Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 201

2008
‎Autoreak berak onartzen du bere lanaren baliagarritasunaren muina:
‎Ez dut ukatuko nik badirela arrazoiak horrela pentsatzeko, baina topikoak topiko, gauza bat aitortu beharrean gaude: une honetan, euskararen normalkuntzaren zamarik astunena Administrazioak hartzen du bere gain; gehiago esango nuke: gure hizkuntzaren iraupena eta sustapena, neurri handi batean, Administrazioaren eskuetan daude.
‎Ahozkoaren zuzenketak lan sintagmatikoa eskatzen du, hots, ardatz sintagmatikoan egiten dira zuzentzea eta errepasoa; idatzizko hizkuntzaren zuzentzea, ostera, lan paradigmatikoa da. Idazleak nahi duen denbora guztia izaten du bere mezua antolatu, behar dituen hitzak aukeratu eta egiturak zuzentzeko, eta, oro har, bere idatzia ondu eta lantzeko, harik eta komunikatu beharreko mezua emateko era egokia aurki tu arte. Besterik eta bestelakorik gertatzen zaio ahozko hizkuntzaren erabiltzaileari.
‎Esate baterako, herri, eskualde eta nazio esparruen hedabideek hurrenez hurren herriko hizkera, eskualdeko euskalkia eta Euskara Batua erabili luketela aldarrikatu du Zuazok (2000). Edonola, aldaera geografikoaren hautapena komunikazioaren xedeekin ere lot daiteke eta ikuspegi honetatik, kode bat baino gehiago menderatzen duen hiztunak aukera gehiago ditu komunikazio egoeretara moldatzeko3 Adibide bat ematearren, bi kode edo gehiago dituen hiztunak eremu nazionaleko hedabidea den telebistan edo irratian batean dagoelarik, aukeran izango du bere euskalkiaz hitz eginez, bere izaera eta jatorriaren berri emateko, edota bere hizkera bereko jendearekiko hurbiltasuna adierazteko, edota beste hizkera batzuk dituzten hiztunekiko distantzia agerian uzteko eta beraz, berbaldian nabariki inplikatzeko, edo euskara batua erabiliz, berbaldi autonomoagoa egiteko.
‎7 Jakina, beste komunikazio egoera batzuetan beste xede batzuk izan ditzake hiztunak, eta beste modu batera lortuko du bere berbaldiaren eraginkortasuna.
‎eta dagokion prozesu dialektala, naturala? bada, dialektoak gorde egiten du bere egitura.
‎Ganbarote ri hurbiltzen zaio gazt. camarote.> Larramendik jaso zuen ganbaroste>, recámara? balioarekin9, eta happax bezala agertzen da Mitxelenaren Euskal> Orotariko> Hiztegia > De facto, Corominasek10 gazt. camarote> gaskoierazko camarototik> datorrela esaten du bere Diccionario> ógico> o n. Susmatzeko da euskarak ganbara> nafar erromantzetik hartu zuela eta gero ganbarote> gaskoitik, gan bara?
‎Errealitatea da. Bakoitzak eskubide osoa du bere kutuntasunak aukeratze ko. Euskarak mila sutegi du, eta bakoitzak ikusi behar du zein su indarrez hauspotu eta zein ez.
‎aitzindegi oso horrek baitauzka hamasei pilotaleku, sorka sorka litazkeen behiak beren jantegi mañateran bezala lerrokatuak, pilotaleku bakoitxa bere aldekoarekin trenka da marra batez mugaturik. Horrek erran nahi du beraz eskolarte denboretan hamasei partida batean jokatzeko gisan zirela. Eta ez baitzuen adin hortako nehork aski beso korralearen zabaltasuna pasatzeko, horra oraino bazela gibelean futboleko lekua ere, pilotalekuen gibelean hartakoak zirenendako.
‎Geroxago landestarrek, eta guziz Landesetako euskaldunek (asko baitira harat pino oihanetarat joanak eta han esposatuak ere frango), heiek bai erran lezakete nolako apez sano, alegera, kantaria, jendakina zuten Jean Pierre apeza. Ondarrerat, herriz herri predikari, pilotari eta denen lagun sutsua izan ondoan, Buglose herriko beilatokian bururatua du bere zerbitzua, hainbat adixkidek ez baitute segur ahanztekoa. Iratcheten pilotako balentrien konda tzen ez ginakike, urruntxetzen ari baitira oroitzapen hauek orai eta joanak ere hango lekuko gehienak.
‎Gilen Diharce apezak, bere 88garren urtean, xuxen dauzka Donapauleko xaharretxean bere apez eta pilotari oroitzapenak. Domintxaineko seme, Beskoitzetik eta Amikuzerainokoan betea du bere saila, beso bizi eta iraunkor batekin, beharrez marrarat xixtatzen zakiena. Ez da ustegabetarik atera hola ko pilotaria, araberako herri eta plaza trinketetan.
