|
2004
|
|
|
Gaizki ibiliko ziren egunotan, euri asko egin du ta. Izotzak ez ditu hainbeste ikaratzen, baina euriak bai, itoginik gabeko aterperik ez
|
baitute
sekula eukiten.
|
|
2007
|
|
|
Gerrak gauz onik ez
|
du
sekulan utziko, Miseria eta gosea bai askorentzako, Fanfarronak badira dana okertzeko.
|
|
2009
|
|
|
Linea orrek badauka zenbait tunel, zubi ta erriyo, bi biderekin ipiñi
|
dute
sekulan baiño berriyo, elektrikako indarra eta orrenbeste guardarrayo; gau eta egun gelditu gabe beti zerbaiten karrayo.
|
|
2015
|
|
|
95 Izagirrek ez
|
ditu
sekula duologiatzat hartu, baina beren antzekotasun tematiko estilistikoak kontuan izanik, bi obrek (Non dago Basque" s Harbour ekin batera) osotasun bat osatzen dutela esan daiteke. susmoa berretsiz, Izagirre eta ezker abertzalearen arteko harremana ez dela hain justu subordinatua izan.
|
|
2017
|
|
|
Gakoa da mundu ikuskera edo interpretazio horiezaz gain, gizakiok ez dugula beste ezein modurik errealitatera hurbiltzeko, errealitatea atzematen saiatzeko. Gakoa da, finean, inork ez
|
duela
sekula aldarrikatu ahal izango errealitatearen gaineko ezagutza absolutua, edo bestela esanda, ezagutza erabat arrazionala erdietsi izana, ez" basoak", jakina, baina ezta" kulturak" ere, gizarte garaikide honen hantuste kognitibo burugabeak askotan kontrakoa pentsatzera bultza bagaitzake ere. Errealitate irudikapen postmodernista honek maiz honelakoxe formulazioa jaso izan du:
|
|
|
Ezustean, ordea, arrazoimenak egiturazko arazo konponezin bat agertuko du, logos aren eraikin harrigarria azpiak janda utziko duena, ilaun, ezdeus, ezgai. Izan ere, arrazoimenak ez
|
du
sekula errealitatea bere horretan atzematerik izango, inoiz ere ekiditerik izango ez den tarte malapartatu bat sortuko delarik" kulturak" erdietsi mundu ikuskeraren eta errealitatearen artean. Urteetan, mendeetan zein milurteetan zehar arrazoimenak egin ditzakeen aurrerakuntza oro gorabehera, tarte horrek hortxe iraungo du, zabal, gotor, zeharkaezin.
|
|
|
Horrek ez du esan nahi injustizia horien aurrean besoak gurutzaturik egon behar dugunik. Horrek esan nahi du ez
|
dugula
sekula ere justizia erdietsi izana aldarrikatzerik izango, istant berean garaitu nahi izandako zapalkuntza eta totalitarismoa biderkatzen ariko baikinateke. Horra askatasun amets zintzoen ezina.
|
|
|
Gauzak horrela, Ortiz de Zarate etakidea autoz eramateko eskaera onartu orduko, Iñakik madarikatu egingo du ezetz esatea eragotzi dion" koldarkeria", eta ondoren, haren bila abiatuta" izu ikararen orratzak" sentitu arren, etakideak" bere zikoizkeria koldarra" atzemango ote dion izango du" kezka nagusi". 200 Berez, Iñakik onarturiko konpromiso maila oso altua da, estraineko aldi horren ondotik beste hainbat aldiz eskatuko baitzaio Ortiz de Zarateri garraio eta ezkutaleku seguruak bermatzea, eta berak, behin eta berriz, zintzo asko hartuko du bere gain tamaina horretako ardura. Baina, halere, ez
|
du
sekula bere beldur malapartatua erabat uxatzerik izango, eta horrek galarazi egingo dio bere konpromisoari aski irizteko aukera, bere burua beti ere arbuiatu egingo duelarik borrokara nahikoa emana ez egotea200 Hamaika pauso, 76 orr. gatik.201 Izan ere, garaiak eskaturikoa erabateko konpromisoa zen, den dena emateko prestasuna, alegia, norberaren bizitza barne:
|
|
|
gizabanakoak kolektiboaren esku uzten du bere izate osoa, baina eskaintza ezin altruistago horri esker, gizabanakoak bere singulartasun konplitua jasotzen du trukean, bere esentzia, alegia. Iñaki Abaituak ez zuen bere burua mistika horretatik kanpo kokatu nahi, eta ahal izan balu helburu iraultzaileak azkeneraino besarkatuko zituen, baina ez
|
zuen
sekula den dena emateko prest egoterik izan, eta horrek berdindu ezinezko erru sentimendua ekarri zion, bere burua onartzeko ezintasuna, alegia, ni duinez, deusez eta gabetu batez ahal bezala bizirauteko beharra, finean.
|
|
|
Postmodernismoak, beraz, giza ahalegin oro paradoxa gaindiezin baten erdian gertatzen direla erakutsi digu. Batetik, justizia betebeharra zaigu, eta ez daukagu aitzakiarik haren bilaketari uko egiteko; bestetik, ordea, badakigu justizia ez
|
dugula
sekula ere erdietsiko, beti ere etortzeke, gertatzeke, gertakizun izango dugula. Ukatzen ez dena da justizia ideal horretara hurbiltzeko aukera, gure munduaren gaineko errealitate irudikapenak finduz, doituz, hobetuz.
