2000
|
|
limitearena, deribatuarena edo zenbaki konplexuarena, adibidez.
|
Baina
beste urrats bat eman behar zuen zientzia formalak, zenbaki kontzeptua bera logikoki argitzearena, alegia. Lana —batere ez erdeinagarria— aritmetikaren oinarri logikoen ikerketara bideratu zen, bere metodoa zenbakiaren analisi logikoa izanez.
|
|
Hitz baten esanahia finkatzeko modu bat definizioaren bitartekoa da, hots, esanahi ezaguna duten beste hitz batzuk erabiliz.
|
Baina
beste hitz hauek prozedura berbera jaso lukete, azkenean hitz definigaitzekin topo egin arte, hau da, bakarrik ostentsioaren bidez finka daitezkeen kontzeptu primitiboekin. Hauek, azken finean, ezin dira definitu, baizik eta soilik erakutsi:
|
2001
|
|
Adibidez, egiaren bila, egiaren baten ikerketan eta aurkitu nahian gabiltzanean maitatzen dihardugu, dudarik gabe.
|
Baina
beste gauza bat da ondorengoa: egia aurkitua edo argitua gure lagun hurkoari eskaini nahi izatea, maitasunez.
|
|
Maitasun betearen gogo biziak erantzun eske ipintzen gaitu, Jaungoikoaren gose, bai.
|
Baina
beste gauza bat da —nahiz eta litekeena izan120— gogoeta hutsez, geu hutsez Jaungoikoa aurkitu dugula esatea, badela baiestea.
|
2003
|
|
Gure erabilerak ere beste batzuk hartu ditu, denbora politikari dagozkionak.
|
Baina
beste batzuei muzin egiten diegu, gure erabileran izan ez edota Frantziako elizaren zuzenbide eta askatasunen aurkakoak direlako.
|
2006
|
|
|
Baina
bestetik Liburu hori ez da gizaki bat izango. Aldatu gabe agertuko du bere edukia.
|
2007
|
|
Bestea nirekin ados dagoenean bakarrik dakit, zinez, nik egiazko zerbait aurkitu dudala.
|
Baina
besteak eragozpenak jartzen badizkit, orduan, nahitaez egin ditut zuzenketak, eta ustekabeko isiltasun horietan —pentsatzearen" frikzio" horietan— pizten da hain zuzen mugimendu sortzailea. Pentsatze isolatuak bere norabide bakarreko kontsekuentzian soilik ahal dezake aurrera egin.
|
2008
|
|
• Autokontzientziatzat ezartzea edo nia bestea ukatzea da.
|
Baina
bestea ukatzea nire burua ukatzea da, nire autoezartzea ukatzea. Orduan, ni izatea (berbaitan eta berbaitarako) da beste batentzat izatea.
|
2009
|
|
Eta geure burua kokatzeko berriro errepikatuz, Kantengandik tiraka, izpirituaren ildotik tiratu dutenak izan dira Hegel eta Marx.
|
Baina
beste alde batetik, berbaitango gauza errekuperatu duen beste bide bat zabalduko da, Schopenhauerrengandik Nietzscherengana doan haria: nahimenaren filosofia.
|
2014
|
|
Hala, musikan, joan den mendean, konposatzaile askok, euren abildadeari esker eta boladan zegoen horretan oinarrituta, kalitate artistiko susmagarriko opera ugari idatzi eta aberastea lortu zuten.
|
Baina
beste batzuek, masentzako artea zen operaren baldintza guztiak onartuta, publiko burgesaren menpe, istorio melodramatikoekin, luxuzko eszenografiekin eta bel canto ko izarrekiko kontzesio ugarirekin, musikaren historian leku nabarmena duten maisulanak idatzi zituzten. Eta aipa ditzakegu Bellini, Verdi, Bizet edo Puccini.
|
|
ikuskizun hori ez zelako lana zeuretzat, eta ordea antzezten duten aktoreentzat, abeslarientzat, ahalegin erraldoiaren prezioa dauka; musikarientzat, teknikarientzat, zeure emozioarentzat lan egin duten guztientzat.
|
Baina
beste zentzu batean, zuk zeuk ere ‘lan’ bat egin duzu, ez dizute horregatik ordaindu, baina ‘lan’ bat izan da ere. Ulertzeko egin duzu lan, aztertzeko.
|
2017
|
|
|
Baina
Bestea oraindik objektua da niretzat. Nire distantziei dagokie:
|
|
Izan ere, ni naizenez Bestea egotea ahalbidetzen duena nire ipseitatearen baieztapenaz, Ni objektua nirea da eta aldarrikatu egiten dut, zeren Bestearen eta nire arteko bereizketa ez baita inoiz emana eta, nire izatean, ni betiro bainaiz bereizketa horren erantzule.
