2017
|
|
Gaitasun politikoak barne hartzen du komunitate batek duen burujabetza material eta formala, baina euskaraz burujabetza formalaz edo botere publiko zertifikatuez bakarrik ari garenean, ahalmen politiko esango dugu. Ondorioz, ahalmen politikoak ez
|
du
gaitasun politikoa barnebiltzen, baina gaitasun politikoak ahalmen politikoa barneratzen du. Ahalmenak formalagoa den eta beraz zertifikatua edo erakundetua dagoen botereari egiten diolako erreferentzia eta gaitasunak, aldiz, zerbait egiteko botere ez zertifikatuari; abilidade indibidual eta kolektiboak (Foucaulten zentzuan).
|
|
Hala definitu dut subiranotasuna: komunitateak bere burua gobernatzeko
|
duen
gaitasun politikoa. Ez badauka gaitasun politikorik, komunitate horrek ezin du bere burua gobernatu bere erabaki politiko propioen arabera.
|
|
Ez badauka gaitasun politikorik, komunitate horrek ezin du bere burua gobernatu bere erabaki politiko propioen arabera. Buruan izan behar
|
dugu
gaitasun politikoak, nik emandako definizioaren arabera, burujabetza materiala eta formala esan nahi duela, eta burujabetza formalak, soilik, ez duela gaitasun politikorik bermatzen.
|
|
Erakunde horien kontrolpeko lurraldeetan kapital ekonomikoan, sozialean eta kulturalean dauden aldeak baliabide horiek eskuratzeko eta kontrolatzeko aukera desberdinetan oinarritzen dira. Eta aukera desberdintasuna, klase sozio-ekonomikoek, eta horien barne dauden talde ezberdinek
|
duten
gaitasun politikoaren araberakoa da, zeinak baliabide egituratu, material eta lurraldetuez gain, dimentsio sinbolikoa barneratzen duen, hala nola, autoritatea eta legitimitatea (mobilizazio indarraren sorburu eta ondorio).
|
|
Horregatik berpentsatu behar dugu subiranotasuna, eta ezin dugu estatuaren boterea teoria legal huts gisa hartu; aitzitik, subiranotasuna planteatu behar
|
dugu
gaitasun politiko moduan, hau da, herritarren erabaki politikoak modu autoritatibo, lotesle eta zilegi batean aurrera eramateko gaitasun politiko gisa. Beraz, herriak bere burua gobernatu ahal izango badu, soberaniaren eta eskubideen teoria klasikoa ez da aski.
|
|
229). Euskal demokratizazioa EEEek euskal demosa erreproduzitzeko
|
duten
gaitasun politikoaren araberakoa izango da. Gaitasun hori, hala ere, estatu aparatuen eta eragileen arteko elkarrekintzen ondorioa izango da, egitura estrategikoaren eta ekintzaren artekoa, alegia.
|
|
Demokrazia, autogobernu kolektiborako helburua bide duen sistema politikoa den aldetik, ezin da gauzatu komunitate batek bere burua gobernatzeko behar
|
duen
gaitasun politikorik gabe, eta horretarako erakunde publikoak behar dira: erakunde amankomunak (gogoan izan publiko versus komun zatiketak marko liberalean bakarrik duela zentzua).
|
|
161, 317). Arrazoi horregatik, besteak beste, birdefinitu dut soberania komunitate politiko batek bere erabakiak mamitzeko
|
duen
gaitasun politiko moduan. Gaitasun horrek ahalmen kontzeptua ere barneratzen du (ikus II. eta III. kapitulua), eta Espainian, ahalmen politiko konstituzionalaren banaketa desorekatua da, honako hauen artean:
|
|
Platon, Protagoras 322c d). Demokraziaren aldekoek defendatzen dute estatua kudeatzea ez dela hiriko sektore edo gremio jakin batek bete beharreko funtzio tekniko eta espezifikoa13, hiritar guztiei dagokiena baizik, guztiek
|
dutelako
gaitasun politikoa.
|
2018
|
|
hor dago Legebiltzarreko ponentzia, Kataluniako egoera... Kataluniak zerbait erakutsi badu, da herritarrek
|
badutela
gaitasuna politikoengan eragiteko, orain urte batzuk politikariak ez zeudelako bide horretan. Eta hori hemen ere pasatuko da:
|
2022
|
|
Horretarako, familiak osatzera garamatzan baldintza material semiotikoak aldatu behar dira, eta horrek egitura emozionalak eta desioaren egitura eraldatzea eskatzen du; izan ere, subjektu berriak osatu behar dira, alegia, identitate berriak, non identitatea materialtasun politiko esanguratsuen dimentsio semiotikoa den. Gaitasun politikoek gaitasun lurraldetu eta espaziala hartzen dute barne; ez naiz ari hiritarren eskubideez, baizik eta herria osatzen dutenek espazioa ekoizteko
|
duten
gaitasun politikoez.
|