ikusten. Horrela bakarrik isilduko dira inguratzen nauten zakur horien zaunkak, baretuko dira nire jazarleen pausoak eta utziko naute bakean.
|
|
|
–Leihotik behera bota
|
dut
neure burua...
|
|
|
Sartu eta berriro ikusi bulego haiek, korridore haiek... denak aurrean eduki, esaten ahal zidatena entzun, hitz egin. Ez
|
dut
neure burua hilduratu nahi eta, beraz, zer gertatzen zaidan jakin nahi dut, eromenaz edo morboaz goiti.
|
|
2004
|
|
|
Nik desio zaitut, pasioa sentitzen dut zuregatik, maitasuna egin nahi dut zurekin, sexua, klase guztietako sexu jolasak egin nahi ditut zurekin. Ikusten zaitudanean dardarka jartzen naiz, eta ez
|
dut
neure burua kontrolatzen. Dena da emozioa, dena zirrara, dena plazera, dena zerua.
|
|
|
–Ez da hori, Irati. Itsu itsuan baietz esaten badizut, zerbait gehiago ere esateko arriskuan ikusten
|
dut
neure burua, eta une honetan nahiago dut isildutakoaren jabe izan, esandakoaren mende betiko geratu baino. Badakizu askotan zer gertatzen zaigun.
|
|
|
Aipuaren azken aldera datorren Kintanaren kritika horren antz antzekoa egina
|
dut
neuk ere hor nonbait. Baina, tira, kontu horietan sartu gabe, batuaren garapen prozesuan loratutako lore eder eta ez hain ederrak ditugu hemen mintzagai.
|
|
|
Euskal Herriari dagokion egia latza garbi agertu zaizu dagoeneko, nik uste. Bada ezpada ere, hitz guziez esango
|
dut
neuk ere: Euskadi’ko erresuma laister lortzen ez badugu, gure herriarenak egin du.
|
|
|
–Gogorra izan behar du, ezta? Ezin
|
dut
neure burua imajinatu etxean bakarrik, senarraren deiari itxaroten. Egia esan behar badizut, nahiko larrituta nabil azken aldian kontu honekin.
|
|
2005
|
|
|
Ez dut ulertzen. Eta are gutxiago ulertzen
|
dut
neure lagun batek Jesukristo komunista izan zela esan zidanetik. Baina ni leninista ere banaiz, eta nahiago nuke, aukeran, Leninen irudiaren aurrean zin egin, igitaia esku batean, eta bestean mailua?
|
|
|
–Azalduko didazu hori? Uste
|
dut
neuk ere badudala horretaz zer kontatu. Garagardo bat gura?
|
|
|
–Gustuko
|
dut
neure kontuak neronek ordaintzea –irribarre egin zuen.
|
|
|
Neure bihotzondoan, arrotz antzeman
|
dut
neure burua.
|
|
|
Gipuzkoako" mendi mistikoa" Ernio, fama denez. Eta horrelako zerbait sinestekotan harrapatu
|
dut
neure burua.
|
|
|
Zorra kitaturik topatu
|
dut
neure burua, halaz ere.
|
|
|
–Begira, begira! –entzun
|
dut
neure ondoan– Uso pasia, uso pasia!
|
|
|
Zerbait hautsi da gaur nigan, esan
|
dut
neure artean. Seguru asko zerbait hori pitzatuta zegoen aspaldidanik.
|
|
|
Eta besarkatu egin
|
dut
neure indar guztiez.
|
|
2006
|
|
|
Hasieran oso zaila izan zen. Azkenerako sosegatu nintzen eta uste
|
dut
neure lekua aurkitu nuela. Administrazioa beste mundu bat da, idaztearekin eta kantuz ibiltzearekin deus ikusirik ez duena.
|
|
|
Hartaz inoiz hitz egiten ez badugu ere, sarri askotan topatzen
|
dut
neure burua Hankapaloz pentsatzen. Non ote dabilen, zer egiten ote duen, nola ote doakion...
|
|
|
Gimnasia moduan hartzen
|
dut
neure burua zigortzea. Ez daukat neurririk.
