|
2015
|
|
|
Oi, hau bai gaitz sendaezina! Hemen, ene Jainko, agertu behar
|
du
zure ahalmenak, hemen zure errukiak.
|
|
|
Zu mundura etorri zinen honelako premia handiei konponbidea jartzera. Hasi, Jauna, hasi; gauzarik zailenetan agertu behar
|
du
zure errukiak. Kontuan izan, ene Jainko, zure etsaiak irabazten doazela.
|
|
|
Oi ene Jesus!, hain da handia gizakien seme alabei diezun maitasuna, non guk Zuri egin diezazukegun zerbitzurik handiena haien maitasun eta irabaziagatik Zu uztea bailitzateke, eta orduan geure bihotzekoago zintuzkegu; izan ere, borondatea hainbeste asetzen ez bada ere, arima gozatzen dago Zuri poz ematen dizula ikustean, eta ikusten du lurreko pozak ez direla ziurrak, mundu honetan bizi garen bitartean, Zuk emanak badirudite ere, lagun hurkoaganako maitasunarekin batera ez badoaz. Lagun hurkoa maite ez duenak ez
|
zaitu
Zu maitatzen, ene Jauna; izan ere, hainbeste odolez frogatua ikusten dugu Adamen seme alabei diezun maitasuna.
|
|
|
3 Baina bai galdera zentzugabea egin dizudana, Jauna! Badirudi ahaztuak
|
ditudala
zure handitasun eta errukiak eta nola etorri zinen mundura bekatariengatik, eta hain prezio handian erosi gintuzun, eta nola ordaindu zenituen gure atsegin faltsuak oinaze eta zigor latzak sufrituz. Nire itsukeriaren erremedioa jarri zenuen zeure jainkozko begiak estali zizkizutenean, eta nire harrokeria arantzazko koro guztiz latza ezarri zizutenean.
|
|
|
Bedeinkatua izan zaitezela, ene Jainkoa, beti betiko! Eta zein garbi geratu den, nik neure burua maite dudan baino maiteago
|
ninduzula
Zuk! Zenbat bider atera nauzun, Jauna, kartzela hain ilunetik, eta zenbat bider sartzen nintzen berriro bertan zure gogoz kontra!
|
|
|
6 Oi ene Jainkoaren ontasun azkengabea, honela ikusten zaitudala eta neure burua honela ikusten dudala iruditzen baitzait! Oi aingeruen gozamena, nik bai nahi
|
nukeela
zu maitatzen guztiz urtzea, hau ikusten dudanean! Bai ziurra dela ongi eramaten duzula Zu berarekin egotea onartzenduena!
|
|
|
Hain bizimodu arriskutsuan bizi behar ote dugu? Hau idazten ari naizela, uste
|
dut
zure laguntzaz eta zure errukiagatik esan nezakeela San Paulok zioena, egokitasun harekin ez bada ere, honezkero ez naiz ni bizi, Zu, ene Kreatzailea, bizi zara nigan; izan ere, orain dela hainbat urte, nik dakidanez, zeure eskutik nauzu eta zure borondatearen aurka, gauzarik txikienean ere, ezer ez egiteko desira eta erabakiekin ikusten dut neure burua eta nolabait esperientziaz probatua urte ha... Eta iruditzen zait gainera, zure maitasunagatik egiteko aurrean izan dudan gauzarik ez dela izan erabaki sendoz egitera jarri ez naizenik, eta haietako batzuetan Zuk lagundu didazu helburua lortzen, eta ez dut nahi mundurik ezta harenik ezer, eta iruditzen zait ez didala pozik ematen Zugandik at den ezerk, eta gainerakoari gurutze astuna deritzot.
|
|
|
Pena ematen dit, Jauna, neure bizitzak, haienaren ondoan jartzen dudanean, eta ezin dut esan malkorik isuri gabe. Konturatzen naiz nik neuk galdu dudala haiek landu zutena eta inola ere ez
|
dudala
Zutaz kexatzeko motiborik; eta ez litzateke egoki beste inor kexatzea ere; bestera: bere Ordena zer edo zertan beherantz doala ikus dezana, saia dadila zimentarri ona izaten, berriro eraikia izan dadin etxea, Jaunak hartarako laguntza emango baitu.
|
|
|
Tristea litzateke toki baztertuetan soilik otoitzari eman ahal izatea. Konturatzen naiz ezin izango dela ordu asko eman horretan; baina, oi ene Jauna!, zein indar handia
|
duen
zure aurrean bihotzetik irtendako intziri batek, nahigabezkoak, erbeste honetan egotea nahiko ez dela, Zutaz gozatzen bakarrean egon gaitezkeen horretarako aukerarik ez baitigute ematen!
