|
2010
|
|
|
Omenaldia lendabizitikeman banun ere ontzat, nere barrenak maiz galde egin dit: zer dala ta ori neretzat. Zer dala eta Euskal Erriakartu bear
|
nau
ni aintzat. Omenaldia gogoratzeanbiotza eroritzen zat.
|
|
|
Baina ni ez nago paralisiak jota. Egia da ezen espresatzen naizela hizkuntza oso minorizatu batean (euskara zorioneko hau!), eta horren aterpean izkutatzen naizela nonbait han (ni ez nago obsesionatuta euskarakin, gustoko dut baina ez
|
ditut
nire arropak urratzen filologoendako geratzen bada). Zeren zenbatek irakurriko ditu nire izkribuak?.
|
|
|
Non bizi zara. Frantziarra naiz, Versailles-en jaioa. Zazpi urte nituenean, familia osoa Borgoniara joan zen bizitzera, eta han bota
|
nituen
nire unibertsitate arteko urteak. Unibertsitate garaian hainbat herrialde ezberdinetan izan nintzen:
|
|
2012
|
|
|
Agian irauli ere esan nuke. Esaldiak eraman behar
|
ninduke
ni, eta ez nik bera. Nire zerbitzuan behar luke egon, ez nuke denbora guztia zalantzaz ibili behar hizkuntza hegemonikoetako idazleak lasai peto dabiltzan bideetan.
|
|
|
Mairuen lurraldera joatea erabaki genuen, Jainkoaren maitasunagatik eskatuz, han burua moztu diezagutela. Eta uste
|
dut
nik, Jaunak gogoa berotzen zigula hain gazterik, handik edo hemendik bideren bat aurkitzen bagenuen, baina gurasoakizatea zela iruditzen zitzaigun eragozpenik handiena (1 kap., 4).
|
|
|
Eta oraindik otoitzari ekin ez dionari, eskatzen diot nik Jaunaren maitasunagatik, ez dezala falta izan ondasun handi hori. Hemen ez da zertan beldurturik, hemen nahi izan behar da; izan ere, aurrera ez doanean eta Jainkoak haiei eman ohi dizkien atsegin eta dohainak merezi dituen perfekziorantz jotzen ez duenean, gutxi irabazi arren, zerurako bidea ulertuz joango da; eta horretan irauten badu, Jainkoaren errukian
|
dut
nik itxaropena, adiskidetzat hartu duenik ez baitu ordaindu gabe utzi; gogoetazko otoitza ez baita, nire iritziz, maite gaituela dakigunarekin adiskide harremanetan jardutea baizik (8 kap., 5).
|
|
|
Ona da besteak norbera baino inteligenteagoak direla pensatzea, nahiz eta horregatik ez den zertan albo batera laga behar norberaren lana, eta ikerketa. Aseguratu nahi
|
baitut
nire aportazioa.
|
|
|
Nik dagoeneko ukatuak
|
ditut
nire izkribu guztiak, beraz, ez dago Elizan, fiskalik?, zitalenak ere, nire kontra ezer afirmatzen ahal duenik, halakoak ez dauka nondik heldu bere akusazioari, behintzat bekatu berbazkoetan. Kasu egiten badidate, jakina.
|
|
|
Amaitua
|
dut
nire argumentazioa, orain konsekuente izan behar naiz neure filosofiarekin.
|
|
2013
|
|
|
–Zertarako nahi
|
duzue
nik idatz dezadan. Idatz dezatela letradunek, ikasi dutenek, ni ezjakin bat bainaiz eta ez baitut jakingo zer esaten dudan ere:
|
|
|
Nik badut Kanten gainean hitz egiten, irakurlerik badut horrek badaki, eta irakurlerik ez badut Espiritu Santuak badaki, horrek nire, habilidade? guztiak ezagutzen ditu, eta bromaz aparte erran behar
|
dut
ni gehienbat filosofian zentratzen naizela, eta hortik nik bai hitz egitea Kanti buruz.
