|
2001
|
|
|
–Bufff... ez, xinplea behar du izan.
|
Baina
orduan, zergatik ote dira galdera guztiak horren zailak?
|
|
|
Eta puntu horretara iristean, irrikan zeuden biak behera jaisteko eta elkarren ondoan egoteko.
|
Baina
ordu erdi egin behar zuten leihoetan. Hori zioen jolasak, ordu erdi egin behar zutela leihoetan.
|
|
|
Hortzaka kalitu dute.
|
Baina
ordu erdi baten buruan bi zakurrak, kobraren pozoia zela kausa, lurrean etzanda gelditu ziren, akabaturik.
|
|
2002
|
|
|
|
Baina
orduan, pentsamendu horiek buruan biraka eta hegan ari zela, zegoen lekutik bertatik behera begiratu eta Lurra ikusi zuen. Han zeuden itsasoak eta aintzirak, ibaien zilarrezko bideak eta azukrezko mendi elurtuak, zelaien landa zabalak, oihanen eta basoen orban ilunak eta hiriko marmol zuriak, denak begi bistan; eta ilartargiaren errainupean ilargia bera baino dotoreagoa iruditu zitzaion Lurra bera, edozein izar baino distiratsuagoa eta ederragoa.
|
|
|
|
Baina
orduan, ustekabean eta bat batean altxatu zen Sara, ezin ozenago esaten zuela:
|
|
2003
|
|
|
Beharrik ez zuen luzaz iraun legedia berriak!
|
Baina
orduz geroztik badirudi, ez dutela konponbiderik aurkitu ahal izan ez euskaldunek, ez espainolek, beren, estatuzaleen, eta, naziozaleen?
|
|
|
Goizean zapaldu zuen igela.
|
Baina
ordurako ez zuen seguru gogoratzen igela edo sugandila ote zen gelan zapaldu zuena. Izan ere, sugandila bat etortzen zitzaion gogora igelarekin batera.
|
|
2004
|
|
|
|
Baina
ordurako Livia bazihoan.
|
|
|
1937an hil zen, eta Romanek ulertu zuen alferrik eman zituela azken lau urteak, aita modu horretan gorrotatzen, berez kulpa handirik ez zuen eta.
|
Baina
ordurako beranduegi zen, Martin kanposantuko harrak gobernatzen ari zelako, eta apur bat alferrik zelako Roman goitik behera damutzea, damutu zen moduan.
|
|
|
|
Baina
ordurako, aitaren berbaldiari baino gehiago, Romanek beste izen bati jarri zion atentzioa, hango jendetzaren artean bolo bolo zebilen izen bati. Izan ere, batek esaten bazuen Ezquerra zela onena, edo Vicente Trueba bestela, beti agertzen zen norbait besteek baino ozenago eta indartsuago egiten zuena berba, ia zarataka, eta esaten zuena Bartali zela onena munduan, aittu?
|
|
2005
|
|
|
|
Baina
orduan, Kontxiren begiak argitu ziren, itxuragabeki argitu ere, bi eguzki txiki osatu arteraino. Eta, Begoñari besoetatik heltzen ziola, eguzki haietatik mintzatu zitzaion:
|
|
|
amona Kontxiren iritziak eta aitortzak, Leninen aipuak eta abar!
|
Baina
ordu arte, halaber, poliki eutsi zion mojatxoak urakanari, harik eta urakanak, bere azken interbentzioan, betean astindu zuen arte, burukorik eta abiturik gabe utziz, larrugorri.
|
|
|
17 urtetan...
|
Baina
ordurako ere ikusgarri zeuden.
|
|
2006
|
|
|
Bazekien noizbehinka amesgaiztoek gauerdian esnatuko zutela, oihuka eta izerditan, haur izutu baten antzera.
|
Baina
orduan bere barneko ozeanoak nabigatzen zituen izozmendiaren baitan babestuko zen.
