Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 39

2004
‎Bistan denez, egitasmo oso bat. Eta, egitasmo horren barruan, jakina, ordukoetan hain garrantzitsu zen Elizaren jokamoldea ere ezin bazter utzi . Sabinoren txaloak eta goresmenak merezi zituen abade bizkaitar zenbaitzuren euskal sermoilaritza berriak, euskaraz erlijio egiak modu egokietan zertzen zituena.
‎Uste dut, kritikoki bada ere, Sabino Arana eta haren ondokoen idazkiak (berrogei eleberri) gazteek ezagutu behar lituzkela, desagertzera doan gizarte baten ispilu direlako. Zorionez berriz jatorrizko hizkuntzan ematen zaizkigu, klasikoetan agertu ez zirenak, honela gazteek jakingo dute kaletar erdaldundu intelektual batzuk edo sindikalistak bazter utzita zer zen, euskaldunen Euskal Herri gehiena kontserbadore zelarik, pentsamoldea eta oraindikan gehien bat baserritar zen gizarte baten egoera. Denbora berean ikusiko dute idazle guztien joera kostunbrista bazen, hizkuntzan ez zutela denek Sabino Arana jarraitu.
‎Denak dira arbitrarioak. Eta sako­ nean, oinarritzat erreferentzia genetikoa hartzen bada, klimak eragindako pig­ mentazio desberdintasuna at utzita , egiaztatzen da arrazen arteko beste desber­ dintasun guztiak kuantitatiboak direla. Praktikan ez baitira sekula aurkitzen gene bateko bi tipo erabat desberdinak direnak arraza desberdinetan.
‎Horregatik, gure inguruko poli­ tikari profesionalen eta intelektual organikoen diskurtsoak akademikotik baino askoz gehiago du hipokresia eta maltzurkeriatik, estatu botererik ez duen na­ zio batí inmigratuak bertakotzat hartzea eskatzen baitzaio, datozela Espainia­ tik edo nonahitik, inolako baldintzarik jarri gabe, hots, eskubide guztien jabe eginez, baina ez betebeharren erantzule. Diskurtso hori magrebtarrak itsasoan itotzen uzten dituen Espainiatik datorrenean, duintasun etikoari zor zaion be­ giruneak oinarrizkoenean huts egiten du. Eta hau larria da!
‎Sabinoren herentzia politikoa bere osotasunean alde hatera utzi eta, haren oinordekoak sentitzen direnak, Landeta, edo Jose Antonio Agirre, edo Ma­ nuel Irujo baten bidetik joan daitezen, horiek, bai, hura ez bezala egiazko demokristauak eta europazaleak izan baitziren. Hori da EAJri luzatzen di­ on proposamena:
‎Euskal He­ rria, bere ingurukoen ondoan, oraindik bizi den herri zahar bat dela, histori­ aurrekoa, alegia, hizkuntzaren aldetik ez eze, alderdi seriologikotik ere desberdina dena. Hau horrela baieztatzeak, arrazakeriaren salaketa maltzurrak alde hatera utzita , asko esaten du herri honek bere nortasunaren lorbidean da­ raman borrokaren alde.
‎Modu hatera edo bestera, Sabino Arana, mende bat pasa eta gero ere, oso bizirik dago. Eta hala dago, batik bat, beste testuinguru batean aurkitzen ba­ gara ere, oraindik ere berak harrotutako gaien inguruan gabiltzalako itzuli mi­ tzuli eta funtsezko arazo horien muina ulertu eta aterabidea bilatzeko krisei­ lua eskuetan utzita joan zelako. Egin diezaiokegun omenaldirik onena, haren espíritu berritzailea berreskuratzea izango da, hark idatziak eta eginak bere tes­ tuinguruan kokatzen ahaleginduz.