|
|
2014
|
|
|
Mairuen lurraldera joatea erabaki genuen, Jainkoaren maitasunagatik eskatuz, han burua moztu diezagutela. Eta uste
|
dut
nik, Jaunak gogoa berotzen zigula hain gazterik, handik edo hemendik bideren bat aurkitzen bagenuen, baina gurasoak izatea zela iruditzen zitzaigun eragozpenik handiena. Harri eta zur geratzen ginen irakurtzen genuen hartan oinazea eta aintza beti betiko zela esaten baitzen.
|
|
|
Hemen bere berbak: . Gogoan
|
dut
nire ama hil zenean hamabi urteko geratu nintzela ni, gutxi gorabehera. Galdu nuenez ohartzen hasi nintzenean, nahigabez Andre Mariaren irudi baten aurrera Joan nintzen eta nire ama izan zedila erregutu nion, malkotan urturik.
|
|
|
Orain hastea dagokit, nire planaren arabera, nire argudio bidea azaltzen. Eta ordenan egin nahi
|
badut
nik orden historikoa aukeratzen dut. Beraz, Socrates da ganorazko filosofiaren historian lehen lekua merezi duena.
|
|
|
dut nik amodiozkooldarra eta gerezitzeendenbora betiko, xoxoen kantak ene zauriakez ditut nehoiz ezabatuko.Maiteko
|
dut
nik amodiozkooldarra eta gerezitzea.
|
|
2015
|
|
|
Ohikoa zen nik hari Jainkoaz hitz egitea. Horrek on egingo zion, baina kasu honetan on handiagoa egin ziola uste
|
dut
ni hain maite izateak; izan ere, niri eder egiteagatik, idolotxoa eman zidan, nik ibai batera botarazi nuena. Hau kenduta, lo sakonetik itzartzen den baten antzera?
|
|
|
Ibil gaitezen, Jauna, gu biok elkarrekin. Zu zoazen lekutik joan behar
|
dut
nik. Zu igarotzen zaren lekutik, igaro behar dut?.
|
|
|
Eta ugari nahi
|
nituzke
nik adiskidetasun hauek komentu handietan; hamahiru baizik ez diren eta izan behar ez duten etxe honetan, berriz, hemen guztiek izan behar dute adiskide, guztiek izan behar dute elkar maite, guztiek izan behar diote elkarri estimua, guztiek lagundu behar diote elkarri; eta, Jainkoarren, gorde zaitezte aparteko adiskidetasun hauetatik, santuenak badira ere, anaien artean ere pozoi hutsa baitira et... Eta sinets iezadazue, ahizpak, hau gehiegizkoa iruditzen bazaizue ere, horretan dago perfekzio handia eta bake handia, eta oso sendo ez daudenei erorbide ugari kentzen zaizkie aurretik; bestalde, bihotza batek beste batek baino gehiago erakartzen badu (ezinbestean hala gertatzen baita, berezkoa delako, eta askotan kaskarrenak erakartzen gaitu gehiago naturaren dohain gehiago baditu), zuhurtziaz joka dezagula bihotzaren joera hark mendera ez gaitzan.
|
|
|
Zutaz at ez Ni bilatu, aski baita Ni aurkitzekoNiri oihu egitea; hor
|
nauzu
Ni berehala; zeugan jardun nire bila.
|
|
|
zentzugabekeria handia iruditu zitzaion, une hartan aditzera eman ez bazidan ere eta eragozpenik jarri nahi ez bazidan ere, oso maite ninduelako eta nahigaberik eman nahi ez zidalako. Neure adiskideek hainbat gauza esan zizkidaten, baina nik ez nien jaramon handirik egiten; izan ere, haiek duda mudakotzat
|
zutena
niri erraza iruditzen zitzaidan eta ezin nuen buruan sartu ez zela ongi burutuko.
