|
2000
|
|
|
Ez nuen hasieran ezertxo ere asmatzen, baina berdin zitzaidan. " Hauxe
|
dut
etxean nire nirea den gauza bakarra". Migel sukalde ertzean zegoen, eta gorrotoz begiratzen zion Edurneri.
|
|
|
galdetu nion, lasaitasun une batean. Hamarretan joan behar
|
dut
etxera.
|
|
|
Itzultzen naizenean hitz egingo dugu... Horrelako zerbait grabatzeko gogoa sentitu
|
dut
etxera deitu, eta Karmeloren mezu beti bat beti bera entzun dudanean. Baina ez dut egin.
|
|
|
Gero, bai bazkalondoan bai iluntzean, beste bitan deitu
|
dut
etxera, baina bietan erantzungailuko mezu hotza besterik ez dut entzun. Guztiarekin, gaur adoretu egiten nau Rubenekin afaltzeko eta besteengandik urrun ibil  tzeko dudan hitzorduak, zeren Chicagon ez bezala, gaur ez baitiot huts egingo.
|
|
|
Alabaina, Tomek erosketak egin, eta furgonetara itzultzean eman dit aparailua, eta ez
|
dut
etxera deitzerik izan. Gero, Grand Canyonera bidean ere, zalantza handiak izan ditut:
|
|
2002
|
|
|
Eskaileretan behera noala, ama sentitzen
|
dut
etxeko atean zinkurinka. Kalera irteten naiz.
|
|
|
Klasea bukatutakoan, etxera joateko baimena eskatuko banu, ez lidakete ukatuko. Baina zer konpontzen
|
dut
etxera itzulita?
|
|
2003
|
|
|
On egiten didala esango nuke. Nahiago
|
dut
etxean bakarrik egon baino.
|
|
|
–Ondoezik nago eta nahiago
|
dut
etxean geratu, esaten diot Josebari, eta Josebak ez dit ezer esaten. Eta a ze zapore garratza izaten duen Eguberri egunean, arratsalde partean, ekartzen didan turroi pusketak.
|
|
2006
|
|
|
Honekin esan nahi
|
dut
etxean Tetra bat ipini banuen, izan zela beste erremediorik ez nuelako. Dena bat batean gertatu baitzen:
|
|
|
Urte erdiko baimena hartu dut lanean, eta kasik gelatik ateratzen ez naizela esan daiteke; Martin zaintzea egokitzen zaizkidan egunak alde batera utzita, Tetran pasatzen dut denbora gehiena. Martin datorrenean pixka bat txukuntzen
|
dut
etxea, eta daramadan bizitzaren zantzuak ezabatzen saiatzen naiz, umea ezertaz ohartzeko gazteegia dela ondo dakidan arren. Azken batean, egin nuena, adreilua botatzearena eta hori dena, gauza handia da, borondatearen indarraren erakusgarri bikaina, baina iraganean gertaturiko zerbait konfirmatu baino ez nuen egin.
|
|
|
Kilikagarria nuen lehenagotik ezagutu gabeko gela batera hurbildu, eta ate ingurutik hautematen nuen gelaren forma irudikatzea. Arkitektura Eskolan hasi baino askoz lehenagotik pentsatu izan
|
dut
etxeen medikua dela arkitektoa. Horren zergatia Pedro Migeli azaldu baino lehen utzi behar izan nituen ikasketak.
|
|
|
Eta itzultzean, zergatik ezin
|
dut
etxeko obra egiteko behar den tartea hartu. Aukera egin, eta erabakitzea besterik ez dut.
|
|
|
Agian gehiegitxo hitz egin dut. Uste
|
dut
etxea saltzeko asmoa duena akatsak ezkutarazten eta alderdi azpimarragarriak ikusarazten saiatuko dela. Zein irudi eman ote dut nik?
|
|
|
Ezin nintzen ahula izan, baina kontrolatu beharra neukan gehiegizko konfiantza ere. Ondo gogoan
|
dut
etxe aurrean geneukan haritz kimua ureztatzen ari nintzen batean gertatutakoa. Gurasoek oparitu zidaten kimua hamasei urte bete nituenean, eta ni arduratzen nintzen hura zaintzeaz, inguruko belar txarrak kentzeaz, izotz beltza egiten zuenean zapi saretu batez estaltzeaz.