‎que cada hombre y cada pueblo es dueño de su propia voluntad, y no el extraño(...) Pero(...) nadie que en la materia de puros hechos se crea versado, desconoce que Vizcaya (como Guipúzcoa, y Alaba y Nabarra) fue hasta 1839 un estado de naciona­ lidad vasca que gozaba de perfecta independencia política; que esta indepen­ dencia fue en ella natural y no adquirida ni por otros Estados otorgada; que el origen de esa independencia se remonta, por lo tanto, hasta el origen de la misma raza vasca; y que no hay hombre, entre los sabios, que sea capaz de señalar en la historia ni en la protohistoria la existencia de una raza anterior a la raza vasca» (12). Pasarte honetan ageri denez, alde batera utzita , noski, egungo euskal historiografian sostengaezina den Euskal Herri foralari egoz­ ten dion ustezko independentziarena, lehen aipatutako elementu objektiboei subjektikoa eransten die, independentzia erdiesteko borondadea, alegia, bal­ din herritarrek hala erabaki balezate. Xede honekin sortuko ditu, hain zuzen, Euskeldun Batzokija (1894), EAJ (1895), eta sustaketa politikorako tresnarik eraginkorrenak, bereziki, prentsa organoak, hala nola Bizkaitarra (1893), Ba­ serritarra (1897), El Correo Vasco (1899), Euzkadi (1901), La Patria (1901) eta Patria (1903), Bizkaya ren Edestija eta lzkerea Pizkundea argitaletxea (1896), azken hau Luis bere anaiarekin batera bideratua.
‎Horrela gauzatzen da sabindar nazionalismoa hamarkada estu baino biziko ibilaldian. Mugimen­ dua ibiliz frogatzen baita, Sabino Aranak mugimendu nazionalista abian ja­ rriz frogatzen du badela euskal nazioa, ez egitez, bere estatua falta zaiolako, baina bai egitez eta borondatez, menpekoa izateari utzi eta burujabe izan na­ hi duelako.
‎Sail horretan besteek esanera mugatzen bada ere, beste gaietan, hala nola ortografian eta fo­ netikan, etimologian, izendegian, hiztegian eta, oso bere bidetik ibiltzen da. Alderdi hauek, eztabaidagarrienak hain zuzen, aztertuko ditugu segidan, Eus­ kal Pizkundearen bilakabidean beren arrastoa handia ala txikia utziko du­ tenak.
‎Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere. Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe. Baina, hau ere berak dio, gaztetan idatzitako Gramatika horretako sei ikasgai letren soinuez eta zeinuez dihardutenak, hain zuzen­ Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino n jasotzen omen dira.
‎Eztabaida honetan aztertzekoa dena da zein neurritan onartzen edo jaso­ tzen duten elkarrena, guk adituen eskuetan uzten duguna. Nolanahi ere, garbi ageri da, gramatika arazoetan eta, Arana garai honetan ez dela Azkueren ja­ rraitzailea, honen irizpideak ondo baino hobeto ezagutzen dituen arren (61).
‎Ez zuen hala egin nahi izan bere alderdi jeltzaleari zerion katolikotasun­ izaeragatik. Horregatik, zuzeneko itzulpenen bidea utzi eta, santuen izendegiko erdal izenak oinarrizko euskal lege fonetikoetara moldatzeko erabakia hartu zuen, irizpidetzat ondoko bi arau hauek hartuz: a) izenak bere jatorrizko hiz­ kuntzan duen forma edo itxura hartu eta honi euskal fonetikari dagozkion le.
‎Besté zenbaitek izen hori ukatu egingo diote. Ezin esango da, halere, ge­ nero horretan ere bere aztama utzi ez zuenik. Nork ez du ezagutzen haren
‎7an erantzuten dio, esanez, sentimendu erregionalistak alde hatera utzita , poesía poesiagatik ba­ karrik ederretsi behar dela: «Yo diría, pues, a mis queridos paisanos:
‎Orotara 1.086 orrialde idazten dituela kontutan hartuta,% 33.60ko indi­ zeak ez du hain leku txarrean uzten Aranaren euskal luma, liburu eta saioen mailan bederen. Aldizkarietan, ordea, euskara ia erabat arrotza dela esan de­ zakegu, ondoko taulan ikus daitekeenez, osta osta% 1,30eko orrialde masa besterik ez baitute osatzen euskaraz idatzitakoek.