|
|
|
Ez nago oso ziur.
|
Baina
ordurako lagunak ginela uste dut.
|
|
|
Freddyk halaxe egin zuen, zintzo eta esaneko, lau egun pasatu baino lehen.
|
Baina
ordurako gauzak urrutiegi joanak ziren, Edith eta Freddy txora txora eginda baitzeuden elkarren arteko maitasun jaioberriarekin eta ez baitzuten memento bat bakarra galdu nahi. Ezkutuko izenekin, urgentzia eta presazko amodio saioak egiten zituzten edozein ostatu zaharretan, eta etorkizunerako amets zoroei haize ematen jarduten zuten," ondorengo" zigarroa ke bihurtzen zuten bitartean.
|
|
|
Erosi litxarreriaren bat, eta egin ostera bat hor zehar, ea lagunik topatzen duzun.
|
Baina
ordu bietan joan batzokira, gaur han bazkalduko dugu eta.
|
|
2007
|
|
|
|
Baina
orduan, hamahiru urte nuen uda horretan, Ireneren esajerazioek harridura eta emozioa besterik ez zidaten sorrarazten. Gehiago jakiteko irrika.
|
|
2008
|
|
|
|
Baina
orduan, ezustea!, hura entzun orduko halaxe ihardetsi zion markesa andereak, konbentzimendu handiz:
|
|
|
goian, aurreko gelan zeukan kofre handi hura zela, eta pentsamendu hura marinel hankamotzarenarekin nahastu izan zitzaidan amesgaiztoetan.
|
Baina
ordurako ez genion guk aspalditik batere arretarik eskaintzen kantari; gau hartan, Livesey doktoreari bakarrik zitzaion ezezaguna, eta konturatu nintzen ez zuela harengan eragin gozoa izan, haserre bezala altxatu baitzituen begiak, eta gero Taylor lorazain zaharrarekin hizketan jarraitu zuen erreumaren kontrako erremedio berri bati buruz. Bitartean, kapitaina alaitzen zihoan kantatu ahala, eta azkenean zartako bat eman zion aurrean zeukan mahaiari, gu denontzat esanahi bakarra zuen eran:
|
|
|
|
Baina
orduan, ezustea!, hura entzun orduko halaxe ihardetsi zion markesa andereak, konbentzimendu handiz:
|
|
2009
|
|
|
|
Baina
ordurako masoiek botere handiegia zuten, eta burokrataz eta arribistaz betea zegoen masoneria. Baseak ez zeuden ados direkzioarekin:
|
|
|
Urbanizazioa bertan behera gelditu eta Salinastarren izena betiko lohituko zuen eskandalu bat.
|
Baina
orduan, oker izugarria egin zuen.
|
|
|
–
|
Baina
orduan, oker ez banago, Jason izena zenuen?
|
|
|
|
Baina
ordu bata ere heldu zen eta ez zen Josebarik agertu. Ordu bata eta erdietan ere ez.
|
|
|
Zer egin sinesten ez duzun horren aurrean?
|
Baina
orduek aurrera egin zuten, eta Diego bakarrik ikusten hasi zen bere burua. Bakarrik.
|
|
|
|
Baina
orduz geroztik bizitza oso bat pasa da, eta dena da diferentea. Eszenarioa, zirkunstantziak, ondorioak.
|
|
|
Mingarriak, hori bai.
|
Baina
ordurako laurogeita hamarrak beteta zituen. Dozenaka gaixotasun pasata.
|
|
|
Maizter zeuden baserri batean, baserria erre egin zitzaien arte.
|
Baina
orduan, nire aitari, seme bakarra naiz, hiriko hiltegian lana eskaini, eta hirira etorri ziren.
|
|
|
ezin zuzenagoa eta ezin zintzoagoa bazen karitatezko obrei eta Elizari ordaindu beharreko hamarrenei zegozkienetan, enpresari gutxi bezala?
