|
2003
|
|
|
Alde batetik, teoria guztiak hutsalak dira, eta hori berori esatera natorrela, zertarako eraikiko dut, bada, haien aurkako beste teoria bat? Bestetik teoriek, idatzi dituzten idazleentzako baino ez dute balio, beraz
|
hau
niretzako baino ez da; orduan, neuretzat bakarrik izanik, eta berau idatzi ahal izateko aurretik badazagut, zertarako idatziko dut, zertarako galduko dut neure denbora hain produktibitate gutxikoa den zeregin baten? (Agian, nire denborarekin egiteko daukadan gauza bakarra, galtzea da).
|
|
2006
|
|
|
Ez dakit, nik ez dut gehiegi ezagutzen, Etorkizuneko Tourra irabazi zuen orain dela lau edo bost urte eta hori irabaztea bada zerbaiten seinale. Nik baino gehiago ulertzen duen jendeak eraman du harantz, Bruynellek uste
|
dut
nik baino gehiago ulertzen duela, eta berak zerbait berezia ikusi diola iruditzen zait.
|
|
2007
|
|
|
Aterpe bat daukat, ur garbia daukat, ohantze txukun bat, eta, neguak estutzen badu, estufa elektriko bat non entxufatua ere bai. Espainiako Erregeak zer
|
du
nik baino gehiago. Nola esango nion ezetz Don Valentini?
|
|
2010
|
|
|
NEDA: Baina seguru
|
badituzula
ni baino aukera hobeak.
|
|
|
" Helen oso triste dago, eta zurekin animatu egingo da. Uste
|
dut
ni baino hobea zarela horretarako." Bere lehen laudorioa zen elkar ezagutu genuenetik, eta hurrengo orduetan, jatetxean sartu ginen arte, Helen animatzeko eginkizuna nola bideratu pentsatzen aritu nintzen. Baina, berriro ere, gai nagusiak etortzen zitzaizkidan burura, eta, paradoxaz, heriotzari buruzko ideiak.
|
|
2012
|
|
|
–Pertsona honek atzo iraindu egin ninduen?, besterik gabe. Izango zituen bere arrazoiak, agian bere bizitzarekin zerikusi handiagoa
|
dutenak
nirekin baino, auskalo. Baina oroimen objektiboak ez ditu datuak bereganatzen barruan habia egin dezaten.
|
|
|
Urrundu zen gizon hori! Jantzi urdinak zituen, lepokoa ere bazuen bainan oinekoak ez
|
zituen
nik baino hobeak. Hala ere, egiaz mintzo zen!
|
|
|
Horrekin esan nahi
|
duzu
ni baino judutarragoa dela?
|
|
2013
|
|
|
Bakartuta nengoen. Haurrak nahiago
|
zenituen
ni baino.
|
|
2015
|
|
|
Hilda zegoela pentsatu zuen zure aitxitxak. Bost segundo haietan egin nizkion Jaungoikoari promesa guztiak, ez nintzela kexatuko, ez nuela gezurrik esango, ez nuela etxetik alde egingo, ez nuela suizidioan gehiago pentsatuko, ez nituela azazkalak jango, ez nituela bizilagunen eskutitzak hartuko, ez nintzela masturbatuko Olofengan pentsatzen, ez nintzela masturbatuko, ez
|
nituela
ni baino ederragoak zirenak madarikatuko, ez nituela geranioak irainduko, ez nituela geranioak ureztatuko balkoi azpitik jendea pasatzen zenean, ez nituela listuaz garbituko zapatak, ez. Bost segundok askorako ematen du, promesa asko egiteko denbora?
|
|
|
Sukaldeko armairuan bilatu ondoren, laneko galtza petodun parea utzi diot lagunari, baina estu samar geratzen zaizkio mokor aldean. Ahaztua
|
nuen
nik baino taila bat handiagoa erabili ohi zuela beti. –Ez kezkatu nigatik?, dio, eta hanka bakarrean saltoka hasi da egongelan zehar, ipurdi harroa praka barrura irristatu nahian.
|
|
2016
|
|
|
Lehen ere esan dut ni mehea nintzela, baina Aratzek ez
|
zituen
nik baino 40 kilo gehiago, 20 asko jota.
|
|
2017
|
|
|
– Eta zuk uste duzu, beraz, zorretan nagoela berarekin, duela hogei urte harremanik ez dudan baina inoiz berarekin fluxuak partekatzeagatik nigana betiko lotu duzuen, bai zuek, gizon horrekin; eta bai, zutaz ari naiz, azken batean, uste
|
baituzu
ni baino hobea zarela, eta zu nire egoeran bazeunde, astelehenean dena utziko zenukeela inoiz harekin fluxuak konpartitu zenituen eta orain hil hurren dagoen andre burusoildu baratxuri usainekoaren gurpildun aulkia bultzatzeko ospitaleko korridoreetan barna...
|
|
2018
|
|
|
Gogoko
|
zaitu
ni baino gehiago.