‎koneko arrazoiak ezagutu eta eztabaidatu gabe desitxuratuak izan daitezen. Or­ duko eztabaida hartan argi pixka bat egin ahal izateko, iturriak berrikusi be­ barra dago Koldo Zuazok hasitako bidetik jarraituta (111), baina zintzotasu­ nez eta bere osotasunean, ez komeni direnak bakarrik plazaratuz eta ez direnak ilunpean utziz . Izan ere, historiografia gezurtatzeko modu asko daude, eta ho­ rietako bat, datuak manipulatzea, edo aipatzeke uztea da.
‎Or­ duko eztabaida hartan argi pixka bat egin ahal izateko, iturriak berrikusi be­ barra dago Koldo Zuazok hasitako bidetik jarraituta (111), baina zintzotasu­ nez eta bere osotasunean, ez komeni direnak bakarrik plazaratuz eta ez direnak ilunpean utziz. Izan ere, historiografia gezurtatzeko modu asko daude, eta ho­ rietako bat, datuak manipulatzea, edo aipatzeke uztea da. Gu ere ibiliak gara gai honen inguruan Orixeren lana aztertu genuenean, baina lehengo iturriak berrikusi eta berriak aztertzean, orduko balorazio batzuk findu beharrean aur­ kitu garela aitortzeko lotsarik ez dugu (112).
‎Azken batean, Hondarribiako batzarkideen aurrean garbi adierazita utzi nahi duen puntua, bere hitzez esanda, hauxe da: «El único objeto para el cu­ al se convocó el Congreso de septiembre fue el de fijar una parte del euzke­ ra:
‎daritzak Aranaren esku utzi zuen txosten bat egitea Hendaiako batzarkideei galdetuz ea komeni zen Batzar berri bat egitea Hondarribian, 1902ko apirila­ ren hasieran edo. Txostena egin, egin zuen Aranak, baina txosten hori ez zi­ tzaien batzarkideei heldu.
‎dizkarian eta bere txostenean atzerriko hizkuntzalariei ateak irekita uzten zizkien.
‎Pasarte luze horrek gauzak asko argitzen ditu, historiografiaren aldetik bederen, gauzak nola gertatu ziren, gertakarien prozesua nola izan zen esaten baita. Eztabaida maila honetan, alde hatera utzita aranazaleek euskalaritzan izan zezaketen gaitasuna, jokabidearen gardentasunean datza arazoaren mui­ na. Sabino Aranari zaio leporatu azpikeriaz jokatu nahi izan zuela, pasarte horretan agerian baitago ortografiaren arazoa Hendaiakoan, azken fi­ nean, lagun gutxiren artean trenkatu nahi izan zutela, aldez aurretik azterketa­ lanik aurkeztu gabe, erabakiak ahoz hartuz.
‎Hitz berri hau, berez, ez da Euskal Herria bezain garbia, eta ez da garbia, zeren azken hau eus­ kaldun guztiek ezagutu eta erabiltzen duten bitartean, hark azalpen bat eskatzen baitu. Beraz, ondo asmatua denetz arazoa alde hatera utzita , ez dago berri bat asmatzen ibili beharrik lehendik daukagunak gure izatearen berri ematen digu­ nean (159). Euskal Herria hitzak ez duela euskallurralde osoa besarkatzen, eus­ kaldunena bakarrik, eta, ondorioz, hitz desegokia dela euskal nazioa adierazte­ ko?
‎oinarritzat hartzeari dagokionez, bide horrek indarrean dauden ohiko hitzak utzi eta egiazta ezin daitezkeen osin hipotetikoetan murgiltzera garamazke. Ate hori irekiz gero, irudimenak zemahi asma dezake.