|
Baina
orduan?. Orduan, Reginak behar zuen errudun:
|
|
|
ni Ama Birjina banintz, zu bezalakoei agertuko nintzaieke??
|
Baina
orduan?. Orduan Nazariok behar zuen erruduna!
|
|
|
|
Baina
orduan, oihu ezin ozenagoa egin zuen Txaroren amak:
|
|
|
zergatik, baina, baldin eta bera –Nazario– ezin zuzenagoa eta ezin zintzoagoa bazen karitatezko obrei eta Elizari ordaindu beharreko hamarrenei zegozkienetan, enpresari gutxi bezala?
|
Baina
orduan.... Orduan, Reginak behar zuen errudun:
|
|
|
ni Ama Birjina banintz, zu bezalakoei agertuko nintzaieke"?
|
Baina
orduan.... Orduan Nazariok behar zuen erruduna!
|
|
|
|
Baina
orduan, oihu ezin ozenagoa egin zuen Txaroren amak:
|
|
|
Maizter zeuden baserri batean, baserria erre egin zitzaien arte.
|
Baina
orduan, nire aitari –seme bakarra naiz– hiriko hiltegian lana eskaini, eta hirira etorri ziren. Gero, handik urtebetera edo, ni jaio nintzen, gurasoek askotan kontatu izan didatenez.
|
|
2010
|
|
|
|
Baina
orduan, aita, ordura arte isilik geratu zena, mintzatu zen: –Nor zen gizon txikia???.
|
|
|
Jainko infinituki zuzen batek berdin zeruratu bailituzke nola kristau herri batean hiltzen den haur bataiatua, hala munduaren beste puntan hiltzen den indiokume bataiatu gabea, erru izpirik ere ez duena.
|
Baina
orduan, dilemari erantzun bat emateko. Elizatik kanpo ez zegoen, ez, salbaziorik, baina Elizak ezin zezakeen errugabetasuna betiko suarekin zigortu?, zer asmatu zuten teologoek. Linboa:
|
|
|
|
Baina
orduan, ezustekoa!; izan ere, bazegoen gure artean, halaber, Madrilgo negozio gizon bat, une honetan ez datorkit haren izena, baina don Diego ote zen??, molde atseginak zituena, gaixoen artean oso ere estimatua; bada, hura eztabaidan sartzen zela, Adolfok, don Adolfok, arrazoi zuela esan zuen, zeren erdaldunen artean euskaraz hitz egitea edukazio falta seinalatua baitzen, nihil novum sub sole?
|
|
|
Aita Santua nintzen, eta Vatikanon nengoen milaka eta milaka gizonemakumeri urbi et orbi bedeinkapena emateko asmoz, eskua besotik bat batean erori zitzaidanean.
|
Baina
orduan, badakizu zer?. Zu azaldu zinen, Gabino, monagiloz jantzita; eta, eskua lurretik jaso eta besora itsasten zenidala, esan zenidan:
|
|
|
Geure eskola propioa, geure konfiantzazko medikuak?
|
Baina
orduan, gau batez, eraso egin ziguten.
|
|
|
Emiliano polizia etxeko ziegetan zeudenetik faltan botatzen zuen Amaiak.
|
Baina
ordura arte gauza inportanteagoak izan zituen buruan, eta tximinoaz galdetzea ahaztu. Orain, ordea, gauza asko zituen galdetzeko.
|
|
|
goizeko hirurak markatzen zituen.
|
Baina
ordua aldatu gabe zeukalako bakarrik. Palenquen, Chiapaseko hiri maia misteriotsuenean, iluntzeko zortziak baino ez ziren.
|
|
|
Ez da aktoreek amesten duten papera, ez naiz inozoa.
|
Baina
ordura arte erizain, maitale, lagun, ikaskide, neska lagun, lehengusina, aerobic irakasle paperak baino ez nituen jokatu... Taxidermistaren laguntzaile papera jokatu nuen ustez amaitu zela sinetsita, utzi niola gabonetako pinuaren espumiloia izateari.
