2000
|
|
Gure abesti zahar batek dioen bezala, arrain asko dago itsasoan. Eta ni, hutsegite handi haren ostean, gogoz saiatu nintzen arrainen bat harrapatzen, baina bai zera!, inork ez
|
du
nirekin nahi. Eta?
|
|
Hain txarra al da ba? Izan ere, famatua egin zen nire astakeria hura, eta orduan ze emakumek izango
|
du
nirekin juntatzeko balorea. Baina beno, kontua da pokerrean oso garai txarra ari nintzela pasatzen, eta Allis kabroi hori nire egoeraz aprobetxatu zela.
|
|
mundu guztiak gurtzen zaitu. Baina nork gogoratzen du Eider, edo Catherine O’Reilly, edo nork gogoratzen
|
du
nire samina, e. Neuk daukat hemen kexatzeko eskubide bakarra.
|
2001
|
|
Eta Goiok lehorra ikusten zuen artean, nik itsasoari begiratzen nion, nire beldur, nire ardura, nire lelo aurpegiarekin. Oraindik ere begira nago, eta ontzi triste hura ikusten dut ostentzen, eta ontzi hark bere nabigazioa jarraitzen
|
du
nire gogoaren paisaian.
|
|
Zelako jakituria meteorologikoa duen neska honek, pentsatu behar
|
du
nire lagun izoztuak.
|
2002
|
|
goldetuko
|
du
nire emozioen lur berdea,
|
2003
|
|
Ama ikusten dut han, harrituta begiratzen didan poliziaren ondoan, ni ez beste norbait zaindu behar lukeela pentsatuko balu bezala. Amak kemena atera
|
du
niri irribarre egiteko. Baita nik berari ere.
|
|
–Beldur nintzen, Oskar. Beldurrak agindu
|
du
nire bizitzan beti. Koldarkeriak.
|
|
Attttttttttxix! Irribarreak clown baten tankera hartu
|
du
nire ezpainetan.
|
2004
|
|
Zorteak ihes egin zidan behin, baina berriro jo
|
du
nire atean, eta uste dut oraingoan ez diodala huts egingo, ikusiko dugu...
|
|
biziki gorde
|
du
nire
|
2005
|
|
–Eta zure lagunak? Zure lagunak etorri nahiko al
|
du
nirekin? –kokotsaren mugimendu batez, aurpegi aspertuaz begira genuen emakumea seinalatu nuen, Irantzurekin etorritako ilehoria; Irantzuk ere burua jiratu zuen.
|
|
Segundo batzuk izan dira. Eta, bat batean, hotzikara sarkor batek harrapatu
|
du
nire barrua. Orain hamabost urteko goiz fresko hartan mehatxatu ninduen haize fin berak ferekatu banindu bezala.
|
|
Eta aurpegira begiratu diot Ismaeli, eta aurpegi arraroa zeukan, eta begiak ere bai, beldur apur batekin. Eta aurpegi hori jarri
|
du
nik esan dudanagatik. Eta hor ikusi dut esan dudana gauza inportantea dela.
|
|
Hots, guztiz ahituta nengoelarik, eta loak hartzeko zorian, tximista batek gurutzatu
|
du
nire barrunbea:
|
|
Erlojuak ordua jo
|
du
nire ondoan ezin ozenkiago, belarrietan oinaze bizia emanez.
|
2006
|
|
X.L. Gaur egun, musikak garai batean baino toki gutxiago
|
du
nire bizitzan. Eta ez gustatzen ez zaidalako, izugarri gustatzen zait?, etxean soinu eta zaratak entzutea gero eta gutxiago eramaten dudalako baizik.
|
|
–Eta horrek zertan handitzen
|
du
nire zorra. Azken batez, erran berri didak:
|
2007
|
|
Iheska dabil. Ez
|
du
nirekin egon nahi. Ikusten nauen bakoitzean beste aldera begiratu eta aurrera jarraitzen du.
|
|
Kurtso honen bukaeran, dena ondo badoa, bere doktorego tesia defendatuko
|
du
nire Leire zoro honek. Entzimologia molekularraz hitz egiten duten seiehun bat orri.
|
|
Eta nor da Oscar? Zergatik uste
|
du
ni Oscar naizela. Zergatik ez dit sinesten ni Oscar ez naizela esaten diodanean?
|
2008
|
|
Muxu eman diot. Hasieran ez dit uko egin, baina eskuarekin goxo erretiratu
|
du
nire aurpegia gero.