|
|
|
Edo, aukera horiek baztertu gabe ere, bi eta bi lau eginda neronek ateratako ondorioa. Ez
|
dut
neure burua arrunt azkartzat, baina Katalina Migel Mailuren alaba bazen eta ni Migel Mailuren iloba, Genebako unibertsitatetik pasatu gabe ergelenak ere asma zezakeen Katalinaren semea izateko aukera batzuk bederen banituela. Banekien, hala ere, ez zela aitatxiren aitzinean aipatzeko afera.
|
|
2007
|
|
|
Piperra ere badu maya hizkeretatik onena(, el más puro? irakurtzen
|
dut
neure txostenetan) Valladoliden mintzatzen dela ikasteak. Yucatángo. Valladolid?
|
|
|
honelako kasurik ezagutzen munduaren kondairan. Ez
|
dut
neure oroimenean aurkitzen maila horretako ihardokitze gaitasunik erakutsi duen herririk.
|
|
|
Komunismo ofizialaren tesien antipodetan, Sartreren Hitzaurrea bizkorgarri eta esperantza iturri gaitza izan zen. Nik neuk gutxitan jaso
|
dut
neure biziera politikoan 1971 hartan Sartreri esker jaso nuen itsas haize balaren tamainakorik.
|
|
|
Hots, harira etorriz, hitz hauek jarri ditu Dawkinsek Einsteinen ahotan: . Ez dut Jainko pertsonal batengan sinesten; eta ez
|
dut
neure irizpide hau sekula ukatu. Hain zuzen, argiro azaldu dut ideia bera behin eta berriz.
|
|
|
Alor literarioari buruz, berriz, ezintasun bertsuan aurkitzen
|
dut
neure burua. Sartreren nobelagintzak eta antzerkigintzak, kezka filosofiko sakonez oraturik, eta multzo gaitza osatzen dutelarik, ikertzaile espezializatuen azalpena eskatzen dute hertsiki.
|
|
|
Korrika jaitsi naiz garbigailuen gelara eta, espero bezala, ez da inor etorri ordua lapurtu diodalako kexatzera. Nahiko barre egin
|
dut
neure kolkorako bihar logelako atean jarriko didaten notatxoa imajinatuz: POR TI CULPA TENGO OTRA VES LOS BRAGAS SUCIOS.
|
|
|
Bai, ez du askoz gehiago merezi ere. Eta gainera, zurekin nire errekorra gainditzeko gai ikusten
|
dut
neure burua. Inspiratu egiten nauzu, ez dakizu ondo nola.
|
|
|
Ilea nahasita betiere. Ile nahasia dudala ikusten
|
dut
neure burua hemendik aurrera.
|
|
2008
|
|
|
Bada jateari uzten dionik. Nik nahiago
|
dut
neure burua ebakitzea. Gizarteak irtenbide batzuk besteak baino hobeto ulertzen ditu oraingoz, baina funtsean gauza bera egiten dugu guztiok.
|
|
|
–Aitortzen
|
dut
neure bekatua, aita Rafael!
|
|
|
Regina angelorum, ora pro nobis! Gero, berriz, bake handi bat sentitu
|
dut
neure baitan, ni neu ere zeruan banengo bezala??. Markesak, beraz, aldarte ona zuen, eta, aldarte ona zuelako edo, elkarrizketa hura luzatzera xedatu zen.
|
|
|
Prentsaurrekoan hartutako boligrafoarekin idatziko
|
dut
neure biografia. Su emanen diot gurasoen etxeari.
|
|
|
Esna nago, zerbait garrantzitsua entzuteko zain nagoelako. Zamatzen
|
dut
neure arrangura, eta etzaten naiz arrainez betetako mintegietan. Birikak terraza bustiak ditut.
|
|
|
Zoaz behingoz! Izan ere, azkenean zeure moduan hitz egiten bukatuko
|
dut
neuk ere!
|
|
|
Baina, nolanahi ere, hasierako bere iritziak mingarriak izan litezke euskalduntasunaren aldetik begira jarrita. Hitz horiek daramaten mezutik oso urrun sentitzen
|
dut
neure sentiera, zentzugabeak zaizkit. Nafarroan ez omen dago identitate arazorik.
|
|
|
Ez nuen gutxiagorik espero zugandik. Nik ere ahal dudana egingo
|
dut
neure aldetik.
|
|
|
Seguru nago kanpoan ibiliko dela, bestela honezkero aurkituko nuen ilunabarren batean pasealekuko kareletik itsasoari begira. Garaitsu horretan iristen naiz ni lanetik, aparkatzen dut autoa eta apuntatzen
|
dut
neure koadernoan lekua. Emakumea zakurrarekin zain izaten dut pasealekua bukatzen den zabalgunean.
|
|
|
Aurpegiarekin ez nuela zorte handirik izan pentsatu nuen. Hori pentsatu izan
|
dut
neure burua aurrez aurre ikusi dudan bakoitzean. Itxura oneko gizona nintzen, emakume askok gustagarritzat ere har nintzaketen, baina ez nuen aurpegian ezaugarri erabakigarririk, ez nuen azalean nortasun irmo baten zantzurik, ez istorio eder batzuen aztarnarik edo ezbehar deitoragarrien arrastorik, eta indefinizio horrek nintzen baino ahulagoa bihurtzen ninduen.
|
|
|
New Yorkeko liburutegi publikoko langilea naiz. Barka, ez
|
dut
neure burua aurkeztu. Renata Thomas naiz.
|
|
|
Nik ezin nion pozari eutsi. Azkenean ere bide zuzena hartu du mutikoak, pentsatu
|
dut
neure kolkorako. Baina halako batean, konturatu naiz Athleticeko jokalari bat beltza zela.
|
|
|
Regina angelorum, ora pro nobis! Gero, berriz, bake handi bat sentitu
|
dut
neure baitan, ni neu ere zeruan banengo bezala...". Markesak, beraz, aldarte ona zuen, eta, aldarte ona zuelako edo, elkarrizketa hura luzatzera xedatu zen.
|
|
|
–Aitortzen
|
dut
neure bekatua, aita Rafael!
|
|
2009
|
|
|
Amonak egongelako sofaren erdialdea hartzen zuen, lehengusu txikienetarikoren bat altzoan zuela, eta besteok, sofaren besoetan edo alfonbra gainean esertzen ginen; denok isilik eta formal antzean geundela erabakitzen zuenean, amona kontu kontari hasten zen bere ahots indartsuarekin. Hipnotizatuta bezala gogoratzen
|
dut
neure burua, eta baita anaia eta lehengusu lehengusinak ere. Badakit telebista ere egongela hartan egoten zela, baina ez dut oroitzen, ez piztuta behintzat.
|
|
|
egin dut eta zerbaiten beharrez sentitzen
|
dut
neure burua.
|
|
|
Ezin
|
dut
neure irribarrea ikusi baina badakit nolakoa den. Nekalditik bueltan datorrenean, geza.
|
|
|
–Buelta bat eman genezake, dio eta gorroto
|
dut
neure burua, egin niezakiokeen mina kalkulatzen ari naizelako eta hala ere berarekin joan nahi dudalako.
|
|
|
–Batzuetan sentitzen
|
dut
neuk hil nuela ama. Manu bezala.
|
|
|
Eliasen postalak irakurri baino lehen ez nukeen egingo, baina orain badakit ipuinak ez direla gordetzeko, kontatzeko baino. Nola ikusiko
|
dut
neure burua ispiluan, ez badiot inori nor naizen erakusten.
|
|
|
Isilunea beste aldean. Sentitu egiten
|
dut
neure ahotsaren bila. Horrenbeste entzuten ditu, ez nau ezagutuko.
|
|
|
sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: . Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!, esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;. Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!?
|
|
|
–Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!? esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;. Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!, esan zuen bezperan, baina ez al zen hobe bizitzarekin bukatu eta disgustu bakar bat eman, bizitzan mila disgustu eman baino?;. Eta egin beharreko urratsa emakume batentzat gehiegizkoa bada, birentzat agian ez??