|
|
|
Ehunka herritar, suhiltzaile, polizia eta urpekariak lagun, erreka zein itsaso bazterrak miatzen ari zirela esan zuen.
|
Baina
orduak igaro ahala bizirik aurkitzeko itxaropenik ia ez zela geratzen. Irratia itzali nuen.
|
|
|
Nik ez dut gauza horietan sinesten.
|
Baina
ordura arte ikusi ez nuen gauza batez ohartarazi banindu bezala izan zen.
|
|
|
Aita Santua nintzen, eta Vatikanon nengoen milaka eta milaka gizonemakumeri urbi et orbi bedeinkapena emateko asmoz, eskua besotik bat batean erori zitzaidanean.
|
Baina
orduan, badakizu zer.... Zu azaldu zinen, Gabino, monagiloz jantzita; eta, eskua lurretik jaso eta besora itsasten zenidala, esan zenidan:
|
|
|
Jainko infinituki zuzen batek berdin zeruratu bailituzke nola kristau herri batean hiltzen den haur bataiatua, hala munduaren beste puntan hiltzen den indiokume bataiatu gabea, erru izpirik ere ez duena.
|
Baina
orduan, dilemari erantzun bat emateko —Elizatik kanpo ez zegoen, ez, salbaziorik, baina Elizak ezin zezakeen errugabetasuna betiko suarekin zigortu—, zer asmatu zuten teologoek. Linboa:
|
|
|
|
Baina
orduan, ezustekoa!; izan ere, bazegoen gure artean, halaber, Madrilgo negozio gizon bat —une honetan ez datorkit haren izena, baina don Diego ote zen... —, molde atseginak zituena, gaixoen artean oso ere estimatua; bada, hura eztabaidan sartzen zela, Adolfok —don Adolfok— arrazoi zuela esan zuen, zeren erdaldunen artean euskaraz hitz egitea edukazio falta seinalatua baitzen, n...
|
|
|
|
Baina
orduan, aita, ordura arte isilik geratu zena, mintzatu zen: ‘Nor zen gizon txikia...? ’ Eta batean aitari eta bestean Heinrichi so egiten niela, autoaskitasun handiz, esan nuen:
|
|
2011
|
|
|
|
Baina
orduan, bertze berri bat zabaldu zen herrian, norbaitek, egun haietarik batean herritik pasatutako mandazain batzuek, beharbada, zikoina emea ikusi ez ote zuten inguru haietan?
|
|
|
Mutu gelditzea baino bekatu larriagoak daude, Anastasia!?.
|
Baina
orduan, inork espero ez zuenean, hil edo biziko egoera hark eraginik edo, hitz egiteko ahalmena bereganatu eta hala erran zian Anastasiak: –Ez nago mutu, apez jauna?!
|
|
|
Eskertuko dizu nire bizkarrak.
|
Baina
ordura arte, zuk han eta nik hemen, segi dezagun danborra jotzen. Emeki, baina emankor.
|
|
|
|
Baina
ordurako joana zen. Azkena irten zen ontzitik.
|
|
|
Ordu laurdena denbora puska pollita da, ordu laurden baten buruan jaio eta hil egiten zara, berpiztu, ezkondu, aberriratu, sexuz aldatu.
|
Baina
ordu laurdena, bizia labanaren ahotik zintzilik daukazunean, zer da. Hutsaren hurrengoa, milesima baten arboladia.
|
|
|
–Albistegi baten bila, azaldu zion Lucíak?.
|
Baina
ordu hartan halako programarik ematen ez zutela ikusi zuenean, amore eman zuen. Negar zotinka hasi zen gizajoa.
|
|
|
Agian ongi legoke berriz ere telefonoz saiatzea.
|
Baina
ordurako bospasei aldiz deitua zuen, eta guztietan mutu egon zen Julenen mugikorra.