‎Baiña konzientziaren gorthean eta audientzian ezta halako bidegaberik egiten. Aitzitik bertze guztiek faltatuagatik, kulpantak berak, konzientziak berak akhusatzen du bere burua, eta bai kondenatzen ere.
‎Beste behin ere, Axular-ek apustu garbia egiten du bere betiko bideari eusteko, alegia, esku eskura dituen bizitza gertaeretatik abiatu eta entzuleak konbentzitu, euren barruan dituzten balioak eta bizimodua lur honetatik harago eramanez, irudi batzuen bitartez, betiko salbazio bidean jartzeko bere dotrina hartzaileak.
‎Banakuntzaren geografiari gagozkiola, Gipuzkoa eta inguruetan du bere bezeria ugariena Egutegi honek. 1996ko salmenta banaketan ehun aletatik gora hartzen zituzten herriak ondoko laukikoak izan ziren.
‎Londresen pub bat ireki eta« familia» berri bat osatuz joango da Carlos, Marck mutil lagun« ofiziala» eta Ike amorantearen artean banatuko delarik aurrerantzean bere bizitza sentimentala. Marckek atzean utzitakoa eta egindako aukera existentziala asumitzen lagunduko dio Carlosi, besteak beste iraultza politikoa« beti arra» dela azalduz eta Carlosek onartuko du bera ere zentsuratzaile izan zela hainbat urtetan, ezinbestean: « herriak eta neronek, zoritxarrez neronek ere bai, ezarri lege estuaren hesietatik kanpo ateratzen zen oro izendatzen genuen keria» (Ibid.
‎New Yorken, bestalde, idazle bisitariak bere burua aurkitzen du eta berdefinitu egin behar izango du bere kokalekua. Literaturak fikzio hori ulertzen eta bizitzen lagunduko dio baina delako fikzio hori bizi ondoren, Canok etxera bueltatu beharra dauka, idazle egina (Urkiza,
‎argitaletxeak nire egonaldia eta gastu guztiak ordaintzen dituela New York blues izeneko liburua idazteko baliatuko ditudan bederatzi hilabeteetan» (Idem). Jokoan dagoena idazle izatea da eta bederatzi hilabeteko haurdunaldi literarioaren ostean (idatziko al du bere liburua?) jakingo da idazlea sortu den ala ez liburuarekin batera.
‎Hiriburu batera joateak nortasun aldaketa eragin dio Ezenarrori, edo uste horrekin bizi da behintzat (zeren nobela aurrera joan ahala ohartuko baikara ez dela hain erraza asimilatzea). Guztiz bestelakatua ikusi nahi du bere burua Ezenarrok, iraganeko Ezenarro ahantzi nahi bailuen (Scardenallik bere jatorria eta iragana ukatzen zituen moduan):
‎Egia esateko, Scardenallik bezala, azken honek behiala bera lagundutako Hyeronimus Ikaroen buruzagia salatuz egin zuen gora Ziutateko boterearen hierarkian?, Ezenarrok bere utopia abertzale ezkertiarra salduz, hitzaren zentzu guztietan? antolatu du bere negozioa Madrilgo zinemaren mundutxoan. Eta bere arrakastarik dizdiratsu eta sonatuena terrorismo abertzalea salatzen duen Libertad> izeneko filme bat ekoiztuz lortu berri du nobelaren hasieran.
‎Iruñeak ere azken urteotan bizi du bere urrezko aroa, Epaltza, Alonso eta
‎Bigarren metodoaren izendatzeak azaltzen du bere helburua: –Some universal of grammar with particular reference to the order of meaningful elements?.
‎Azkenez, esan behar da eremu geografiko konkretu batean, tipo des berdinetako hizkuntza bi ukipenean daudenean, bien arteko nahasketa ez dela izaten ondoriorik arruntena. Adibidez, euskara espainiera/ frantsesaren arteko ukipenean, lehenak tinko mantendu du bere egitura zeharo desberdina delako. Halako kasuetan, dialektalizazio fenomenoa gertatu ordez, errezago jazoten dena da hizkuntza gutxituaren ordezkatze prozesu motela.
‎Musen arnasapean idatzitakoei amaiera jarri eta, beste nonbait jar dezake etorria. Jatorri desberdinetakoak izaki neurtitz batzuk eta besteak etena ezartzen du beren artean. Ez da horrelako hausturarik Etxeparerengan:
‎ten du berarekin. Argitaratzearen urrats hori emateko jada idatzita zeukan, liburuxka?
‎kronologiatik aparte, bada artikuluan beste ardatz bat, guziz egituragarria: Lhande-k bidai bat bezala kondatzen du bere ikerketa. Bidai bat iraganean, baita ere bidai bat espazioan:
‎Harek, behin baino gehiagotan (ikus ondoko kapitulua), euskal literaturarik ez zela idatzi zuen. Lhande-k hiru pundutan egituratzen du bere erantzuna. Lehenik onartzen du ez daitekeela aurki euskal letretan obra nagusien zerren da luze haietarik bat, Europako hizkuntza handietan bezala.
