|
2009
|
|
|
Lehortzen hasitako adatsetatik pasa
|
nuen
eskua. Asko zekien Xantik.
|
|
|
Neurri handiko eskela jartzeko lain. Kokotsetik pasa
|
nuen
eskua berriro. Hurrengo goizean, aspaldiko partez, bizarra ebakiz gero, kalterik ez.
|
|
2012
|
|
|
Eta errege zigilua zuten bere kredentzialak erakutsi eta begien aurre aurrean jarri zizkidalarik, hamar minutu inguruz hitz egin zuen, batere haserre itxurarik gabe, baina bai nolabaiteko tinkotasunez; sarri egiten zuen keinu aurrera, gutxi gorabehera milia erdira zegoen hiribururantz, geroago jakin nuenez?, ni hara eramatea erabakia baitzuen Maiestateak Kontseiluan. Hitz gutxitan erantzun nion, baina alferrik, eta aske
|
nuen
eskuaz keinu egin nuen beste eskurantz (baina jaun bikain haren buru gainetik, berari edo beraren segiziokoei min egiteko beldurrez), eta gero neure burura eta gorputzerantz ere bai, askatasuna nahi nuela adierazteko. Nahikoa ongi ulertu zidala ematen zuen, buruaz ezezkoa egin baitzuen, eta preso bezala eraman behar nindutela adierazteko moduan heldu zion bere eskuari.
|
|
2015
|
|
|
Hobeto esanda, zerbaitekin egin nuen topo. Nire aurrean ez zegoen ez ezer, ez inor, eta, hala ere, ikusi ezin
|
nuen
esku indartsu batek zangotik heltzen zidala sentitu nuen. Agur poeta, murmurikatzen zuen mutil ahots bat entzutea ere iruditu zitzaidan, kolpetik eta erremedio gabe, muturrez aurrera erortzen nintzen bitartean.
|
|
|
Nire adats beilegitik pasa
|
nuen
eskua. Bera ere aztertzen aritu zitzaidan beraz.
|
|
2016
|
|
|
Horrela egin genituen beste kilometro batzuk, bera begiak itxita eta tarteka arnasa eteten zuela eta ni gurasoei erreparatuz. Uste dut neska errukitu egin zela, larriturik ikusten ninduelako, eta berak erretiratu zuen dagoeneko izerditan
|
nuen
eskua zangoen arteko gordelekutik, altxatu zen berriro eta, aurrean gurasorik ez balu bezala, musu heze bat eman zidan masailean. Gero eskutik heldu eta aspaldidanik bikote bagina bezala egin genuen Pariseraino bidea, inolako arriskurik gabe orain, begiratuta ere ez baikintuzten bere gurasoek gerritik behera ikusiko.
|
|
2017
|
|
|
Makurtu nintzen, kresalez bete
|
nuen
esku ahurra, eta bekokia eta lokiak busti nituen. Freskatua sentitu nintzen.
|
|
|
Pasilloak ur bila abiatutako belaunaldi triste guztien oinik gabe segitzen zuen. eta hala ere begiak ikusi ezin dutela hortzak bezala estututa ez sinesgogorrak minik ezaz ere duda eginez orkatila belauna eskailera barandaren isuri luze ikusezina non pauso txar bat loz betetako iluntasunean Ama Aita Caddy Jason Maury atea ez daukat beldurrik bakarrik Ama Aita Caddy Jason Maury hainbeste urrunduz lo hartuta segituan hartuko dut lo baldin eta nik atea Atea atea Hutsik zeuden haiek ere, hoditeria, portzelana, horma lasai zikinduak, kontenplazio tronua. Ahaztuta utzi nuen basoa, baina posible
|
nuen
eskuek ikusi egiten dute zisne zintzur ikusezina atzamarrak freskatzen non Moisesen makilaren beharrik ez den basoa ukitu kontuz ez dadila takatekoka zintzur luze freskoan takatekoka metala freskatzen basoa beteta gainezka kristala atzamarrak freskatzen loa isuriz lo hezearen zaporea utziz zintzurraren isiltasun luzean Pasillotik itzuli, isiltasunean batailoietan xuxurlatzen zuten oin galdu guzti... Orduan gortinen arnasa iluntasunetik nire aurpegira, nire aurpegian utziz arnasa.
|
|
|
Alde batetik, lehen esan dudanaren haritik, kulturismoaren filosofia ondo asko mamituta daukat; bizi egiten dut, eta emakumeei begiz hurbiltzea zen hankarteko muskulazioa puzteko ezagutzen nuen trikimailu bakarra, leku publikoetan ez
|
nuen
eskuaz handituko, noski, txapelketetara irten baino lehen egiten den bezala.
|