2000
|
|
Lewisek hipotesi azpiatomikoak esanahitasun maila bat gutxienez bazuela defendatu zuen; edota, hura ezean, beste esanahitasun motaren bat bazuela. Baina Schlick izan zen ideia horren aurka sutsuen jarri zena, berarentzat enuntziatu edo perpaus
|
bat
ulertzea hura zer nolako baldintzetara egokitzen den ezagutzea baita. Hortaz, sentimendu lausoak —definitu gabekoak—, intuizio bat edo azaletik ezagututako zerbait, ez ziren arrazoi nahikoa zer edo zer ulertzeko.
|
2001
|
|
bere filosofiaren ardatz garrantzitsuenak ahoz azaltzen zituela eta ardatz filosofiko horiek idatziz inoiz azalduko ez zituela erabaki zuela: " Ez da izan, eta ez da inoiz izango gai horiei buruzko nire lan idatzirik" 6 Platonek filosofia adierazteko bide gisa idazkerari susmo txarra hartzen zion, bere ustetan ikasleari informazio hutsa emateagatik ez zelako ikaslearen arima eraldatzeko gai; ez baitu azalpen anitzetarako lekua uzten, izan ere, liburu bat irakurtzerakoan irakurleak pasarte
|
bat
ulertzen ez badu, berrirakurtzerakoan aurretik idatzirikoa berriz irakurri egiten baitu, inolako aldakuntzarik aurkitu gabe; eta idazleak bere irakurlegoa aukeratzeko ahalmenik ez duenez politikoki arriskutsua ere bada. Platonek hobesten zuen ahozko irakaspenak, ordea, ez du eragozpen hauetako bat ere sufritzen.
|
|
Honi guztiari ondorio saihestezin bat gehitzen zaio: Platonentzat egia bat eta iraunkorra denez, unibertsala, baieztapen
|
bat
ulertzen duenak bere kontrakoa ere ulertu du. Eta horrez gain bere gaiaren eremu osoan epaiketa lanak egiteko gai izan du.
|
2005
|
|
Eta gauza hori kanpo sentimenaren objektu material bat ez bada, kasu horretan bereziki, gauza ezberdinen edo era anitzetan moldatutako gauza askoren aurrean aurkitzen gara. Ze, azken batean, norbaitek espresio arrotz
|
bat
ulertu eta itzuli nahi badu, orduan, berak helburu horretarako beharrezkoak dituen elementuak bakarrik aurkitzen ditu espresio horretan bertan. Hizkuntzak hieroglifikoak bezala dira, zeinetan bakoitzak mundua eta bere fantasia inprimatzen duen, eta zein elkarreraginean birsortuz, ugalduz eta hobetuz doazen.
|
2008
|
|
Hori izango litzatekeela dialektika deitutakoa. 1903an, Principia Ethican, esperientzia zatitu egin behar zela defenditu zuen Moorek, Hegelen kontzepzio holistikoaren aurka, zeinaren arabera zati
|
bat
ulertzeko egitura global batean kokatu egin behar baita.
|
2009
|
|
Gertakaria: eta horretaz ez da erabaki bat, itun bat, erreinu bat edo bataila
|
bat
ulertu behar, iraultzen den indar harremana baizik, konfiskatzen den boterea, ordura arte erabili izan dutenen aurka berreskuratzen den hizkera, ahultzen, laxatzen eta bere burua pozoitzen duen dominazioa, eta mozorroturik agertzen den dominazio berria. Historian jokoan aritzen diren indarrek ez diote paturen bati edota mekanikaren bati obeditzen, borrokaren zoriari baizik38 Indar horiek ez dira hastapeneko asmo edo intentzio baten hurrenez hurreneko formak bezala agertzen; ezta emaitza baten itxuran ere.
|
2010
|
|
" Hartzailea": hori ez da halaber" entzule" potentziala —ez da" kode linguistiko jakin
|
bat
ulertzeko gaitasun abstraktua" duena—, baizik eta" mezu baten helburu den norbait", alegia," emisoreak, bere enuntziatuaren jomuga bezala, aukeratu duen pertsona" 67 3. " Enuntziatua":
|
2013
|
|
Zenbaitetan, esaterako, XXI. mendearen hasierako krisi ekonomikoaren iturri gisa espiritualtasunik eza (hau da, erlijio eza) aipatzen da. Nik ez nuke bide horretatik joko horrelako krisi
|
bat
ulertze aldera. Jakina, badaude arrazoi sendoak merkatu bortitzak bultzatzen dituen balioen aurrean kritiko agertzeko.
|
2014
|
|
Hemen dagoen lehenengo arazoa, ordea, da intuizio horiek, nahiz eta azertatuak izan, ez dutela obra ulertzen laguntzen. Sarritan entzuten dugu, artelan
|
bat
ulertu nahi badugu, bere testuinguru historikoa ezagutu behar dugula. Toki komun historizista horren aurka, esan behar genuke gehiegizko testuinguru historiko batek lausotu dezakeela artelan batekin izan dezakegun harreman egokia:
|