|
2002
|
|
|
Sabino Aranaren garaiarekin batera, II. Errepublikakoa da nazionalismoa gehienikertu den epealdi historikoa, zalantzarik gabe. J. L.
|
De
la Granja, S. de Pablo, J. A.Rodnguez Ranz edo J. M. Tapiz historialariak dira, besteak beste, urte horietakonazionalismoaren nondik norakoak aztertu dituzten historialariak. Dena den, eta, harrigarria baldin bada ere, Annales eskolak gure artean izan ohi duen eragina kontuan harturik?, aipatutako historialari gehienek abertzaletasunaren historia politikoa landu dute, batez ere.
|
|
2006
|
|
|
Ministerio honek Salmonella egon ez dadin kontrol zorrotzak egiten ari direla adierazi duen arren, zifrek kontrakoa adierazten dute. Desadostasun horien aurrean, badirudi beharrezkoa dela orain planteatzen den bezalako arazoen komunikazioa eta koordinazioa AESAk egitea, bere ardatz gidaria
|
De
la granja a la mesa baita. Baina hori ez da horrela, eta argi dago lankidetza politikarik, informazio trukerik eta talde lanik egiten ez bada, dela kontrolatu elikagaiekin zerikusia duten arazoak, animalia ekoizpenarekin baino gehiago.
|
|
2009
|
|
|
|
De
la Granja, J. L. (1984): –Archivo de la Guerra Civil de Salamanca.
|
|
|
|
De
la Granja, J. L. eta Jimenez de Aberasturi, J. C. (koor.) (1988): –Informecolectivo sobre archivos, bibliotecas y hemerotecas para la Historia delnacionalismo vasco?, in A. A., Decimo Congreso de Estudios Vascos.Archivos, Bibliotecas y Museos, Eusko Ikaskuntza, Donostia, 619
|
|
|
|
De
la Granja, J. L; Miralles, R. eta De Pablo, S. (1994): –Historiografia del PaisVasco en la Segunda Republica y la Guerra Civil?, Spagna Contempordnea, 5, 99
|
|
|
(Euzkadi,; iturria:
|
De
la Granja, 1998: 226)
|
|
|
(Iturriak: Arana Palacios, 2001; Arzamendi, 1990;
|
De
la Granja, 1987; De la Granja et al., 1994; Diaz Noci, 1994; Diaz Noci, 1997a; Diaz Noci, 1997b; Ramirez de la Piscina, 1998; Sabino AranaFundazioa; Valverde, 1997).
|
|
|
(Iturriak: Arana Palacios, 2001; Arzamendi, 1990; De la Granja, 1987;
|
De
la Granja et al., 1994; Diaz Noci, 1994; Diaz Noci, 1997a; Diaz Noci, 1997b; Ramirez de la Piscina, 1998; Sabino AranaFundazioa; Valverde, 1997).
|
|
|
|
De
la Granja Sainz, J. L. (1987): –Relacion de la prensa republicana socialista, comunista y anarquista (hasta 1975), existente en la Universidad de Nevada (Reno)?, Nazioarteko Eusko Ikaskuntzen Aldizkaria, 32, 213
|
|
|
|
De
la Granja Sainz, J. L.; Miralles Palencia, R. eta De Pablo Contreras, S. (1994):. Fuentes historicas sobre la II Republica, la Guerra Civil, el exilio y elprimer franquismo en el Pais Vasco()?, Espacio, Tiempo yForma; Serie V Historia Contempordnea, 7, 435
|
|
2010
|
|
|
«Represion como instrumento de accion politica del, nuevo Estado?. Alava, 1936 1939», Euskal Herriaren Historiari buruzko Biltzarra, 7, 275
|
De
la Granja, J. L. (ed.) (2007): La Guerra Civil en el Pais Vasco.
|
|
2011
|
|
|
Aldi berean kontuan hartu nahi izan dira estatu mailan garrantzitsuak izan ziren langileen buruzagiek (Enrique de Francisco, Galo Díez) Tolosan izandako esku hartzea eta baita gerra zibilari begira ere tolosarrek frontera joateko erakutsi zuten joera. Zentzu honetan Fusik edota
|
De
la Granjak proposaturiko sailkapenetan gune baketsutzat agertzen bada ere Tolosako gertakariak Donostiako, Pasaiako edota Hernaniko gertakarietatik gertuago daudela proposatu nahi da eta erradikalizazio handiagorik eman izan ez bazen ziurrenik Tolosako mugimenduaren errepresioa bizkortasunez bideraturiko eginkizuna izan zelako izan zela. Sailkapen hauen zehaztasun falta ziurrenik 1934ko Euskal Herria zehaztasunez ikertu ez dela izango da eta ikerketa berriak eta sakonagoak, euskal kasu osoa orokorrean hartuz, ez dira burutu, haseran genion bezala Fusiren 80 hamarkadako testua eta De la Granjarena, aurrekoaren oso antzekoa dena, lan bakarrak direlarik.
