|
2009
|
|
|
Hortaz, komeni da subjektutzat" gu" hartzen dugunean," ni" a nahitaez" gu" ez bihurtzea," gu" ren izenean inoren" ni" a ez baztertzea edo gutxiestea, hemen eta hemengoak
|
ditugun
bi hizkuntzen artean bereizketarik ez egitea, subjektu horren arabera hizkuntza bat nagusi eta, ondorioz, bestea bigarren mailako ez egitea, edozein delarik lehen edo bigarren mailako. Ezer onik ez dakar inori esateak berea ez beste bat dela hizkuntza nagusia.
|
|
|
Kontua ez da elebitasunaren itxurakerian erortzea. Guztia sistematikoki ele bietan eginda, bi hizkuntzen arteko nola halako berdintasun formala irudikatuko genuke, baina, euskararen presentzia itzulpenaren bidez bermatzen dugun neurrian, ez
|
genuke
bi hizkuntzen arteko egiazko berdintasunik izango erabilerari dagokionez, gehienez ere parekotasun kuantitatiboa izango genuke, baina ez da hori kontua, ezta hurrik eman ere. Hor dago gakoa.
|
|
|
Elkarrekin eta elkarreraginez, ez elkarri bizkarra emanda? bizi nahi
|
duten
bi hizkuntzen funtzioak mugatzeaz hitz egiten bada, garrantzi handiko alderdia da, indarberritu nahi den hizkuntzarentzako oso bereziki, funtzio ez formalen kontua, edo, nahiago bada, hizkuntzarekiko lotura naturala eta barnekoia etengabe sendotzearena.
|
|
|
Integrazioa baita bizikidetza ahalbidetzen duena. Gureak
|
ditugun
bi hizkuntzen koexistentzia hutsa baino askoz helburu aurreratuago eta demokratikoagoa da euskal gizarte osoarentzat, bi hizkuntzen bizikidetza.
|
|
|
Hizkuntza pluraltasun hori, Euskararen Legearen hitzaurrean jasotzen denez, guztientzat aberasgarri litzatekeen ikuspegi integratzaile batetik egituratu eta hezurmamitu nahi izan zuten. Hizkuntza pluraltasuna, aberastasun aukera izaki, herritar guztiek beregana zezaten nahi izan zuten 1982ko hitzarmengileek, hots, gureak
|
ditugun
bi hizkuntzak herritar bakoitzak bere hizkuntza izan ditzala, bat berari ere uko egin beharrik gabe. Inork ez dezala bere burua deseroso, are gutxiago arrotz, atzeman, Euskadin euskara (edo gaztelania) erabili nahi izateagatik eta erabiltzeagatik:
|
|
|
Gela eta solairu askotako etxea, kolore ugari eta dekorazio ezberdinen erakustoki izango den etxea, baina etxe bakarra, hori da helburua; inondik ere ez bata bestearen ondoan kokaturiko bi etxe, inola ere ez euren artean nola halako harremanak dituzten bi familia bizilagun, baizik eta belaunaldi, sexu, adin, izaera, pentsamolde politiko, ideologiko eta erlijioso ezberdinetako kideez osaturiko familia bakarra. Hori zen 1982ko Hitzarmenaren eta Legearen helburua, bizikidetzaren helburua, finean, geureak
|
ditugun
bi hizkuntzak gizarte bakarrean integratzea.
|
|
|
Euskal gizartearen ezaugarri nagusietariko bat da hizkuntza aniztasuna, eta ez daukagu saltzeko. Hizkuntza aniztasun horren islarik behinena da gureak
|
ditugun
bi hizkuntzen, euskararen eta gaztelaniaren, euskararen eta frantsesaren, arteko elebitasuna eta bizikidetza (horren ondoan, gure gizarte txiki honetan ere luzatu dira eleaniztasunaren adarrak:
|
|
2019
|
|
|
Tradizio sekulakoa
|
duten
bi hizkuntzen arteko zubitik aritu da Cortázar, bi hizkuntza erromaniko guztiz garatuetan ibili da batetik bestera. Euskarak ez bezala, Cortázarrek baliatutako gaztelaniak eta frantsesak landuz landua dute analogien, perifrasien, menpeko esaldi luzeen eremua, besteak beste anaforak baliatuz zailtasuna bertute bihurtzeraino:
|