|
2001
|
|
|
Euskararen defentsaren alderdi ideologikoa indartu behar dugu, iruditzen baitzait zaharkitua gelditu zaigula hizkuntzaren eta gizartearen beste egoera bati oso lotuta dagoelako. " Euskara gure herriko berezko hizkuntza da" eta antzeko planteamenduetatik haratago joan behar
|
dugu
diskurtso berritzaile hori osatzeko. Kontrako diskurtsoa eboluzionatu egin da eta euskalgintzatik ez gara, oro har, oraintsu arte horretaz jabetu tamalez, gure jardunaren emaitzek liluratuta apika.
|
|
2003
|
|
|
Eta hausnarketa hauek egiten ari den hau harritutadago, hainbat eta hainbat urtetako lanaren ostean, kultura sortzen eta aurrera egiten egon lukeen gizarte batek bere onenak besteen erasoetatik defendatzen eman behar dituelako. Eta aspaldi ahaztuta behar
|
luketen
diskurtso beligeranteak jasan behar dituelako, izateko eskubidea ere ukatu nahi zaion honetan. Okerrena, gainera, etorriko direnen beldur egon beharra.
|
|
2008
|
|
|
Isilarazitako eta zentsuraturiko ahots horien bila joango dira Eskifaiakideak Hitz ontzian urpekari lanetan2, diskurtso eta ahots isildu horiek biltzen dituzten kontraesanak, minak eta zalantzak ezkutatu gabe. Baina, baita ahots horiek bestelako ikuspegia
|
duten
diskurtsoen ondoan jarriko ere, aurrez aurre iraganaren inguruko ikuspuntu ezberdinak jarriz, ahotsak talkara eramanez.
|
|
2011
|
|
|
erabilera, jarrerak, politikak" (2011) txostenaren arabera (EAEri buruzko datuak dira), inkestatuen %82ren arabera euskara desagertzea arazo bat litzateke, eta %86rentzat hizkuntza guztiek garrantzi bera dute. Alienazioa kontzeptuarekin, gainera, kontuz ibili behar da, kontzeptu horren atzean suposatzen baita norbaitek errealitateari buruz
|
duen
diskurtsoa benetakoa dela, berak duela arrazoia eta besteek ez badute berdin ikusten alienatuak direlako dela. Alienazioaren funtzionamendua askoz konplexuagoa da, eta alienazioa baliatuz ez dugu erori behar eztabaida paternalista batean, zibilizazio vs barbaroi kasuarekin gertatu den moduan.
|
|
2015
|
|
|
Estetika errealistaren exijentziaren eta errealismoari uko egiten dioten idazleen arteko talka, beraz, ezinbestean kokatu behar da termino ideologikoetan. Eskematikoki esanda, ETAren eta abertzaletasunaren kritika fikzio errealistaren eskutik etorri da batez ere; aitzitik, nazio borroka indartu nahi
|
lukeen
diskurtsoa parametro errealistetatik kanpo kokatu da, baita nobelatik kanpo ere. Borroka armatuaren subjektuarekiko enpatikoa eta nazio eraikuntzaren aldekoa den fikzio errealistak (eman dezagun, Txillardegiren Exkixu [1988], edo Karlos Gorrindoren Ni naizen hori [1992]) ez du lortu beste idazle errealista batzuek lortutako onespenik, besteren artean ideologia fikzioaren gainetik jarri izana leporatu baitzaio.
|
|
|
Literaturak inguruarekiko ausardia galdu duela uste
|
dutenen
diskurtsoari zartakoa eman diote 2015ean. Hain zuzen, Pott bandaren garaian ez bezala, gaur egun ausardia zirikatzailerik gabeko aroan garela uste duten horiei.
|
|
2017
|
|
|
Jakin 220 arbuiagarria behar
|
lukeen
diskurtso moldeak izugarrizko arrakasta du euskal gizartean, eta bereziki Hegoaldekoon kasuan". Unai Iturriagak antzeratsu formulatu du:
|
|
|
Nazio mailako umorean edo umore etnikoan are esanguratsuagoa izaten da bereizketa hori. Zenbatetan barre egin dugu andaluziar, katalan edo ijitoen inguruko txisteekin, nagiak, zuhurrak edo lapurrak direla kontatzen dutenekin, eta ze gutxitan hausnartu dugu horren inguruan, euskaldunak langileak, eskuzabalak eta ondraduak garela azpimarratzeko balio
|
duten
diskurtsoak direla jabetu gabe. Umore etnikoak taldekide ez direnen ezaugarriak kolpatzen baititu, norberaren bertuteak ageriko egiteko.
|
|
2018
|
|
|
Ulertaraztea euskalkiak batuan daudela, batua direla. Eta hori ulertarazteko, ezinbestekoa da euskara prestigiatuko
|
duen
diskurtsoa nagusitzeko baldintzak jartzea, subalternitatea eta konplexuak erantzarazi eta euskararen noranahikotasunean eta askitasunean egiaz sinetsaraziko diguna. •
|