2000
|
|
Sutan zegoen aita jesuita, beraz, eta sutan zegoen ama...
|
baina
aitak ez zuen nahi gauzak bere lekutik atera zitezen eta, noiz eta amak behe solairuko bertze salarat eraman baikintuen —sala tipirat—, erran zuen:
|
2002
|
|
Eta aita –Jaxinto– jostailu mutu bat zen amaren eskuetan, sekula iritzirik ez zuen gizona. Ai, nola egoten zen Sara, halakoetan, aitaren hitzen baten zain!,
|
baina
aitak ez zuen hitzik ere esaten, eta haren isiltasuna amaren aldekoa gertatzen zen, ororen buruan. Halaxe bizi izan zen Sara hogei urtetan, eta halaxe ohitu zen, finean.
|
2003
|
|
Eta badakite amets egiten, mundua berrasmatzen euren solasetan. Nebak ez du gogoko gudarako zuhaitzpean aukeratu duten buruzagiari men egitea, ez beste inori ere,
|
baina
aitak ez zion barkatuko bere ondoan eta beste gizonekin batera biharamunean ez agertzea. Herritik sarkin berriak bidali behar dira azkar, euren etxeetara sarraskirik ekar ez diezaieten.
|
2004
|
|
Txikitan herrian palaz eta erremontean ere aritu ohi ginen,
|
baina
aitari ez zitzaion gustatzen, jotzeko erak ezberdinak direlako. Eskuz jokatzen ikasten duenak ez du gero arazorik erremintaz aritzeko.
|
2005
|
|
Uste dut ama konturatu ere ez zela egiten aitari gertatzen ari zitzaionaz; betiko gizona ikusten zuen, bere baitan bildua, geza samarra, baina ogi puska. Tartean sartzekotan egon nintzen,
|
baina
aitak ez zuen uzten zirrikitu txiki bat ere bere barnera iristeko, gela ilun hartako ateak eta leihoak erabat itxirik zeuzkan eta.
|
2006
|
|
bezalako kontu hartzeren bat, edo adi ama horrela tratatu! gisako protestaren bat,
|
baina
aitak ez zuen ezer esaten, eta tarte hartan guztian, aitaren isiltasuna izan nuen eramanezinena. Judua nintzela jakitea bezain eramanezina.
|
|
Behinola, umetan, gure etxetik hogei bat minutura zegoen sinagogan izan nintzen, auzo hil berri bati agur esatera. Nik ez nuen joan nahi. Annette amona Erikarekin gelditzekotan zen etxean?,
|
baina
aitak ez zidan aukerarik eman. Asko zor diogu, esan zidan, eta nik ulertu nuen dirua zor geniola.
|
2008
|
|
Eta handik aurrera, jakina, barne prozesu haren ondorio gisa, Regina bere iragana madarikatzera iritsi zen, euskararen ur txiki iluna, azken batean, euskara mundu gris bat esateko gai baizik ez zèn heinean?, bere burua ere madarikatzen zuen bitartean, baita aitaren memoria ere, bide batez: ai eskolan gaztelania ongi ongi ikasi izan banu, ai bere garaian doña Engraciarekin ikasi banu, Ernestinak bezala?!,
|
baina
aitak ez zidan utzi: nola utziko zidan, bada, etxeko uso belztzat banindukan eta heriotzako orduan baztertu baninduen!
|
|
Baina, era berean, zerbaitek esaten zidan bera ez zela egongo beti, liburuko marka betiko zela
|
baina
aita ez. Ikara sentitu nuen, aita galtzeko izua.
|
|
Eta handik aurrera, jakina, barne prozesu haren ondorio gisa, Regina bere iragana madarikatzera iritsi zen –euskararen ur txiki iluna, azken batean, euskara mundu gris bat esateko gai baizik ez zèn heinean–, bere burua ere madarikatzen zuen bitartean, baita aitaren memoria ere, bide batez: ai eskolan gaztelania ongi ongi ikasi izan banu, ai bere garaian doña Engraciarekin ikasi banu, Ernestinak bezala...!,
|
baina
aitak ez zidan utzi: nola utziko zidan, bada, etxeko uso belztzat banindukan eta heriotzako orduan baztertu baninduen!
|
|
Aitak burua itzuli du leihotik, zain nago,
|
baina
aitak ez du hizketan segituko.
|
2009
|
|
Aitak ez zuen gehiago bere ama ikusi. Bartzelonarekin sinatzeko akordioa itxita zeukan 1936 denboraldian, dirutza handi baten truke,
|
baina
aita ez zen itzuli. Emandako hitzaren balioa, betetzea bere kalterako izan arren, sakratutzat zuen?.