|
|
Itzulpengintza enpresa batek kontratatu du, eta etxetik, gure etxetik, egiten du lan. Igorrek ere, hasierako mesfidantzaren ostean, konfiantza hartu
|
du
nirekin. Aita baten hutsunea du, nonbait.
|
|
–Osabak ez
|
du
nigan sinesten?
|
|
–Etorkizunak erabakiko
|
du
nirea amets bat den edo ameskeria hutsa, osaba. Hala ere, eskerrik asko baimena emateagatik.
|
|
–Nahi al
|
du
nik frai Millani deitzea, berorrek harekin hitz egin dezan??
|
|
–Berorrek ez
|
du
nirekin ezer gorde beharrik. Izan ere, guztia dakit, eta?
|
|
Beste Jainko bat baita nik sinesten dudana. Baina Erregeen Liburuak nik baino hobeto azaltzen
|
du
nik orain azaldu nahi dizuedana Elias Jainkoaren bila zebileneko pasartean, eta paragrafoa irakurriko dizuet: –(?) Haize zakar indartsuak jo zuen; mendiak urratu eta haitzak zartatu zituen; Jauna, ordea, ez zen haizean.
|
|
Nire pasaportea erakutsi diot poliziari, Gorettirenaren ondoan zeukan baina autobusean datorren beste atzerritar batena hartu du aurrena, Sri Lanka dakar azalean. Orduantxe hartu
|
du
nirea, ondo erreparatu diot ekintzari eta begirada baztertu dut, ahalik lasaien nagoen itxura egiteko. Irribarre egin diot neskato bati, konturatu da zeinen faltsua zen.
|
|
Beste Jainko bat baita nik sinesten dudana. Baina Erregeen Liburuak nik baino hobeto azaltzen
|
du
nik orain azaldu nahi dizuedana Elias Jainkoaren bila zebileneko pasartean, eta paragrafoa irakurriko dizuet: "(...) Haize zakar indartsuak jo zuen; mendiak urratu eta haitzak zartatu zituen; Jauna, ordea, ez zen haizean.
|
|
–Berorrek ez
|
du
nirekin ezer gorde beharrik. Izan ere, guztia dakit, eta...
|
|
–Osabak ez
|
du
nigan sinesten...
|
|
–Etorkizunak erabakiko
|
du
nirea amets bat den edo ameskeria hutsa, osaba. Hala ere, eskerrik asko baimena emateagatik.
|
|
–Nahi al
|
du
nik frai Millani deitzea, berorrek harekin hitz egin dezan...?
|
2009
|
|
Neu baino ez naiz joaten aitona bisitatzera, baina izebak, ikusten nauen bakoitzean galdetzen dit nola dagoen eta, hazi egin dela eta gazte eta lerden dagoela kontatzen diodanean, ez da hizketan jarraitzeko gauza izaten, buruarekin baietz eginez alde egiten
|
du
nire albotik, negar anpuluak lehortzera.
|
|
Hau arazo hau ez da erlijioan bakarrik sortzen. Bat egiten
|
du
nire bizitzaren zentzuaren galderarekin.
|
|
Angiek aitzakiak hausnartzen zituen. . Agian ez du etortzerik izan, agian ez
|
du
nire abisua irakurri, agian ez du etorri nahi izan?. Azken zalantza hau ari zitzaion nagusitzen.
|
|
–Nahi baduzu hoteleko arduradunari hots egin iezaiozu. Berak egiaztatuko
|
du
ni hemen bizi naizela.
|
|
Hola hola. Gaur nire konputagailu maiteak sufritu
|
du
nire akatsak zuzentzen.
|
|
Terryk zalantza ikusi
|
du
nire aurpegian eta, sofatik altxatuta, esango nuke egunkari zaharren bila jarri dela. Beraz, erabakita dago?
|
|
Arnasa labur hartzen du eta ezpainak busti, urduri. Bere gorpuzkera osoak dio ez dakit ondo egin ote dudan, ez dakit zergatik etorri naizen baina estutu egiten
|
du
nire eskua, eskaintzen diodanean. Atzamar epelak, laztan mingarri eta leuna, neuregana berriro ekartzen nauena, neure bihotzetik urrun ibili ondoren hain denbora luzean, nora ezean eta ahotsik gabe.
|
|
Ruben ama gabe bizitzera ohitzen hasi dela uste dut, baina ama ez? Asko sufritzen
|
du
nire ahizpak. Ekuadorrera bidali beharreko diru horrek dauka hemen preso.
|
|
–Bueno? . Mirarik ez
|
du
ni haserretzerik nahi. Egia leuntzeko saiakerak egiten dabil baina nondik hasi jakin gabe?.