|
|
|
Maitek emandako paketeari buruz hitz egiteko zalantzan egon zen une batez.
|
Baina
ordurako ez zuen zentzurik droga hura aipatzeak. Komeriak izanen lituzke afera Armentiari azaltzeko.
|
|
2012
|
|
|
Egoitz algaraka hasi zen eta, ondoren, mespretxuzko iruzkin batzuk egin zituen.
|
Baina
orduan, bertan bere amari txalo bat emateagatik zegoen gazte mehe batek programa horien botere eta audientziak aipatu zituen. –Milioika gizaki egongo lirateke hiri entzuten, hi ulertu nahian?
|
|
|
|
Baina
ordurako haurra korrika zihoan bigarren lerroan aparkaturiko Audi distiratsurantz.
|
|
|
–
|
Baina
orduan, ez dago Dasilvaren aurkako frogarik!
|
|
|
Kamioiek joaldi luzeekin erantzun zioten.
|
Baina
ordurako Dasilvaren Mercedesa argi urte askotara zegoen.
|
|
|
Ez, ez.
|
Baina
orduan, zertan zebilen? 11: 36etan, geltokira iritsi zen.
|
|
|
Ahal izan balute, pentsatu izan dut geroztik, Donostian utziko ninduketen, aitona amonen etxean adibidez, saltokian beren kasa ibili ahal izateko.
|
Baina
ordurako liburu denda deskubritua neukan, eta Carrefour-era joateko desiratzen zegoena neu nintzen: halabeharrez eraman behar ninduten.
|
|
|
Arnasa hartu nuen, sakon.
|
Baina
orduan, bakardade hura erasoka hasi zitzaidan eta alde egin zuten haiei guztie eskerrak eman beharra sentitu nuen.
|
|
|
Elena ere hantxe zegoen, gurekin.
|
Baina
ordura arte ez ginen ohartu ere egin. Ezer esan gabe egon zen, arduratuta.
|
|
|
Hark eman bide zion goi maila.
|
Baina
ordurako hura nahaskeria eta gaiztakeriari emana zen eta zerbait larria egin omen zuen: gizon bat hil, borroka batean, noski.
|
|
|
Itsutu egiten zaituzte, gortu, ito, eta ezer egiteko edo pentsatzeko ahalmena kentzen dizute.
|
Baina
orduan, neurri batean behintzat, libre ginen horrelako eragozpenetatik, heriotzara kondenatutako gaizkileek litxarreria batzuk, kondena oraindik ziurra ez zenean debekatuak zituztenak, libre dituzten bezala.
|
|
|
Hori ez zen lana, lanaren osagarri bat baizik.
|
Baina
orduan, esan dudan bezala, zeregin garrantzitsu bat nuen esku artean, hau da, aspalditik ari nintzen ikertzen, modu batera edo bestera, buztinezko ontziak nola egin, eta, premia handia izan arren, ez nuen modurik aurkitzen. Bestalde, hango eguraldi beroa kontuan hartuta, zalantzarik ez nuen buztin motaren bat lortuz gero ontzi modukoren bat egiteko gai izango nintzela, eta eguzkitan lehortzen utzita nahikoa gogorra eta sendoa izango zela erabili ahal izateko eta barruan gauza lehorrak edo lehor egon behar zutenak gordetzeko.
|
|
|
Espero bezala, hantxe zegoen; nire aurrean itsasarte txiki bat azaldu zen, eta konturatu nintzen itsasaldiaren ur laster indartsuak harantz bultzatzen ninduela, eta ahal izan nuen bezala gidatu nuen ala ur lasterraren erditik, bazterren kontra ez joateko.
|
Baina
orduan, ia bigarren ontzi hondoratzea izan nuen, eta, hala gertatu izan balitz, uste dut erabat bihozgabetuko nintzela. Itsasaldea inondik ere ezagutzen ez nuenez gero, alak mutur batekin hondarra jo zuen, eta, beste muturrean hondarrik ez zuenez, zama beste alderaino irristatu eta ia ia uretara erori zen.