|
|
|
Don Anizetok esan duen bezala, antipodetan sentitu naiz. Ni ez naiz dibortzioaren aldekoa, eta ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe!
|
|
|
ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: . Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko?!?.
|
|
|
Bihotzez. . Kristok bere gurutzea hartu zuen, eta nik ere hartu
|
dut
neurea gainean. Baina zuk ere lagun diezadakezu, Zireneok Jesusi lagundu zion bezala:
|
|
|
ez dut erlojugilerik aurkitu! Eta, ondorioz, halaxe esan
|
dut
neure artean: ez dago erlojugilerik erloju hau egin duenik.
|
|
|
Honen harian, gauza bat eskatu behar dizut, Regina, zuk zeuk bete dezazun ni zu baino lehenago hiltzen banaiz: ez
|
dut
neure hilobian izenik nahi.
|
|
|
Negua zen kanpoan, eta negua Adaren barruan; Txarorekin egin behar zuena egin zuela sinesten bazuen ere, hausturak, beste ikuspuntu batetik, ez zion batere onik egin; Txaro, izan ere, kultura handikoa izateaz gain, hiztun bikaina zen, bizizalea, bere bizitzari ere. Adarenari? bizigarri aparteko bat erantsi ziona, gatza eta piperra, harremanak iraun bitartean; eta zauri bat zuen, jakina, ixten saiatu arren behin eta berriro irekitzen zitzaiona, errudun usteak?. Aitortzen
|
dut
neure errua, esan zion Txarori?
|
|
|
eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo, hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea!?, urrats bat aurrera egin zuen, heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena?, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin, hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko?: . Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!?;. Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!??; Adak, gainera, nerbioak airean zituen, nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela!?, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zueneti...
|
|
|
eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo, hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea!?, urrats bat aurrera egin zuen, heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena?, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin, hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko?: . Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!?;. Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!??; Adak, gainera, nerbioak airean zituen, nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela!?, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zuenetik, Adak bazuen ipar bat, nora bildu baitzitzaizkion kontzientearen eta inkontzientearen indar guztiak, nerbioek eragin zie...
|
|
|
Gauzak ez dira zuk uste duzun bezalakoak. Aitortzen
|
dut
neure errua, nik bidea ireki bainizun, gero zuk nahi zenuen bidetik jotzeko. Hitzen bidea, baina, arriskutsua da, eta azkenean hitzez hitz ezabatu zenuen nik buruan jarria nuèn marra.
|
|
|
Batzuetan, betaurrekoak ezin aurkituta nabilenean, beldurtu egiten naiz. Horrelakoetan inoiz baino ozenago entzuten
|
dut
neure arnasa, eta eztarritik gora ura datorkidala sentitzen dut, eta gainezka egin behar didala begi, sama eta belarrietatik. Estutu egiten naiz.
|
|
|
beste tren bat zen, astiro eta geldiro hurbiltzen ari zena; zutitu zen Ada jauzi batean, jarri zitzaion begira, hurreratu zen trenbidera –trenak zarata izugarria ateratzen zuen–, gelditu zen –hogei bat metrora zuen trena–, begiak gero eta distiratsuago, bihotza gero eta azkarrago... eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo –hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea! –, urrats bat aurrera egin zuen –heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena–, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin –hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko–: " Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!";" Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!"...; Adak, gainera, nerbioak airean zituen –nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela! –, baina bizi senak bizitzare...
|
|
|
beste tren bat zen, astiro eta geldiro hurbiltzen ari zena; zutitu zen Ada jauzi batean, jarri zitzaion begira, hurreratu zen trenbidera –trenak zarata izugarria ateratzen zuen–, gelditu zen –hogei bat metrora zuen trena–, begiak gero eta distiratsuago, bihotza gero eta azkarrago... eta memento hartan, Ana Kareninaren tokian jartzen saiatu zelako edo –hain zen erraza, zinez, munduarekin eta munduko pena guztiekin bukatzea! –, urrats bat aurrera egin zuen –heriotzaren presentzia zorabio bat zen, balaztaren burrunba kirrinkariak zorabioago egiten zuena–, baita bi atzera ere jarraian, bat bateko beldurra, bizi senak eragindakoa, nagusitu balitzaio bezala, begiak lekuetatik aterata; une hartan, beraz, Ada beldur zen, beldurra berehala estaltzen ahalegindu bazen ere burura zetorkiòn pisuzko argudio andanarekin –hain da zorrotza eta hain adimentsua bizi sena, non beldurra eragin orduko asmatzen baititu pisuzko argudiorik pisutsuenak beldurraren lotsa ez izateko–: " Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!";" Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!"...; Adak, gainera, nerbioak airean zituen –nola ez, bada, segundo hamarren batean ohartu bazen ezen bizitzatik heriotzarainoko tarteak hari baten mehetasuna zuela! –, baina bizi senak bizitzaren aldeko hautua egin zuenetik, Adak bazuen ipar bat, nora bildu baitzitzaizkion kontzientearen eta inkontzientearen indar guztiak, n...
|
|
|
zabaldu orduko, ordea, itxi zuen, baita intziri mingarri bat egin ere, begiak itxi eta eskuak lokietara zeramatzan bitartean, leihotik bat batean sartutako eguzki printzak orratzen gisakoak gertatu balitzaizkio bezala, burmuinak zulatzen zizkiotenak; Adak, beraz, gaizki behar zuen... sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: " Nola botako
|
dut
neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!" esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;" Nola botako dut neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!" esan zuen bezperan, baina ez al ...
|
|
|
zabaldu orduko, ordea, itxi zuen, baita intziri mingarri bat egin ere, begiak itxi eta eskuak lokietara zeramatzan bitartean, leihotik bat batean sartutako eguzki printzak orratzen gisakoak gertatu balitzaizkio bezala, burmuinak zulatzen zizkiotenak; Adak, beraz, gaizki behar zuen... sekulako biharamuna zuen, egia esan, halako moldez, non ohean eseri eta negar batean hasi baitzen, bat batean; zergatik, bezperan bizitzaren aldeko hautua egin bazuen?; bazirudien, aldiz, Ana Kareninaren tesietatik hurbilago zegoela une hartan: " Nola botako dut neure burua trenbidera, bizitza oso bat badut aurretik, eguzki ibiltariak eta ilargi beteak zerumugan!" esan zuen bezperan, baina zer eguzki ibiltari eta zer arraio zen hura, baldin eta leihotik sartutako lehen eguzki hark suzko oinazearen zirkulu perfektuaren antza bazuen!;" Nola botako
|
dut
neure burua, etxekoei sekulako disgustua emango diet-eta!" esan zuen bezperan, baina ez al zen hobe bizitzarekin bukatu eta disgustu bakar bat eman, bizitzan mila disgustu eman baino?;" Eta egin beharreko urratsa emakume batentzat gehiegizkoa bada, birentzat agian ez..." esan zion Txarok noizbait, baina berak, pausoa bakarrik eman behar zuela eta, bakarrik eman zuen... eta zer?; no...
|
|
|
Gauzak ez dira zuk uste duzun bezalakoak. Aitortzen
|
dut
neure errua, nik bidea ireki bainizun, gero zuk nahi zenuen bidetik jotzeko. Hitzen bidea, baina, arriskutsua da, eta azkenean hitzez hitz ezabatu zenuen nik buruan jarria nuèn marra.
|
|
|
...zuen ere, hausturak, beste ikuspuntu batetik, ez zion batere onik egin; Txaro, izan ere, kultura handikoa izateaz gain, hiztun bikaina zen, bizizalea, bere bizitzari ere –Adarenari– bizigarri aparteko bat erantsi ziona, gatza eta piperra, harremanak iraun bitartean; eta zauri bat zuen, jakina, ixten saiatu arren behin eta berriro irekitzen zitzaiona, errudun usteak –" Aitortzen
|
dut
neure errua" esan zion Txarori– erabat ixten utzi ez ziolako, beharbada... oroimenak –kontzientziak– erruduntasun arrasto hartara eramango balu bezala, etengabe eraman ere, ez alor kontzientean bakarrik, inkontzientean ere bai... halako moldez, non egun batean amets bat izan baitzuen, behin baino gehiagotan errepikatu zitzaiona eta Adak berak aurrerago Txopitea doktoreari aito... Txaro belauniko agertzen zitzaion, besoak luzaturik, arrenka, bazter ilun bakarti batean, haizearen ziztuen artean, harik eta Adari esaten zion arte:
|
|
|
horregatik piztu zitzaion, erreakzio gisa, beste txinparta bat begietan, piztu bezain laster itzali zena, itxura egite hartan berezko zerbaitek –ezintasunak eragindako amorruak, ziurrenik– ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: " Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko...!".
