|
2008
|
|
|
Zazpi taldetan daude hauek banatuak. Gure edizioan testua
|
dagoen
dagoenean ematen dugu, oharrez hor nitua, behar denean. Eskuzko informazioa guk letra etzanez ematen dugu.
|
|
2012
|
|
|
Ezustekoaren muina honela laburbil dezakegu: esatariak hitzez hitz dioen hori testuinguru horretan ez da batere koherentea; inkongruentea eta desegokia da, eta esatariaz duen ezagutzak ez dio norentzakoari uzten, besterik gabe, esandakoa
|
dagoen
dagoenean interpretatzen. Izan ere, hitzez formulatu duenaren eta hark esatea espero zezakeenaren artean kontraste eta haustura handia dago.
|
|
|
48 Egitura hau Gutiérrezek proposatutakoaren egokitzapen bat da; ez dugu bere proposamena
|
dagoen
dagoenean aldatu. Besteak beste,, oker ez banago?
|
|
2021
|
|
|
Eta, ondorioz, esanahi bat ala bestea gailendu, horrela sailkatu daitezke elkartu moduok [sasi amreditak]: ...bi hamabietan; barru barrutik, bihotz bihotzetik, hasiera hasieratik, txiki txikitatik; zin zinez, behar beharrezko, oinarri oinarrizko; alde aldera, gain gainera, azken azkeneraino, ondo ondoraino ederki ederki, emeki emeki, poliki poliki; ederto ederto, polito polito; astiro astiro, emaro emaro asper asper egin, astin astin egin, neka neka egin, txiki txiki egin, zuri zuri egin; dabilen dabilen,
|
dagoen
dagoen (ean) 6 den den (ak), gehien gehien (ak), guzti guzti (ak); bi biak, arras arras, oso oso (a); bere bere (a), geure geure (a)
|
|
|
36.4.2c Aipa daitezke, azkenik, denborazkoak ez diren esapide batzuk. Hala,
|
dagoen
dagoenean eta agidanean adberbialak, azkena agidanez en parekoa. Modua adierazten duten gisa horretako esapide adberbialak z atzizkiarekin eratzen dira gehienetan (esaten dutenez, jakina denez...), eta halakoa da honi dagokionez esapidea ere.
|
|
|
Beharrezkoak dira osagarri horiek, esaldia herren geratuko ez bada. Gure haurra prest dago esaldiari, adibidez,
|
dagoen
dagoenean zerbait falta zaio; osagarria behar du, agerian ez bada isilean —‘zertarako prest dagoen’ adierazten duen osagarria, alegia— Eta, bestalde, predikatuaren araberakoa da perpausak aditzera ematen duen nozioa: baliagarritasuna, aukera, gaitasuna, nahikotasuna...
|
|
|
bat+ ere. Hala ere, nolabait lexikalizatua dagoela esan daiteke eta, horrela,
|
dagoen
dagoenean ezer edo deus en ordaintzat har daiteke: Ez dut batere ikasi(= Ez dut ezer (ere) ikasi= Ez dut deus (ere) ikasi).
|
|
|
Baina Santa Ines, San Anton, San Pedro, Santa Anastasia eta horrelakoetan, multzo osoa, san (ta) eta guzti, izen berezitzat hartu behar da. Hain zuzen, San Anton,
|
dagoen
dagoenean, saindu baten izena dugu, osoosorik, pertsona baten izena Patxi edo Miren izan daitekeen bezala.
|
|
|
izan laguntzailea etorri aditz intrantsitiboarekin eta* edun laguntzailea galdu aditz trantsitiboarekin. Ohartzen garenez,* edun laguntzaileari aurretik izartxoa jartzen zaio ez delako berez
|
dagoen
dagoenean, forma horrekin, ager daitekeen aditza, izan ager daitekeen bezala (etxean izan da/* arazoa edun du): datu morfologikoen arabera, berreraikitako forma da.
|