|
2009
|
|
|
Berriarentzat idatziriko hamar erreportajez osaturiko bidaia liburu literarioa. Turinetik abiatu eta Aosta, Venezia, Padua, Trieste eta Rijeka bisitatzen ditu idazleak, bakarti, baina iruditzen zait bidaia erreportajearen generotik harantzago dagoen hausnarketa
|
duela
gogoan. Ibilaldi literarioa da eta, horrenbestez, badu zerikusirik Mentura dugun artean (2001) liburuarekin, non sustrai literario askotarikoen miaketa egin zuen.
|
|
|
Oroimenari eragiten dioten estimuluen hariko diskurtso literarioak ekarri dizkio liburu honi behartu gabeko prosaren segailtasuna eta pretentsio eruditurik gabeko hausnarketa estetiko doia, neurtua. Hasieratik Claudio Magrisek Danubioren arroilari jarraituz eginiko bidaia hausnarketaria
|
zuen
gogoan. Berak «apal laburrean» egin behar omen zuen, «Po ibaiaren inguruetako hiri, istorio eta desioarekin».
|
|
|
Edo alderantziz. Nire gurasoak ez ziren sekula Europara joan, eta ez
|
zuten
gogorik ere. Nire jatorriaz galdezka estutzen nindutenean, garaiko eufemismo onartuarekin erantzuten nuen, «Erdi frantsesa, erdi euskalduna», edo bestela, nire abizenaz galdetzen zidatenean, «frantsesa gehienbat», hori baitzen familiaren aldeetatik argitzen errazena.
|
|
|
Amamak nora zihoan galdetu zion. «Ez
|
dut
gogoan erantzuna, esan zidan arrebak?, baina amamak esan zion,. Zu ez zara inora joango?, eta mangera berari zuzendu zion. Hori itsasita dago nire oroimenean.»
|
|
2011
|
|
|
Batetik, argi dagoenez, Lafitte apaiza da, eta Lafitteren argudioaren oinarria «sinetsi» aditza da: «sinesmenak ez
|
du
gogoa tapatzen, ez hertsitzen, bainan hazten[?] eta beraz jakintsunek ez dute zeren duda». Horrainokoa gogoeta orokor baten itxurarekin etorri zaigu, eta ados edo, ziurrenez, desados egon bagaitezke ere, osteko azken hiru lerroek ez dute ezer galtzekorik, eta Etxepare dute bizi bizirik begien aurrean.
|
|
2012
|
|
|
Urrestillan jaio nintzen 1954ko uztailean. Gauza asko
|
ditut
gogoan, asko. Etxekoak, lagunak, erlijioa eta eskola ziren gure sustrai nagusiak.
|
|
2013
|
|
|
«Haurra nintzen eta kale zarpailak
|
ditut
gogoan, asfaltatu gabeak, pisu blokeen eraikitze lanak han eta hemen, fabriketako sirena hotsak eta gure aitak lanera joaten bizikleta beltz handien gainean. Eta han, erdi erdian, inguratuta, baserri banaka batzuk, lehengo bizimoduari, nola edo hala, eusten ziotenak.
|
|
|
Zuengan zeukan hark gogoa, han, Amaren ondoan geratu zinetenongan; ezinbestean iritsiko ziren egun horietan pentsatzen zuen, gero eta egun zorrotzagoak eta mingotsagoak. Eta zuok bakarrik pasa zenuten ataka gaiztoa ere
|
bazuen
gogoan, Jainkoak bizimodu hura eten arte, biharkoa edozein gaurko baino apur bat okerragoa izango zen jakitun. Gaurkoa ere nahikoa mingarri izanagatik.
|
|
2015
|
|
|
Kosk eta kosk eginez bete zuen bere irudizko mundua. Arina egin zion inpresionismoari; futurismoari egin zionak galderaz bete
|
zuen
gogo filosofikoa: zer harreman ote dago irudi erreal eta irudi pintatuaren artean?, nola islatu haien arteko harmonia?; Bruselako Arte Ederren Akademiako Constant Montald irakasleari esker sinbolismoaren lorategietako fruitu emankorrak ezagutu zituen, eta emakumearen imajinaren indar artistikoaz jabetu zen.
|
|
|
Etortzen zen pilotagilearenetik, seboa eman, bote batzuk egin, eta kotoi artera pilotak! Irudi bat
|
dut
gogoan: sukaldean armairu bat, egurrezkoa, haren gainean zapata kutxak, eta zapata kutxetan pilotak kotoi artean bilduta.
|
|
2016
|
|
|
Nik uste unibertsitateak hori dena erakutsi behar duela, alderdi guzti horiek landu behar ditu.
|
Badut
gogoa Dantzertin ikasten ari den baten batekin hitz egiteko.
|
|
|
Luz Ez. Orain ere zure arazoak bakarrik
|
dituzu
gogoan. Ez dugu utziko.
|