|
2000
|
|
|
Baina, ulertu ez ezik, bertze galdegite bat
|
nuen
nik buruan orduko:
|
|
|
—Hori baino gauza inportantagoak
|
ditut
nik buruan, Elizaren etorkizuna jokoan dagoenean... —eta, hatza goiti altxatzen zuela, erran zuen—:
|
|
2004
|
|
|
Orduak eta orduak ematen nituen Etchartea baserriko sabai hartan sartuta, musika etengabe entzuten eta oroitzapen lazgarriak buruan bueltaka. Basoko lan akigarria ihesbide izan nuen hasieran, baina azken garaietan nekeak ere ezin
|
zituen
nire buru barneko irudi beltzak uxatu. Beldurtzen hasia nintzen.
|
|
|
D. rentzat eta biontzat, alegia. Ordea, zerbait gehiago ere
|
banuen
nik buruan orduko, ausart eta adoretsu sentitzen bainintzen, xanpaina neurriz kanpo edan nuelako, eta ikusten bainuen, aldi berean, hutsik zegoèn aulki haietako bat mihi pozoidunaren neska lagunaren ondo ondoan zegoela. Ez, ez nengoen mozkor, mozkorraren aurreko euforian baizik, burmuinetako neurona harien artean zirkuitulabur bat sortu zitzaidanean...
|
|
2011
|
|
|
Itxaron, izeba Josephine. Non
|
dut
nik burua?
|
|
2015
|
|
|
Eta buruko mina. Eta buruko mina daukadanean gauza bakarrerako balio
|
du
nire buruko min horrek, nik dudan min hori inguruan barreiatzeko.
|
|
2018
|
|
|
Ezinezkoa zait nire nebaren agindu isil horien kontra borrokatzea. Neba gaztearenganakoak direnean bai, baina nire maitalearenganakoak direnean, aldiz, ez
|
dut
nire buruaren kontra deus egiterik. Kontatzen ari naizeneko honetan, gogora datorkit aurpegi haren hipokrisia, beste alde batera begiratzen duenaren aurpegi distraitua, bestelako zer pentsaturik baduen arren, haren masailezur estutu samartuek salatzen dutenez, amorratzen eta sufritzen, horixe jasan beharragatik, itsuskeria hori, eta guztia jatetxe on batean ondo jatearen truke, gauza normala izan behar lukeen horren truke.
|
|
2019
|
|
|
–Mozkortuta nengoan, ez
|
ninduan
nire buruaren jabe?
|
|
2020
|
|
|
Eta zorabio modukoa izan nuen, ardatzak haria irun ahal izateko egiten dituen jirabirek bete
|
baitzuten
nire burua. Ardatzaren dantzak hipnotizatuta, Maitenaren hatzak ikusten nituen sarea eratuko zuen haria sortzen, zilarrezko izpiez egina bai, baina tranpa hilgarria, azken batean.
|
|
2021
|
|
|
Ene ahotsa izango da. Ezin
|
dut
nire burua ezabatu. Ezin naiz nire baitan bildu.
|
|
2022
|
|
|
Ez diot egiten dudana egiteari utzi nahi, ez diot aita ona izateari utzi nahi, ezin
|
dut
nire burua irudikatu nire bizimodua nabarmenegi agertzen. Suposatzen dut hori dela ordaina.
|
|
|
–Bazkari oparo baten ondoren, arrazoirik txikiena ere nahikoa
|
dut
nik burura pentsamendu biziki esanguratsuak isur daitezen. Adibidez, jauna, zuk eta biok lehentxeago jantoki bagoian bi gizon gazte ikusi ditugu, eta entzungo zenuen bietako batek bestea nola zoriondu duen ospetsu bihurtzeagatik.
|
|
2023
|
|
|
" Gizonezkoak nagusi izan diren lantaldeetan lan egin izan dut, eta deseroso sentiarazi nauten hitzak eta portaerak ezagutu ditut. Uste
|
dut
nire burua ahalduntzen jakiteko gabezia bat ere bazegoela esperientzia horien oinarrian, eta nire muga propio bat bezala bizi izan ditut esperientzia apur horiek. Zorionez, aspaldiko kontuak dira".
|
|
|
" Ni kasualitatez hasi nintzen gitarrarekin sortzen. Nerabetan, Taylor Swift ikusten nuen eta sentitzen nuen gitarra bat behar
|
nuela
nire buruan nituen melodiak osatzeko, baina inoiz ez nintzen animatu. Urte batzuk beranduago, komunikazioa ikasten ari nintzela, ikaskide bati gitarra bat tokatu zitzaion tonbola batean.
|