|
|
|
Behin, Jainkoagatik gauza asko utzi zituen pertsona bati hitz egin ondoren, gogora etorri zitzaidan nik Harengatik ez nuela ezer utzi ezta, egitera behartua nagoenez, ez dudala haren zerbitzurako ezer egin ere; eta nire arimari egin dizkion mesede ugariei erreparatuz, biziki nahigabetzen hasi nintzen, eta esan zidan Jaunak: . Badakizu ezkontza dagoela nire eta zure artean, eta hori bitarte dela, Nik
|
dudana
zurea da, eta horrela, igaro nituen neke eta samin guztiak ematen dizkizut, eta beraz, zeure gauza legez eska diezazkiokezu nire Aitari?. Nik horren erdikide garela esaten entzun badut ere, kasu honetan gauzak oso bestera izan ziren, eta nagusitasun handiaz geratu nintzela iruditu zitzaidan, zein maitasun handiaz egin zitzaidan mesede hau ezin delako esan hemen.
|
|
|
– Hori baino ederragotzat
|
dut
zure obedientzia?.
|
|
|
Behin Ordenaren gaitzengatik oso nahigabeturik nengoela, esan zidan Jaunak: . Zeure aldekoa egizu zuk eta utz iezadazu Niri eta ez nahigabetu ezergatik ere; goza ezazu eman izan zaizunaz, oso handia baita; nire Aitak atsegin
|
du
zurekin eta Espiritu Santuak maite zaitu?.
|
|
|
Ikusten duzu egiten duen penitentzia? Gauza handiagotzat
|
dut
zure obedientzia?.
|
|
|
Katalina Tolosak eta ahizpek zuten pozak debozioa ematen zidan niri, eta Jainkoari hau esaten nion: . Jauna, zer nahi
|
dute
zure mirabe hauek, zure zerbitzuan jardutea eta Zugatik egundo irtengo ez diren tokian itxirik egotea baino besterik??.
|
|
|
Behintzat ziur nago beraiek ez dutela halakorik esango, hitz hauek eta Kantarik Ederrenean dauden hauen antzekoak maitasunak esaten baititu; eta haiek maitasunik ez dutenez gero, alferrik irakurriko dituzte egunero Kantarik Ederrenak, ez baitira haietan trebatuko, ezta ez dira ausartuko ahotan hartzen ere; entzuteak berak ere zinez beldurra ematen du, maiestate handia dutelako beren baitan. Handia
|
duzu
Zuk, ene Jauna, Sakramentu guztiz Santuan; baina fede bizia ez baina hila dutenez gero, hauek ogiaren irudipean Zu hain apal ikusirik, ez diezu ezer esaten, entzuterik ez dutelako merezi, eta horrela hain ausart agertzen dira.
|
|
|
Gogoko
|
dut
zu ikustea.
|
|
|
Azken batean, ene Jauna, horregatik ez daukat Zuri zer emanik, nire zorrak barka ditzazula eskatzeko. Barka diezadala zure Semeak, inork ez baitit bidegabekeriarik egin, eta, beraz, ez
|
dut
zure izenean barkatu beharrik izan, nire barkatzeko gogoa, Jauna, kontuan hartzen ez baduzu behintzat; izan ere, uste dut edozein gauza barkatuko nukeela nik Zuk niri barka diezadazun, edota baldintzarik gabe zure borondatea betetzearren. Baina ez dakit zer egingo nukeen, ordua etorrita, errurik gabe kondenatuko banindute; baina une honetan hain errudun ikusten dut neure burua zure begietan, non guztiak labur geratzen baitira; ni nolakoa naizen, Zuk dakizun bezala, ez dakitenek, irain egiten didatela usteko dute.
|
|
|
Ez dakit zergatik harritzen garen; gauza hauek esaten entzuten dudanean: , hark gaizki ordaindu zidan?,, beste honek ez nau maite?, barre egiten dut neure baitan; zer ordaindu behar dizu edota zer maitatu behar
|
du
zugan. Honetan ikusiko da zer den mundua, zeuen maitasunak berak emango baitizue berehala zigorra; horrek desegiten zaituzte, biziki sentitzen duelako bihotzak umeen antzeko jolasean murgildua eduki izana.
|
|
|
Eta hain kaskarra izan naizenez gero, nitaz ez zinen fidatzen, Jauna; izan ere, hainbeste moja on elkarrekin zeuden lekuan ez zen igarriko nire izaera kaskarra bizitza amaitu arte, eta horregatik gutxi gutxi zeuden lekura ekarri ninduzun, hemen igarri gabe pasatzea ezinezkoa izanik, kontu handiagoz ibil nadin; horrela kendu egin dizkidazu bekatu bide guztiak. Honezkero ez dut aitzakiarik, Jauna, aitortzen dut, eta honela gehiago behar
|
dut
zure errukia, eroriko banintz barka diezadazun.
|
|
|
Karitatean huts egin ote duen kezkaz geratzen da. Nahiago
|
du
zuk huts egitea, berak egitea baino.
|