|
|
|
Oroimen lana da hori, Atxagak Obabakoak en bidez burutu duena bezalakoa, oroimen kulturala zein tradizio literarioa atxikiz," basoko" mundua zein literatur plagioa aldarrikatuz, alegia. Ez
|
ditugu
sekula ilunbeak erabat argituko, muskerrak ibiliko zaizkigu beti buruko muinetan barrena. Baita ni poetikoari ere.
|
|
|
220 Errealitatea, alegia, ez
|
dugu
sekula geure erabat egiten, mundua, gutxi asko, beti zaigu arrotz.
|
|
|
Digresioaren oinarrian, azken batean," hautsi vs. oso" pare kontrajarria suma daiteke, oposizio bitarren arabera eraturiko errealitate irudikapena, alegia. Iñakik konpromiso purua ezinezkoa dela aldarrikatuta ere, ez
|
du
sekula bazter utziko kolektiboarekiko bat egite perfektua erdiesteko ametsa, ez du sekula lagako bat egite horretatik identitate indibidual erabat zehatz eta osatua eskuratzeko ideala. Askaerarik gabeko nahi eta ezin baten erdian harrapaturik geratuko da, beraz, idealaren nostalgiari atxikita, harik eta azkenean, bere sufrimenduari amaiera emanez, bere buruaz beste egin dezan arte.
|
|
|
Horrela, gure" konpromisoa" ulertu eta garatzeko bestelako bideak irekitzen dira, bestelako ikuspegiak. Ez
|
dugu
sekula nazioarekiko bat egite erabatekorik lortuko, ez dugu sekula gure konpromisoari esker nazioa esentzia modura gauzatu ahal izango, baina horrek ez du esan nahi nazioa bazterrean utzi behar dugunik. Nazioari ere berez dagokiona eman behar zaio, justiziaz jokatu behar dugu harekin, hori zehatz mehatz zertan datzan sekula jakingo ez badugu ere.
|
|
|
Horrela, gure" konpromisoa" ulertu eta garatzeko bestelako bideak irekitzen dira, bestelako ikuspegiak. Ez dugu sekula nazioarekiko bat egite erabatekorik lortuko, ez
|
dugu
sekula gure konpromisoari esker nazioa esentzia modura gauzatu ahal izango, baina horrek ez du esan nahi nazioa bazterrean utzi behar dugunik. Nazioari ere berez dagokiona eman behar zaio, justiziaz jokatu behar dugu harekin, hori zehatz mehatz zertan datzan sekula jakingo ez badugu ere.
|
|
|
69 Horri dagokionez, azpimarratzekoa da Estebanek ez
|
zuela
sekula sentitu bere aitak obabatarrei hauen sineskerietarako joera zela medio, gehienbat zien mespretxu bizia, ezta jada zaharturik bere memoranduma idazten ari zenean ere. Halaxe dio, kasu, ipuinaren pasarte honek Estebani buruz:
|
|
2018
|
|
|
Ez
|
duzunez
sekula gaua bizi izan, ez duzu zeure garunetan gorderik usain berezi hori.
|
|
2019
|
|
|
" Orduan nik galdetu nion ea jakinarazi zion ni nintzela historiarik inportanteena[...] eta berak baietz segurtatu zidan. Adolfo delakoa goibelduta geratu zela ere esan zidan, eta hark gureak ez zuela amaiera onik izango bota ziola, behin funtzionatu ez duenak ez
|
duelako
sekula funtzionatzen, eta ez zitzaion arrazoirik falta, baina orduan a ze putakumea pentsatu nuen, eta hala esan nion Florari, putakume galanta hori, baina ezin jarraitu izan nuen, ordu laurden berandu baitzebilen, eta etxean hitz egitekotan geratu ginen (180).
|
|
|
13 Erreferentzia zerrenda lan honen amaieran aurki daiteke. lantzeko, beraz, erosoena erreferentzien zerrenda guk ematea da. Gainera, ikasleek oraindik agian ez
|
dute
sekula literatura modu honetan landu, gehienetan azterketa bat gainditzeko edota lan bat egiteko irakurtzen baitute Derrigorrezko Bigarren Hezkuntzan. Beraz, batxilergoko errealitatea ezagututa, guk uste aukerarik onena erreferentzien zerrenda guk eskaintzea dela.
|
|
|
" Bere onetik aterata zirudien. Ez
|
nuela
sekula arrautza bat bera ere frijitu, egunkaria eskuetan hartuta besaulkian etzanda pasatzen nuela eguna berak etxeko lanak eta kanpokoak egin behar zituen bitartean[...]. Hori esan, hatz erakuslearekin re dorremirre, re sol jo, pianoaren tapa erortzen utzi, eta burua harro alde egin zuen" (35).
|
|
|
" Bere onetik aterata zirudien. Ez
|
nuela
sekula arrautza bat bera ere frijitu, egunkaria eskuetan hartuta besaulkian etzanda pasatzen nuela eguna berak etxeko lanak eta kanpokoak egin behar zituen bitartean, ustez dena nekiela eta ea nola nahi nuen behar bezalako arrautza frijitu bat derrigorrezkoa duen ertz erreaz hornitua izatea, halakorik gabe arrautzak sanguitzetarako osagai tristea baitirudi, olio oso berotan bota ezean.... Hori esan, hatz erakuslearekin re dorremirre, re sol jo, pianoaren tapa erortzen utzi, eta burua harro alde egin zuen" (35).
|