‎Lehenik onartzen du ez daitekeela aurki euskal letretan obra nagusien zerren da luze haietarik bat, Europako hizkuntza handietan bezala. Bainan, kontze zioa egin ondoan, bi mailetan aurreratzen du bere ikusmoldea. Lehen argudioa guziz modernoa da; literaturaren instituzio eza (batez ere itzulpenetarako indar falta) azpimarratzen du.
‎Eta, euskal literaturaren funtsezko erran nahia aipatzen duelarik, Taine k berak idatz zezakeen ondoko ohar orokorra botatzen du bere deskribapena ren bukatzeko:
‎Euskal Herriaren inguruan Nazioak badira eta bakoitzak eraiki du bere literatura nazionala. Badirudi xede hori duela gogoan Euskal Herriarentzat, Lhande-k erraten duelarik:
‎Erdaraz ari da, Euskaldunentzat, bistan dena; bainan, beharbada kanpokoentzat gehiago oraino, euskal literaturari buruz duten ikuspegi ezkorra aldatu nahiz. Orixe-k aldiz, euskaraz egiten du bere aurkezpena, Euskaldunentzat. Barnetik ari da, barneko ikuspegia ematen du eta horretan mugatzen du bere azterketa.
‎Orixe-k aldiz, euskaraz egiten du bere aurkezpena, Euskaldunentzat. Barnetik ari da, barneko ikuspegia ematen du eta horretan mugatzen du bere azterketa. Xede berdina izanik ere, emaitza desberdina ematen dute, bainan, egungo begi batentzat, ongi osatzen dute elkar.
‎nabarmen gainditzen du hitz morfema horrek, izan ere, hitz elkartuen eta morfema lexiko sortzaile emankorren saila. Nabarmen gain ditzen du bere ingurumen baldintzei dagozkienetan eta, hori aski ez balitz, osagarrizko buruhausteak ekartzen dizkio horrek bere analisi semantiko zo rrotza egin nahi duenari. Urrundik ere behar bezala menderatzen ez dudan esparruan sartzera noala badakit:
‎«Grankanton Arrantsaleak: Leyenda en prosa bascongada, basada en un hecho histórico acaecido en las aguas del Cantábrico hácia el año 40 de este siglo [XIX] »253 Obra horretan bertan ez du bere inspirazio iturririk esplizituki aipatzen, baina argi dago erdal litetarato foruzaleak zituela gogotan: Arakistain, Goizueta, etab. Izan ere, haien antzera, ustez egiazki jazotako gertaera sobrenatural bat hartzen zuen abiapuntu gisa, horren gainean legendatxo bat idazteko.
‎Manifestuaren ahozko bertsioa ere badago, hitzaldia, agintari edo pertsona ikasien aurrean emana normalean. Edozein kasutan, manifestu edo hitzaldi, intelektual modernoak publikoki adierazten du bere iritzia, mundu guztiak jakin dezan, herritar zein agintari.
‎Horregatik Azkueri hein batez aurriritzia iruditzen zitzaion zientziarako maileguak jaso nahi ez izana («sobran prejuicios para admitir como familiares vocablos procedentes de esas lenguas»). Baina bestalde, euskarak hizkuntza horiekin harremanik ez zuela esatean («con las que no tiene grado alguno de parentesco»), pentsarazten du berak ere aurriritzi horren arrazoiak hein batez onartzen zituela. Nolanahi ere, hitz teknikoak jaso ala neologismoak sortu, auzia zenez berehala konpondu, Azkuek, lehen unean arazoa saihesteko irtenbidea proposatzen zuen:
‎Eta horretan datza ikerketaren berrikuntza: Azkueren lana Azkueren bizi esperientziatik abiatuz aztertzen du bere osotasunean.
‎Joseba Agirreazkuenaga ere aipatu beharrean nago. Zuzendari gisa pazientziaz jasan eta gidatu du berak eta biok nahi baino gehiago luzatu den lan hau. EHUko Historia Garaikide Saileko gainerako kideek eta bereziki Mikel Aizpuruk eta Juan Graciak egindako oharrak eta eskainitako datuak lagungarri izan zaizkit orobat.