|
|
Lotsa sentitu dut. Jada jakin
|
du
nik urtetan ahaztu nahi
|
|
Euria ari du kanpoan. Euria ari
|
du
nire etxeko komunean, baita hainbat lokutoriotan ere. Aurikularrak bustiak egongo dira.
|
|
–Haize hotz batek jo ote
|
du
nire gizona?
|
|
–Agaramonteko oinordekoak aski izan
|
du
nire deia biltzea, Parisera ziztuan etortzeko, lurrak, aita, emaztea eta seme alabak utzita, aditzera eman zuen Henrike Valoiskoak?. Bai zure bai nire peko denez, lagunik egokiena iruditu zait, gure artean zauden bizkitartean zure ganberako kide izan dadin.
|
|
–Frantziskak baieztatuko
|
du
nire errana.
|
|
Hor, bisitak hartzeko mahaiaren bueltan jarri naizenean, armairu bat zabaldu eta argazkiz betetako karpeta zabaldu
|
du
nire aurrean. Presoen argazkiak dira.
|
2010
|
|
Bai, nigandik jaso behar
|
du
nire historia, eta jakin behar du zergatik lotzen den nire izena odolarekin.
|
|
–Eta zer zen, ba, zuri galdetu beharrekoa? Aski
|
du
niri galdetzea, zu bakean utzita.
|
|
–Eta orain, nire laguntzaile ausartak burutuko
|
du
nik iaz burutuz ezin izan nuena! –esan zuen McKenzie irakasleak, antzezlan batean bezala?.
|
|
–Berak esanda dakit. Sebastianek atsegin
|
du
nire gorputza.
|
|
Eta zer moduz konpontzen zara Luiarekin? Uda honetan ez
|
du
nirekin egon nahi, e, preziosa?
|
|
Zergatik, baina? Zer nahi ote
|
du
nigandik azti madarikatu horrek?
|
|
Terrazetako gazteei begiratu nahi nieke, baina behealdeko ikuspegiak erakartzen
|
du
nire arreta. Zertara itzuli ote naiz Varanasira, ez baditut jada bertokoekin konpartitzen ez esperantzak ez desesperantzak?
|
2011
|
|
Uhinen marruak are ozenago egiten du patera azpiratu duen isiltasuna. Haize bortitzak galzorian ibili du ontzia pare bat orduz, ez da komeni, bestalde, kosta egun argiz jotzea, esan die bateltzainak, eta amonarekin gogoratu da Asif, ondo egingo duk, umea, har ezak hau biderako, eskerrik asko, amona, aurki deituko diot, beste aldera iritsi orduko izango
|
du
nire berri. Ilunbistan hurbildu dira kostara.
|
|
Paradisuak izen bat
|
du
niretako: Urgain, paradisu galdu bat ere badena eta lerro hauen bidez berreraikitzen saiatzen ari naizena.
|
|
–Egunen batean norbaitek baietza ematen badio, zeruan ekaitzak lehertuko direla uste
|
du
nire eleberriko protagonistak. Maitasuna destinu jakin batera garamatzan indar kosmiko bezala irudikatzen du eta, inoiz sexurik egiten badu, nekearen nekez ahitu eta hil egingo ote den ere pasatu izan zaio burutik.
|
|
–Maitasuna mozkorraldi bat, barrena irabiatzen digun lilura bat, astintzen gaituen big bang bat bezala irudikatzen
|
du
nire eleberriko protagonistak, baina hori dena irudimenean bizi du, hori dena bere fikzioan bakarrik gauzatzen da. Ez daki gero, gustatzen zaion emakume baten ondoan dagoenean, zer ate jo, zer egin, jarraitu nuen nik.
|
|
Erlojuak ordua jo
|
du
nire ondoan ezin ozenkiago, belarrietan oinaze bizia emanez.
|
|
–Ulertzen dut, esan
|
du
nire gelakideak hitza hartuz?. Ehizaz gozatu nahi du, patxada nahi du hartu.
|
|
Barre egin dut. Sinistu ala ez, nire gelakideak ondo deskribatu
|
du
nik azaldu nahi dudana.
|
|
–Zatoz nirekin, errepikatu
|
du
nik galdera ergelen bat egin aurretik, eta azkar mugituz korridorearen amaieran dagoen gela batean sartu da.
|
|
Hark ere badaki noiz hitz egin behar duen. Ondo baino hobeto ezagutzen
|
du
nire tristuraren arrazoia, goizean azaldu baitiot bezperan Heriorekin izandako gorabehera, eta badaki ez dudala nahi Itziarrek ezer jakitea.