|
|
|
. ELAk emandako aginduak ere antzeko bidetik jarraitu zuten: . Allá donde pueda trabajarse sin peligro, acudan todos los trabajadores a sus labores, pero si para ello encontraran alguna dificultad o peligro, retírense sin participar en ninguna actividad no ordenada por la agrupación? 2
|
De
la Granjak beste datu bat gehitzen du: –Al producirse ese mismo día [urriaren 1a] la crisis gubernamental, los diputados nacionalistas vascos aconsejaron a los de la Esquerra que no se sumasen al movimiento revolucionario anunciado en el caso de que la CEDA entrase a formar parte del Gobierno. Badirudi gerora desberdintasunak egongo direla alderdi eta sindikatu honen zuzendaritzek agindutakoaren eta euren oinarrietako afiliatuen ekinbidearen artean baina Tolosan ikus daitezkeen elementuen harira aurrerago helduko diogu horri.
|
|
|
|
De
la Granjak aipatua. Granja Sainz, José Luis de, El oasis vasco, el nacimiento de Euskadi en la República y la Guerra Civil, Madril, Tecnos, 2007, 255 orr.
|
|
|
sakonena Asturias eta Leon iparraldean emango zen batetik, bigarren maila batean,, conatos formales de insurreción armada? zituztelako, Madril, Euskal Herria eta Katalunia topatuko lirateke bestetik, Sevilla, Kordoba, Valentzia eta Zaragozako gertakari baketsuak edukiko genituzke azkenik27
|
De
la Granjak, David Ruiz 1934ko gertakarietan aditua denak ezarritako eskema bat jarraituz, beste azpisailkapen bat azaltzen du Euskal Herriari bakarrik begira: iraultza, izen hori merezi duena, autorearen hitzetan, Eibarren eta Arrasaten gertatu zen, udalak hartu zituzten eta bi herriak kontrolatu, hilketa politikoak gertatu ziren (Marcelino Oreja Bizkaiatik aurkeztutako diputatu karlistaren kasu famatua, aldi berean gune hartako enpresaria zena, Unión Cerrajera de Mondragónen presidentea hain zuzen, eta Carlos Larrañaga tradizionalistarena eta Unión Cerrajerako kontseilaria zen Dagoberto Rezustarena), baina goardia zibilen koartelen asaltoan ez zuten arrakastarik izan eta militarki zapalduak izan ziren; bigarren mailan, greba intsurrekzionala deitzen duena meatze gune bizkaitarrean, Bilboko gerriko industrialean eta Donostia inguruko industria eta arrantza nukleoetan (Pasaia, Errenteria, Hernani) emango zen, autorearen arabera; azken puntuan berriz greba orokor pasiboa deiturikoa legoke, Bilbon, Donostian, Balmasedan, Gernikan, Irunen, Soraluzen, Zumarragan, Beasainen, Bergaran, etab.en eman zena. Eta zerrenda hemen amaitzen da.
|
|
|
|
De
la Granja, J.L. (1986): La prensa nacionalista vasca:
|
|
|
Labur aipatuta, alde batetik, El Obrero Vasco Lan Deya eta Euzko Langille (SOV ELAren organoak) eta Euzkadi egunkaria, eta bestetik, La Lucha de Clases eta El Liberal zeuden; eta azkenik, sindikatu katolikoen artean, La Gaceta del Norte.
|
De
la Granja k (1986: 665) hiru egunkari handienek II. Errepublikan izandako dialektika azaltzen du, eta SOVen eta ELAren eboluzio programatikoa berresten duten bi etapa markatzen ditu.
|
|
2013
|
|
|
|
De
la Granja, José Luis: «Historia de Acción Nacionalista Vasca, 1930 1936», in Nacionalismo y II República en el País Vasco, Siglo XXI, 2008.
|
|
|
13 Ikusi
|
De
la Granja, 1986, eta Renobales, 2005.
|
|
|
18 Ikusi
|
De
la Granja, 1986.
|
|
|
27 Ikusi
|
De
la Granja, op.
|
|
|
28 Ikusi
|
De
la Granja op.
|
|
|
34 Ikusi Estatuto de autonomía de Cataluña 1932, wikipedia.org/wiki/Estatuto_de_ autonomía_ de_ Cataluña_ de_ 1932 (2012ko martxoan). Ikusi
|
De
la Granja, op.