|
Baina
Bestea ko erantzulea denez gure arteko oinarrizko bereizketan, Ni horrek ihes egiten dit, Besteak ez izatera jotzen duen nia baita. Hortaz, nirea bezala eta niretzat aldarrikatzen dut ihes egiten didan ni bat eta, nik Bestea ez izatera jotzen dudanez, Besteak nire bat batekotasun bertsua duelarik, Ni objektu hori ihes egiten didan Ni gisa aldarrikatzen dut, hain zuzen.
|
|
Egia esateko, hortxe zegoen hasieratik, baina Besteak ezkutatua, gorde egiten baitzen Bestea agerrarazteko.
|
Baina
Bestea, hain zuzen ere, ezeztapen berria agertzeko arrazoia da: ezen, baldin eta Beste bat badago jokoz kanpo jartzen nauena eta nire transzendentzia, besterik gabe, kontenplatutako transzendentzia bezala ezartzen duena, horrek esan nahi du Besteagandik askatu egiten naizela nire muga aitortuz.
|
|
zoko ilunak korridorean ezkutatzeko aukera zekarkidan, bere iluntasunaren ezaugarri potentzial gisa, bere ilunpearen gonbite gisa; objektuaren nolakotasun edo tresnatasun hori objektuari bakarrik zegokion eta ezaugarri objektibo eta ideal bezala agertzen zen, situazio deitu dugun sare horren benetako parte bat zela adierazten zuen.
|
Baina
Bestearen begiradarekin sarearen antolaketa berri bat gainjarri zaio lehengoari. Nire burua ikusitzat hartzea munduan ikusitzat hartzea da, eta mundutik abiatuta.
|
|
Ikusten dudan jendea, noski, objektutan finkatzen dut; beraientzat ni naiz Bestea niretzat den modukoa; beraiei begiratuz, nire ahalmena neurtzen dut.
|
Baina
Besteak begiratzen badie eta badit, nire begiradak indarra galtzen du, luke bihurtu jende hori Bestearentzako objektu, jadanik bere begiradaren objektu baitira. Nire begiradak erlazio bat adierazten du bakarrik, munduaren barruan, objektu niaren eta objektu begiratuaren artean, bi masak elkar erakartzen duten bezala distantzian, nolabait esateko.
|
|
|
Baina
Bestearen begirada ez da hartzen espazioaren zabaltzailetzat bakarrik, denboraren zabaltzailea ere bada. Bestearen begirada ‘Erlebnis’ baten modura agertzen zait, bakartasunean ezin nezakeena printzipioz atzeman:
|
|
horra atetik hamabost pausora nagoela, leihotik sei metrora.
|
Baina
Bestea bila datorkit berarekiko distantzia jakin batera eratzeko. Besteak eratzen nauenez berarekiko sei metrora, bera niri distantziarik gabe egiten zait presente.
|
|
Jakina, Husserlek erakutsi duenez, ‘nire’ munduaren egitura ontologikoak eskatzen du mundu hori Bestearentzako mundu ere izatea.
|
Baina
Besteak nire munduko objektuei objektibotasun mota jakin bat aitortzen dien heinean, horrek adierazten du bera jada mundu horretan dagoela objektu gisa. Egia bada Pierrek, nire aurrean irakurtzen, objektibotasun partikular bat ematen diola bere aldera biratzen den liburu azalari, printzipioz nik ere ikus dezakedan liburu azal bat da (nahiz eta ihes egiten didan, ikusi dugun bezala, hain zuzen, berak irakurria den neurrian), ni nagoen munduari dagokiona eta, horrenbestez, Pierre objekturekin uztartzen dena distantziaz harago eta lotura magiko batez.
|
|
Ni lotsa naiz nirekin Bestearen aurrean, genioen.12 Erredukzio fenomenologikoak lotsaren objektua jokoz kanpo uztea izan behar du ondorio, lotsa bera hobeto agerrarazteko, bere subjektibotasun absolutuan.
|
Baina
Bestea ez da lotsaren objektua: lotsaren objektua da nire ekintza eta nire situazioa munduan.
|
2022
|
|
Ahalmenak eta ezintasunak bat egiten dute geure baitan, eta gorespenak gaitzespena ordezkatzen du eta konfiantzak susmoa.
|
Baina
beste alde batetik gu geu eta geure bizi aukerak kritikatzeko erremintak zorroztu egiten dira. Beharrizana, gaixotasuna, lana, ugalketa eta heriotza, baita zentzumenak eta pasioak ere, hala, ez dira gainditu beharreko zigorrak, baizik geroni pentsatzeko errealitateak eta gu hori historikoki, sozialki eta politikoki zehatz egiteko baldintzak.
|