|
|
|
Hala ere, isilik edukitzeko esan nion, lagunengan nahasmenik ez sortzearren, batez ere Gizakundeko bi haiengan16, gainerakoak nigatik edozein neke igarotzeko prest baitzeuden. Bi haietatik bata priore ordea zen, eta handik irteteko eragozpen handiak jarri zizkioten; biak ziren etxe onekoak, eta beren gogoz kontra zetozen, guztiek zentzugabekoa zeritzotelako, eta gero ikusiko nuen nik oso zuzen zebiltzala; izan ere, Jaunak honelako etxeren bat nik fundatzea nahi duenean, uste dut, burutua egon arte, inork ez
|
duela
nire kontrako iritzirik, asmoa bertan behera uzteko nahikoa dela deritzodanik. Orduan eragozpen guztiak batera jartzen zaizkit, gero ikusiko denez.
|
|
|
(?) Ibil gaitezen, Jauna, gu biok elkarrekin. Zu zoazen lekutik joan behar
|
dut
nik. Zu igarotzen zaren lekutik, igaro behar dut?
|
|
|
–Egon ziur apalago denak maitasun handiagoa edukiko duela, eta hain apala ez denak, txikiagoa. Izan ere, ezin
|
dut
nik ulertu nola egon daitekeen apaltasuna maitasunik gabe, eta maitasuna apaltasunik gabe, ezta nola egon daitezkeen bi bertute hauek ere sorkari guztietatik askaturik egon gabe? (Bidea 16, 2).
|
|
2016
|
|
|
Ez izan lotsarik, erabili burua tente eta esan: ' Nik ez
|
ditut
nire alabak hil, mundura ekarri izan ditut'. Zoriondu egiten zaitut eta Jaungoikoak bedeinkatu zaizala?.
|
|
|
Ez da gezurra. Ainbat olerki ta poema luze xamar
|
dituzu
nik amar urtez argitaratu nuen OLERTI() aldizkarian, lar luzatu gabe argia ikusiko dutenak?.
|
|
|
Hilotz hori oin puntarekin ukitzeak ezagutarazi dit nola hil nahi
|
nukeen
nik.
|
|
|
Espero
|
dut
nik behintzat ezein tankera ez hartzerik itzalen artean.
|
|
|
Ez zen, beraz, bat ere erraza izan neska bühaminentzat, baina hori dena kontutan hartuta, heien jarduera duintasun osoz bete zutela erranen nuke nik. Hurrengo igandeetako maskaradetan ildo berriak zabalduko dituztelakoan nago, hau da, ardo onaren antzera, onduko direla uste
|
dut
nik.
|
|
|
Orduan sentitzen dut niklaztan gozoa zugandik, bihotzezko besarkadazinez bertatik bertara.Neurekin zaitut berriro, Zurekin naiz maitekiro; bai gora
|
nauzula
ni igoamildegitik goraino! Zer da, Jaun ona, zerua, Zu zauden tokia baino. Zeruak izan behar du, maiteminduen otordu.
|
|
|
Gogoan
|
nituen
nik beren burua Jainkoaren justiziari oparigaitzat eskaintzen zioten arimak, errudunentzat ziren zigorrak haiengandik aldendu eta berengana erakartzeko. Eskaintza hau handia eta eskuzabala iruditzen zitzaidan, baina hori egiteko joera izatetik oso urrun nengoen ni.
|
|
|
Zu zara, zeure betiko bizileku izango den ezin iritsizko Argirantz igorik, oraindik negarrezko aranean, ostia zuri baten irudipean gorderik jarraitzen duena? Arrano Betiereko hori, zeure jainko sustantziaz janaritu nahi
|
nauzu
ni, izaki gaixo hau, zure jainko begiradak bizia emango ez balit, ezerezera izuliko nintzatekeen hau. Oi, Jesus, utz iezadazu esaten neure Ester onaren gainezkaldian zure maitasuna zorotasuneraino iristen dela!
|
|
|
Ez zuten lanturik sumatu nahi. Dolu mintzogabea nahi
|
zuten
niretako. Dolua ukatu nahi izan zidaten, baina ezin izan zuten.
|