|
|
|
Denbora horretan guztian ez nuen jaiegunik gorde, izan ere, hasieran nire barruan erlijio sentipenik ez nuenez gero, handik pixka batera ahaztu egin zitzaidan asteak bereiztea, igandeetan beste egunetan baino arrasto luzeagoa eginez, eta ez nekien asteko zein egun zen.
|
Baina
orduan, egunak zenbatu nituenean, lehentxeago esan dudan bezala, konturatu nintzen urtebete neramala han, eta asteetan zatituz, eta zazpi egunetik behin igandea bereizita, zenbaketaren amaieran ikusi nuen egun bat edo bi falta zitzaizkidala.
|
|
2013
|
|
|
|
Baina
ordurako Mojca ez zegoen etxean. Lanera atera zen, Vlado etxean utzita.
|
|
|
–Baina telebistako munstro hori zu zeu zara-eta, kar kar kar!?.
|
Baina
orduan, halaber, halaxe hizketatu zen telebistako beste irudia: –Bada, ni ere lehertzear nago, Pankraxi?.
|
|
|
|
Baina
ordurako epaiketa egina zen; 1985eko abenduaren 9an egin zen, Espainiako Auzitegi Nazionalean. Navascuesi hilketa sustatzea egozten zioten, eta hamar urteko espetxe zigorra eskatu zuten harentzat, baina absolbitu egin zuten.
|
|
|
Geldi geldi geratu ziren hirurak, arnasarik hartu gabe ia, eta, gerturatu ziren moduan, urrunduz joan ziren txakurren hotsak.
|
Baina
orduan, hasperen luze batez arnasa hartzeari berriz ekin ziotenean, han behean entzun zuten txakur bat zaunkaka. Goian, berriz, txakurrari deika zebilen gizon baten ahotsa.
|
|
|
" Baina telebistako munstro hori zu zeu zara-eta, kar kar kar!".
|
Baina
orduan, halaber, halaxe hizketatu zen telebistako beste irudia: " Bada, ni ere lehertzear nago, Pankraxi".
|
|
2014
|
|
|
Mugikorraren pantailako eskuin goialdean, bateriaren sinbolotxoa den pila ezagunak aldi berean beste sinbolotxo tipiko bat du gainean marraztua, bateria kargatuta dagoela adierazi nahi duen betiko entxufetxoa, eta, hortaz, taberna aldaketa baimentzen dut guztien poz eta lasaitasunerako, apur bat nazkatuta eta labankada ironikoak jaurtitzen hasteko gertu daude eta nire lagun taldeko zenbait eta hori ez dugu inondik inora desira, hauekin behin ironiaketan hasiz gero ez baitago gelditzerik, eta ez da txarra, normalean ez baikara haserretzen ezpada dibertitzen, baina oso muturreko jar gaitezke, aurrekoarena baino sastakai sofistikatuagoa botatzeko ahaleginean behin baino gehiagotan gelditu da bat edo beste taberna zuloko izkinan edo are taberna zulo kanpoko kale gorrian, zigarreta eskuan eta eskua buruan, hurrengo esaldi txinpartasuaren bila etengabe barruntatzen, dantzatzea zeharo ahaztuta, bat batean jenialtasunen bat otu eta barrura itzultzeko gainontzekoei bere grazia intelektuala aurpegiratzerako.
|
Baina
ordurako gainontzeko gehienak edo guztiak komunean d (g) aude norbait edo zerbait ahoratzen edo sudurreratzen (edo biak) eta pertsona horri, bonbilla piztuta eta mozkorraldia ahaztuta tabernara eu re ka aurpegierarekin sartu denari, adrenalinak beherakada itzela ematen dio eta dagoeneko ez du ezertxo ere egiteko gogorik, ezpada agian gogoko duen eta ondo usaintzen duen norbaiti goxo goxo besarkat... Horrek normalean larrialdietarako plangintza konplexu eta aldeanitz baten martxan jartzea dakar, edo besterik gabe, adrenalina eta alkohol tasa gabeko lagun amargatua etxera pikutara bidaltzea, eginkizun nahiko desatsegina eta zeharo astuna dena, bestalde.