|
|
|
Zergatik
|
duzu
nik baino ahots baxuagoa?
|
|
2019
|
|
|
Baina ez larritu, Iratik esan dit orain hobe dudala gehiagotan ez egitea, baina hasiera batean baino ez, kontuz ibiliz gero jarraitu duzu nire gorputza hartzen. Nire bihotza, zer diot bihotza, nire bizitza aspaldi hartu duzulako eta zerorrena
|
duzulako
nirea baino gehiago.
|
|
|
Nola
|
du
nik baino ordulari hobea?
|
|
2020
|
|
|
–Ez
|
duzu
ni baino mediku hoberik aurkituko zu zaintzeko. Zu ere ohartuko zinen horretaz, horrenbeste denboraren ondoren.
|
|
|
Uste
|
duzu
ni baino azkarragoa zarela?, esan zion Alanek.
|
|
|
Egunaren gehiena erakusten zuen bisaia ikusita, infernuren baten biztanletzat joko nuke. Hautagai askok
|
dute
nik baino lehentasun gehiago hango sugarrak ezagutzeko.
|
|
|
Ez zara nirekin oheratu nahi, liskartzen gara, besteekin itxura zoriontsuagoa
|
duzu
nirekin baino.
|
|
2021
|
|
|
Ehun eta hogeita bi urte Davidek; azkar esaten da. Gutxi falta
|
zuen
ni baino mende bat zaharragoa izateko. Pertsona gutxi egongo ziren bera bezain zaharrak.
|
|
|
–Ba, hasteko, oso pobreak ginen –esan zion Mollyk John Whitesideri– Miseria gorrian bizi ginela esango nuke. Bi neba
|
nituen
ni baino zaharxeagoak. Aita saltzailea zen, herriz herri ibiltzen zena, baina hala ere amak lan egin behar zuen.
|
|
|
Hari egun batzuk emateko asmoa nuen. Gero, zirt edo zart egin nuen, aitaitak ez
|
bazuen
nik baino lehenago egiten eta ni baino eraginkorragoa ez bazen.
|
|
|
Atsegin handia hartu nuen haren ahots eztia entzutean. Ez
|
zuen
nik baino itxura hoberik, baina nire aurrean ongi asko ezkutatu zuen bere samina. Kosta ahala kosta bere etxera eraman nahi izan ninduen, eta nik, orduan goxotasun premia galanta izanik, onartu egin nuen.
|
|
|
Gogoan
|
dut
ni baino zaharragoekin egotea atsegin nuela.
|
|
|
Ezagutu ditut edateari utzi dioten gizonak. Haien alabek ez
|
zuten
nik baino gehiago balio, ezpada alderantziz. Ikusi ditut alaba horiek beren aita edale ohiekin kaletik berriketan irriz, ikusi ditut beren aiten besoetatik lizunki zintzilikatuta, ezer pasatu ez balitz bezala, alaba itsusi horiek, ni baino itsusiagoak, alaba murritz, domestikoak, zeinek nik baino gehiago merezi zuten euren aiten begietara, zeinek nik baino gehiago merezi zuten.
|
|
2022
|
|
|
Ahotsa ere oso oso baxu, ia galduta neukan. Nik logura neukan, ez nintzen kontziente gertatzen zitzaidanaz, eta uste
|
dut
nik baino okerrago etxekoek pasatu zutela: gurasoak ez ziren pandemia osoan gure etxera etorri, eta egun horietan aldiz, sei zazpi ordu egon ziren egunero, niri begira".
|
|
|
Denek nahi dute ni hemendik joatea eta inork ez
|
du
nik baino gogo handiagorik. Azenarik Baskoniara joateko agindua espero eta nahi zuen.
|
|
|
Ismaeli hots egin nion bere pisuan aste batzuetarako lekua egingo ote zidan, beste zerbait aurkitu artean. Uste
|
dut
nik baino gehiago behar zuela berak ni bere etxean geratzea, ni edo kuadrillako beste edonor, norbait. Afalaurreko garagardoak eta afalondoko zigarroak itzaltzen ez den hiriari begira; bizitzaz hitz egitea, eta saskibaloiaz.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto
|
nituela
ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu ... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto
|
nituela
ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu ...
|
|
|
" Idazle izatea, nik erabili nituenak bezalako hitzak erabiltzea, barrutik ateratakoak izanik ere, eta zenbait jarrera publikoki erakustea, ondo ordainaraziak izan dira" hark bederatzi urte gehiago
|
zituen
nik baino. Haren gurasoak hilda zeuden, eta ni etxe hartara asteburu pasa joan izana oso gaizki ikusi zuten batzuek.
|
|
2023
|
|
|
Txapelketa luzea eta gogorra da binakakoa, eta denok izaten dugu aukeraren bat. Egun, ordezkoa naiz, eta horrek esan nahi
|
du
ni baino hobeak edo hobeto ari diren pilotariak daudela. Enpresak, behintzat, horrela uste du.
|