|
|
2008
|
|
|
–Sentitzen dut, ez
|
dut
etxean lo egin bart.
|
|
|
Bi maletarekin taxi batera igotzen ari zela, esan zidan: " Irekita utzi
|
dut
etxea, hartu behar duzuna. Ni etxera noa".
|
|
|
Ez dago inor; hutsik dago sukaldea, hutsik ordenagailuaren txokoa, hutsik eskailerak. Buelta bat eman
|
dut
etxean zehar, motxila ganbaran utzi dut eta berriro jaitsi naiz sukaldera ogi zati bat eta gazta jatera. Zaporea ere ezaguna zait.
|
|
|
Mifu da atzerriko nire ahizpa bezala. Lotara geratu nahi dudan galdetu dit, baina nahiago
|
dut
etxera joan. Parkeko bidea hartu beharrean, trenbide garaiaren azpitik egin dut bueltako bidea, euritan.
|
|
2009
|
|
|
Nadin ikustera joatea aurpegiratzen didate. Neska gaztea eta freskoa da, ordea, Nadine, osasuna eta alaitasuna gainezka dituena, eta hari esker lortzen
|
dut
etxe ilun hura ahaztea. Bitxia da egiaztatzea zer puntutaraino diren gure sentimendu naturalenak diren horiexek, hain zuzen ere, jendeak gugan gauza ilun eta ustel gisa ikusten duen horren mamia eta funtsa.
|
|
|
Jarrai dezadan, baina, kontatu gura dizudanarekin. Bilobarentzako jokoak erosi eta gero, ehorztetxera joatea pentsatu
|
dut
etxeranzko bidean. Atearen parera ailegatu naizenean, berriz, aurrera egin dut, barrura sartu gabe.
|
|
|
Hortik aurrerakoak, begiratzen diegula begiratzen diegun moduan, ez dira ohikoak izan zu eta bion artean; normalak ez, behintzat. Ederto egon naiz arrantzalearen eskulturaren ondoko aulki hartan eserita; ez
|
dut
etxera itzultzeko gogorik ere izan; bazkaltzeko ordua izan delako mugitu naiz.
|
|
2011
|
|
|
Ordubete doi falta da hiruretarako, eta ez
|
dut
etxera lotzen nauen egitekorik. Konprobatu eta gero aldean ditudala nortasun agiria, gida baimena, giltzak, diru poxin bat eta tabakoa, kalera irten naiz.
|
|
|
Ibiltzen hasi naiz, pausoan pausoan, neurriz kanpo edan osteko orduetan sentitzen dugun astuntasuna banu bezala gorputz atal guztietan. Neure burua madarikatu
|
dut
etxean ez gelditzeagatik, hantxe nengoen ni ondoen, seguruen, inoren oharkabeen, hitzordua iritsi arte. Autoan sartuta itxaroteak ere ez dirudi oso zuhurra, zer egiten du ero horrek auto barruan eta bakarrik, bero tzar honen sapa galgatan?, horixe galde lezake edozeinek, eta irakurtzeko ezer ez hartu izana ere madarikatu dut, paper punta triste bat bera ere ez, eta itzaletik itzalerako ibiliak Kale Nagusiko kioskora eraman nau ia konturatu gabe.
|
|
|
Bai, Neskak esango du nahi duena, baina hobe
|
dut
etxetik urruti. Ez dut egun osoan ia ezer jan, baina berdin dio, ez dit axolarik.
|
|
|
Baina ez
|
dut
etxean idazten, Agustinen tabernan baizik. Ezeren okerrik ez bada, arratsaldero baliatzen ditut lau bat orduko tartetxo doi horiek kalera irten eta Agustinen tabernaraino hurbiltzeko.
|
|
|
Zerraldo beltza aurkitzen
|
dut
etxeko atean...
|
|
2012
|
|
|
Sarrarazi ninduen saloi zabalean, kontraleihoak itxita zeuden eta erle bat zebilen burrunban loreontzi baten inguruan. Gogoan
|
dut
etxeak jadanik bazeukala argizari freskoaren, izpilikuaren eta pertzean egosten dagoen marmeladaren lurrin zoragarri hori.
|
|
|
eta erabaki
|
dut
etxean zaudela, hor,
|
|
2019
|
|
|
–Beno, baina hurrengoan abisatu eta neuk ekarriko
|
dut
etxean egindakoa.
|
|
|
Alabaina, batik bat gogoan
|
dut
etxera sartu berritan, sarrerako mahaian, gutun akoltxatu bat topatu nuela. erremiterik ekarri ez arren, kanpoaldean Italiako zigilu bat zeukan; barnean, ostera, azalpen hitzik ez, baina, zeta zurian bildua, oso osorik, nik zaborrontzira jaurtitako Giovanniren eraztuna...
|
|
2020
|
|
|
Uste
|
dut
etxera joango naizela orain, ondo iruditzen bazaizu, esaten du.
|
|
|
Bai, esaten du Connellek. Begira, benetan sentitzen dut eskatu behar izatea, baina diru hori behar
|
dut
etxera iristeko. Sentitzen dut.
|
|
|
Eta nik ongi nahi diot, baina ez dut ni zaindu behar izaterik nahi. Ez
|
dut
etxera sartuko diren gizonen ekinetik babestu nahi. Zera diot, ez dut hartaz kezkatu nahi, ez diot zer moduz gaurkoan galdetu nahi, ez dut bera gogoan hartu nahi, ez eta elkarrekin egiten ditugun gauzak ere.
|
|
2021
|
|
|
Atzetik jarraitu dizut. Astelehenean nire urtebetetzea da, eta afari merienda bat antolatuko
|
dut
etxeko terrazan, atzera begiratu gabe esan didazu. Lana amaitzean Xabiri idaztekotan nintzen, jakizu gonbidatuta zaudela.
|
|
|
–Ez, nahiago
|
dut
etxean geratu.
|
|
2022
|
|
|
...zen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar
|
dut
etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper... Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, oso ederra nintzela, oso iharra, bai, oso pozik zegoen nirekin baino lehen egondako neska ez zitzaiolako batere gustatu, ez zen behar bezain polita, behar bezain femeninoa, beltzarana zen eta moztaka eta ez zegoen makillatua, oinetako zapalak zeramatzan eta Monita zuen izena, eta Malekek jakin nahi zuen ea ezagutzen nuen zeren nonbait hura ere nire agen  tziatik joan zitzaion, espainiarra zela esan omen zioten telefonoz, halako neurria zuela, halako pisua, eta neska azaldu zenean ez omen zuen agindu ziotenaren antzik, batere ez, gezurtiak ez beste, ziria sartu nahi izaten digute, esan zidan, ordaindu egin behar izan nion, nahiz eta ezin izan nuen ezer egin, etxera itzuli behar nuela esanez bidali nuen etorritako lekura, alaba gaixorik nuela esan nion, sukarrarekin, izerditan blai, eta ordubetez, amorruz jaten genuen bitartean, Monitari buruz hitz egin zidan, berari gustatu ahal izatekotik oso urrun zegoela, eta ordubetez garrasi egiteko gogoa izan nuen, zer eskubiderekin, nola hitz egin dezakek horrela emakume bati buruz, nork eta hik, hain itsusi, hain gizen izaki, eta nire pentsamenduei igarri balie bezala baietz esan zidan, bera gizena zela, dudarik gabe, baina nolanahi ere berak jartzen zuela dirua, bera zela bezeroa, eta eskubidea zuela espektatibak izateko, gustuak, mundu guztiak bezala, azken batean denek goraipatu dizuten film bat ikustera joatea bezala zela hura, eta istantean jakin nuen ez nukeela nahiko inork ni ederrestea, ez, ezta hautatzen nautenean edo beste inor baino lehen nahiago nautenean ere, ezin dut galarazi inori nire lekua uztea, eta emakumeren batek nik baino zerbait hobea duela ikustean sufritzen badut ere, haiek faltan dutenak ez nau pozten, horra zergatik uste dudan ez nauela akabatuko daukadanak edo ez daukadanak, ez, oroz lehen heriotza dator, dagoenaren edo ez dagoenaren tokia hartzera datorrena, nire aitaren Uholde handia da, bidean den guztia suntsitzera etorria.
|
|
|
Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, ...zen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar
|
dut
etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper...
|
|
|
Eta gizonek berenganatu nauten mila, bi mila edo hiru mila aldi horiek galeratzat baizik ezin daitezke kontatu, ez dira gehitze bat, are, badakizu zer diren Sodomako ehun eta hogei egunak, irakurri duzu amaiera arte ezin jasan izan baduzu ere, bada jakizu ni ehun eta hogeita batgarren egunean noala, dena arauen arabera egin da, eta halaxe da oraindik ere, ehun eta hogeita bi, ehun eta hogeita hiru, lehenengo telefonoz agentziara hots egin goizean goiz tokia izango duzula segurtatzeko, goizean goiz hots egin behar duzu agentziak egun horretan han egoteko baimena ematea nahi baduzu, eguneko menuan egon nahi baduzu, gaur zuentzat lan egin dezaket, baimena ematen didazue zuen apartamentuetan nire burua prostituitzeko, zuentzat, sentitzen dut atzokoa, sentitzen dut etorri ez izana, agindu banizuen ere, zera, hilekoa nuen, baina gaur joana da, ia ia joana, baina dena pentsaturik daukat, belakia eta oinetako gorriak, txabusina eta masaje olioa, eta goizeko lehenbiziko dei hori egin eta gero, patroiak egun hartan hara joateko baimena eman eta gero, Penfield doktorea kalera joan behar duzu arrazoizko denbora tartean, zeren nonbait bezeroak zain dira kanpoan, ilaran, egun horretako puta sosegatzera etorriko zaien esperantzan, laneko batzarrek berriz ere denak hiriguneko bulego eraikinetara herrestan eraman baino lehen, ongi hasi nahi dute eguna inondik ere, sexuak estresa baretzen du, gauza jakina da, hori diote behintzat aldizkariek, sexologoek eta medikuek, hortaz ahalik eta goizen heldu behar duzu hona, eraikin handi eta ilun baten bukaeran dagoen gela honetara, merke zurrean itsuski jasotako eraikin bloke bat da, erlauntza erraldoi bat erlazulo txiki lizunez leporaino betea, eta gero izarak daude, bezperan aldatu ez bazituzten aldatu egin behar dira, eta paperontziak hustu, hustu ez bazituzten, eta gero makillatu eta zain egon behar duzu, nahi duzuna egin dezakezu zuhur jokatzen baduzu eta apartamentutik irteten ez bazara, telefonoak jo zain egon behar duzu, lehenengo bezeroa badatorrela iragarri arte, inork atea jo zain egon, bezeroa sartzen da eta ordaintzen du, biluzten da, miazkatu egiten diozu, berriz miazkatzen diozu, zuri miazkatzen uzten diozu, kontaktua ahal den gutxiena, neuk nahi izaten dut horrela, alegia, nahi izateak horixe esan nahi du gutxi gorabehera, kontaktua murriztea. ...izaten dudana, zeren sexuek baizik ez dute elkar ukitzen, gogoak ematen didan aurpegia jarri dezaket, negar pixka bat egin eta atsegin hartu ere bai, bezeroa ohartu gabe, eta dena sei, zazpi, zortzi aldiz egin behar da, bata bestearen ondotik, sei, zazpi, zortzi bezero diferenterekin, zortzigarrenarekin egin eta gero joan naitekeela ulertzen da, eta joan nora uste duzue, etxera, ez bada, zeren ez
|
dut
etxera sartu nahi izaten, lehenbailehen neure burua akabatu besterik ez dut nahi izaten, ez gela honetan horratik, polizia, ikerketa eta nire gurasoak bat batean saltsa honetan inplikatuak, galderak, tortura eta gainerakoa, kito da nire gurasoen bidez sufrimendua bilatzea, nire bihurrikeria agerian uztea, nire puterioa, neurea dudan gauza bakarra, bakarrik neurea, eta ezta hori ere zeren putaoste...
|
|
|
Liburuentzako etxebizitza bat erosi artean, beraz, ados nago bizikidetza plan bat behar dugula. Ni prest nago karga arintzeko, baina behar
|
dut
etxean biblioteka bat. Zenbat liburukoa da, hartara, biblioteka baten neurri egokia?
|
|
2023
|
|
|
Baina zer arraio jakingo dut nik, aita. Gogoan
|
dut
etxetik partitzerakoan lur jota nengoela, eta Irungo Larreaundi auzoko autobus geralekura joaten lagundu zenidala nire maleta aldean zenuela. Porto Paris gaueko azken expressoaren esperoan geundela, dena ongi aterako zela errepikatzen zenidan.
|