2009
‎Berritasuna bereizi ondoan, haren ulertzekokoadro batemannahidu. Orduan, beharrezkoadelarik, ikuspegi diakronikoa sarrarazten du bere aztertze lanean.Atzerapenhistoriografikoarenbitartez, obraren tokiafinka tzendueuskalliteraturarenjarraipenhistorikoan:
‎Ikusten denez kexuhonetan Pedro deArtolazabalekauzitara jotzen du bere emaztea etaalabaren ohorea ukituak izan direlako Arostegikoatarian eskegizirenbertso batzuen bitartez. Iritsizaizkigun bertsoak testiguen oroi menakemandako lekukotzarenaraberakoak dira, bainadelakopaperzintzili katu hura ezdugu aurkitu artxiboan.Honaespreski nolalekukoetarikbatek emanzuenberetestigutza:
‎Osterantzeko ibilbidetzat jotzen du 2005ean Euskaltzaindiaren gidaritza hartzen duen ekipo berriak bere proposamena. Lan egitarau eta guzti egin du bere aurkezpena, eta bai Argomaizko Jardunaldietan (2005) eta bai Etxalarkoetan (2007) egitarau hori zabaldu du.
‎Erakunde moderno batek ezin du bere baitan itxia egon. Etxeko hedabideen bitartez bideratu ohi den informaziotik harago doa komunikazioa.
‎Aktan jasota gelditu zen Lojendiok kargua nola onartu zuen: . Lojendio jaunak adierazi du bera dala kargu ortarako meritu gutxiena daukana; baiña Euskaltzaindiak bere naia ain garbi agertu duen ezkero, azkenean onartu du izendapena, eta beraz, euskaltzainburu egiñik gelditu da?.
‎Berehala, bi euskaltzain aurkezleetariko bat eta sarrera hitzaldia azken egina duen euskaltzainkidea joango dira euskaltzain berriaren bila, batzar-tokian sarrarazi eta mahairaino lagunduko diote; eta han, buruzagiak adieraz diezaionean, bere hitzaldia irakurtzen hasiko da. Honen hurrengo erantzun behar duenak irakurriko du berea. Bukatu ondoren, denak zutik direlarik, euskaltzainburuak gaia euskaltzain aitortuko du, eta euskaltzainak aginduko du Euskaltzaindiaren xede eta helburuei, eta euskaltzain oso izateari dagozkien eginkizunak zintzo eta leialki beteko dituela, eta agiria eta ezaugarria emanez, eskua hertsiko dio; anaitasunezko erakuspen hau beste euskaltzain guztiek ere egingo diote.
‎Euskararen unibertsoan talde eta elkarte asko egon daitezke, asko egon dira eta daude orain, baina ezaugarri propioak ditu Euskaltzaindiak sortze egunetik. Estatus berezi hori aldarrikatu beharrean ikusi du bere burua behin baino gehiagotan kondairan zehar. Instituzioen aurrean, ez ziotelako aitortzen, ez legez eta ez egitez, behar zuen maila; eta lehiakideen artean, ez ziotelako autoritatea onartzen, hizkuntzaren munduko talde bat gehiagotzat joz.
‎Edo zinezko euskal kulturarik ez da sekula egonen, behintzat izen hori merezi duen kulturarik? edo kultura horrek autonomia bat du bere zeregina libreki aurrera eraman dezan. Dauden instituzioei lan egiten utzi, lagundu, baina ez inolaz ere aurre iritziak inposatu.
‎Ez du bere burua bat egiten alderdi honekin edo horrekin, baina horrek ez du esan nahi kontra dagoenik ere. Bera bere mailan irauten saiatzen da.
2010
‎Tesiak izan du bere historia (nork eta zerk ez!). Lan honen hasieratan, artean sermoia literatura ote zen planteatzen ez nuen garaietan, pentsatu nuen Agirre Asteasukoaren sermoigintza azter zitekeela erretorika klasikoaren markoaren baitan.
‎Nagusiki sermoi generoa, genus> sermocinandi, jorratu zuen Agirrek, nahiz eta Vinson-ek, bere Essai> dune> Bibliographie> de> la> Langue> Basque, nahiago izan Agirre Instructions et conseils sailean sartu Sermons sailean baino. Jite preskriptibo eta erregulatzailea berez zor zaio sermoiaren generoari, ikusiko dugunez; baina Asteasuko Agirrek soilik periferikoki erabiltzen du sermoi hitza, nahiago du bere lanari Eracusaldi izendapena eman, hortik Vinsonen irizpidea. Agirre Asteasukoak bat egiten du horrela XVIII. mende hondarreko Ilustrazio giroari zerion formazio nahi eta didaktismoarekin, nahiz eta bera beste tradizio batetik zetorren.
‎Finalmente he puesto legibles las pláticas que he hecho al Pueblo en Misas Mayores. Agirrek argi ageri du bere helburua: Si a estas pláticas se añadiesen las de los Misterios del Señor, y de su Santísima Madre, creo que serían un alivio grande para los Párrocos bascongados.
‎Beste apaiz batzuentzako oharrak dira, eta jardunbidea azaltzeko balio dute nagusiki, printzipio katolikoaren irakaspenaren praxia nola egin zehazteko. Gure egileak kezka du beregan delegatu den eginbehar hori ondo egiteko, eta arduratsu jokatzen du. Ezin aipatu gabe utzi sermoi ostean agertzen diren ohar eta aipu ugari horiek ere (bibliografia erreferentziak direnak, nagusiki).