|
|
|
35 Ikusi
|
De
la Granja, op. Ikusi wikipedia.org/wiki/Manuel_ Azaña (2012ko martxoan).
|
|
|
38 Ikusi
|
De
la Granja, op.
|
|
|
burgesia txikiaren interesak langileenekin batzen zituen. Burgesiaren eta marxismoaren arteko zubia izan nahi zuen, betiere
|
De
la Granjak bildutako lekukotzen arabera. Uko egin zion komunismoaren edo sindikalismo iraultzailearen? 1935eko egitasmo laboristan aipatzen zena?
|
|
|
45 Ikusi
|
De
la Granja, op. Ikusi Renobales, op.
|
|
2014
|
|
|
Tradizio horretatik at, hala ere, abertzaletasun berri bat sortzeko saiakerak izan ziren, arrakastarik lortu ez zuten arren. Horretan lehenengoetarikoa Francisco Ulazia izan zen, Bilbon zinegotzi jeltzalea izatetik, ikuspegi liberal ezkertiarrera igaro zena, eta Eusko Abertzale Ekintzaren abertzaletasun ezkertiarraren aurrekaritzat hartzen dena(
|
De
la Granja, 2008: XXIX XXX).
|
|
|
1934an Jagi Jagi EAJtik atera zen, baina haren garapena 1936ko Gerrak eten zuen (ik. Beltza, 1974; De Pablo et al., 1999;
|
De
la Granja, 1995).
|
|
|
1934an EAJtik aldendu zen, eta jarrera independentista argia izan zuen. 1921ean sortutako EAJren (edo PNV Aberri) jarraitzailetzat hartzen da (Gallastegi, 1993;
|
De
la Granja, 1995: 44).
|
|
|
|
De
la Granja, J. L. (1995): El nacionalismo vasco:
|
|
2016
|
|
|
Ulergaitza da euskal literaturaren defenditzeko beste nahikeriarik ez agertzea, eta bidea uztea batzuetan euskara ezagutzen ez dutenei ere horrelako baieztapenen egiteko. Ohargarri da
|
De
la Granjak espainolez idazten duela errateko XIX. mendeko testu horiek balio literariorik ez zutela. Euskal antzertia liburuan, azaltzen du De la Granja jaunak:
|
|
|
Ohargarri da De la Granjak espainolez idazten duela errateko XIX. mendeko testu horiek balio literariorik ez zutela. Euskal antzertia liburuan, azaltzen du
|
De
la Granja jaunak:
|
|
2017
|
|
|
Izan ere, hiriaren azpiegitura guztiak, zubiak izan ezik, suntsitu gabe pasa ziren altxatuen eskuetara. Hori gutxi balitz, Pio Maidagan Otxandiano batailoiko kapitainak eta Rafael Garcia Valiñok hitzartutako akordioaren ondorioz, «Bilboko paktua» deitu izan ohi dena, 5.000 gudari inguru armamentu kopuru handi batekin batera Bilbon errenditu ziren(
|
De
la Granja, 1989). Horretaz gain, egun batzuk geroago, ekainaren 22an, beste 2.000 gudari inguru italiar «gezi beltz»en aurrean errenditu ziren Bilbo ezkerraldeko industria garrantzitsuenen instalazioen babesa bermatu ondoren (Vargas, 2001:
|
|
|
|
De
la Granja, J.L. (1989): «Ruiz de Aguirre y la historia.
|
|
2021
|
|
|
1986ko martxoaren 20an, Jose Ignacio Aguirrezabalaga
|
De
la Granja Zumaian tiroz hila
|
|
|
Ama askoz minduagoa ageri zen gero, Cristina Cuestari eman zion testigantzan.22 Maite
|
De
la Granjak aipatu zion ehorzketen egun berean Herri Batasuneko jendea ageri zela ETAren alde eta Jose Ignacio semearen aurka oihuka. Halere, Zumaian gelditu zen:
|
|
2023
|
|
|
Euskal gizarteak Francoren diktaduraren amaieratik() gaur egunera arte bizi izan duen" eraldaketa handiaren" (Castillo eta Patton 2010) ezagutzan sakontzea da artikulu honen helburu nagusia. Gernikako Autonomia Estatutuak sortutako arkitektura instituzional berriak (Agirreazkuenaga eta Alonso 2014), oinarri ekonomiko eta industriala eraldatzeko garatutako ekimenek (Alberdi 2010, Aranguren et al. 2012), politika publiko berriek (Betolaza 2010) eta gizarte zibilaren portaerak (Casquete eta
|
De
la Granja 2012) giza garapenaren adierazleak esponentzialki hobetzea ahalbidetu dute, gatazka politikoak eta indarkeriak baldintzatutako testuinguru batean.
|