|
|
Etxe polita zen, eguteran, uraren kanila zuen sukaldean, mutikoak ez zuen ur bila joan,
|
baina
aitak ez zuen ukuilurik nahi, fijo hartua zuten moilan. " Behiak ahotik ematen dik esnia!", laurak salduta Larraburukoei eman zien erregalian uztarri landu hura kopetakoekin.
|
2010
|
|
[Barañain]... Ama euskalduna dut
|
baina
aita ez, beraz, txikitatik bi hizkuntzak entzun izan ditut. Hala ere, jende gehienarekin, klasean ez ezik, erdara da erabili izan dudan hizkuntza gehienbat.
|
|
Segidan, isiltasuna. Eta guztiok aitari begira jarri ginen,
|
baina
aitak ez zuen ezer esan; aitzitik: begietako sua apurka apurka itzaliz joan zitzaion, su arrastorik gabe geratu arte.
|
|
berak osasuna berreskuratzea eta orbetar guztion salbazioa?
|
baina
aitak ez zuen zirkinik ere egin, meza eta mezaondo guztiak berdin balitzaizkio bezala. Pittinka, ordea, aitak burua jaso zuen?
|
|
Aita okerrago dago, ez? Amaren saihets hezurrak sendatuko dira,
|
baina
aita ez da sendatuko. Beraz, amak ere badaki defenditzen.
|
|
KANDIDO. Bueno, bai, berez Aliziak kontatu dit,
|
baina
aitari ez diot esan banekienik. Berak kontatzeko ilusioz zegoen.
|
|
Segidan, isiltasuna. Eta guztiok aitari begira jarri ginen,
|
baina
aitak ez zuen ezer esan; aitzitik: begietako sua apurka apurka itzaliz joan zitzaion, su arrastorik gabe geratu arte.
|
|
jakinarazi ere, jakinarazi zenizkion aitari zeure mezaren bi intentzio nagusiak: berak osasuna berreskuratzea eta orbetar guztion salbazioa...
|
baina
aitak ez zuen zirkinik ere egin, meza eta mezaondo guztiak berdin balitzaizkio bezala. Pittinka, ordea, aitak burua jaso zuen... ez erabat, bistan da, ezker aldeko beso zangoen mugimenduak ez baitzituen sekula berreskuratuko, maila apal batean ez bada; eskuineko aldea, ordea, poliki mugitzen zuen... harik eta, onerako bidean, aulki batean esertzea lortu zuen arte, baita pauso baldar batzuk ematea ere, Bibiren besoa makulutzat hartuta.
|
|
Egon izan naiz nire aitarekin etxe batean, beste batean eta gehiagotan ere,
|
baina
aitak ez dit eskaini etxerik, ez dit esan: hau duk gure etxea.
|
2012
|
|
Ez zizun sinistu
|
baina
aitak ez du amak bezainbeste insistitzen eta ez zuen galdetzen jarraitu.
|
2013
|
|
Norahk maitasun gutun bat jaso nahi zukeen, baina jaso ezean, idazten gozatzen ari zen. Gezurretako maitasun gutun bat zen, konforme,
|
baina
aitak ez zuen sekula jakingo. Eta ama ez zen inoiz berpiztuko, ez zuela maite eta ez zuela itzultzerik nahi esateko.
|
|
Marenek ez omen zuen egundo heldu bat negarrez ikusi, ez behinik behin modu horretan, negar anpuluak masailean behera, eta ez omen zuen inork modu horretan besarkatu ere. Ondotik igarotzen zirenek zeharka begiratzen zieten,
|
baina
aitak ez omen zuen berari begiratzeaz beste ardurarik. Marenek ez zekien nonbait zer esan, Venezia airetik ikusi zuela kontatu omen zion eta orduan hasi omen zen aita lasaitzen.
|
|
Zein izan da zure ibilbidea euskararen alorrean? Etxean, amak eta amonak euskaraz egiten zuten,
|
baina
aitak ez zekien euskaraz. Amonarekin bai, euskaraz egiten nuen, baina etxeko joera gaztelaniaz egitea zen.
|
|
Lehenbizi, eskua hartu zion pultsua begiratzeko, eta normal aurkitu zion. Pultsuak ez zuen adierazten Julianek ezer txarrik zeukanik,
|
baina
Aitak ez zekien zer izan zitekeen, eta otoitz egin zuen berriro. Gaua zen ordurako.
|
2014
|
|
Nire gurasoek taberna zutenean, bigarren maila batean zeuden sukaldariak. Guztiek esaten zuten «Demetrioren pintxoak» oso onak zirela,
|
baina
aitak ez zituen pintxoak egiten. Amak egiten zituen.
|
|
Ama Irañetakoa; aita, berriz, bertakoa, Urritzolakoa. Amarekin dena euskaraz egiten nuen,
|
baina
aitarekin ez horrenbeste. Baserri handia zen zuena?
|
|
–Alaba nagusiak esan dit azken egunetan ia ez dela besaulkitik mugitu, eta berak behin baino gehiagotan esan diola medikuarenera joan behar zuela,
|
baina
aitak ez ziola kasurik egin. Bueno, pentsatzen dut umeak dagoeneko kontatuko zizula.
|
|
Domund a zen beste mugarri bat, urtero urtero gure etxean eztabaida bera sortzen zuena. Ez zen zalantzan jartzen txinatartxoak bataiatzeko dirua bildu behar zenik,
|
baina
aitak ez zigun kalean banderatxoak jarri eta diru eskean ibiltzen uzten, esaten zuen bere alabak ez zirela eskaleak. Gure eskola kideen gurasoek ez zuten, berriz, horrelako iritzirik eta guri debekatzen zigutena egiteko baimena zutenekin ibiltzen ginen, baina banderatxoak eta metalezko eltzeitsua ukitu gabe, hurrengo urtean aitak iritzia aldatuko zuelako esperantzaz.
|
|
Burua sartzen zuen zuloetan, han ezer ote zen ikustearren. Xabik ez zekien zeri so egiten zion,
|
baina
aita ez zen gauzak azaltzen ibiltzen zen horietakoa: dena ematen zuen jakintzat, arroketan ibiltzeko nondik norakoak jaiotzetikoak balira bezala.
|
2015
|
|
Betidanik izan du argi Xabier Azurmendik (Zegama, 1985) artzain izan nahi zuela. Familiatik datorkio bokazioa, aitonarengandik,
|
baina
aitari ez zitzaion ideia ona iruditzen. Temati jarraitzen zuen berean, ordea, Azurmendik.
|
|
Ni San Franciscon nengoen
|
baina
aitak ez zizun begiratu ere egin nik esan nion arte.
|
2016
|
|
Gazteak anitzetan kontrabandoan eta trafikoan ibiltzen baitziren, egoera korapilatsuetan murgiltzen ziren eta horretatik ezin atera ibilki ziren. Oihanaldeko semeak sosa behar du eta etxeko partea eskatzen du zorretatik ateratzeko,
|
baina
aitak ez dio onartzen. Ondorioz aita hiltzen du:
|
2017
|
|
Aitzineko gauetan bezala, muezzinaren ahotsak atzarri ninduen. Meskitarik hurbilenera hainbat orenetako bidea genuen,
|
baina
aitak ez zuen inguruan meskitarik behar zer ordutan egin behar zuen otoitz jakiteko. Azken udaberrian mugikorrean ezarritako aplikazioak gaztigatzen zion, Salat erako deia eginez, hiri handi hurbilenaren araberako orduan.
|
|
Aurten hil da, hura izan da urte hauetan gure babesik handiena. Aitonak ardiak izan zituen garai batean,
|
baina
aitak ez zuen jarraitu sektorean, fabrikara joan zen eta asko damutu zen. Erretiroa hartuta zegoenez, animatu egin gintuen honetan hastera.
|
2018
|
|
Bi urtez egon nintzen Tolosan. Garai hartan, Madrilgo enpresari bat etorri zitzaigun, ikusi gintuen, eta handik denbora gutxira kontratatu gintuen Madrilera joateko.Etxean babesa izan zenuen. Amarena bai,
|
baina
aitarena ez. Nik antzematen nion ezetz, ez zitzaiola askorik gustatzen Madrilera joatearena.
|
|
Pelsinek askoz geroago jakin zuen familiari zer gertatu zitzaion bere, erruz?. Urte batzuk geroago, etxeko telefono zenbakia lortu, eta hainbat aldiz deitu zien,
|
baina
aitak ez du berarekin hitz egin nahi. Duela gutxi, etxera deitu zuen azken aldian, aitak onartu egin zuen telefonoaren bestaldean jartzea.
|
|
Gauza bat da nik nagoen adinean lagunekin alkohola edatea ulertzea eta berari ere lagunekin dagoenean edo Athletic ikusten duenean garagardoren bat edatea gustatzea. Eta ez dut esango behin edo behin etxera apur bat alai iritsi ez denik,
|
baina
aita ez da mozkortzen, ez du gogoko mozkortzea. Amak edaten zituen gauza gogorragoak tarteka, konturatzen ez ginelakoan.