|
|
|
Don Anizetok esan duen bezala, antipodetan sentitu naiz. Ni ez naiz dibortzioaren aldekoa, eta ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe!
|
|
|
Honen harian, gauza bat eskatu behar dizut, Regina, zuk zeuk bete dezazun ni zu baino lehenago hiltzen banaiz: ez
|
dut
neure hilobian izenik nahi.
|
|
|
Bihotzez. ‘Kristok bere gurutzea hartu zuen, eta nik ere hartu
|
dut
neurea gainean. Baina zuk ere lagun diezadakezu, Zireneok Jesusi lagundu zion bezala:
|
|
|
nik jakin minik eta arretarik handienarekin begiratu diot neure erlojuari, piezaz pieza desarmatu dut, torlojuz torloju, gurpilez gurpil, eta... ez dut erlojugilerik aurkitu! Eta, ondorioz, halaxe esan
|
dut
neure artean: ez dago erlojugilerik erloju hau egin duenik.
|
|
2010
|
|
|
pipiak jandakoak iruditzen baitzaizkit. Nahiago
|
dut
neure historia txikia bizi: igandeko martinia, xake partida bat, eta, azken urteotan, Amanda?
|
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat
|
dut
neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea, nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri, ez hankarik ez bururik ez zuèn mundua, errealitate inkontzienteari lotuta zegoen heinean?, halako moldez, non artikulua ebaki eta gorde egin bainuen, hain benetakoa, gogoratu nola ibili zen Ada gaixotu zenean, Gabino, orain buru argi, orain buru ilun, bere baitan bi nortasun balitu bezala, marra argi batek bereiziak!?
|
|
|
–Nazario, Teofilo Maria: mundu honetan, aldika, hartu beharreko erabakiak hartu behar izaten dira, egoera usteltzen hasi baino lehen, eta nik hartu
|
dut
neurea, jakin dezazuen??; eta, begiak zorrozten zituela, jarraitu zuen: –Ni soberan nago etxe honetan, badakit, baina zaudete lasai, bai baitut nora joana??.
|
|
|
Gerra bukatuta gero, berriz, eta ez dut uste gehiegi luzatuko denik? aintzat hartuko
|
dut
neure beste obligazioetako bat, orain artean bazterrean utzi dudana: andregaia bilatu eta ezkondu egingo naiz?.
|
|
|
nik ere zientziaren arbolako fruitutik jan bainuen, eta ez bainago atzera egiteko, alor honetan ez bederen. Gainera, Pio Barojak bide honetan jarri ninduenetik, jendearen erreakzioak aztergai?, atsegin
|
dut
neure usteak eta iritziak norbaitekin komentatzea, garai batean Meyer jaunarekin izaten nituèn solasaldiak Txopitea doktorearekin izaten ditut orain, badakizu?, halako eran, non mundua zoologiko bihurtu baitzait: muskerrak eta sugandilak ikusten ditut, sugeak eta kamelehoiak, tigreak eta elefanteak, guztiak bi hankatakoak.
|
|
|
Eta, hala ere, neure mea culpa aitortu beharrean nagokizu; izan ere, gogoan
|
dut
neure haurtzaroa, baita zer nolako marrazkitxoak egiten nituen ere; haietatik, komiki bandak azpimarratuko nituzke, bere grazia zutenak, zuek, anai arrebok, barre ederrak egiten zenituzten behintzat?; bere burbuilan pozik bizi den mutila:
|