|
|
|
Liburuaren puntu horretara iritsita, begiak ireki behar zituela ulertu zuen nobela hura irakurtzen ari zen talde armatuko kideak; begiak ireki behar zituela ulertu zuen komandoaren inguruko nobela irakurtzen ari zen ume galduaren aitak; eta begiak ireki behar nituela ulertu nuen neuk ere, ume galduaren nobela irakurtzen nuela irudikatzen ari nintzen honek.
|
Baina
ordurako harrapatuta nengoen, ume galduaren nobela hura nola amaitzen zen jakin nahi nuen nik, komandoaren nobela hura nola amaitzen zen jakin nahi zuen ume galduaren aitak, eta adulterio nobela hura nola amaitzen zen jakin nahi zuen talde armatuko kideak, eta, halabeharrez, irakurtzen jarraitu genuen, irakurtzen, irakurtzen, irakurtzen.
|
|
|
–Baliteke jitoan joatea Frantziaraino, Gerbault jaunaren gisan, esan zuen Henryk?.
|
Baina
orduan, noski, deserriratuak izanen gara; eta Wiesek ez luke halakorik nahi, ezta, Wiese?
|
|
|
Agian hilik.
|
Baina
orduan, zer egiten duzu hemen?
|
|
|
Beraz, aurkitu dira kinka paradoxalean, a) alemanen egiazko arrazoia, ematen ez duten arren, horixe dela suposatu beharrean, eta b) serio demonio argudiatu beharrean, inork eman ez duen arrazoi horrek ez duela beti balio.
|
Baina
orduan, inork eman izan gabe isilpean suposatzen zaien arrazoiaren akatsa ere ezin da izan beste suposizio bat baino. Eta akatsa biotako bat zela suposatu da:
|
|
|
Anderrek uste du espetxeko bisean bis batean sortu zutela Ainhoa.
|
Baina
ordurako Miriam pare bat hilabetez zegoen. Ainhoa zazpikia zela sinetsarazi zion:
|
|
|
Gainera, modu ezin egiatiagoan erantzun zion Mamadouk, itxura guztien arabera!, honek erabili zituèn keinuek eta tonuak hala adierazten zioten Felisari bederen?
|
Baina
orduan, Elisaren eta Anbroxioren garrasiek astindu zuten Felisaren barrua berriro?. Ez txatxua izan, horiek gizonezkoen taktikak ditun-eta! Eta entzun hau ongi:
|
|
|
beltzak zuriak baino abilagoak ditun horretan?, erran zion Elisak;. Damutuko zara, adarrak jartzen badizkidazu agure beltz puta horrekin?!?, Anbroxiok?.
|
Baina
orduan, halaber, oihu haien gainetik, azken bolada hartan maiz gertatzen zitzaion bezala?, bertze bat entzun zuen Felisak, bere baitaren baitatik zetorrena: –Zoazte biak antzara ferratzera?!?.
|
|
|
|
Baina
orduan, gizona aulkian paratzen zen bitartean, Beñatek atondu beharrekoak atondu zizkion Foxi: astoa eta ehuna, paleta eta pintzela.
|
|
2015
|
|
|
Lur azpira sartu bazuten ere, zeruan egongo zela esan ziguten, handik gure korapiloak askatzen laguntzeko.
|
Baina
ordurako guk bagenekien zurrutari emana zela, eta haren ahizpek bazter utzi zutela, zoratu eta familiako gizonez gaizki esaka ibiltzen zela-eta.