|
2019
|
|
Elkarri begiratzen zioten, gizonak txakurrari, txakurrak gizonari, eta hor ere askotan sentitu zinen lekuz kanpo. Zuk alboan Mendi izaten zenuen, ortuan edukitzen zenuten beste txakurra,
|
baina
aitak ez zion hari begiratzen. Batzuetan esaten zuen:
|
|
TRAGEDIA GREZIAR BAT BALITZ BEZALA, baina justu alderantziz, alderantzizko tragediak ere halakoak direlako?, Orlandoko aita batek jakin du bere semea hil dela, hil dutela, tiroz, mendekuz, gorrotoz,
|
baina
aita ez greziarrak, Antigona batek edo Priamo Errege batek eginen lukeenaz beste, ez du ahaide hilaren gorpua ikusi, eraman eta, hari lur emanez, ohoratzeko zeru lurrak astindu, ezta hurrik eman ere. Poliziak bere semearen patuaren berri emateko deitu dionean, jakin duenean bere semea Omar Mateenek tirokatutakoen artean zegoela eta, ondorioz, maritxu horietako bat izan behar zuela, dudarik gabe maritxu horietako bat zela, beti izan zela, beharbada inoiz susmatu moduan, edo beharbada etxean ezaguna zen moduan (baina gauza bat da zerbait isilean susmatu edo jakitea eta beste bat, oso bestelakoa, agerikoa mundu guztiaren aurrean aitortu beharra), ahalkez bete da eta uko egin dio semearen hilotzaren ardura hartzeari.
|
|
Aurreko laneko dirua bidaian inbertitu zuen, eraikuntzan aritu zen, baina zaila zen berarentzat, murrizketa asko zeuden... Berarentzat ez omen zegoen lanik, zerbait bai,
|
baina
aitak ez zuen paperik eta zailtasunak zeuden. Emakumeentzat ba omen zegoen lana, eta etortzeko esan zidan.
|
2020
|
|
–Barkatu, Saioa, lehenago esan behar nizun
|
baina
aitak ez dit utzi. Banekien egunen batean kontatu nizuela baina ez horrelako egoera batek eraginda.
|
|
Ez daki geldi egoten eta oso gutxi jaten du". Egia da orduan ni oso jakana nintzela
|
baina
aitak ez zion horri garrantzirik ematen eta niri ez zidan behin ere erritarik egin.
|
2021
|
|
Gizon biboteduna besoak gurutzatuta eta hankak zabalik dago niri begira, bakarrik gaude. Arratsalde osoa emango dut berarekin, trostan egiten erakutsiko dit, erreka bat zeharkatuko dugu zalditik jaitsi gabe,
|
baina
aitak ez nau ezer egiten ikusiko. Leher eginda, zaldiak zalditegira eraman, edaten eman eta, luzaz laztandu, orraztu eta zelak kendu eta gero, bidoi eta oholekin egindako mahai batera jesarriko gara biok.
|
|
Transplantea egin ala ez erabakitzeko proba bat egin beharra dago,
|
baina
aitak ez du egin nahi. Patologoak hilabeteko epea eskaini dio azken erabakia jakinarazteko.
|
2022
|
|
...edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan,
|
baina
aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, ba... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan,
|
baina
aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, ba...
|
|
...rik gordeenean ere gorroto, eta puntu horretaraino gorroto badut ez da bere tiraniagatik edo traizioz darabilkeen botereren batengatik, ez, da bere larba biziagatik, bizi guztian tokitik mugitu gabe bere burua bihurritzeagatik, ezintasun horretan itzulipurdikatzeagatik, bizi osoan bere izateaz kexatzeagatik, aitak ez duela aintzat hartzen, jazartzen zaiola, txarrena opa diola pentsatzeagatik beti,
|
baina
aitak ez du amagandik ezer espero, ez dio txarrik ere opa, ez gorroto du ez maite, errukiak baizik ez dio galarazten etxetik urrun alde egitea, belaontzia hartu eta munduaren itzulia egitera joatea, eta amak badaki hori baina ez du ezer egiten, eta bestalde, zer egin du amak bizitzan larba baten modura mugitu eta kexatu besterik, pla pla eta pla pla alde batera eta bestera, zer egin du ezkontidee...
|
|
Baina aldaketa jasaten duenean, gurasoak blokeatu egiten dira eta alabaren eskuetan uzten dute zaintza. Amak bai, une batean jarrera aldatu eta semea ikusten sartu nahi du,
|
baina
aitak ez, aitak eraso egiten dio, arrisku bat ikusten du Gregoriorengan familiarekiko".
|
2023
|
|
Theok beti bakartua egongo zela esan bazion ere, oker zebilela Vincenten karaktereari buruz. Helvoirt eko artzaina hil zela, eta beharbada aita eraman nahiko zutela hara,
|
baina
aitak ez zuela deia onartuko.
|
|
Koxkan begiratu dut gero,
|
baina
aita ez zen beste gizon bat zegoen bertan.
|
|
Luzeak egin zitzaizkion gauerdiko ordu txikiak egunsentira arte, ezin izan zuelako lorik hartu. Zain geratu zen,
|
baina
aita ez zen agertu.
|