|
|
–Ezin dut hori egin, esan diot?. Nahikoa pasa
|
du
nire gaixotasun luze honekin, orain gainera horrelako kontuekin hasteko. Zulo honetatik inoiz ez garela aterako pentsatuko du.
|
|
Denbora pixka bat irabazi dudalakoan nago, baina ez nahikoa. Gaua bizirik dago oraindik, eta Heriotzak denbora nahikoa
|
du
ni berekin eramateko. Ez dakit, ordea, denbora gehiago irabazteko zer egin dezakedan, eta gela betetzen duen isiltasuna ez haustea erabakitzen dut, badaezpada.
|
|
Ezer ez. Izarok ezin
|
du
nirekin egon gainera nire anaiaren neska delako eta nire anaiak gorroto nauelako kartzelara bisitan joan eta bere aktibitateez zehaztasuna eskatu nionetik, Mikeli nahi nukeen eran, eztabaida etiko baten beharra genuelako, edo nik behintzat bai. –
|
|
–Nire hizkuntza sekula gehiago beste gizon emakumeen aho mihietan ez dela biziko pentsatzen dudanean, nire heriotzak berak baino zirrara asaldagarriagoa sorrarazten
|
du
nire baitan, nolabait ere nire herriko pertsona guztien heriotzaren batura irudikatzen baitu gertakari horrek? .
|
|
(?) Samieraz abestea jarrera politikoa da eta txamanismoa eredu duen kantagintza egitea ere jarrera politikoa da. Norvegian geroz eta jende gehiagok ulertzen
|
du
nik egiten dudana eta geroz eta jende gehiago ohartzen da samiok bizi dugun egoeraz?. Mari Boine,. Samieraz abestea erabaki politikoa da?, Argia,.
|
|
–Ea ongi ulertu dizudan, erran zuen?. Zure aitonak uste
|
du
nire anaiari lagundu zion gizon hori, belarria falta duen morroi hori, berak tirokatutako mutil hura dela?
|
|
Aitonari ere ez, izua begietan so egin zion Mikeli?. Ene, nola lortu
|
du
ni aurkitzea. Kontu handia jarri dut egin dudan guztian.
|
2012
|
|
Cagerenak berriz: Battek ez
|
du
nire defendatuaren isiltasuna kopiatu besterik egin. Epaileak nori eman zion arrazoia. Tatxan, tatxan?
|
|
–Lehen aldiz ikusiko bazenitu bezala?? Tximista batek jo
|
du
nire oroimenean, esaldi horrek beste batera narama, 2002an grabaturiko kantu gozagarri batean agertzen zen poema hartara:
|
|
Dasilva suntsitu egin behar dut. Inork ez
|
du
nik beste interesik horretan.
|
|
Hala ere, esan dizut nukeela Mattia ez den beste batekin oheratu. Atzerakoia naizela esan dezakezu, baina niri bestela irakatsi didate, eta horrek errotuta jarraitzen
|
du
niregan.
|
|
Erruki hadi nitaz?. Une horretan hitz egin
|
du
nigandik hiru bankutara esertzen den bezeroak, telebista piztuta uzteko eskatuz. Berria da hemen:
|
|
Erizainak esku artean hartu
|
du
nire bularra eta kristalezko bandeja baten gainera jaurti du, kilo erdiko okela zatia balantzara botatzen den moduan. Auzoko harakina etorri zait burura.
|
|
Urteak burua kezkaz beteta, asteburuetako gauetan lorik egin ezinda, alabaren zauri bakoitza neurea balitz bezala sentitzen, zauria ireki aurretik ere, eta bat batean, eman diodan erantzunarekin, iraganeko kontuak dira denak. Lasta botatzean, gorantz egin
|
du
nire gorputzak, gasez beteriko puxika baten antzera zerurantz, eta han goitik neure burua ikusi dut, eta begira zer ikusi dudan: ikusi dut mendikate handi bat, eta haren gailurrean nire seme alabak daude, baina haren alboan orain arte sekula ikusi ez dudan zerbait ikusi dut, zulo bat.
|
|
Irribarre egin du, eta aulkitik altxatuta niregana hurbildu da. Bere eskuineko eskua, bere esku fina, ordenagailuaren saguari heltzen dion xamurtasunez jarri
|
du
nire bularraren gainean. Dardarka sumatu dut.
|
|
Dardarka sumatu dut. Bere ahoa gerturatu
|
du
nire belarrira eta haginka hasi da. Aurre aurrean dut haren brageta, ireki diot eta eskua sartu.
