2002
|
|
Zeinen pozik atera nintzen bisita hartatik, eta nola gelditu nintzen, etxera itultzean, guztia Sarari kontatzeko irrikaz!
|
Baina
ezin nuen, bistan da: lehenik, tratua haren amaren eta ene artekoa zelako:
|
2006
|
|
Non bizi ziren galdetu zidan Deabruak.
|
Baina
ezin nuen gogoratu. Carlos Donostian bizi zela besterik ezin nuen gogoratu.
|
|
Badakit ez dela gertatuko.
|
Baina
ezin nuen sinistu; konturatu nintzenean, ezin nuen sinistu. Hamalau edo hamabost urte izango nituen, eta pentsatu nuen:
|
2007
|
|
|
Baina
ezin nuen Asierrekin horretaz hitz egin, ezin nion ezer leporatu, berehala sumintzen baitzitzaidan:
|
2012
|
|
Nik neuk ere banekien, esan nionarekin agian ez nuela bisitan etorri zena berriro ere inoiz ikusiko, ez zela bisita egitera itzuliko.
|
Baina
ezin nuen, Martina, ezin nuen atera eta hogei urte zaharragoa zen pertsona haren aurrean jesarri eta harekin hitz egin. Ez nengoen berak egin zitzakeen galdera haiek guztiak erantzuteko prest, eta are gehiago, ez nengoen ziur ikusi nahi nuen ere.
|
|
Lanpostu bat eman zidan bere familiaren negozioan, eta lana ez zegoen hain txarto; kontabilitatearekin hasi, eta gero ikusiko dugu, esan zidan.
|
Baina
ezin nuen eraman; egun guztian ondoan neukan. Azkenean, ospa egitea erabaki nuen:
|
|
–Gorrotoa senti nezakeen ezer aldatzeko gai izan banintz?, gehitu du. ?
|
Baina
ezin nuen ezer jakin amore eman nuelarik. Ez zegoen nire esku.
|
|
Zeren eta, nire benetako lanbidea ontzian mediku edo osagile izatea bazen ere, sarritan, beharrak eraginda, marinel arrunt bezala lan egin izan bainuen.
|
Baina
ezin nuen ulertu nola egin nezakeen honelakorik herrialde hartan, haien batelik txikiena ere gure lehen mailako gerraontzien pareko baitzen, eta nik erabiltzeko moduko ontzirik ez baitzen inoiz ur gainean egongo haien ibaietan. Ontziren bat diseinatzen banuen, bere arotzak egingo zuela esan zidan Erreginak, eta berak prestatuko zidala tokiren bat nabigatzeko.
|
2013
|
|
Zergatik ez nuen arrastaka eraman handik?
|
Baina
ezin nuen jakin, itsu nengoen, akituta, lo egiteko gogoz. Inoiz barkatuko al diot neure buruari Dido han abandonatu izana?
|
2014
|
|
Eta oso gaizki sentitu nintzen horregatik.
|
Baina
ezin nuen eragotzi. Gau osoan ez genion elkarri hitzik esan.
|
|
Horrelako leku batean portatuko nintzela.
|
Baina
ezin nuen halako leku desatsegin batean ezer hartu barik aurkeztu, ez dakit ondo azaltzen ari naizen. Eta gero, ondorioak.
|
2015
|
|
|
Baina
ezin nuen, ezin izan nuen, eta Arrosaren arantza.
|
|
Edo hala iruditu zitzaidan behintzat berehalako hurbiltasunean.
|
Baina
ezin nuen inozo jokatu, ez hain laño; zaharrek ez dute inoiz zuzen zuzen erantzuten, bide nabarrak (oroimenaren ximurrak) nahiago dituzte. Lezio batekin arrapostu, pasadizo batekin, gezur erdi goxo batekin, noizbait izan zuten ametsaren hondarrarekin, hori dute atsegin.
|
|
Azken egun haietan kezka nahiko eta sobera nituen buruan nire etorkizunaz pentsatzeko.
|
Baina
ezin nuen kontu hura atzeratu. Zer egin behar nuen handik aurrera?
|
|
Garrasi egin nahi nuen eztarria urratzeraino.
|
Baina
ezin nuen. Perlesiaturik nengoen.
|
|
Rikkaren irribarrea, Arkameko gure gelatxoa... horien alde bai merezi zuela borrokatzea.
|
Baina
ezin nuen ezer egin haiek berreskuratzeko. Horregatik mintzen ninduen nik falta nuena bazeukan jendeak hain merke galdu nahi izateak.
|
|
Orain dudan desio bera neukan, lo egitea, esan nahi dut.
|
Baina
ezin nuen. Gerora irakurri izan dut horretaz, haurren insomnioaz eta abar, baina ez dut gauza handirik aurkitu.
|
2017
|
|
Buruarekin keinu bat egin zidan otoi zerbait erran niezaion.
|
Baina
ezin nuen, elbarritua izan banintz bezala.
|
2018
|
|
Lotsatuta nengoen neure buruarekin.
|
Baina
ezin nuen alde egin, Stevens jauna. Ez nuen adorerik izan.
|