‎Remen, aranismoak proposa­ tzen duen irizpide etimologikoa hizkuntzaren erabilera arruntean aplikaezina dela frogatzeko, beste kontzeptu bat sartzen du tartean, esanez hizkuntzen be­ rezko eboluzioan gertatzen diren hitzen aldaketak jatorrizkoak bezain legez­ koak direla eta, beraz, onartu beharrekoak. Jatorrizko formak lehenestearen printzipioak, logikaz, gaztelania, frantsesa, portuguesa, italiera, katalana, etab. utzi eta, latina berreskuratzea suposatuko luke, jokabide absurdoa litzatekee­ na (170). Gainera, Aranaren eskolan egin ohi den hitzen egiazko formen eta itxurazkoen arteko bereizketa horrek, urrunenik ere, ustezko ondorioak atera
‎Euzko Gaztedija k zazpi urteko tunela pasatu ondoren kaleratzen du Euz­ kerea aldizkaria, justu Primo de Riverak gobemua utzi aurreko urtean, 1929an. Hurrengo urtean, 1930eko ekainaren 8an, hertsirik zeuden Bilbako egoitzak irekiko dira berriro eta, honela, Euzkeltzale Bazkuna elkarteak bere lehengo biderari, aurreko hamarkadan bideratua zuenari emango dio segida.
‎salatuak sentituko dira. Onartuko dute badela oraindik euskalaritzan ikertze­ korik, baina oinarrizko printzipioak jadanik Sabinok finkatuta utzi zituela, di­ ote. Horregatik, ikertzear dagoena zimentu teoriko horien gainean eraikitzea
‎«Euzkera min­ tzatzen dan errietan, oitura garbi ederrak, ekandu onak ikusten dira; erdera gu­ re euzkerearekin nastu dan errietan ostera, oiturak ere nastu xamarrak ikusten dira. Euzkerea alde hatera utzi eta erdera bakarrik mintzatzen diranetan barriz, euzkel usai gutxiko oiturak, ekandu gaiztuak ikusten dira. Orregatik euzkeraz mintzatu bihar degu, beti euzkeraz!
‎Eztabaidak aurrera egingo zuela espero zen unean, Errolegik uztea era­ bakitzen du, Sabino Aranaren erroreak ezin direla argitaratu eta, Euzkerea ko­ en presioz Euzkadi-ko aholkulariek hala eskatu omen diotelako (207). Egun­ kari honetako batzuk maisuaren izena gutxiesten ari zirelakoan zeuden Euzkerea koak eta horregatik kexatu ziren hango zuzendaritzaren aurrean (208).
‎Mingarria bada Errolegiri ateak ixtea Euzkerea n, ez du min gutxiago ematen «Euskaldun berri bat», «Nor­ bait», «Elexalde», «Euzkeldun barri zar bijok» eta, Euzkadi-tik at geratu iza­ nak. Orixek (211) dioenez, ordea, lehen esandakoez gain deus berririk ez ze­ kartelako utzi omen zituen bazterrean.
‎Noski, Toumier jaunak ez du gogo onez irensten «ikasle eta ezjakintzat» (d apprenti et d ignorant) hartua izatea (244), desenkusatzen da esanez 1899an utzi zuela Euskal Herria eta Ipar Afrikan hogei urtetik gora egin ondoren itzu­ li zela 1945ean, eta etxeratzean minez ikusi zuela euskara nola ari zen galtzen eta mugak zenbat bereizten zituen Iparraldekoak eta Hegoaldekoak, zenbait kasutan Sabino Aranaren izena ez ezagutzeraino. Honek, bere azken arrapos­ tuan, hasieran botatzen die bere ziztakoa:
‎Madrilen matematika eta fisikan lizentziatura lortu ondoren, Guadalajara­ n irakasle zegoela, Azkuek deiari erantzunez, Euskal Herrira 1899an itzuli eta, berehala, Euskalzale eta Ibaizaba/ aldizkarietan hasi zen idazten eta geroago, Azkuek Europan egiten duen epealdian(), Bizkaiko Diputazioko Euskarako Katedran Azkueren lekua hartu zuen. Azkuek laurogei inguruko ikasle kopurua utzi zion. Aurretik hirurehundik gora ikasle eskolatuak izan ziren han, horien artean Kirikiño bera eta Isaak Lopez Mendizabal (Jurgi Kintana, op.,
‎Aranak bere zigilua uzten du jorratutako arlo guztietan. Hain da autonomoa bere iritzi eta jokabideetan, politikoetan bezala bestelakoetan, hurbilekoenak zaizkionekin edota, Azkue zein Kanpionen kasuan bezala, fonetikan maisutzat dauzkanekin ere ez baitu amare emango eta eztabaida garratzak izango baititu.