|
|
Ohearen gainean etzan gara, bera nire gainean. Poliki, ahoa inguratu
|
du
nire bularretara, eta hara non ezkerreko titiburua miazkatzen hasi zaidan. Azukrezko madarien punta gogorra jarri zaidala sentitu dut.
|
|
Eske esan duzu ez zela urrutira joango? biradera esan nahi dut, eta horrek, ba, irribarre ttiki bat sorrarazi
|
du
nire barrutxoan?
|
|
Eske esan duzu labearena eta opiltxoarena? eta horrek, ba, irribarre ttiki bat sorrarazi
|
du
nire barrutxoan?
|
|
Elurrak desegin eta agerraraziko
|
du
nire barrenaren zikina. Zure lorategi atarira agertu eta geratu eginen naiz zurekin, sinesteko prest zauden kanta triste bat nola.
|
|
Nik gizon horri ez diot ezer zor. Ez
|
du
nire errespetua merezi. Eta kitto.
|
|
–Elenak ondo egin
|
du
ni bere bizitzatik ateratzen, defendatu nuen.
|
|
Zer arraroa egiten zaidan dena orain. Honek ez
|
du
nire bizitza ematen; pelikula baten antzekoa da, aspaldi ikusitako pelikula baten antzekoa.
|
|
Iritziak, huts hutsik, herriarena berarena izan behar du; eta bereizketa hori, sarritan, oso nekeza izaten da antzematen, eta orobat eusten. Kasu honetan, gaizkile talde bati buruzko, iritzi publikoa?, hirugarren aldizkari pasartean xehetasunez kontatzen den alboko gertaera horrek ekarri
|
du
nik uste. Paris osoa dago aztoratua Marieren gorpuaren aurkikuntzarekin, gaztea baita, ederra eta ezaguna.
|
|
–Ederki, bada, esan nuen?, beharrak bidezko egiten
|
du
nik esandakoa, hori baitugu bizia salbatzeko bide bakarra.
|
|
Zer nahi
|
du
nigandik?
|
|
Erauzi
|
du
nigandik, jauna, ene baimen nagia,
|
|
–Zu, etxea morroiaren bidez ezagutzen duzun hori, nagusiak inoiz hitz egin al
|
du
nitaz?
|
|
Galdua dut zintzotasunez jokatzeko gaitasuna; beldur naiz ez ote diodan neronek neure buruari barregarri iritziko. Nire tokian egonez gero, beste edornok son coeur et sa fortune eskainiko zizkiokeen printzesatxoari; baina ezkondu hitzak halako botere magiko bat
|
du
niretzat: emakume bat oso sutsuki maite badut ere, berarekin ezkondu behar dudala sentiarazten didan bezain laster, akabo maitasuna!, nire bihotza harri bihurtzen da, eta ez dago ezer berriz berotuko duenik.
|
|
Doktoreak onartu
|
du
nire laguntzaile izatea; argibide batzuk eman dizkiot duelua dela-eta ezarri beharreko baldintzen inguruan; ahaleginak egin behar ditu auzia ezkuturik ezkutuenean bideratzeko, zeren, heriotzari edozein unetan aurre egiteko prest banago ere, inola ere ez bainago gertu mundu honetan dudan etorkizuna betiko hondatzeko.
|
|
Trokara heldu gara; damak bidelagunengandik bereizi dira, baina printzesatxoak ez
|
du
nire besoa askatu. Ez die barrerik egin hemengo dandyen ateraldiei; zutik geratu da amildegiaren ertzean; gainerako andereñoak garrasika ari ziren begiak itxita, baina berak ez du beldurrik erakutsi.
|
|
–Ba, orduan, zergatik piztu
|
du
nigan itxaropena?
|
|
erregairik bota ezean, itzali egiten da. Beharbada, jeloskortasunak egingo
|
du
nire eskariek lortu ez dutena.
|
|
Une hartan Werner haien etxean zen, eta esan zidan eszena horren eragina ezinago dramatikoa izan zela. Printzesatxoak milizia moduko bat antolatu nahi
|
du
nire kontra jotzeko; izan ere, konturatu naiz nola, dagoeneko, edekan bik oso zakarki agurtzen nauten bera aurrean dagoenean, baina, hala eta guztiz, nire etxean bazkaltzen dute egunero.
|
|
Badakit laster bereiziko garela berriro eta, beharbada, betiko: bakoitza bere bidetik joango da hilobiraino; baina haren oroitzapenak sendo sustraiturik iraungo
|
du
nire arima barrenean; beti errepikatu izan diot hori, eta berak sinetsi egiten dit, nahiz eta kontrakoa esan ohi duen.
|