|
|
|
Hura zen haren ezin eutsizko bizioa, izenei izan berri bat ematea, eta inguruko denekin tematzen zen behin eta berriro.
|
Baina
ordurako, inork ez zien haren apetei onirizten, eta ni nintzen inuzente ezagutu berriari eta bere buruari izena behin eta berriro aldatzearekin konformatu behar izaten zuen, nahasmen ezin libertigarriagoak sortuz. Nik ere, ordea, azkar ikasi nuen haren desioei muzin egiten, eta, Vasiliren gogoak gidaturiko bizpahiru bataioren ondoren, neuk aukeratzen nituen neure izenak.
|
|
|
|
Baina
orduan, ze paper jokatzen zuen erreportari berriketariak eszena honetan?
|
|
|
Hala ere, agindua bete eta liburuak bidali nituen.
|
Baina
orduz geroztik piezak mugitzen hasi nintzen isil gordeka. Ez zitzaigun erraza gertatu liburuzainen Dorre Berdean sartzea, baina arian arian zerbait lortu genuen.
|
|
|
Rikkak sekula ez zuen erran zer gertatu zen toki hartan.
|
Baina
orduz geroztik ez zuen lo lasairik egin.
|
|
|
Hogei bat minutu lehenago bira eman eta sarrerara zuzentzen hasi zen.
|
Baina
orduan, ustekabean, barraren ertzean ikusi zuen. Haizea.
|
|
|
Haizearentzat, hori garbi neukan, beregan pentsatuz zirriborratu nituen orri ziztrin haiek eta beste hainbat gehiago.
|
Baina
orduan, aurrean neuzkan hitz haietxek berrirakurtzean, Haizearen ordez zergatik etortzen zitzaidan Koreren irudia gogora. Pertsona batekin sentitu uste nuena beste batengan aurkitzea posible al zen?
|
|
|
Leon X. aitasantu medicitarra izan omen zen, finean, berataz errukitu eta askatzeko bidea erraztu zuena.
|
Baina
ordutik aurrera pobre bizi izan zen, bere azken urteetan berriz ere Fortunaren gurpilak, jirabira harrigarri batean, egoera apur bat hobetu zion arren.
|
|
|
Artzainak zakurra xaxatu zien atzetik eta piztia, ondoren eskopetak botatako tiroa baino azkarrago iritsi zen ia harresira.
|
Baina
ordurako alferrik zen. Autoa bidean aurrera ezkutatuz zihoan motorraren zarata artean.
|
|
|
–Ondo da, eztarria garbitu zuen Kepak, nola hasi asmatu ezinik?.
|
Baina
orduan, kafea baino hobeto beste zerbait? –Teodorak arestian bezala, zerbitzariaren arreta bereganatzeko besoa altxa zuen?.
|
|
|
|
Baina
ordurako Simonides jauna desagertua zen handik.
|
|
|
|
Baina
ordurako ez zihoan bere burua ezagutzeko
|
|
|
Handik hamabost bat egunera etorriko zen Molak zuzentzen zuen armadaren erasoa.
|
Baina
ordurako errepublikazaleak oso gogortuta zeuden Bizkaiko mugan. Honela gogoratzen du Martiñak, goguangarrizko egun?
|
|
|
Handik sei hilabetera, Martak begiak argitu zizkionean.
|
Baina
ordurako berandu zen, gauzak ez zuen erremediorik.
|
|
|
Azkenean liburuak, artea eta ideiak guztien eskura zeuden; gainera, arau, eskola, irizpide eta zentsurarik gabe; ederlan guztiak salgai, musu truk, hartzeko ere nekerik gabe.
|
Baina
ordurako horiek ez zuten bereizten gizartearen gaina eta bikaina, ez ziren ezeren ikur eta apaingarri, nori axola zekizkiokeen. Edengo biztanle berrien kezka bakarra zoriona bilatzea zen, ehunka zorionen eta milaka sasizorionen artean atsedenik gabe arakatzea.
|