‎bezala, gaitasuna ukatu diotenak (254). Baina berak, beti hala jokatu zuen ala ez alde batera utzita , esparru zientifikoan arrazoiaren autoritatea besterik ez zuen onartzen» (255). Bestalde, Aranari berari irakurria diogu, bi lekutan be­ deren bai, oso alferra zela irakurtzeko.
‎Bonaparte, Van Eys, Intxauspe eta, ai­ patzen dituen arren, ez bide zituen irakurri Iparraldeko klasikoak, ez Etxepa­ re, ez Leizarraga, ez Azular. Baina «Paster Noster»en euskal itzulepenez ari delarik, Zuberoa eta Nafarroa Beheko idazleak bazter uzten ditu, baina Diha­ rassaryren Giristino Legea (1887) oinarritzat harturik, lapurdierazko itzulpena zuzentzen du (258). Nolanahi ere, esan behar da ez dela harritzekoa Aranak autore klasikoen bibliografian hutsuneak izatea, horien argitalpenak artean urri baitziren (259).
‎Ortografiaren zentzu nazionala argitzeko Pater noster otoitza korrejitze­ az aritu zenean, alde hatera utzirik bere garbizalekeria, berau ez baita nire egitekoa, hizkuntzalariena baizik, pasarte hau dakart:
‎Euskal abertzaleen­ tzat Sabino euskal abertzaletasun politiko modernoaren sortzailea da; berak gainditu zuen ordura arteko foruzaletasuna eta bera izan zen joera politiko ho­ rren oinarrizko kontzeptuak ezarri zituena, aldaketa sozio-politikoaren eragile bihurtuz kontzeptuok. Guretzat, abertzaleontzat, aipatutako ezaugarri hori ho­ rren garrantzitsu da ze, askotan erabili izan dugula justifikazino nagusitzat eta nahikotzat, eta hori ezagutzearekin asetutzat sentitu garela, eta alde hatera utzi dugu Sabinok landutako esparruetan egin zituen ekarpenak sakontze eta azter­ tzeak eskatzen zuen lana.
‎Aurten haren heriotzaren mendeurrena betetzen da, eta, beraz, bidezkoa da euskaldun guztiok harekin dugun zorra kitatzeko, beraren omenez oroitzapen ekitaldi batzuk antolatzea. Gaurkoan, beraz, Eus­ kaltzaindiak Sabino Arana Kultur Elkartearekin hatera, Abandoko seme argi­ ak Euskal Herriaren hizkuntza nazionalean eta gure kulturan izandako eragi­ na eta ondoko belaunaldiei utziriko emaitzak gogoratu eta haren testuinguruan balioetsi nahi ditu.
‎Alde batetik, ez bost, baizik eta sei dira Aranak Broussaini igorritako gutunak. Gutun horiek gaur egun Bilbon daude, Euskaltzaindiaren egoitzan, P. Xarrittonen aholkuari segituz Le Roy Broussain andereak Euskaltzaindiari utzi baitzion bere aita ze­ naren artxiboa, ikerleen esku egon zedin (4). Ondare dokumental hori araka­ tuz seigarren gutun bat aurkitu dugu, Martín Ugalderen edizioan argitaratu ez zena.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia