|
2013
|
|
|
–Hélène, ez duzu goserik??. Berdin
|
zuen
Hélènek goserik bazuen edo ez. Ange gose bazen, Angek hondartzatik alde egin nahi bazuen, aski zen.
|
|
2018
|
|
|
Guztiz oharkabean daramatza bere irin lorezko formak, erakutsi egiten ditu, inoren eskuek uki ditzaten, inoren ahoak jan ditzan, eragozpenik jartzen ez duelarik, oharkabean, forma horien indar apartekoaz jabetu gabe. Jan egin nahi
|
nituzke
Hélène Lagonelleren bularrak, beste hark nire bularrak jaten dituen bezalaxe, hiri txinatarreko gelan, hara joaten bainaiz arratsaldero Jainkoa sakonago ezagutzera. Irin lorezko bular horiek, bereek, irents nazaten.
|
|
|
Neurekin eraman nahi
|
dut
Hélène Lagonelle, hara, arratsaldero, begiak erdi itxirik, oihu eginarazten duen plazera hartzen dudan lekura. Entregatu egin nahi nioke Hélène Lagonelle gizon hari, nire gainean beste hori egiten duenari, haren gainean ere egin lezan.
|
|
|
Koleradun eta izurridunen lazaretoetara ere bidaltzen dituzte, Hélène Lagonelleren ustez. Hala uste
|
du
Hélène Lagonelle k eta negar egiten du horietako destinurik bat bera ere nahi ez duelako, ahotan darabil etengabe barnetegitik ihes egiteko kontua.
|
|
2021
|
|
|
–Nireak interesatzen zaizkit –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Harrotasun handiagoa? –esan
|
zuen
Hélènek, harrituta.
|
|
|
–Zer? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
banderak, entseinak, panfletoak; plaza bateko dantzaldi herrikoian geratu eta eseri egin ginen; zerbitzariak hiru kaina eta granadina diabolo bat ekarri zizkigun: kolore liserigaitzeko edari haiek maite
|
zituen
Hélènek.
|
|
|
–Apur batean itxaron, bilatuko dizut –esan
|
zuen
Hélènek. Aurkibidean begiratu zuen Rougier:
|
|
|
–Beharbada garaiz ohartarazi dituzte –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Gerra bukatu da eta oraindik bizirik daude –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Laster helduko dira? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
Kotxean leku bat onartu zuenean ere, depositua beteta zegoela uste
|
zuen
Hélènek. Edozelan ere, ez zen damutu alde egiteaz; Denise oso adeitsu egonda ere, sobera sentitzen zen etxe gainpopulatuan.
|
|
|
–Ostera bat egitera noa ni –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bai. Bere umeak pot egingo du ez baduzu eramaten –esan
|
zuen
Hélènek, mehatxu aireaz.
|
|
|
–Igo zaitez –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez –esan
|
zuen
Hélènek. Holandarrari irribarre egin zion– Agur.
|
|
|
–Nora doaz? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Logura nintzen –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
Eskerrik asko! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Inork ez luke sinetsiko igandea dela –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zergatik ez? –esan
|
zuen
Hélènek; atezuan jarri zen; bazekien Denisek zer pentsatzen zuen, bazekien Jeanek zer pentsatuko zuen; zeruertzera begira hasi zen: " Arrazoia zenuen, ez daukagu elkarrekin ezer egiterik".
|
|
|
–Zer aldatzen du horrek? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Neure burua –esan
|
zuen
Hélènek. Bere eskuari begiratzen zion, eskulekuaren gainean.
|
|
|
–Geuk hala nahi badugu da kontua –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Lagunduko dizut –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Askotan aldrebes informatzen dira –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ziur nago Marcel zoriontsu izateko konponduko dela –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ulertzen dut –esan
|
zuen
Hélènek. Bostekoa eman zion– Bihar deituko dizut Bergmann-en erantzuna esateko.
|
|
|
–Hala ematen du –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Sasoi hartan, Parisen geratu nahi nuen –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Itxaron pixka batean –esan
|
zuen
Hélènek, barre apur bat egiten zuelarik– Dena ez da bukatu.
|
|
|
–Bai –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Astelehenerako... –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Nahiago dut Luxenburgeko lorategia –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
irudi frantses tipikoz josita. Orain, Montmartren eta Montparnassen ez da alemana baino entzuten –xanpain gozoz bete
|
zuen
Hélèneren kopa– Geroago etorri dut.
|
|
|
–Iragana ez da inoiz berpiztuko –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Mesede bat eskatu behar dizut –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez dut ezer askorik ezagutzen –esan
|
zuen
Hélènek; ahaleginak egin zituen– Latindar auzoan dantza egiteko leku bati buruz berba egin didate.
|
|
|
–Ez da egia izango? –esan
|
zuen
Hélènek. Txundituta begiratu zion Yvonneri:
|
|
|
–Zer jazo da, zehatz mehatz? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Berehala noa –esan
|
zuen
Hélènek. Berokia jantzi zuen– Non elkartuko gara?
|
|
|
Ezin dut sinetsi! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ni ez naiz Yvonne –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zure ama ikusi dut –esan
|
zuen
Hélènek; lagunaren alboan belaunikatu zen– Poliziak oso adeitsuak izan dira; gaixorik zegoela ulertu eta bakean utziko dute. Zu ez arduratzeko esan du.
|
|
|
–Ez zaitez tuntuna izan –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ikus dezakezu, ez dago uniforme larregirik –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Gerra da –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Alaiagoa al da Berlin? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Atsegin handiz –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Denda arpilatzearen beldur dira –esan
|
zuen
Hélènek. Ozen erantsi zuen– Oso adeitsua da zure aita ni eramateagatik!
|
|
|
–Seguru –esan
|
zuen
Hélènek. Blomart andreak eman zion zauriaren berri.
|
|
|
–Ez –esan
|
zuen
Hélènek; Yvonneren armairuko beroki argia eta soineko ederra etorri zitzaizkion burura– Pitin bat edukiko du, baina ez berehala.
|
|
|
–Lenfant, d’Orsel kalea 12 –errepikatu
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bai –esan
|
zuen
Hélènek. Zalantza egin zuen– Jendeari laguntzen diozue.
|
|
|
–Hau da gau ederra! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Batez ere alhadurarik ez izan –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez horregatik –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Norbaiten bila nabil –esan
|
zuen
Hélènek, txutxu mutxuka. Hondoko mahai batean bakarrik eserita zegoen gazte bati bota zion begia; ez zen jaten ari, itxaroten zegoela ematen zuen eta liburu bat zeukan aurrean zabalik.
|
|
|
–Oso ondo pasatzen ari naiz –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
Benetan eskertzen dizut! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Pate pixka bat eta xerra patatekin hartuko dut –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zergatik ez zure etxean? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez da egia –esan
|
zuen
Hélènek. Sorbaldak altxatu zituen– Senperrenak egiten dituzu jabetza defendatzen eta komunista zara.
|
|
|
–Aberats zikinei ez lapurtzeko arrazoirik ez dut ikusten –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zer esan gura duzu? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Eta zer egin behar dut bizikletarekin? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zer ari zara pentsatzen? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Nik? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Mila esker –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Alertan al gaude? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Kafea atera iezadazu –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Non dago kontsigna? –galdetu
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ederto –esan
|
zuen
Hélènek. Maleta utzi eta irteerarantz abiatu zen.
|
|
|
–Eskerrik asko –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Baina nik ez dut nahi inork bidaltzea –esan
|
zuen
Hélènek. Gorriz baldosaturiko zorua begiratu zuen, baserriko ohe handia, edredoi lodiaz estalia, burdinurtuzko labexka– Oso atsegina izango da hemen elkarrekin bizitzea –bere maleta ireki zuen– Begira:
|
|
|
–Oso ondo –esan
|
zuen
Hélènek. Besoetara joan zitzaion– Azkar etorri.
|
|
|
Topatu dut. Lo zegoen –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bai –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Hemen daukazu! –esan
|
zuen
Hélènek, bere ibiltzeko baimena erakutsiz.
|
|
|
–Ai! Ez nekien, berehala joango naiz –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ondo dago –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bai –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Zehazki ez –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ondo dago! Bai –esan
|
zuen
Hélènek, axut eginez– Nire senargaia ikustera etorri naiz. Ez naiz bakarra; eta zeuk ondo dakizu hori.
|
|
|
–Baina nork behartzen zaituzte? –esan
|
zuen
Hélènek, erreguka so egin zion– Mesedez, arrenka eskatzen dizut, utz iezazkidazu zenbait egun, bederen...
|
|
|
–Salatua? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bederen, utz iezadazu nire senargaia agurtzen –esan
|
zuen
Hélènek. Azkazalak ahurretan indarrez sartu zituen; ez zuen gizonaren aurrean negarrik egin nahi.
|
|
|
–Ni, espioia? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Eta ni halabeharrez topatu ninduzuelakoan! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Ez dago geratzeko inolako esperantzarik? –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Badakit –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Berehala abiatuko naiz –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Atso zikina! –esan
|
zuen
Hélènek, ahopeka eta amorruz. Malkoak areagotu zitzaizkion– Nire koadernoak irakurri dituzte.
|
|
|
–Ez zaitut utzi nahi! –esan
|
zuen
Hélènek.
|
|
|
–Bai –esan
|
zuen
Hélènek suminduta– Eta ni egun osoan dar dar batean izatea, horrek ez dizu ardura, ezta?
|
|
|
–Bost axola niri besteak –esan
|
zuen
Hélènek, etsita– Ez diot inori ezer zor –negar zotinka hasi zen– Neure buruaz beste egingo dut zu hilez gero, eta nik ez dut hil nahi.
|
|
|
–Bai gara –esan
|
zuen
Hélènek. Eskuak uzkurtu zitzaizkion tapetearen gainean– Geure alde borrokatzen gara beti.
|
|
|
–Agur –esan
|
zuen
Hélènek, eskua eskaini barik.
|