‎Igorleak bere enuntziazioaren izaera kontrolatzen eta erabakitzen du. Sermoilariak esan ohi du bere enuntziazioak ze balio duen: baieztapen balioa atxikitu dio, agindu balioa, galdera balioa...
‎Forma horietan esatariak autoerreferentzia saihesten du, hala ere adierazten du bere presentzia zeharkako mekanismoen bidez, pluraleko lehen pertsona horiez. Hala ere, erreparatu behar da GU horiek ez direla errealak edo benetakoak.
‎[IV 44] Guizonac becatuari biotzean lecu ematen dionean, utzizen du bere Jaun, eta Jaungoicoa, eta ipintzen du biotza emengo gauza debecatuetan.... (B 292)
‎So subjektua, hots, enuntziatzailea, bat dator solaskide edo enuntziatzaile kidearekin. Adostasun erlazio horretan kokatzen du bere esatekoa. Inklusiozko erlazioak agertzen dira.
‎Dakigun bezala, diskurtsoko izakiak bere buruari estatutu bat eman behar dio, halaber bere solaskideari ere, bere esatea legitimatuko badu. Gure kasuan, esatariak diskurtsoan posizio instituzional bat markatzen du eta halaber markatzen du bere erreferentzia, bere jakintza. Esataria bere enuntziazioan inskribatzen den unetik, eraikigarri diren arrastoak uzten ditu enuntziatuan, enuntziazio> bat.
‎Enuntziazioan, izan ere, ez dago aipamenik, baizik eta erabilera. Sermoilariak halakotzat erakusten du bere burua, esplizituki aipatzen ez badu ere.
‎Betico> au izango da ar bat, animari ozca bezala beti arico zayona, eta beñere ilco ez dana. () Bucatu naico du bere burua, eta otseguingo die mendiai, eta aitzai: amildu zaitezte nigana:
‎Horrela, sermoilariak legitimitatea eraikitzen du instituzioaren barruan dauden aipugintzaren arauak betez. Azkenik, bihurtzen du bere enuntziazioa entzungarria, jada esana errepikatzen duen aldetik; eta, aldi berean, aurkezten da jakintza subjektu eta esateko moduak dakizkien subjektu bezala. Baina beti ere, jakintza eta esateko modu horiek konsagratuak daude, ez dago horietatik irteterik.
‎Erretorika horretaz arduratu da eta injinerutza oso bat ere sortu du. Erlijio katolikoaren kasuan, erretorika erabili du bere helburuen barreiatze eta hedatzeko asmoz, eta, beraz, bada erlaziorik konfigurazio linguistikoaren eta konfigurazio sozio diskurtsiboaren artean. Gogora ekarri, jada esana badugu ere, diskurtsoaren analisian ezaugarri bereizgarri intrintsekoak bilatzea ez dela nahikoa, diskurtsoaren beraren eta kanpoaldearen (extériorités) arteko erlazio moldeak deskribatzean datzala analisia (les formes de lintrication dun mode dénonciation et dun lieu social déterminés Maingueneau 1995a:
‎Badira sermoiak formulatzeko gidak, maniobrak eta kontsignak. Iragan horrek jokatzen du bere jarduera konkretuaren berme bezala. Tradizioaren aurrekariak kontsumitu egiten ditu eta generoari jarraipena ematen.
‎Atzerriko adituekiko harreman teknikoen sailean ere aspaldidanikoak dira bere lan saioak. Orain ere jarraipen argia du bere jardunak, alor horretan. Hori guztia horrela izanik ere egia da goian esandakoa:
‎Xehetasunetara pasatuz, b) Derrigorrezko eskola-aldia amaitu arteko ikasmailetan (HHn, LMHn eta DBHn) ereduan dabil hamar ikasletik sei (%60, 20). Nagusitasun handia du beraz ereduak derrigorrezko eskola-aldian (hots, bi eta hamasei urte arteko ikasleen artean). Bere ondoren eredua dator:
‎Lehen baino bakardade handiagoan utzi du atzerapauso horrek eskola. Zaildu egin du bere lana, EEN legeak dioena txukun bete ahal izateko: eskolaren zeregin nagusietako bat ikasleak euskaraz ondo alfabetatzea baldin bada, eskolatik kanpora euskaldun gazteek halako hizkera molderik (ia) inon entzuteko aukerarik ez izateak248 ahuldu egiten du eskola saioaren etekina.
‎Eta ez dago, batez ere, hartarako gogo girorik txikiena gizartean. Bide horrek ez du beraz irtenbide onik. Konpartimentazioa eta Apartheid ez dira ordea sinonimo.
‎C2 Nagusitasun maila: hiztunak hizkuntza berria menperatzen du bere jatorrizko hizkuntza bezala. Entzuten eta irakurtzen duen guzia berehala ulertzen du eta erantzuten erraztasunez, gai konplexuetan ere.
‎Izan ere, Eusko Ikaskuntza sortu zen urte hartan, eta Oñatin egindako sortze batzarrean, besteak beste, honako erabakia hartu zen: . Batzar onek erabaki du bere arazoetan lagundu nai dioten guztiak, beti eta era guzietako gizonari, oso edo geinbat euskeraz itz egiteko asmorik sendoena hartu dezatela; euskera izan dedila erakusgarri bigarren mailako ikastoletan? 1 Halaber, Eusko Ikaskuntzak eta Euskaltzaindiak 1922an kongresu bat antolatu zuten euskal hezkuntzaren aldeko iritziak eta biltzeko.
‎–Lehenik eta behin, 1992ko Eskola Itunak eta horren ondorio zen legearen beraren helburuak kontuan hartuta, garbi dago helburuak ez zirela bete. Legalki, ikastolak ez du bere nortasuna galdu?.
‎titulartasuna. . Titularrak oso argi eduki behar du bera zer den eta bere funtzioa zein den. Ikastolak ez zirelako bakarrik sortu, helburu batekin baizik:
‎Horrela berretsi du Xabier Garagorrik. Pedagogia Plan Nazionala 1983an hasitako bidearen eta 1990ean onarturiko Euskal Eskola proiektuaren jarraipen gisa ulertzen du berak,, barne gogoeta prozesuan Deustuko Kepa Uriarterekin hasitako musika hura eta gero 1990ean onarturiko norabidearen arlo guztiak jasotzen zirelako Pedagogia Plan Nazionalean. Baina, lehen aldiz, hemen jada curriculum propioaren ildoa ageri zen?.
‎Aurrera begira, ikastola gehienetan jarriko da martxan IKASYS, eta hainbat kasutan Lehen Mailako Hezkuntza guztia hartuko du bere baitan. Halaber, Derrigorrezko Bigarren Hezkuntzara (DBH) zabalduko da.
2012
‎Pierre Daniel Huet frantziar apezpiku eta hezitzaileak beste modu bateko itzulpena defendatzen du bere De interpretatione libri duo (1661) lanean. Lanaren lehen liburukian,. De optimo genere interpretandi?
‎Itzultzaileak jatorrizko lanari eta autoreari zor dien menpekotasuna da teoria horien guztien oinarrian dagoen beste uste sendo bat. Itzultzaileak ez du bere aztarnarik utzi behar itzultzen ari den testuan, ahalik eta ikusezinen jokatu behar du jatorrizko idazlearen lana modu, gardenean, emateko.
‎Sigmund Freuden psikoanalisiak adierazi zuenetik subjektuaren nortasuna zerak, niak eta superniak osatzen dutela, zentzugabea gertatzen da giza identitatearen pluraltasuna ukatzea. Subjektuak bere inguru sozialarekin elkarreraginean gauzatzen du bere nortasuna, etengabe aldatuz, osatuz, bilakatuz, birdefinituz. Giza identitatea egitura zatikatua da, ez finkoa, eta inguratzen duen kulturako aldaketa politikoen menpe dago ezinbestean.16
‎Horrek ez du esan nahi, ordea, hizkuntzalaritzatik edota bestelako jakintza alorretatik erabat bereizi eta alor horiekin inolako loturarik mantendu gabe garatu denik, alderantziz baizik: postmodernismoan nagusi den interdiziplinaritateak itzulpengintzan ere izan du bere eragina, jadanik azaldu dugun moduan.
‎Berak dioenez, literatura itzuliak posizio zentrala duen literatura sistemetan, jatorrizko lanen eta lan itzulien arteko bereizketa nahiko lausoa da: itzultzaileak ez du bere hizkuntzak eskaintzen dizkion aukera linguistiko eta literarioetara jotzen itzulpena egitean; aitzitik, hizkuntza arrotzaren (gehienetan menperatzailearen) ereduak bereganatzen ditu, nahiz eta horrela xede hizkuntzako arau edo joeren aurka joan. Lortzen duen itzulpena, beraz, jatorrizko testuarekiko oso gertukoa izango da, egokitasunari?
‎Itzulpena negoziazio interlinguistiko eta interkulturalen prozesu gisa definitu ondoren, itzulpenak edozein kulturaren dinamismoan duen eragina azpimarratzen du. Izan ere, kultura bakoitzak beste hainbat tradiziorekin mantentzen dituen irekitasunezko eta elkarrizketazko harremanen bidez bermatzen du bere dinamismoa (Simon 1994: 18).
‎hitza Jacques Derridak erabili zuen lehen aldiz 1967an, bere De la grammatologie (1967) liburuan. Dekonstrukzioa ez da itzulpen teoriarekin zuzenean lotutako metodologia; izatez, ez du bere burua metodologia gisa ere definitzen. Alabaina, dekonstrukzioaren proposamenak baliagarriak gerta litezke itzulpen prozesuaren arazo teoriko asko jorratzeko.
‎65). Testua, beraz, irekita dago milaka interpretazio posibletara, eta autoreak ezin du bere lanaren eduki semantiko guztiaren jabe izan. Testuak irakurlearen irakurketa (edo itzultzailearen itzulpena) behar du bere esanahia gauzatua eta osatua izan dadin.
‎Testua, beraz, irekita dago milaka interpretazio posibletara, eta autoreak ezin du bere lanaren eduki semantiko guztiaren jabe izan. Testuak irakurlearen irakurketa (edo itzultzailearen itzulpena) behar du bere esanahia gauzatua eta osatua izan dadin. –Le lecteur est l, espace même où s, inscrivent, sans qu, aucune ne se perde, toutes les citations dont est faite une écriture; l, unité d, un texte n, est pas dans son origine, mais dans sa destination, mais cette destination ne peut plus être personnelle[...]?
‎Bosgarrenean, bakardaderantz bultzatuko duen auto purgazioa bilatu behar du (Askesis,, movement of self purgation?). Azkenik, poeta berriak hain modu irekian agertzen du bere poema aitzindariaren lanaren aurrean, ezen bai baitirudi poeta berriak idatzi duela berez aitzindariarena den lana (Apophrades,, return of the dead?) (Bloom 1973: 14).
‎Euskarak ere, hizkuntza landu eta dotore bihurtu nahi badu, itzulpenaz baliatu behar omen du ezinbestean. Baina horretarako itzultzaileak etsi etsita egon behar du bere hizkuntza itzulpenerako tresna egokia dela. Eta uste sendo hori beti izan zuen Orixek, Ibinagabeitiaren esanetan.
‎[...] olerkariak, ez du beretzat bakarrik idatzi bear; bere erria batik bat izan bear du gogotan. Ez, ez daitela ederra artistentzat bakarrik izan.
‎Beste batzuek, bertso ohiak dakarzkigute, baiña noizean bein, belarri min jartzen dira, bertsoaren etena aldatzen dutelako edo puntuaren gosez, esana beartuaz. Poemak, berez du bere luzera, baiña ortik kanpora, nik, naiago nuke, gure olerkariak, luzez baiño iduri biziz eta esan goiko olerkiz bikaiñago agertuko ba, lira. Lizardi ta Orixe, ren urratsetan, ba degu oraindik saillik asko jorratzeko.
‎Alde honetatik idaztea antidogmatiko da. Idazleak zabalik uzten du bere obra, beste edonork hertsi dezan, beste inork usa eta osa dezan. Idazleak proposamen hutsa egiten du, erantzuna oraindik ezagutu gabe.
‎Apolinar Bilbao, berriz, badirudi Sarrionandiaren lagun bat dela, hainbat urtez kartzelan egona bera ere. Sarrionandiak behin baino gehiagotan aipatzen du bere lanetan. Esate baterako, Ez gara geure baitakoak liburuan, Apolinar Bilbaori eskaintzen dio. Erlojuak?
‎Sarrionandiak, sasi itzulpenen bidez, zalantzan jartzen bazuen beraren eta testuaren arteko lotura zuzen eta bakarra, itzulpena baizik ez bide zen berarena; jatorrizko testua beste autore batek idatzi bide zuen?, sasi itzultzaileak asmatzeak jolasa bukaeraraino eramateko aukera ematen dio: jatorrizkoa ez bide du berak asmatu, eta itzulpena ere ez bide da berarena; testu jadanik itzuli hori bere liburuan tartekatu besterik ez bide du egin. Horrelako jolasen bidez, guztiz hausten du autoretzaren eta testuaren arteko lotura zurrun hori, eta testuaren eta beste autore, apokrifo?
‎To His Mistris Going To Bed?). Hirugarren poema izenbururik gabe dator jatorrizkoan, eta Sarrionandiak itzulpenaren lehen hitzak errepikatuz osatu du bere itzulpenarentzako izenburua. Ohiko estrategia da hori Sarrionandiaren itzulpenetan; horixe egiten du eskuarki itzulitako poemek izenbururik ez dutenean edota itzulitakoa testu luzeago baten zatia denean.
‎Garbi dago, izan ere, gertakari bat ironikotzat jotzeko esatariak intentzio ironikoa izatea ezinbestekoa dela. Garmendiari jarraituz, hiztunak agerian uzten du bere usteen edukiek ez dutela bat egiten esaldiaren eduki horrekin, eta diskordantzia hori intentzionala dela; beraz, hiztuna ez zaio eduki horri atxiki eta eduki ironiko bat inplikatzen du (Garmendia 2009).
‎jainko etsaiei, Izadiaren indar itsuei alegia, gogor egitean dago gizonaren handitasuna. Honela, bere bizi laburra, beldur eta kupidarik gabe, galbidean ipintzen duelarik, jasotzen du bere burua, hilkorra izan arren jainko hilezkorren gainetik?. Eta atertu gabe aditzera ematen diguten irakaspen honetaz jabetu ez bagina ere, ez digu guztioi argitasun berbera eman Jainkoak:
‎Arrese, k ei dauko?, etab. Hark (irri) barre egingo du intentziozko kontrakotasuna atzematen duenean. Esatariak pasarte honetan darabilen estilo parodiatzaileak tupust egiten du berak izan ohi duenarekin eta hori ere bada ironiaren aurrean gaudelako adierazgarri edo pista (Booth 1986).
‎Horretarako, lehen lehenik, intzidentaltzat jo izan den funtzioa aztertu dutenen ekarriari berariazko begiratu bat eman diogu eta ohartu gara enuntziatu parentetikoaren eta intzidentalaren (eta ondorioz, intzisoen232) esparrua ez dela bera, eta ez dutela hizkuntza maila edo estratu berean eragiten: intzidentala dictum mailan kokatzen da (Fuentesen ustez (2007), perpaus bazterra 1en); enuntziatu parentetikoak, aldiz, diskurtsoaren makroegituran (modalizazio eta enuntziazio mailan eta argudio nahiz informazio egituretan) du bere kokagunea (Fuentesen terminoak erabiliz (2007), perpaus bazterra 2n).
‎Gai jakin batean ikasia edo bertan espezializatua izateak (toposa) indartu egingo du berak norentzakoari bidali nahi dion ondorioa: akats larriegia du filmak.
‎Horretarako, berez zalantzagarria edo behintzat eztabaidagarria izan daitekeen iritzi edo argudioren bat gehiengoarentzat jakina, begi bistakoa edo ezaguna balitz bezala aurkeztean, zalantzak eta eztabaidak uxatzea lortzen du. Zenbat eta jende gehiagoren babesa izan, orduan eta indar handiagoa izango du bere tesiak eta orduan eta justifikatu behar gutxiago argudio (ar) en eta ondorio (ar) en arteko konexioa. –Guztiak horren jakitun direnez gero, aipatu ere egin beharrik ez legoke, baina hori estarian egon ordez, berariaz aipatu egingo du?.
‎Orokorregia izan daitekeen baieztapenari berariaz mugak ezartzen zaizkio. Hala, esatariak zuhurtziaz jokatzen du eta gehiegizko generalizazio horretatik babestu eta zainduko du bere burua. Gauzak hurbilagotik, kontrolpean duen horretatik soilik aurkeztuko ditu.
‎Azken batean, esatariak adibideetara jotzen du bere iritzi ondorioek babesa izan dezaten, edota bere iritzi ondorio horiek justifikatuak izan daitezen.
‎irakurlea duela gogoko, hor ikusten bide duelako etorkizuna eta aurrerabidea. Eta horrek, norentzako horrek, baldintzatuko du bere testugintza ere. Ikus dezagun pausoz pauso.
‎Honenbestez, egitura parentetikoa hautatzen duen zuzeneko diskurtsoan, beregainak diren bi enuntziatu bata bestearekin gurutzatzen dira; oinarrizko enuntziatua, edo zuzeneko aipua, eta enuntziatu parentetikoa, kasu honetan enuntziatu markoa dena. Enuntziatu markoak zuzeneko aipuak jasotzen dituen enuntziatuaren eskema sintaktikoa hausten du, baina, hala ere, ez du bere eskuko izatearen ezaugarria galtzen: bakoitzak bere erakusle sistema propioa, nahiz modalitatea bere horretan gordetzen du.
‎Maiz aski, ordea, informazio zaharra ez du bere deizio eta guzti aipatu beharrik; aski du izenordeetara jotzea, informazioa aski ezaguna delako eta ulertzeko ez dagoelako errepikatu beharrik:
‎Rossek (1973) proposatu zuten egituraren mailarik gorenean komunikazio aditzen bat zegoelako hipotesia eta J. L. Austinek (1978) enuntziatu konstatatiboak eta performatiboak bereizten ditu. Austinenetzat, enuntziatu guztiak ez dira deskripziozkoak eta bide horretatik gatzatzen du bere enuntziatu performatiboen teoria; bestela esan,, esanez egitea? 27 mamitzen duten enuntziatuena. Enuntziatu hauek, bada, konstatatiboei, gauzen berri soila ematen dutenei, aurrez aurre jartzen zaizkie, azkenok egia/ gezurra balioen arabera neur baitaitezke.
‎(Bakhtine 1975). Eta esatariak norentzakoaren jarrera erantzule hori espero du bere enuntziatua eta berbaldia sortu eta kanporatzen duenean, honekin txandakatzen dituelako esatariak bere zereginak.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia