|
2015
|
|
|
Pertsona goren hauek elkar ezagutzen dute, elkar maitatzen dute eta atsegin hartzen dute elkarrekin. Beraz, zertarako behar
|
dute
nire maitasuna. Zertarako nahi duzu, ene Jainko, edota zer irabazten duzu?
|
|
|
Ez, ene Jainkoa, ez; ez gehiago konfiantzarik nik neuretzat nahi izan dezakedan ezertan. Zeuk nahi duzuna nahi izan ezazu niretzat, horixe nahi
|
baitut
nik, nire on guztia Zuri eder egitea delako. Eta Zuk, ene Jainko, niri eder egitea nahi bazenu, nire desirak eskatzen duena betez, galdua nintzatekeela konturatzen naiz.
|
|
|
Ikusten duzue bai, guk dakigunez, ez zuela egunik izan atseden hartzeko, eta gaurik ere ez zuen izango, gauez irabazten baitzuen zer jana. Oso gogoko
|
dut
nik san Pedro kartzelatik ihesi zihoala gure Jauna agertu zitzaionekoa, eta Erromara zihoala berriro gurutziltzatua izatera esan zionekoa. Inork ez dugu hau dagoen jaikoa errezatzen, berariazko poztasunik hartu gabe.
|
|
|
12 Hau lortzen saia gaitezela nahi
|
dut
nik, ene ahizpak, eta ez gozatzeko, indar hauek zerbitzurako izan ditzagun baizik: otoitzerako gogoa izan dezagula eta otoitzari emanak egon gaitezela; ez dezagula nahi izan inoiz ibili gabeko bidetik joaterik, ustekabean gal ez gaitezen; eta oso berria litzateke Jainkoaren mesede hauek Hura eta santuak joan ziren bidetik ez baina beste bide batetik lortzea pentsatzea; ez dakigula burutik pasatu ere egin halakorik; sinets iezadazue, Martak eta Mariak elkarrekin ibili behar dutela Jaunari ostatu emateko eta beti beraiekin izateko, eta ez harrera txarra egin, jaten eman gabe utziz.
|
|
|
Gorputzean ez sentitzea, arimaren barruko sentimendua askoz ere handiagoa delako izango da, gorputzaren sentimendua ez baita ezertarako kontuan hartzen; gorputz atal batean hemen min bizi bizia dugunean bezala da: beste min batzuk izan arren, hauek gutxi sentitzen dira; hau ongi probatua
|
dut
nik. Kasu honetan ezertxo ere ez, ezta ez lukeela sentituko uste dut nik zati zati egingo balute ere.
|
|
|
beste min batzuk izan arren, hauek gutxi sentitzen dira; hau ongi probatua dut nik. Kasu honetan ezertxo ere ez, ezta ez lukeela sentituko uste
|
dut
nik zati zati egingo balute ere.
|
|
|
11 Bi gauza daudela uste
|
dut
nik bide espiritual honetan hiltzeko arriskua dakartenak: bata hauxe da, benetako arriskua baita eta ez txikia; bestea, berriz, poz eta atsegin handiegia; hainbestekoa da, non egiaz arima akitu egiten dela baitirudi, gorputzetik irteteko gutxi gutxi behar izateraino:
|
|
|
4 Bada, hemen esango nuela esan nuenaz, hau da, otoitzean izaten diren pozen eta gozotasunen artean den aldeaz hitz eginez, pozak guk geure gogoetaz eta gure Jaunari egindako eskariez lorturikoei dei dakiekeela uste
|
dut
nik, gure izaeratik datorrenari, Jainkoak horretarako laguntza ematen badu ere, Hura gabe ezin dugula ezer egin esan zuenetik hori atera behar baita; baina bertutezko egintzatik bertatik sortzen dira eta geure lanez irabazi dugula dirudi, eta arrazoiz ematen digu poza halako gauzetan jardun izanak. Alabaina, gogoeta egiten badugu, poz berberak izango ditugu munduan gerta daitezkeen gauza askotan ere:
|
|
|
Gozotasunak, berriz, Jainkoagan hasten dira eta berezkotasunak sentitzen ditu eta esan ditudanak adina gozatzen du haiekin eta askoz gehiago ere bai. Oi Jesus, zein biziki nahi
|
nukeen
nik hau ongi adierazten jakitea!; izan ere, neure iritziz, argi dut bien arteko aldea eta nire jakintza ez da iristen hori adieraztera. Egin beza Jaunak.
|
|
|
esaten dute eta beste batzuetan, bere gainera igotzen dela?. Hizkera honen bidez dut nik ezer argitu, hau
|
baitut
nik txarra: esaten dakidanagatik ulertu egingo didazuela pentsatzea, eta beharbada niretzat izango da soilik.
|
|
|
Bada, kanpoaldeari dagokionez behar deneraino iristeko ongi bagoaz ere, bertuteetan asko eta asko behar da honaino iristeko eta ez dugu axolagabe jardun behar, ez gauza txikian ez handian. Horregatik, ene ahizpak, eskatu ozen Jaunari, nolabait zeruaz goza baitezakegu lurrean, bere laguntza eman diezagula gure erruagatik gera ez dadin eta erakuts diezagula bidea eta eman diezazkigula indarrak ariman, altxor ezkutu hau aurkitu arte lurra aitzurtzeko, bada, egia da gure barruan dagoela, eta hauxe nahi
|
nuke
nik aditzera eman, Jaunak nahi badu nik hori egiten jakitea.
|
|
|
Bada, kanpoaldeari dagokionez behar deneraino iristeko ongi bagoaz ere, bertuteetan asko eta asko behar da honaino iristeko eta ez dugu axolagabe jardun behar, ez gauza txikian ez handian. Horregatik, ene ahizpak, eskatu ozen Jaunari, nolabait zeruaz goza baitezakegu lurrean, bere laguntza eman diezagula gure erruagatik gera ez dadin eta erakuts diezagula bidea eta eman diezazkigula indarrak ariman, altxor ezkutu hau aurkitu arte lurra aitzurtzeko, bada, egia da gure barruan dagoela, eta hauxe nahi nuke nik aditzera eman, Jaunak nahi
|
badu
nik hori egiten jakitea.
|
|
|
14 Horrela, askotan erabili dut hau gogoan, eta ni jakitun egonik ezagutzen dudan arima batek jasaten duen eta jasan izan duen oinazea gure Jauna iraintzen ikusiz, hain jasanezina, non askoz ere nahiago bailuke hiltzea hura jasan baino, eta pentsaturik hain maitasun gutxiko arima batek, Kristorenarekin konparatuz gero, ia batere maitasun gabea esan daiteke honen konparaziora, hain oinaze jasanezinezkoa sentitzen bazuen, nolakoa ote zen Jesu Kristo gure Jaunaren sentimendua, eta nolako bizitza izango zuen, gauza guztiak aurrean baitzituen eta une oro ikusten ari baitzen bere Aitari egiten zizkioten irain larriak? Zalantzarik gabe, uste
|
dut
nik, Pasio txit santukoak baino askoz ere handiagoak izan zirela; izan ere, orduan neke hauen amaiera ikusten zuen, eta honekin eta bere heriotzaz gure erremedioa ikustearen eta Beragatik sufritzean Aitari zion maitasuna erakustearen pozak, arinduko zituen oinazeak; hemen ere hala gertatzen zaie maitasunaren indarrez penitentzia handiak egiten dituztenei, ia ia ez dituztela sentitu ere egiten, ai... Bada, zer ez ote zuen egingo Haren Maiestateak, hain aukera handian bere burua ikusiz, bere Aitari obeditzea zein egoki eta bidezko zen erakusteko, eta lagun hurkoaganako maitasuna agertzeko?
|
|
|
9 Guri asko doakigu honetan nola ari garen kontu handia izatea, perfekzio handiz ari bagara, guztia egina baitugu; izan ere, uste
|
dut
nik, gure izaera hain kaskarra denez gero, Jainkoaren maitasunaren sustraitik sortua ez bada, ez garela iritsiko lagun hurkoarena perfekzioz izatera. Hau hainbeste doakiguna denez gero, ene ahizpak, saia gaitezen geure burua ulertuz joaten gauza txikietan ere, eta jaramonik ez egiten gauza oso handi batzuei, esaterako, hurkoen alde eta arima bakar bat salbatzearren otoitzean handizka datozkigun gauza handiak egin nahiari; izan ere, gero egiteak era berean ez badatoz, ez dago zertan sinetsi halakoak egingo ditugunik.
|
|
|
4 Uste
|
dut
nik, bat egitea oraindik ez dela iristen espirituzko ezkontza izateraino; baizik eta, hemen bi pertsona ezkontzekotan direnean bezala, biak bat ote datozen eta batak eta besteak nahi ote duten aztertzen da, eta baita, bata bestea pozteko, elkar ikus dezatela ere egiten da; era berean hemen ere, ituna egina dagoenean eta arima hau jakitun dagoenean zein ongi datorkion eta deliberatu duenean guztia... biak elkar ikustera etorri eta berarekin bat egiten du.
|
|
|
–Zertarako nahi
|
duzue
nik idatz dezadan. Idatz dezatela letradunek, ikasi dutenek, ni ezjakin bat bainaiz eta ez baitut jakingo zer esaten dudan ere:
|
|
|
12 Honetarako nahi
|
nuke
nik profesako urte asko ditugunak eta otoitzari emanda urte luzeetan ari direnak haietaz gogoratzea, eta ez denbora laburrean aurrerago doazenak nekatzeko, atzera etorraraziz gure pausoan ibil daitezen; eta Jainkoak egiten dizkien mesedeekin arranoek bezala hegan dagitenak, txita lotuen antzera ibil daitezela nahi izanez; jar ditzagun, ostera, begiak Haren Maiestateagan eta, apaltasunez ikusten b... Jainkoagan fidatzen dira; horretarako probetxugarri zaie fedez ezagutzen duten egia; eta ez ote gara fidatuko gu haiengan, eta geure neurrira ekarri behar ote ditugu geure gogo motelaren arabera?
|
|
|
15 Bada, otoitza eduki den urteak neurtuz joatea arriskutsua dela diot nik; izan ere, apaltasuna badago ere, zerbitzatu denagatik zerbait merezi delakoa geratzen dela dirudi. Nik ez diot merezi ez dutenik eta ongi ordainduko zaie; baina urte askoan otoitza eduki duelako espirituzko grazia hauek merezi dituela uste duen edozein espiritual, argi
|
dut
nik ez dela haren goi goraino igoko. Ez al da nahiko, otoitza eduki baino lehen bezala, Jainkoak bere eskutik edukitzea merezi izatea, irainik ez egiteko?
|
|
|
11 Nik ez dakit zertan geldituko den; izan ere, oraindik ez ditut berrogeita hamar urte, eta bizi izan naizen garaian hainbeste aldaketa ikusirik, ez dakit bizitzen ere; bada, orain jaiotzen direnek eta bizi luzea izan dezatenek, zer egin behar dute? Egia esan, erruki
|
dut
nik helburu santu batzuetarako munduan egotera behartua dagoen jende espirituala, izugarria baita honetan daramaten gurutzea. Guztiak elkartuko balira eta jakintza hauetan beren buruak ezjakin egin eta halakotzat hartuak izatea nahiko balute, lan askotatik askatuko lirateke.
|
|
|
Eta bazen beste eragozpenik ere; erosoegi egiten zitzaidan hango biziera, etxea handi eta atsegina zelako. Baina etxetik irtetearen oker hau, ni neu izan arren gehientsuen irteten zena, jadanik handia zen niretzat; izan ere, nagusiek pertsona batzuei ezin zieten ezezkorik eman eta hauek gogoko
|
zuten
ni beraiekin egotea, eta, ekin eta ekin egiten zietenez gero, azkenik joateko agintzen zidaten. Eta horrela, agindu ahala, nik monasterioan gutxi egon ahal izaten nuen, alde batetik deabruak berea egingo zuelako ni etxean egon ez nendin, bada, nirekin harremana zuten haiek irakasten zidatena nik etxeko batzuekin partekatzen nuen eta on handia egiten zen.
|
|
|
Guri, lehen kolpeak hartuak genituela zirudienean, pena handia eman zigun; niri batez ere Probintziala gure aurka ikusteak eman zidan pena, berak nahi izateaz besterik gabe, zuribidea
|
nuelako
nik guztien aurrean. Nire lagunari ez zioten absoluziorik eman nahi hori utzi ezean, gaizpidea kentzera behartua zegoela esaten baitzuten.
|
|
|
Eta Jaunak hau egin zedin laguntzen, hain era berezian agertu nahi izan duenez gero, uste
|
dut
nik kalte handia egingo duela eta Jainkoagandik oso zigortua izango dela Jaunak hemen hasi duen perfekzioa eta hainbesteko leuntasunez eraman zedin lagundu duena lasaitzen hasten dena; izan ere, argi ikusten da jasangarria dela eta atseginez eraman daitekeela, eta Kristo beren senarrarekin bakarrean gozatu nahi dutenak hartan beti bizi izateko dagoen abagune handia; hori izan behar baitute beti j... haiek bakarrik Harekin bakarrik, eta hamahiru baino gehiago ez; izan ere, askoren iritzien bidez jakin dut eta esperientziaz ere bai, horrela komeni dela; eramaten den espiritua eramateko eta limosnaz bizi izateko eta eskean ibili gabe, ezin dela hamahiru baino gehiago izan.
|
|
|
egiaz eta kontzientzia garbiaz ibiliz. Honetarako, esan dudanez, nahi
|
nituzke
nik beldur guztiak: une batean desegin gaitzakeena ez iraintzeko; Haren Maiestatea pozik badugu, ez da gure aurka legokeen inor, menderatua izango ez denik.
|
|
|
Biziki mortifikatzen ninduen eta batzuetan atsekabea eta lan handia ematen zidan aitor entzule bat
|
nuen
nik, kezka bizitan erabiltzen baininduen, eta hala ere, bera izan zen, dirudienez, niri onik gehien egin zidana. Eta biziki maite banuen ere, uzteko tentaldi batzuk izaten nituen, eta berak ematen zizkidan otoitzeko nahigabeak eragozpen zitzaizkidala uste nuen.
|
|
|
Berak esan zidan ea nola nekien Kristo zela. Nik esan nion ez nekiela nola, baina ezin
|
nuela
nire ondoan zegoelako zalantzarik izan eta argi ikusten eta sentitzen nuela, eta arimaren bildutasuna askoz ere sakonagoa zela, gelditasunezko eta jarraituko otoitzean, eta gehienetan izan ohi nituenen aldean ondorioak bestelakoak zirela, eta gauza oso argia zela.
|
|
|
7 Ikuste eta hizketa era hau hain da espirituzkoa, non ez baita inolako zaratarik ahalmen eta zentzumenetan, nire iritziz, deabruak zerbait ateratzeko modua egin dezakeenik. Hau noizbehinka eta unetxo batez gertatzen da; gainerakoan, uste
|
dut
nik, ahalmenak ez daudela etenda ezta zentzumenak ere kenduta, bete betean beren jardunean baizik; kontenplazioan ez da beti hau gertatzen, oso gutxitan baizik; baina gutxi hauetan, diot nik, ez dugula guk jarduerarik eta ez dugula ezer egiten. Guztiak dirudi Jaunaren egintza.
|
|
|
4 Ia hasieratik ohartu nintzen esperientziaz ulertzen zidala esaten niona; hori zen, hain zuzen ere, nik behar nuena; izan ere, orduan ez nekien neure buruari ulertzen orain dakidan bezala, esaten jakiteko eran; gero Jainkoak eman dit Berak egiten dizkidan mesedeak ulertzea eta esaten jakitea, eta beharrezkoa zen niri bete betean ulertuko zidana eta zer den azalduko zidana hortik pasatua izatea. Hark argitasun handi handia eman zidan, irudizkoak ez ziren ikuskarietan behintzat ez bainuen ulertzen zer izan zitekeen hura, eta arimako begiekin ikusten nituenetan ere iruditzen zitzaidan ez nuela ulertzen nola izan zitekeen; esan dudanez, nik uste nuen gorputzeko begiekin ikusten direnak bakarrik direla kontuan hartzekoak, eta halakorik ez
|
nuen
nik.
|
|
|
Jainkoa goresteko eta guztiz ziur egoteko haren espiritua zela; fedeko gauzak izan ezik, ezin zitekeela izan ezer ziurragorik, ezta hain sendo sinets daitekeenik ere. Eta hura asko pozten zen nirekin eta laguntza eta mesede guztia
|
zuen
niretzat, eta aurrerantzean beti tratatzen ninduen fintasun handiz eta bere gauza eta arazoak kontatzen zizkidan. Eta berak egitez jadanik zituen desira berberekin ikusten ninduenez, hauek Jaunak oso sendoak ematen zizkidan?
|
|
|
Izan ere, biziki maite ninduenak bezala, egundoko gerra ematen zidan. Eta arima adeitsu eta santua da, eta orain dela gutxi hain kaskarra ikusi ninduenez gero, ezin
|
zuen
nitaz ziurtasunik izan.
|
|
|
3 Baina Haren Maiestateak, Bera gehiago iraindu ez nezan eta zenbat zor nion jakin nezan, argi egin nahi zidanez gero, beldur hau hainbesteraino hazi zen nigan, non pertsona espiritualak arduraz bilatzera eraman baininduen gauza hauek haiekin tratatzeko; haietako batzuen berri
|
banuen
nik, Jesusen Lagundiko batzuk etorri zirelako hona; haiengana zaletua nintzen ni, haietako inor ezagutu gabe, haiek egiten zuten bizimodua eta otoitza jakiteaz bakarrik; hala ere, ez nuen ikusten neure burua duin haiei hitz egiteko ezta sendo ere haiei obeditzeko; honek beldur handiagoa ematen zidan, izan ere, haiekin tratatu eta nintzen bezalakoa izatea gogor egiten zitzaidan.
|
|
|
Batzuetan harriturik gelditzen naiz, arimak Jainkoagana bideratzen hasteko grazia berezia duen pertsona izanik, nola ez
|
zuen
nirea ulertzerik izan eta nola ez zuen hartaz arduratu nahi izan, eta ikusten dut nire on handiagorako izan zela guztia, nik Jesusen Lagundiko jende hain santua ezagut eta trata nezan.
|
|
|
obeditzeko gogoa berotu zidan gauzetako bat hau idaztean eta neure bizitza kaskarraren eta Jaunak egin dizkidan mesedeen kontu ematean, Jauna zerbitzatzen ez banuen ere eta bai iraintzen. Egiaz, autoritate handia izan nahi
|
nuke
nik hemen, sinets diezadaten hau. Jaunari eskatzen diot Beraren Maiestateak eman diezadala.
|
|
|
Hau jakin nahi
|
dut
nik, ez baitakit. Horratik, badakit gauza bat dela Jainkoak hasieran begien itxi ireki batean uzten duen sendotasuna eta ia uzten dituen ondorioetan baizik sentitzen ez dena, eta beste bat mesede hau luzera doanean.
|
|
|
Baina hiru gauza hauek batera aurkitu ezin badira, bi lehenak garrantzitsuagoak dira; bada, letradunengana jo dezakete haiekin komunikatzeko haien beharra dutenean. Diodanez, otoitza eduki ezik, hasieratan letrek gutxi balio dute; ez dut esaten ez dutela harremanik izan behar letradunekin; bada, egian bidea harturik ez doan espiritua nahiago
|
nuke
nik otoitzik gabe; eta letrak izatea gauza handia da, hauek gutxi dakigunoi irakasten eta argia ematen digutelako eta, Eskritura Santuko egietara iritsirik, behar duguna egiten dugulako: zaindu gaitzala Jainkoak zentzugabeko debozioetatik.
|
|
|
10 Ene Jauna eta ene ona! Ezin
|
dudala
nik hau esan malkorik isuri gabe eta neure arimaren atsegin handiz baizik! Zuk, Jauna, gurekin horrela egotea nahi duzula, eta Sakramentuan zaude (egiaz sinets daiteke, hala baita, eta egi egiaz egin dezakegu konparazio hau), eta geure erruz ez bada, Zurekin goza dezakegu, eta Zu gurekin jostatzen zara, gizakiekin dela zeure gozamena esaten baituzu!
|
|
|
Eta oraindik otoitzari ekin ez dionari, eskatzen diot nik Jaunaren maitasunagatik, ez dakiola falta izan ondasun handi hori. Hemen ez da zertan beldurturik, hemen nahi izan behar da; izan ere, aurrera ez doanean eta Jainkoak haiei eman ohi dizkien atsegin eta dohainak merezi dituen perfekziorantz jotzen ez duenean, gutxi irabazi arren, zerurako bidea ulertuz joango da; eta horretan irauten badu, Jainkoaren errukian
|
dut
nik itxaropena, adiskidetzat hartu duenik ez baitu ordaindu gabe utzi; gogoetazko otoitza ez baita besterik, nire iritziz, maite gaituela dakigunarekin bakarrean sarri egonez adiskide harremanetan jardutea baino. Eta zuk oraindik maite ez baduzu (izan ere, egiazko maitasuna izan eta adiskidetasunak iraungo badu, horretarako baldintzak aurkitu behar dira:
|
|
|
11 Nire arimak garai hauetan zuen gatibutasuna irudikatzen jakin nahi nuke, ongi bainekien gatibu nengoela, eta ezin nuen ulertu zertan eta ezin nuen sinetsi guztiz aitor entzuleek hain larritzat jotzen ez
|
zutena
nik neure ariman sumatzen nuen bezain txarra izan zitekeenik. Haietako batek esan zidan, ni berarengana eskrupuluekin joan nintzenean, goi mailako kontenplazioan izanda ere, ez zitzaizkidala izango oztopo halako okasio eta harremanak.
|
|
|
Bizi nahi nuen, ongi bainekien ez nintzela bizi, baizik eta heriotza itzalarekin borrokan ari nintzela, eta ez zen inor niri bizia eman ziezadanik, eta nik ezin nuen hartu; eta bizia eman ziezadakeenak arrazoi
|
zuen
niri ez laguntzeko, behin eta berriro Beragana ekarri baininduen eta nik behin eta berriro utzi.
|
|
|
9 Uste
|
dut
nire arimak indar handiak irabazi zituela jainkozko Maiestateagandik, eta nire intziriak entzun zituela eta pena eman ziotela hainbeste malkok. Haziz joan zitzaidan Berarekin luzaroago egoteko gogoa eta okasioetatik begiak kentzen hasi nintzen, izan ere, haietatik aldendurik, Haren Maiestatea maitatzera itzultzen nintzen; ongi nekien nik, neure iritziz, maite nuela, baina ez nekien jakin behar nuen bezala Jainkoa benetan maite izatea zertan den.
|
|
|
Eta egiaz arima batek hasiberritan, Jainkoak mesede hau egiten dionean, uste du ia ez dagoela gehiago desiratzerik, eta egindako zerbitzua ongi ordaindua delakoan dago. Eta arrazoirik aski eta sobera du horretarako, honelako malko bat, diodanez, ia geure ahaleginez lortzen ditugunak. Jainkoaren laguntzarik gabe ezer egiten ez bada ere?, uste
|
dut
nik ezin eros daitekeela munduko lan guztiekin ere, malko haiekin asko ere asko irabazten baita; eta zer irabazi handiagorik Jainkoari poz ematen diogulako lekukotasunen bat izatea baino. Beraz, honaino heltzen denak, gorets beza Jauna, oso zordun ikus beza bere burua; izan ere, Hark bere etxerako nahi duela eta bere erreinurako hautatu duela dirudi, atzerantz egiten ez badu.
|
|
|
Ez zen txarra honen zaletasuna; baina gehiegizko zaletasuna izanik, ona ez izatera etorri zen. Entzuna
|
zuen
nigandik, larria izan daitekeen Jainkoaren aurkako gauzarik ezergatik ere ez nuela egingo nik, eta berak ere horixe ziurtatzen zidan, eta horrela solasaldi luzeak ziren. Baina orduan, Jainkoarekin txoraturik nenbilen-eta, nire solasaldietan atsegingarriena Hartaz hitz egitea zen; eta ni hain gaztea nintzenez, nahasi egiten zuen hau ikusteak, eta ni maite maite ninduen eta, bere hondamendia kontatzen hasi zitzaidan.
|
|
|
Ohikoa zen nik hari Jainkoaz hitz egitea. Horrek on egingo zion, baina kasu honetan on handiagoa egin ziola uste
|
dut
ni hain maite izateak; izan ere, niri eder egiteagatik, idolotxoa eman zidan, nik ibai batera botarazi nuena. Hau kenduta, lo sakonetik itzartzen den baten antzera?
|
|
|
Guztiak bultzatu nahi
|
nituzke
nik Santu aintzatsu honen maitaleak izatera, Jainkoagandik lortzen dituen ondasunen esperientzia handiagatik. Ez dut ezagutu inor haren maitalea izan eta hari zerbitzu bereziak egiten dizkionik, bertutean aurreratua ez denik; izan ere, bere babespean jartzen diren arimei on handia egiten die.
|
|
|
Honek hura guztiz ez galtzeko indarra izan zuen, eta horretan munduko ezerk ez ninduela aldaraziko iruditzen zitzaidan, eta ez zela munduko pertsona maitasunik ere horretan etsiaraziko ninduenik. Izango ahal
|
dut
nik indarra Jainkoaren ohorearen aurka ez joateko, neure jatorrizko izaerak munduaren ohorea neritzona ez galtzeko ematen zidan bezala! Eta ez nintzen ohartzen beste bide askotatik galtzen nuela!
|
|
|
7 Hain handia izanik aitak zidan maitasuna eta hain disimulu handia nirea, ez zuen sinesten hain gaitz handirik nigan, eta horrela ez
|
zuen
nigan zuen uste ona galdu. Denbora laburra izan zenez gero, zerbait jakin bazen ere, ezin zitekeen ziurtasunez esan.
|
|
|
9 Gauza bat
|
nuen
niretzat nolabait zuribide izan zitekeela dirudiena, hainbeste erru neure gain ez banitu; eta hau zen: harekiko harremanak ezkontza bidez amaiera ona izan zezakeela iruditzen zitzaidan; eta aitortzen nintzenagandik eta beste zenbait pertsonagandik argitasuna jasorik, esaten zidaten, gauza askotan ez zihoala Jainkoaren aurka.
|
|
|
7 Hara nindoala, bidean zegoela esana
|
dudan
nire osaba hark liburu bat eman zidan: deritzo, bildutasunezko otoitza irakasten saiatzen dena; eta lehenengo urte honetan liburu onak irakurri nituenez gero (izan ere, bestelakorik ez nuen nahi erabili, egin zidaten kaltea ulertzen bainuen), otoitzean ez nekien nola jardun ezta neure baitan nola bildu ere, eta honela asko poztu nintzen harekin eta neure indar guztiekin bide hari jarraitzea eraba... Eta Jaunak ordurako malko dohaina emanik eta nik irakurtzea gogoko izanik, bakarrik egoteko uneak izaten eta sarri sarri aitortzen eta bide hartatik abiatzen hasi nintzen, liburu hura maisutzat nuela.
|
|
|
Mairuen lurraldera joatea erabaki genuen, Jainkoaren maitasunagatik eskatuz, han burua moztu diezagutela. Eta uste
|
dut
nik, Jaunak gogoa berotzen zigula hain gazterik, handik edo hemendik bideren bat aurkitzen bagenuen, baina gurasoak izatea zela iruditzen zitzaigun eragozpenik handiena.
|
|
|
7 Gogoan
|
dut
nire ama hil zenean hamabi urteko geratu nintzela ni, gutxi gorabehera. Galdu nuenaz ohartzen hasi nintzenean, nahigabez Andre Mariaren irudi baten aurrera joan nintzen eta nire ama izan zedila erregutu nion, malkotan urturik.
|
|
|
Batzuetan pentsatzen dut zein gaizki egiten duten, era batera nahiz bestera, seme alabek beti bertutezko gauzak ikus ditzaten saiatzenez diren gurasoek; izan ere, nire ama, esan dudanez, bertutez jantzia izan arren, onetik ez nuen ia ezer hartu ezaguerara heldu nintzenean, eta txarrak kalte handia egin zidan. Zalea zen zaldun liburuetara eta entretenigarri hau ez
|
zuen
nik neuretzat hartzen nuen bezain gaizki hartzen, bere lanerako ez baitzuen eragozpen, baina kontua da guk haietan irakurtzeko modua egiten genuela, eta, agian, berak zituen lan handietan ez pentsatzearren egingo zuen, eta bere seme alabak hartan ari ziren bitartean, beste gauzetan galduak ibil ez zitezen. Honek hainbesteko mina ematen zion nire aitari, non kontuz ibili behar baitzen ikus ez zezan.
|
|
|
17 Egia esan, ez dago beldur izateko arrazoi gutxi, eta honek izan behar
|
luke
nire beldurra, eta ez apaltasunak, uzkurtasunak baizik. Izan ere, Jainkoak munduaren begietan horrela ibil dadin baimentzen duen arima ongi molda daiteke munduaren martiri izateko, berak munduarentzat hil nahi ez badu, munduak berak hilko duelako.
|
|
|
Jainkoari bere burua oso osoan emanez gero, hark zituen talentu eta alde onez ohartu nintzen. Izan ere, hau
|
dut
nik urte batzuez honantz: benetan pozten nauen pertsonaren bat ikusten dudanean, oso osoan Jainkoari emanda ikusi nahi nukeela, batzuetan ezin eutsizko gogoaz.
|
|
|
17 Bada, esaten ari nintzenera berriro etorriz, arima hura ikusiz pozarren nengoela, Jaunak harengan jarri zituen ondasunak nik argi eta garbi ikustea nahi zuela uste baitut, eta nire bitartez izateaz egin zidan mesedeaz konturaturik,, neure burua mesede horretarako duin ikusten ez nuenez?, askoz ere estimu handiagoan
|
nituen
nik Jaunak hari egindako mesedeak eta gehiago hartzen nituen neure kontuan neuri eginak balira baino eta biziki goresten nuen Jauna Haren Maiestatea nire desirak betez zihoala eta nire otoitza entzun zuela ikusirik, hau da, iratzar zitzala halako pertsonak.
|
|
|
Eta hau ez dezala inork uste apaltasuna denik, egunean baino egunean argiago ikusiz noalako baizik: gure Jaunak, dirudienez, nahi
|
du
nik eta guztiek jakin dezagula, obra hauek egiten dituena Haren Maiestatea dela soilik, eta, itsuari lohiaz ikusmena eman zionez, nahi du nik ezer egitea bezain gauza itsua dena hala ez izatea. Egiaz, honetan bazeuden, esan dudanez?
|
|
|
Hauek bertutetsuak izan behar dute, bestela ez lirateke egongo haren etxean. Garrantzi handiko gauzak ez ditu utzi nahi izaten, eta ezer ere ez uste
|
dut
nik, bere laguntzaileen eskuetan, bere eskutik pasa daitezela baizik. Hasieran bi urtez gezurrezko testigantza bidez jazarpenik latzenak sufritu beharra izan zuen, ni izuturik geratzeraino; izan ere, justizia kontuetan oso zorrotz eta zuzena da.
|
|
|
Eta hau ez dezala inork uste apaltasuna denik, egunean baino egunean argiago ikusiz noalako baizik: gure Jaunak, dirudienez, nahi du nik eta guztiek jakin dezagula, obra hauek egiten dituena Haren Maiestatea dela soilik, eta, itsuari lohiaz ikusmena eman zionez, nahi
|
du
nik ezer egitea bezain gauza itsua dena hala ez izatea. Egiaz, honetan bazeuden, esan dudanez?
|
|
|
1 Ávilako San Jose fundazioaz geroztik bost urte egin nituen han; orain sentitzen dudanez, uste
|
dut
nire bizitzako baretsuenak izan zirela; baretasun eta atseden haren falta sumatzen du sarri nire arimak. Garai honetan urte gutxiko zenbait neskatila sartu ziren moja, zirudienez, munduak beretzakotzat zituenak, beren apainketa eta txukuntasunean agertzen zenez.
|
|
|
zentzugabekeria handia iruditu zitzaion, une hartan aditzera eman ez bazidan ere eta eragozpenik jarri nahi ez bazidan ere, oso maite ninduelako eta nahigaberik eman nahi ez zidalako. Neure adiskideek hainbat gauza esan zizkidaten, baina nik ez nien jaramon handirik egiten; izan ere, haiek duda mudakotzat
|
zutena
niri erraza iruditzen zitzaidan eta ezin nuen buruan sartu ez zela ongi burutuko.
|
|
|
Hala ere, isilik edukitzeko esan nion, lagunengan nahasmenik ez sortzearren, batez ere Gizakundeko bi haiengan, gainerakoak nigatik edozein neke igarotzeko prest baitzeuden. Bi haietatik bata priore ordea zen, eta handik irteteko eragozpen handiak jarri zizkioten; biak ziren etxe onekoak, eta beren gogoz kontra zetozen, guztiek zentzugabekoa zeritzotelako, eta gero ikusiko nuen nik oso zuzen zebiltzala; izan ere, Jaunak honelako etxeren bat nik fundatzea nahi duenean, uste dut, burutua egon arte, inork ez
|
duela
nire kontrako iritzirik, asmoa bertan behera uzteko nahikoa dela deritzodanik. Orduan eragozpen guztiak batera jartzen zaizkit, gero ikusiko denez.
|
|
|
Behin, gure Jaunaren zerbitzurako zer edo zer egin nahirik nengoela, etorri zitzaidan burura ezin
|
nuela
nik Hura zerbitzatu oso epelki baizik, eta esan nuen neure kautan: –Zertarako nahi dituzu, Jauna, nire egintzak??
|
|
|
Eta ziurtatzen du, orain ikusi dituen ahizpen aurpegi berberak ikusi zituela, eta prioreak eskutik heldu eta esan ziola: . Alaba, honako nahi
|
zaitut
nik?, eta Konstituzioak eta Erregela erakutsi zizkion. Eta amets honetatik itzarri zenean, zeruan izan balitz bezalako pozaz joan eta Erregelaz gogoan geratu zitzaiona idatzi zuela, eta garai luzea igaro zen ez aitor entzuleri ez beste inori esan gabe, eta inork ez zekien Ordena honen berri hari ematen.
|
|
|
8 Oi Jesus!, zenbat halako izan ditudan etxe sartzeak egiterakoan! Uste
|
dut
nik gauza txarrik egitera ez baina Jainkoaren zerbitzura goazenean, hainbeste beldur izaten bada, zer izango ote da gauza txarrak egitera, Jainkoaren eta lagun hurkoaren aurka direnena. Ez dakit zer irabazi edota zer atsegin izan dezaketen halako kontrapisuaz.
|
|
|
Sufrikario egintzek eta martiritzakoek eta Jainkoa ikusi nahiak eraginikoek ez dute indarrik, eta gehienetan ezin ditut egin. Jateko eta lo egiteko eta ezeren nahigaberik ez izateko bakarrik bizi naizela dirudi, eta honek ere ez dit nahigaberik ematen; batzuetan, diodanez, bai, engainatua izango ote naizen beldur bainaiz; hala ere, ezin dut sinetsi, uste sendoa
|
baitut
nigan ez dela nagusitzen inolako kreaturekiko ez zeruko aintza guztiarekiko loturarik, Jainko hau maitatzeko desira baizik, hau ez baitzait gutxitzen, nire iritziz gehitu baizik eta guztiek zerbitza dezatela nahi izatea.
|
|
|
Bizia amaituko zaidala dirudi eta, horrela, egoera horrek oihu egin eta Jainkoari deitzera narama, eta honek oso gogor hartzen nau. Batzuetan ezin naiz eserita egon goragaleak ematen didalako, eta min hau nik bilatu gabe etortzen zait, eta hain berezia da, non arimak ez bailuke hortik irten nahi bizi den artean; ez bizitzeko eta bizi naizelako itxurarik ez egiteko ditudan irrikak dira eta ez dago erremediorik; izan ere, Jainkoa ikusteko bidea heriotza da, eta hau ezin
|
dut
nik hartu. Eta honekin guztiak daudela poz pozik iruditzen zaio nire arimari, bera izan ezik, eta guztiek aurkitzen dutela erremedio beren neketan, berak izan ezik.
|
|
|
14 Aurreratuago eta erabaki hauekin ikusten ditudanak, askatuak eta adoretsuak, bihotzez maite ditut, eta haiekin nahi
|
nuke
nik harremana izan, eta ustez lagundu egiten didate. Beldurrez ikusten ditudan pertsonek, arrazoiaren arabera hemen egin daitezkeen gauzak neurtzen eta haztatzen ari direla diruditenek, atsekabetu egiten naute eta Jainkoari eta santuei oihu eginarazten, santuek aurre egin baitzieten orain izutzen gaituzten gauzei; ez ni kementsua naizelako, Beragatik gauza handiak egitera jartzen direnei Jainkoak lagundu egiten dielako baizik, eta Beragan soilik fidatzen denari sekula ez diolako huts egiten; eta honela dela sinesten lagunduko didana aurkitu nahi nuke, eta ez izan jatearen eta janztearen ardurarik, Jainkoaren eskuetan utzi baizik.
|
|
|
Uste
|
dut
nik, janaririk ez jantzirik ez zaidala faltako ziur dakidan lekuan egotean, ez dela errentarik ez den lekuan bezain ongi betetzen botoa ezta Kristoren aholkua ere, hemen noizbait falta izango baita, eta benetako pobretasunaz irabazten diren ondasunak asko direla uste dut eta ez nituzke galdu nahi. Hain konfiantza handia izanik Jainkoak ez diola huts egingo bere zerbitzuan ari denari, eta haren hitzak noizbait bete ez direlako edo beteko ez direlako inolako zalantzarik ez dudanez gero, ezin dut besterik buruan sartu, ezta beldurrik izan ere; horregatik, barru barruan sentitzen dut errenta izateko aholkua ematen didatenean, eta Jainkoagana jotzen dut.
|
|
|
12 Jainkoak Bera irain ez dezadan hain ongi gordetzen nau, non harri eta zur geratzen bainaiz batzuetan, ikusten nagoela dirudielako nola zaintzen nauen, nik horretarako ia ezer egin gabe, gauza hauen aurretik bekatu eta gaiztakeria itsaso izan bainintzen, eta haiek egiteari uzteko neure buruaren jabe nintzela uste izan gabe. Eta hauek jakin daitezela nahi
|
nuke
nik, Jainkoaren ahalmen handia ezagutua izan dadin. Goretsia izan bedi beti betiko, amen.
|
|
|
Uste dut bero zegoela, eta gehiegizkoa zen orduan sentitzen nuen gozotasuna, eta esan zidan Jaunak: . Ene alaba, nire odolak on egin diezazun nahi
|
dut
nik, eta ez izan nire errukia faltako zaizun beldurrik; Nik oinaze artean isuri nuen, eta zuk atsegin handiaz gozatzen duzu, ikusten duzunez; ongi ordaintzen dizut egun honetan egiten zenidan gonbita?.
|
|
|
18 Gogoan
|
dut
ni egon nintzen toki batean, gure monasterio bat zegoenekoan, emakume bat ezagutu nuela, Jainkoaren mirabe handia oso, herri guztiak esaten zuenez, eta hala izan behar zuen. Egunero Jauna hartzen zuen eta ez zuen bere aitor entzule berezirik, eta egun batean joaten zen Jauna hartzera eliza batera eta bestean bestera.
|
|
|
3 Berorren gorentasunaren monasterioan gauzak oso ongi eta probetxu handiaz doazela idatzi didate, eta hala uste
|
dut
nik ere. Hemen guztiek izan dute zorion handitzat halako aitor entzulea, ezagutzen dutena, han geratzea; harriturik daude eta ni neu ere bai, Jaunak zein ongi gidatzen duen ikusirik; uste dut, toki hartako arimen onerako, on handia egiten duela baitiote, eta horrela egin du egon izan den toki guztietan.
|
|
|
2 Hau horrela da, berorrek pertsona askorengandik jakin ahal izango duenez, batez ere hemen izan diren eta ni ezagutzen eta ikusi nauten Jesusen Lagundiko batzuk hortik igaroko balira. Izan ere, haiek
|
ditut
nik guraso eta nire arimak haiei zor die, gure Jaunaren hurrengo, duen on guztia, ezer badu.
|
|
|
Jainkoaren maitasun handia du, eta hori ez denik balego, honezkero utzia izango luke. Badirudi berorrek luze idazteko duen zailtasun bera
|
dudala
nik labur idazteko. Hala ere, mesede handia egiten dit, papera begiratu eta berorren letra ez ikustean triste jar ez nadin.
|
|
|
5 Egiaz, gogo bizia
|
dut
nik berori ikusteko, asko poztuko naizela uste baitut, eta orduan erantzungo diet berorren gutunean egiten dizkidan mesedeei.
|
|
|
eta orduan erantzungo diet berorren gutunean egiten dizkidan mesedeei. Jaunak nahi beza nik berori ongi aurkitzea, baita berorren suhia ere, haren eta berorren otoitzetan
|
baitut
nik uste ona. Kontuan izan ditudala hain osasun kaskarraz bide horietan zehar joateko, sukarrak itzuli ez bazaizkit ere.
|
|
|
Hemen ere handik irten diren berriek on egingo digutela, uste dut, jakin dudanez. Berorren eta Maria anderearen pozetik ugari
|
dut
nik. Berorren otoitzei gomendatzen natzaie.
|
|
|
5 Gauza bat eskatzen diot, mesedez: ez nazala nahi izan ni munduko probetxurako, Jainkoari berori gomendatzeko baizik; izan ere, gainerako gauzetan (Godínez jaunak gauza handiak esaten baditu ere) ez
|
dut
nik ezer egingo, eta bihotzean sentitzen dut. Nik badut nork gobernatu nire arima, eta ez bakoitzak bere buruaz.
|
|
|
Hona ekarri zuen eta hemen banatuko dira diruok urtarrileko hil honen amaieran. Nire aurrean egin ziren eraman duten eskubideen kontuak; hemen bidaliko dut; ez bainuen gutxi egin nik kontu hauek ulertzeko, eta hain tratulari eta salerosle handia eginda nago, non denetik baitakit Jainkoaren eta Ordenaren etxe hauen gorabeheran, eta horrela haientzakotzat
|
ditut
nik berorrenak eta pozik esku hartzen dut haietan.
|
|
|
Alde egina ez bada, eskatzen diot berorri, esan diezaiola idatz diezadala luze nola doakion barrutik eta kanpotik, obedientzia bideetan nola saiatzen den, oso aurreratua edo barreiatua egongo baita. Jainkoak eman diezazkiola indarrak, ez baitira harekin portatuko nik uste
|
nuen bezala
nire artekoa delako. Behar izanez gero, nagusien laguntza bila dezala; jakinaraz biezat berorrek, izan ere, Maria Mendoza anderea eta antzeko pertsonak dituenari erraz egingo zaio kontuan hartua izatea, atseden pixka bat hartzen uzteko behintzat.
|
|
|
Berak ikusten utz diezagula, Bera baino beste inoren premiarik ez daukagula. Hark dio, une honetan premiarik ez dudalako, egin dudala hori, eta arrazoiz esan diotela berari trikimailu hauek
|
ditudala
nik; begira, botatzekotan ginenean baino noiz izan nuen premia handiagoa, eta zein gaizki ulertu nauten. Jaunak nahi beza beti beraren borondatea egiten asma dezadala, amen.
|
|
|
1 Grazia egin dit, ene alaba, zein arrazoi gabe kexatzen den, hor
|
baitute
nire frai Joan Gurutzeko, gizon zerutar eta jainkozkoa dena. Bada, nik diotsot, ene alaba, horra joan zenez geroztik, ez dudala aurkitu Gaztela osoan zerurako bidean bihotzak hark bezala sutzen dituen beste inor.
|
|
|
2 Egia esan, nirekin hara joan zirenengatik ez
|
dut
nik pena handirik; poza bai batzuetan, deabruak egiten dien gerra honetan irabazi handia lortuko baitute. Hor sartu direnengatik, berriz, nahigabez nago, gelditasunari eta Ordenako gauzak ikasteari ekin behar ziotenean, dena egoezina sortu sortu zaielako; horrek, berri berriak direnez gero, kalte handia egin diezaieke.
|
|
|
Benetan pozten naiz Jainkoari nire alde otoitz egiten diola esaten didanagatik, eta aita frai Gabrielek ere gauza bera idazten dit. Jainkoak nahi beza hori egitea ez ahaztea, ez baitakit maite
|
nauen
nik berori maite dudan adina; ez dakit aita frai Gabriel eta biok engainatuak ez ote gauzkan; horregatik, begiratu zer egiten duen.
|
|
|
Nik nahiko nuke berorren agurgarritasunari laguntzea, aipatzen duen artzapezpikuarekiko gomendiozko gutuna egiten saiatuz; baina jakin beza ez dudala hitz egin ez labur eta ez luze haren arrebarekin eta ez dudala ezagutu ere egiten, eta badaki berorren agurgarritasunak zein kasu gutxi egin zion artzapezpikuak nire gutunari, Erromara zihoanean berorrek hari idatz niezaiola agindu zidanean, eta ez dut batere gogoko inor aspertzea ezer ez lortzeko, batez ere aldi luzea igaroko ez denean baimena eskatu gabe Madrileko fundaziorako. Hori baino askoz nahiago
|
nuke
nik, horretara hain behartua denaren aldetik hau egingo balitz; baina ez dut ikusten nola.
|
|
|
4 Karmenen dago gure aitarekin; honen gainera datorren sufrimenduen euria txingorra bezalakoa da. Azken batean nahiko zeregin
|
dut
nik geureak hari arintzen, hauek ematen baitiote oinazerik handiena, eta arrazoiz gainera.
|
|
|
7 Arima handiak dira hemen daudenak, eta priore honek harri eta zur utzi nauen adorea du, nik baino askoz ere handiagoa. Uste
|
dut
ni hemen izatea lagungarri zaiela, nigana datozelako kolpeak. Ama prioreak oso buru argia du.
|
|
|
Oi, ene Jainkoa, bai izaera prestua duela zirikatzeko! Nik diotsot handia izan behar
|
duela
nire bertuteak, hau egiteko; eta txarrena da beldur naizela ene aita Padilla lizentziadun jaunari ez ote dion erantsiko berorren izaeraren zertxobait, berorren agurgarritasunak bezala, hark ere ez baitit ez idazten ez goraintziak bidaltzen. Jainkoak barka biezaie; dena dela, Padilla lizentziadun jaunarekin nik hain zor handia izanik, hura ahazten bada ere, ni ezin ahaztu izango naiz hark eginiko mesedeaz; gutun hau beretzakotzat har dezala eskatzen diot.
|
|
|
Gure Jaunak eman diezaiola berorri bere jainkozko grazia. ...ede hau egiten, eta nik hemendik irten beharreko unea badatorrela ikusirik, behar izango dela uste baitut, esan nahi izan diot lehengo egunean berorrekin tratatzen hasi nintzena, hau da, igande eta jaiegunetako meza kantatuei dagokiena; horretaz konturatu naiz egunotan ez nengoela gauza horretan sartua berorri hitz egin nionean eta uste nuen ez zela beharrezko ere horretaz tratatzea; helburu xumea
|
nuen
nik, ordea, eskriturak egin zirenean, baina orain zehaztu beharra dudala esaten didate.
|
|
|
10 Oi zer bizia eman diezaiokeen, hor ni baino gaizkiago dagoela dioenak!; egia esan, ongi ohartzen naiz nire beldur guztiak askatasun santua gal ez dezan direla, eta ni horretaz ziur banengo, esker txarrekoa izatea ez bada, badakit ez niokeela inolako kasurik egingo, hor dagoenak orain egiten ez didanez. Jakin beza, hor izan nintzenean, inoiz baino ziurtasun handiagoarekin etorri nintzela
|
baduela
nirekin, eta on egin dit eta era berean egunean baino egunean gehiago, aita Graciánengan?, beste maitasun horrek, berriz, askatasuna ematen du.
|
|
|
Nik ahal dudana egingo dut horretan; Jainkoak nahi beza nik zerbait egin ahal izatea. Poz handia ematen dit etxea freskoa izateak; horren ordez gogoko
|
dut
nik berotan egotea. Ez bidali niri ezer, arren, bidaltzen denaren balioa baino gehiago kostatzen baita.
|
|
|
Nork esaten dio berorren agurgarritasunari arazoren bat balego, nahi duena bidali ezin duenik? Eta oso gaixorik balego, uste
|
dut
nik Gabriela ez dela irtengo berorrek esaten dionetik; eta berorren agurgarritasunak ardura eta erantzukizuna ematen badizkio, berak badu etsenplu txarrik ez emateko adinako bertuterik, eta horrela, poztu naiz berorren agurgarritasuna harenganako uste onaz ikusteaz. Jainkoak eratu beza egokien denez.
|
|
|
Esan biezaio hau berorren agurgarritasunak oraintsu idatzi didanaren erantzunez, eta horretaz zentzatua egon dadinean, kontentaturik izango nauela. Jainko handi hau nahi
|
dut
nik kontenta dezagun, nitaz kasu gutxi egin behar baita.
|
|
|
Guztiek nire alde Jaunari otoitz egin diezaiotela, eta berorren agurgarritasunak ere egin dezala, nekaturik bainago eta oso zaharturik ikusten baitut neure burua. Ez da harritzekoa aita prioreak
|
duen
niganako onginahia, asko zor didalako. Jainkoak gorde biezagu, izan ere, harengan on handia dugu eta oso behartuak daude haren alde otoitz egitera.
|
|
|
Okerra hemen legoke: egin behar
|
dutena
nik hain kontu handiz eta maitasunez begiratzen dudala deritzadanez gero, niri kasu egin ezik ez dutela egiten behar dutena iruditzen zaidala, eta alfer alferrik nekatzen naizela. Eta hau da haserrearazi ninduena, guztia alde batera utzi nahi izateraino, diodanez, ez zela ezer lortzen iruditzen baitzitzaidan, egia denez.
|
|
|
2 Berorren agurgarritasunak guztian horko ama prioreagana jotzen du eta berak ez dit hitzik esaten. Hura ongi izaten bada, gainerakoan uste
|
dut
nik guztia ongi konpondurik utziko duela berorren agurgarritasunak, batez ere halako etxezainarekin. Zer egiten duen, gero, Jainkoa maitatzeak, moja gaixo horiei mesede egiteko ardura hartzen baitu! Uste osoa dut berorren otoitzetan.Zergatik ez dit ematen berorrek gure Lukreziaren berri?
|
|
|
7 Berorien karitateei guztiei eskatzen diet gauza bera, ez nazatela ahantz berorien otoitzetan, inguru honetakoek baino zor handiagoa
|
baitute
nirekin.
|
|
|
Berorren aitatasunak ez du zertan penarik izan kasu honetan; baina egoki izango da arrazoiren bat ematea, aita horiek zuritzeko. Pena handiagoa
|
nuen
nik, berorren aitatasuna gripe epidemia horiek kutsaturik zebilelako.
|
|
|
kontu horrengatik, horren bitartez nik hartara eragin diodala pentsa ez dezaten, hain gezur handia izanik. Hala ere, nik diotsot berorren aitatasunari, hain beldur gutxi diedala haien mehatxuei, non Jainkoak ematen didan askatasunaz harri eta zur bainago; eta horrela, errektoreari esan nion, Jainkoaren zerbitzurako dela uste nuen gauza batean, ez Jesusen Lagundi osoak ezta mundu osoak ere ez zidala atzera eragingo, eta arazo honetan ez
|
nuela
nik inolako zerikusirik izan, ez asmo hori gauzatu dezan, ez gauzatu ez dezan.
|
|
|
Hamahiru urtekoa oso gazte da (beste horretaz esan nahi dut), milaka buelta ematen baitituzte; hor ikusiko dute. Uste dut ongi etorriko zaien guztia nahi
|
dudala
nik.
|
|
|
Honek ez du garrantzi handirik, eta hain inperfektua ez banintz, gozagarritzat hartu nuke berorrek ni hilduratu izana, berorren mendeko izanik egin dezake-eta. Eta, aita Salazar berorren mendeko denez gero, erremediorik hoberena haren nagusiak arazoari aurre egitea dela iruditzen zait; eta ez berorrek nahi
|
duena
nik neure mendeko ez direnei idaztea; izan ere, beren prelatuaren zeregina da eta arrazoizko litzateke nik esaten diedanari kasurik ez egitea.
|
|
|
Ez zuen ongi begiratuko ezta moriskoen berri jakingo ere. Bizitzak irakatsiko zidan; horretan
|
badut
nik eskarmenturik.
|